Με ένα βιβλίο ταξιδεύεις… Ναι, ταξιδεύεις με το μυαλό και τη φαντασία σου. Τι γίνεται όμως όταν το βιβλίο σού ανοίγει έναν κόσμο πραγματικό; Όταν σε καλεί να ταξιδέψεις στον χρόνο και να γνωρίσεις ανθρώπους; Η συγγραφέας Μαριάννα Κουμαριανού έγραψε πρόσφατα το βιβλίο “Ένα δέντρο για μένα”, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ! Της ζητήσαμε, λοιπόν, με αφορμή αυτή την ιστορία, να μας προτείνει ένα παιχνίδι-απασχόληση, με το οποίο θα συγκινηθείτε και θα γνωρίσετε στα παιδιά την οικογενειακή τους ιστορία μέσα από φωτογραφίες! Για δείτε τι μας είπε:

«Ένα δέντρο για μένα» 

Δίνει πάσα το βιβλίο αυτό να ψάξουμε τα κιτάπια μας. Να αναζητήσουμε φωτογραφίες παλιές. Όσο πιο παλιές τόσο μεγαλύτερο το ενδιαφέρον! Να ανακαλύψουν τα παιδιά τον χρόνο από την ημέρα της γέννησής τους αλλά και αυτόν που υπήρχε πριν αυτά γίνουν μέλη της οικογένειας.

Λένε «μία εικόνα-χίλιες λέξεις». Ποια ιστορία κρύβεται πίσω από κάθε φωτογραφία; Τι συνέβη εκείνη τη μέρα που γεννήθηκαν; Τι συνέβη στις πρώτες διακοπές; Πώς ήταν και πώς ένιωθε η μαμά στην εγκυμοσύνη; Ακόμα και οι φωτογραφίες γάμων, βαφτίσεων, εορτών κρύβουν μικρά μυστικά και άλλες ιστορίες. Έναν θείο μακρινό που ήρθε από το εξωτερικό, μια ευτράπελη κατάσταση, μια γλυκιά ανάμνηση… Όλα τα συναισθήματα μπορούν να χωρέσουν μέσα σε μία φωτογραφία.

Αντίστοιχα, πολλές άγνωστες ιστορίες κρύβονται σε φωτογραφίες που τραβήχτηκαν πριν τα παιδιά γεννηθούν. Άνθρωποι δικοί μας, συγγενείς ή και φίλοι, ήταν διαφορετικοί σε κάθε ηλικία. Ντύνονταν αλλιώς, το περιβάλλον που ζούσαν (και τραβήχτηκαν οι φωτογραφίες) ήταν διαφορετικό. Πώς μοιάζουν τα μέλη της οικογένειας σε διαφορετικές ηλικίες; Τα τωρινά παιδιά, ποια τότε παιδιά θυμίζουν;

Φωτογραφίες μπορούν να μπουν σε χρονολογική σειρά. Να ταξινομηθούν ανά πρόσωπο (αλλού οι φωτογραφίες της μαμάς, αλλού του μπαμπά, αλλού οι γιαγιάδες, οι παππούδες, οι θείοι κ.ο.κ.), να βρεθούν οι συνδέσεις (στην αρχή η μαμά ήταν με την οικογένειά της –μαμά, μπαμπά, αδέλφια– μετά με τον μπαμπά. Αντίστοιχα και ο μπαμπάς).

Αν πάμε πιο πίσω στον χρόνο, οι φωτογραφίες έχουν άλλη μορφή και άλλα χρώματα. Οι άνθρωποι είναι στημένοι σε συγκεκριμένες θέσεις. Τι έχουν να πουν αυτές οι φωτογραφίες; Να μια καινούργια ιστορία που μπορεί να γεννηθεί. Πώς φτάσαμε να έχουμε χρωματιστές και αυθόρμητες φωτογραφίες που τις παίρνουμε από το τηλέφωνό μας; Πώς φωτογράφιζαν παλιά; Πώς ήταν οι φωτογραφικές μηχανές;

Κάθε φωτογραφία είναι πλούτος. Είναι βιώμα και ανάμνηση για κάποιους και ό,τι προηγήθηκε για να φτάσουμε εδώ. Η ιστορία της οικογένειας γίνεται κάτι πραγματικό και απτό για το παιδί. Μαθαίνει βλέποντας. Αντιλαμβάνεται την έννοια του παρελθόντος, μέσα από συζητήσεις και τη συνύπαρξη του παρόντος.

Έτσι μπορούμε να περάσουμε στο μέλλον.

Ο χρόνος δεν τελειώνει εδώ. Πώς θα είμαστε στο μέλλον; Ας ταξιδέψουμε και να χτίσουμε λίγο μέλλον! Πώς φαντάζεται καθένας τον εαυτό του ως μονάδα αλλά και ως μέλος της οικογένειας στο κοντινό ή μακρινό μέλλον, όταν η περίοδος αυτή θα έχει τελειώσει; Τι όνειρα ή τι σχέδια μπορούν να γίνουν;

Αν είδαμε μια οικογενειακή φωτογραφία στη θάλασσα ή σε μια πεζοπορία. Θα  μπορούσαμε να σχεδιάσουμε μια νέα φωτογραφία στη θάλασσα ή σε μια πεζοπορία. Να οργανώσουμε και να καταγράψουμε επιθυμίες που θέλουμε να τις αποτυπώσουμε και να τις «φυλακίσουμε». Να γράψουμε τους ανθρώπους που θέλουμε οι φωτογραφίες αυτές να έχουν.

Μήπως, πριν όλα αυτά τα κάνουμε πραγματικότητα να τα ζωγραφίζαμε; Μια ζωγραφιά-προβολή στο μέλλον. Ζωγραφιά-φωτογραφία του πώς θα είμαστε ή τι θα κάνουμε.

Κάθε φωτογραφία δεν είναι τίποτα άλλο από ένα πάγωμα μιας μοναδικής στιγμής που εμείς οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει.

Μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για καθεμιά από αυτές ή ακόμα και να πλάσουμε αυθαίρετα ή υποθετικά άλλες δικές μας.

Αυτή την περίοδο, αυτό που στ’ αλήθεια έχουμε και έχει αξία είναι η οικογένειά μας και οι φίλοι μας. Οι αναμνήσεις που έχουν προηγηθεί και το μέλλον που θα χτίσουμε μαζί τους!

Το βιβλίο της Μαριάννας Κουμαριανού “Ένα δέντρο για μένα” κυκλοφορεί από την Ελληνοεκδοτική.