Ποιος είναι άραγε ο Ταρτούφος, ο ήρωας του Μολιέρου, που μας συστήνουν στο Θέατρο Τζένη Καρέζη η Ελένη Βλάχου και η ομάδα της; Ένας υποκριτής; Ένας “ψεύτης με περικεφαλαία”; Κάποιοι θα τον πιστέψουν, κάποιοι όχι. Κάποιοι θα τον αγαπήσουν, κάποιοι θα τον μισήσουν… Προς το παρόν, πριν τον δούμε επί σκηνής, επιχειρούμε να τον προσεγγίσουμε μέσα από τους πρωταγωνιστές του, που μιλούν αποκλειστικά στο Τaλκ για τους χαρακτήρες που υποδύονται.
Κωτσόγιαννης Μιχάλης ονομάζομαι
Ως μουσικός παρουσιάζομαι
Επί σκηνής άδοντας
Ήχους και μελωδίες παράγοντας
εις πιάνο και κιθάρα εφορμών
ως και τον τελευταίον ασπασμόν
μετά στολής μα με δίχως λούσα
πιστός στου Βαμβακούση την αειφόρο Μούσα
Παρόλα αυτά ευελπιστώ
και -ας μην κρυφτώ- δρομολογώ
η σκηνοθέτις η εκλεκτή
η πράα και δημιουργική
τον κόσμο που αγαπάει όλον
να δώσει και σε μένα κάποιον ρόλον
(Τον θίασο τον εκλεκτό
θα ήτο περιττό να πω
πόσο μα πόσο εκτιμώ)
Σήμερον λίαν πρωί
λίγο πριν την αυγούλα
ψέμα μικρό εξεστόμισα
και διέξοδο αποκόμισα
από έναν που ό,τι κι αν του πω
αυτός τα χάφτει ούλα
Στον ήλιο του μεσημεριού
ανάρτηση έκανα φου μπου
Τι γέλιο και τι ξενοιασιά
-μη με βασκάνεις, φτύσε μια-
πόσες καρδιές, πόση ντροπή
χριστέ μου, πόση αποδοχή
Έπειτα, πριν το κολατσό
τον Γιώργο κάνω τσακωτό
να τρώει μία πάστα
Τον μάλωσα, αυτό ήταν το σωστό
-μα τι ξερά κεφάλια!-
προχθές παραπονιότανε
στην Κρήτη όταν τραβιότανε
ξεφύσαγε και πέθαινε
σαν βάζαν πεντοζάλια
-κι ακόμα τώρα που μιλώ
μου τρέχουνε τα σάλια-
Και την εσπέραν, προς το δείλι
σκύβω και κόβω χαμομήλι
στη μέση του βασιλικού του δρόμου
Τρέχει εν εξάλλω ο σκοπός
μα ήταν και κάμποσο στραβός
στον δίπλα μου την πέφτει
Τις έφαγε ο καψερός
κι εγώ – κύριος κανονικός-
έκανα το σταυρό μου
Κι άλλα πολλά θε να σας πω
για ιδέες που πολέμησα για δαύτες
μα πριν περάσουν ώρες τρεις
και βάλει κρύο απ΄το βουνό
να’ ταν οι ιδέες κομφετί
και στο μαγκάλι κάφ’ τες
Μα ό,τι κι αν κάνω ωχριώ
μπρος στον Ταρτούφο τον Χρυσό
τον Δάσκαλο τον Μέγα
Αυτός τι ψεύτης, τι γλυκός
Υποκριτής, γοητευτικός
Ατασθαλίας, παγαποντιάς
το Άλφα και το Ωμέγα.
Γι’ αυτό σου λέω, μην αργείς
σπεύσε για να ξεστραβωθείς
στο κέντρο, στο Καρέζη
Να δεις τι γέλιο, τι καημοί
κι αυτή η πανούργα η ζωή
πόσα παιχνίδια παίζει.
Χαρά Τζόκα
Είμαι η Χαρά Τζόκα, έχω σπουδάσει θέατρο -με την μέθοδο που διαμόρφωσε ο Ζακ Λεκόκ- στην σχολή «Ecole Lassaad» στις Βρυξέλλες, και από το 2017 που επέστρεψα μόνιμα στην Ελλάδα εργάζομαι ως ηθοποιός εδώ.
Στον «Ταρτούφο» έχω τον ρόλο της Ντορίν. Η Ντορίν είναι η υπηρέτρια του σπιτιού της οικογένειας του Οργκόν, και έχει καταφέρει με την ευστροφία, την τόλμη και το πρακτικό και προχωρημένο της πνεύμα να κερδίσει μία πολύ σημαντική θέση στο σπίτι, παρά την κοινωνική της τάξη. Είναι εκείνη που μαθαίνει πρώτη όλα τα νέα, μεταφέρει τις πληροφορίες, λέει τη γνώμη της ευθαρσώς και σκαρφίζεται σχέδια για να αποτρέψει τα χειρότερα. Νιώθει κομμάτι της οικογένειας και δεν θέλει με τίποτα να το χάσει αυτό. Στην παράστασή μας, θα τη βρείτε πίσω από μία πόρτα, κάτω από ένα τραπέζι, να «ξεσκονίζει» και ενίοτε να τραγουδάει… «κόλπα πολλών ειδών»!
Ο Ταρτούφος από την άλλη, ένας καιροσκόπος απατεώνας, φορώντας το προσωπείο του ευλαβούς εισβάλλει στο σπίτι και εκμεταλλευόμενος την αφέλεια του Οργκόν και την ανάγκη του να πιστέψει σε κάποιον/ κάτι, αλλάζει όλες τις ισορροπίες. Ο Οργκόν τυφλώνεται από την «ψευτοευλάβειά» του, κάνει τα πάντα για να τον ευχαριστεί και δεν ακούει κανέναν άλλο πια!
Ας μην ξεχνάμε πως ο Μολιέρος έγραψε αυτό το έργο (το οποίο λογοκρίθηκε από την εκκλησία λόγω της έντονης κριτικής που της ασκούσε) την εποχή του Λουδοβίκου του 14ου και μας αποτυπώνει με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο την κοινωνία του τότε. Είναι μια καλή ευκαιρία λοιπόν, μέσω εκείνης της μακρινής κοινωνίας, να βρούμε αντιστοιχίες με τη δική μας και με παιχνιδιάρικο τρόπο να διερευνήσουμε κι εμείς την ανάγκη μας για αποδοχή και για πίστη και να αναρωτηθούμε «πότε εμπιστεύομαι κάποιον;», «πώς είναι να εξαπατώμαι;», «πώς δρω και συμβουλεύω τους ανθρώπους που αγαπώ;». Ο «Ταρτούφος» μας είναι μια παράσταση φτιαγμένη με πολλή αγάπη, χιούμορ και εύστροφο λόγο για θεατές όλων των ηλικιών!
Γιώργος Ματζιάρης
Ονομάζομαι Γιώργος Ματζιάρης και είμαι απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Είμαι από τη Ρόδο και ζω στην Αθήνα από τότε που τελείωσα τη σχολή, δουλεύοντας ως ηθοποιός.
Στην παράσταση κάνω τον Δάμη, το γιο του Οργκόν, ο οποίος είναι ένας τύπος που δρα αυθόρμητα δημιουργώντας κάποιες φορές αρκετά προβλήματα εξαιτίας του έκρυθμου χαρακτήρα του. Νιώθω πολύ τυχερός που βρίσκομαι ανάμεσα σε τόσο ταλαντούχους και ωραίους ανθρώπους. Η Ελένη Βλάχου, η σκηνοθέτις της παράστασης, μας οδήγησε με πολλή αγάπη, ακρίβεια, μουσική και χιούμορ σε ένα αποτέλεσμα που κάνει τα παιδιά να χαίρονται, να προβληματίζονται, να παίρνουν θέση και να μαθαίνουν αρκετά πράγματα για τον Μολιέρο, φέρνοντας καμιά φορά κι εμάς τους ίδιους αντιμέτωπους με την καθημερινότητά μας. Ο Ταρτούφος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος χρησιμοποιώντας ένα ψεύτικο προσωπείο ενός θρησκόληπτου άντρα, καταφέρνει να μπει στο σπίτι του Οργκόν και να καρπωθεί όλες τις ανέσεις καταφέρνοντας να πάρει μέχρι και την περιουσία του. Πρόκειται για μία σπουδαία «κωμωδία» του Μολιέρου, ο οποίος κατάφερε από το πρώτο ανέβασμα του έργου να προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, κυρίως στα άτομα του κλήρου -οι οποίοι αναγνώριζαν πίσω από τον Ταρτούφο το δικό τους πρόσωπο- απαγορεύοντας να παίζεται το συγκεκριμένο έργο, είτε δημόσια είτε ιδιωτικά.
Αργυρώ Ανανιάδου
Είμαι η Αργυρώ Ανανιάδου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Είμαι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. και της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, καθώς και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του Τμήματος Θεάτρου του Α.Π.Θ. Από το 2007 εργάζομαι ως ηθοποιός σε παραστάσεις στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Εθνικό Θέατρο, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Θέατρο Χώρα, το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, το Θέατρο Τζένη Καρέζη κ.ά.
Η Ελμίρα είναι ένας πολύ αγαπημένος ρόλος. Είναι η σύζυγος του Οργκόν, η «κυρία» της οικογένειας, που υποφέρει από την «τυραννία» του Ταρτούφου και την «τύφλωση» του Οργκόν. Είναι μια γυναίκα δυναμική, δραστήρια και έτοιμη να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα και εξαιρετική πρακτικότητα όποιο πρόβλημα προκύψει. Είναι, άλλωστε, αυτή που θα προσφέρει τη λύση στο πρόβλημα που δημιουργεί στο σπίτι και στην οικογένειά τους ο Ταρτούφος. Η Ελμίρα βοηθάει στην αποκάλυψη του Ταρτούφου ως απατεώνα που εποφθαλμιά την περιουσία και το σπίτι του Οργκόν.
Ο Ταρτούφος είναι ένας άνθρωπος με εξαιρετική ικανότητα να γοητεύει και να θαμπώνει τους άλλους με το λόγο του, να παρουσιάζεται με την ιδιότητα του «σωτήρα» που θα οδηγήσει τον κόσμο στο δρόμο της αρετής και της γαλήνης, μακριά από ανούσιους υλικούς πειρασμούς. Υπόσχεται, με άλλα λόγια, την κατάκτηση της ευτυχίας, που όλοι αναζητούμε.
Ο «Ταρτούφος» είναι μια παράσταση φτιαγμένη με πολλή αγάπη, τόσο από τη σκηνοθέτη Ελένη Βλάχου όσο και από τους ηθοποιούς και τους υπόλοιπους συντελεστές, γεμάτη με ανατροπές και έντονες συναισθηματικές εναλλαγές, με γρήγορο ρυθμό και χιούμορ. Μας μιλάει για την αγάπη και τον τρόπο που διαλέγει ο καθένας μας να την υπερασπιστεί, για την ευτυχία και τα μέσα που κάποιος ακολουθεί για να την κατακτήσει, για την ανάγκη που έχουμε όλοι μας να πιστέψουμε σε κάτι. Μας κάνει να αναρωτηθούμε μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε για να υπερασπιστούμε την αλήθεια που μας καίει.
Kωνσταντίνος Δαλαμάγκας
Είμαι ο Κωνσταντίνος Δαλαμάγκας, μεγάλωσα και ζω στην Αθήνα, αποφοίτησα από τη δραματική σχολή του Δήμου Αγ. Βαρβάρας «Ιάκωβος Καμπανέλλης» και δουλεύω στο χώρο του θεάτρου από το 2013.
Παίζω στον «Ταρτούφο» του Μολιέρου, κάνω τον Ταρτούφο και ενώ όλοι πιστεύουν ότι ο Ταρτουφος είναι ο πρωταγωνιστής στην πραγματικότητα πρωταγωνιστής είναι ο Οργκόν. Ο Ταρτουφος απλώς μπαίνει στο σπίτι του, απλώς προσπαθεί να τον εκμεταλλευτεί και απλώς θέλει να του καταστρέψει την ζωή. Χρησιμοποιεί την πονηριά του, επικαλείται τους “ουρανούς” όταν δυσκολεύεται, μπερδεύει την οικογένεια του Οργκόν, είναι ένας υποκριτής, ένας από τους μεγαλύτερους υποκριτές της παγκόσμιας δραματουργίας. Και ενώ όλα αυτά σε κάνουν να πιστέψεις ότι ο Ταρτούφος με κάποιον τρόπο αντιπροσωπεύει το “απόλυτο κακό”, στην πραγματικότητα αυτό που καταφέρνει είναι να αναδείξει τα αρνητικά των υπόλοιπων μελών της οικογένειας καθώς και του ίδιου του Οργκόν. Μετά το αίσιο τέλος της ιστορίας τα συμπεράσματα περί καλού και κακού είναι πολλά και παρουσιάζεται μια εξαιρετική αφορμή για να ξεκινήσει αυτή η κουβέντα με τα παιδιά.
Δημήτρης Μηλιώτης
Ονομάζομαι Δημήτρης Μηλιώτης και είμαι επαγγελματίας ηθοποιός. Έχω αποφοιτήσει από την Δραματική σχολή Αρχή το 2014 και έχω συνεργαστεί στο θέατρο με σκηνοθέτες όπως ο Cezaris Grauzinis, η Κατερίνα Ευαγγελάτου , ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, η Σοφία Πάσχου, η Ελένη Βλάχου κ.ά. Παράλληλα έχω σπουδάσει Βυζαντινή μουσική και τραγουδάω παραδοσιακά τραγούδια. Μεγάλη μου αγάπη είναι η μηχανή μου όπου όταν μπορώ να ξεκλέβω λίγο χρόνο από τις κορούλες μου εξερευνώ στριφτερούς επαρχιακούς δρόμους. Αγαπημένη διαδρομή μέχρι την Επίδαυρο και πίσω. Τέλος κάθε βράδυ λίγη μελέτη πάνω στο σκάκι για να κλείσει εποικοδομητικά η μέρα.
Στην παράσταση του Ταρτούφου ερμηνεύω τον ρόλο του Οργκόν ενός αστού της εποχής του Λουδοβίκου όπου τυφλώνεται από την γοητεία και την επιρροή που ασκεί ο Ταρτούφος πάνω του με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διακρίνει τα δόλια μέσα που χρησιμοποιεί για να πετύχει τους ιδιοτελείς σκοπούς του. Αυτό έχει ως συνέπεια να γίνεται σκληρός και άδικος με τους οικείους του ώσπου η μεταμέλεια μπροστά στην αλήθεια να είναι η μοναδική λύτρωση του. Ο Ταρτούφος από την άλλη είναι ο τύπος ανθρώπου που έχει μάθει να χρησιμοποιεί τις όποιες δεξιότητες του με σκοπό να χειραγωγεί τους άλλους, ώστε να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί.
Η παράσταση μας αφορά τα παιδιά από 2 έως 102 χρονών που θέλουν να δουν μια ιστορία για να συγκινηθούν και να ταυτιστούν με τους ήρωες ενός γαλλικού σαλονιού που είναι βαθιά ανθρώπινοι και άρα ξεκαρδιστικοί.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΤΡΟΥΒΙΔΗΣ
Ονομάζομαι Φώτης Κουτρουβίδης. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Αποφοίτησα από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 2016 κι έκτοτε δουλεύω στο θέατρο.
Στην παράσταση, ερμηνεύω τον ρόλο του Βαλέριου, ενός ερωτευμένου νέου, που ξαφνικά μαθαίνει πως η μέλλουσα αρραβωνιαστικιά του δίνεται σε άλλον άντρα. Κι αυτό τον κάνει έξω φρενών. Αυτός ο άντρας είναι ο ραδιούργος Ταρτούφος. Ένας απατεώνας που παριστάνει τον θεοσεβούμενο με σκοπό ν’ αρπάξει την περιουσία του Οργκόν, του κυρίου του σπιτιού, τον οποίο κι έχει μαγνητίσει. Κι ενώ όλοι προσπαθούν να του ανοίξουν τα μάτια, επιχειρώντας ν’ αποκαλύψουν την απάτη του Ταρτούφου, όλο και μεγαλύτερα μπλεξίματα συμβαίνουν.
Το κλασικό αυτό έργο του Μολιέρου μοιάζει να είναι πιο επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Οι χαρακτήρες του είναι άνθρωποι τυφλοί μπρος στο ψέμα, που έχουν βαθιά ανάγκη να πιστέψουν σε κάτι. Άνθρωποι που παριστάνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι, γιατί η κοινωνία στην οποία ζουν το επιβάλλει. Σε μια εποχή υποκρισίας, ωστόσο, πάντα θα υπάρχει φως κι αληθινή αγάπη. Κι αυτό υπογραμμίζουμε στο τέλος του έργου, λέγοντας πως «υπάρχουν άνθρωποι καλοί μα δεν φωνάζουνε / σωπαίνει η καλοσύνη τους στα βάθη της ψυχής / πρέπει να ψάξεις καλά για να τη βρεις». Ο Ταρτούφος είναι μια σπαρταριστή κωμωδία με σύγχρονους κι ανθρώπινους χαρακτήρες, που θα σας κάνει να προβληματιστείτε. Μα πάνω απ’ όλα να χαρείτε με την ψυχή σας.
Μελισσάνθη Ρεγκούκου
Ονομάζομαι Μελισσάνθη Ρεγκούκου και είμαι ηθοποιός και θεατρολόγος. Αγαπώ πολύ το θέατρο, το χορό και το πλέξιμο! Στον ελεύθερό μου χρόνο παρακολουθώ παραστάσεις, πηγαίνω βόλτες και να συναντιέμαι με τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξη και πιστεύω πως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.
Η Μαριάννα, κόρη του Οργκόν, από αστική οικογένεια, απολαμβάνει όλη την αγάπη και τη φροντίδα ως μοναδική κόρη. Μέχρι τη στιγμή που εισέρχεται ο Ταρτούφος και πια δεν είναι η αδυναμία του πατέρα της. Αυτό τη συγκλονίζει και ταράζει τη σχέση της τόσο με τον ίδιο, όσο και με τον αγαπημένο της Βαλέριο με τον οποίο, παρότι μαλώνουν σα μικρά παιδιά, στην πραγματικότητα αγαπιούνται. Είναι ευαίσθητη και ζητά συνεχώς βοήθεια από τους άλλους. Σύμμαχός της είναι η Ντορίν, υπηρέτρια της οικογένειας. Η Μαριάννα, χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που διαθέτει, όπως το νάζι της νεότητάς της, τη γλυκύτητα αλλά και το πείσμα της. Προς το τέλος του έργου, καταφέρνει να πει για πρώτη φορά αυτά που θέλει στον Ταρτούφο, τα οποία δείχνουν και μια πλευρά δυναμισμού στο χαρακτήρα της.
Ο Ταρτούφος, έρχεται να κλονίσει την οικογένεια του Οργκόν. Ξέρει πολύ καλά να φαίνεται συνετός και σωστός και να κρύβει τον πραγματικό του εαυτό, πράγμα που εξοργίζει όλη την οικογένεια. Είναι σαγηνευτικός και χειριστικός με ύπουλα μέσα. Απίστευτα οξυδερκής και αποφασιστικός να πετύχει τους στόχους του. Πιστεύει ότι είναι αήττητος, αλλά την «πατάει»…
Ο «Ταρτούφος» του Μολιέρου είναι ένα διαχρονικό έργο με χρήσιμα νοήματα. Μιλάει για την ανάγκη της πίστης και θαυμασμού σε κάτι/κάποιον, για το μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για να πετύχει το στόχο του, αλλά και τη μεταστροφή του σε κάποια στιγμή της ζωής του. Όλα αυτά τα αναγνωρίζουν οι θεατές και γίνονται συμμέτοχοι, συμπάσχουν με τους ήρωες. Οι αλλεπάλληλες ανατροπές εξιτάρουν τη φαντασία και το ενδιαφέρον τους, για να παρακολουθήσουν την παράστασή μας.
Η Ελένη Βλάχου στη διασκευή και τη σκηνοθεσία, ο Ηλίας Βαμβακούσης στην πρωτότυπη μουσική κι ένας πολυμελής θίασος, θα κάνουν ένα ανατρεπτικό κωμικό ταξίδι για να αφηγηθούν την ιστορία του μυστήριου “Ταρτούφου”, που δεν είναι αυτός που φαίνεται, να την φέρουν στο σήμερα, στην εποχή μας, μια εποχή που τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται..
