Μετά τη μεγάλη συνέντευξη της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και της Βάσιας Παρασκευοπούλου για την κατάσταση που επικρατεί (και) εξαιτίας της πανδημίας στο θέατρο και τις παραστατικές τέχνες για παιδιά, για το επόμενο χρονικό διάστημα θα δημοσιεύουμε συνεντεύξεις με καλλιτέχνες και ομάδες που ασχολούνται με το παιδικό θέαμα και θέλουν να μιλήσουν για την παρούσα κατάσταση στη χώρα μας και να κινητοποιήσουν το «απόν» Υπουργείο Πολιτισμού. Στο Τaλκ, προετοιμάζουμε το project αυτό εδώ και τρεις μήνες και σας ζητάμε, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσής σας, να βοηθήσετε και εσείς, κοινοποιώντας τα κείμενα αυτά και καθιστώντας έτσι ορατούς μια σειρά από ανθρώπους που αγαπούν τα παιδιά και θέλουν να τα εκπαιδεύσουν και να τα διασκεδάσουν, αλλά δεν μπορούν. Σήμερα, κοντά μας η ομάδα The Little Foxes.

• Είμαστε η ομάδα “The Little Foxes” baby theater company με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Η ομάδα μας αποτελείται από την Έμιλυ Καμαρινοπούλου (ιδρύτρια, συγγραφέα και αφηγήτρια), τη Στέλλα Χαμπέζου (ηθοποιό), τον Πάνο Καμαρινόπουλο (γυμναστή, σύμβουλο κινησιολογίας) και τον Μανώλη Γερεμπακάνη (μουσικό). Δραστηριοποιούμαστε στον χώρο του βρεφικού και νηπιακού θεάτρου από το 2015, με βρεφικές θεατρικές παραστάσεις, μουσικές βρεφικές θεατρικές παραστάσεις, δραματοποιημένες αφηγήσεις βρεφικού παραμυθιού και νηπιακές θεατρικές παραστάσεις, κατάλληλες (διαβαθμισμένα για κάθε παράσταση) για βρέφη και νήπια από 8 μηνών έως 6 ετών. Παρουσιάζουμε τα έργα μας σε πολλές πόλεις, (κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα), τόσο με παραστάσεις που απευθύνονται σε οικογένειες, όσο και σε σχολεία. Επίσης, συμμετέχουμε συχνά με τη δουλειά μας σε φεστιβάλ του εξωτερικού (Ν.Κορέα, Λιθουανία, Ιταλία, Αζερμπαϊτζάν κ.ά.). Από τη φετινή χρονιά, έχουμε δημιουργήσει και μία σειρά θεατρικών επιμορφωτικών σεμιναρίων για ενήλικους.
• Η επιλογή του θεάτρου προσχολικής ηλικίας ήταν για εμάς μια συνειδητή επιλογή, γιατί το κοινό είναι συναρπαστικό. Οι λιλιπούτειοι θεατές, απαλλαγμένοι από συμβατικούς τρόπους αντίδρασης, δημιουργούν έναν αυθεντικό μικρόκοσμο μέσα στον οποίο ηθοποιοί και θεατές συνδιαλέγονται με ειλικρίνεια. Στόχος των παραστάσεών μας είναι η εξοικείωση των μικρών θεατών με τη μυθοπλασία, τον ειρμό, τη συσχέτιση γεγονότων και την παρακολούθηση ολοκληρωμένων εξωτερικών ιδεών. Δεν έχουν διδακτικό, αλλά επιμορφωτικό χαρακτήρα, εξελίσσοντας κάθε βρέφος/ νήπιο χωριστά, ανάλογα με την ηλικία, τις δυνατότητες, τα ερεθίσματα και τις καταβολές του.
• Επιστρέφοντας από ένα ταξίδι μας στη Σεούλ (όπου πήραμε μέρος σε ένα μεγάλο φεστιβάλ παιδικού θεάτρου), πληροφορηθήκαμε για την covid-19, που εκείνη την περίοδο είχε εκδηλωθεί στην Ασία. Συνεχίσαμε τις προγραμματισμένες παραστάσεις μας στην Ελλάδα, τις πρόβες μας για μία νέα παράσταση και τα σχέδιά μας για τα επόμενα προγραμματισμένα μας ταξίδια σε φεστιβάλ του εξωτερικού (Τόκιο, Σεούλ, Λιθουανία, Ιρλανδία), τα οποία αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε ύστερα από ένα μήνα (λίγες εβδομάδες πριν το lockdown στην Ελλάδα).
• Έχουμε λάβει μία μικρή αποζημίωση (στη διάρκεια της καραντίνας), αλλά για τις παραστάσεις προσχολικής ηλικίας η κρισιμότερη και δυσκολότερη περίοδος ήταν αυτή μετά το lockdown. Στη διάρκεια του καλοκαιριού, παρόλο που οι θεατρικές παραστάσεις σε εξωτερικούς χώρους είχαν επιτραπεί, για εμάς αυτή η λύση δεν ήταν εφικτή. Το λιλιπούτειο κοινό μας είναι αρκετά ευαίσθητο και έτσι οι εξωτερικές συνθήκες, όπως για παράδειγμα τα επίπεδα ζέστης ή θορύβου που δε θα μπορούσαμε να ελέγξουμε, δε μας επέτρεψαν να εργαστούμε. Αναγκαζόμαστε, λοιπόν, για το διάστημα από τον Μάρτιο έως και σήμερα να δαπανούμε προσωπικούς μας πόρους.
• Οι παιδικές θεατρικές παραστάσεις και ιδίως οι παραστάσεις που απευθύνονται σε θεατές προσχολικής ηλικίας έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις, προϋποθέσεις και απαγορεύσεις, που υπαγορεύονται από τη φυσιολογία και την ψυχοσύνθεση των θεατών τους: οι συνθήκες (θερμοκρασία, θόρυβος κλπ) πρέπει να ελέγχονται και να προσαρμόζονται, με αποτέλεσμα να μην είναι κατάλληλοι οι εξωτερικοί χώροι, η διάδραση με τους μικρούς θεατές είναι απαραίτητη, με αποτέλεσμα η παρουσίαση ψηφιοποιημένων παραστάσεων να είναι αρκετά δύσκολη (έως ανέφικτη), η παρουσία ενός συνοδού, ειδικά για το βρεφικό κοινό, είναι απαραίτητη, με αποτέλεσμα να μειώνεται ακόμη περισσότερο ο αριθμός των θεατών που μπορούν να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις. Όλες αυτές οι δυσκολίες δημιουργούν την ανάγκη για εξειδικευμένα κρατικά μέτρα, όσον αφορά στις παραστάσεις τις νεανικής σκηνής ή/και για οικονομική συνδρομή, ώστε οι παραγωγές των έργων να είναι βιώσιμες.
• Η φετινή χρονιά μας προβληματίζει πραγματικά, ιδίως μετά την κρατική απαγόρευση των επισκέψεων των θεατρικών ομάδων στις σχολικές δομές, οι οποίες προσφέρουν σημαντικό μέρος των μηνιαίων εσόδων μας. Αρχικά, σκεφτήκαμε να μην πραγματοποιήσουμε νέες παραγωγές και να παρουσιάσουμε μόνο παλαιότερες δουλειές μας, οι οποίες έχουν αγαπηθεί από τους μικρούς μας φίλους. Παρόλες τις δυσκολίες, όμως, αποφασίσαμε να δαπανήσουμε προσωπικούς μας πόρους και να ετοιμάσουμε δυο νέες παραγωγές για τους λιλιπούτειους φίλους μας και τις οικογένειές τους, που μας στηρίζουν και μας αγαπούν όλα αυτά τα χρόνια. Δε θέλουμε να τους στερήσουμε τη φρεσκάδα της νέας δουλειάς και τη χαρά του ανταμώματος. Και φυσικά, θα επαναλάβουμε μέρος του ρεπερτορίου των προηγούμενων ετών, για τα νέα θεατάκια μας που δεν έχουν μπορέσει να τις παρακολουθήσουν και τις ζητούν.
• Θεωρούμε απαραίτητο, το θέατρο για τις νεαρές ηλικίες να λάβει την υποστήριξη και την αναγνώριση που του αξίζει από το κράτος. Το θέατρο σε αυτές τις ηλικίες λειτουργεί καταλυτικά στη διαμόρφωση και εξέλιξη της αντίληψης και της προσωπικότητας. Η αντιμετώπισή του, λοιπόν, σαν μία δευτερεύουσα μορφή διασκέδασης, υποτιμά το βρεφικό και νηπιακό κοινό και ακυρώνει τη δημιουργική δουλειά των ομάδων που απευθύνονται σε αυτές τις ηλικίες. Η χρηματοδότηση της νεανικής σκηνής είναι απαραίτητη. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουν να υλοποιηθούν περισσότερες παραγωγές και να έχουν πρόσβαση σε αυτές μεγαλύτερος αριθμός θεατών.
• Φοβόμαστε πως η υποβάθμιση των καλλιτεχνικών μαθημάτων, βαθμιαία, θα στερήσει από τους μικρούς μαθητές την πηγή ελεύθερης έκφρασης και εξωτερίκευσης των ανησυχιών τους και των δυνατοτήτων τους. Οι μαθητές της προσχολικής και πρωτοβάθμιας βαθμίδας είναι γεμάτοι δυνατότητες, κάποιες από τις οποίες θα ατονήσουν αν δεν καλλιεργηθούν και εκφραστούν εγκαίρως.
• Γνωρίζουμε πως τόσο οι γονείς, όσο και οι εκπαιδευτικοί λειτουργούν πάντοτε με γνώμονα το συμφέρον των μικρών μας φίλων. Το θέατρο είναι πάντοτε ένα ασφαλές καταφύγιο, όπου μικροί και μεγάλοι μπορούν να εκφραστούν και να ανακαλύψουν τον εαυτό τους. Με την τήρηση των προβλεπόμενων μέτρων, οι θεατρικοί χώροι είναι (χωρίς αμφιβολία) από τους πλέον ασφαλείς (σε σύγκριση με άλλους χώρους κοινωνικής συνάθροισης), αφού οι θέσεις είναι προκαθορισμένες, οι αποστάσεις σταθερές και δεν υπάρχει λεκτική αλληλεπίδραση μεταξύ των θεατών. Λέμε, λοιπόν, όπως και κάθε άλλη χρονιά: «Σας αλεπουδοπεριμένουμε με χαρά!»