Η ηθοποιός Λένα Παπαληγούρα περιγράφει στο Τaλκ το εικοσιτετράωρό της ως εργαζόμενης μαμάς του σχεδόν ενός έτους Αναστάση.
Παλαιότερα, είχα συχνό παράπονο ότι το εικοσιτετράωρο δεν μου φτάνει. Θυμάμαι τον εαυτό μου να τρέχει από δουλειά σε δουλειά, να τρώω στο αμάξι, να κάνω τα τηλεφωνήματα μου στο διάλειμμα της πρόβας ή της παράστασης. Να ανυπομονώ να φτάσει το βράδυ, αργά, για να πιω ένα ποτό με τον σύντροφό μου σε κάποιο μπαρ. Στο σπίτι γυρνάγαμε μονάχα για να κοιμηθούμε…
Ώσπου ξαφνικά έρχεται στη ζωή μας αυτή η… υπέροχη μικρή «βόμβα»! Αυτό το πανέμορφο πλασματάκι που μοιάζει με γατάκι και τα ανατρέπει όλα. Και εκεί που πίστευα ότι δεν μου φτάνουν οι ώρες της ημέρας ανακαλύπτω ότι η μέρα έχει άπειρες δυνατότητες που δεν είχα ανακαλύψει ως τώρα…
Κοίτα να δεις, λέω, μαγεία που κρύβει το ξημέρωμα. Αναρωτιέμαι τι έκανα εγώ παλαιότερα αυτές τις ώρες, το πρωί, που τώρα είναι για μένα οι πιο ωραίες. Πια το εικοσιτετράωρό μου είναι τελείως διαφορετικό. Και τώρα μπορώ να πω, φυσικά, ότι δεν μου φτάνουν οι ώρες. Όμως, μπορώ επίσης να πω ότι οι μέρες μου έχουν άλλη ουσία, ότι δεν βαριέμαι ποτέ, ότι χαίρομαι να είμαι στο σπίτι. Κυρίως, όμως, μπορώ να πω με σιγουριά ότι μέσα από τα μάτια του γιου μου ανακαλύπτω εκ νέου τον κόσμο από την αρχή. Μέσα από την αθωότητά του μαθαίνω ξανά να στέκομαι στις λεπτομέρειες. Και ότι, καθώς εκείνος μεγαλώνει, είναι λίγο σαν να ξαναμεγαλώνω κι εγώ. Να λοιπόν ένα τυπικό εικοσιτετράωρό μας… Αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, καμία μέρα δεν είναι ίδια με την άλλη.
Μεταξύ 6 π.μ. και 8 π.μ. Ξύπνημα… Όχι δηλαδή ότι κοιμηθήκαμε κι όλο το βράδυ, αλλά πια το έχω συνηθίσει… Ο Άκης ξυπνάει για να πάει στη δουλειά. Ο Αναστάσης ξυπνάει και πίνει γάλα. Περνάμε λίγες στιγμές όλοι μαζί. Ίσως από τις πιο ευτυχισμένες της ζωής μου. Καμιά φορά χαζεύω απ’ το παράθυρο το πρωινό φως. Τόσα χρόνια σπάνια το έβλεπα, σχεδόν δεν ήξερα πώς είναι. Μετά παίρνω τον Ανάσταση στο κρεβάτι. Χουζουρεύουμε οι δυο μας. Προσπαθώ να τον εκπαιδεύσω στο να κοιμάται το πρωί, όπως η μαμά του. Μάταιος κόπος. Συνήθως εκείνος παίζει και «μιλάει» με τα αρκουδάκια του, ώσπου να το πάρω απόφαση και να σηκωθώ, με ανοιχτό συνήθως μόνο το ένα μάτι!
Μεταξύ 10 π.μ. και 12 μ. Παιχνίδι και ετοιμασία για την παιδική χαρά. Παίρνω μαζί λίγα φρούτα και φεύγουμε. Κάνουμε κάπως γρήγορα για να προλάβουμε την… παρέα! Μια ομάδα από σχεδόν συνομήλικα παιδάκια με τα οποία πάμε στην ίδια παιδική χαρά. Άφιξη στον Κήπο. Περνάμε πάντα από τις πάπιες και τα κατσικάκια. Κάνουμε στάση στο πρόβατο και όποτε κάνει «μπεεεε» ο Αναστάσης γελάει. Έχει ασυνήθιστα βραχνή φωνή για πρόβατο, είναι η αλήθεια.
Μεταξύ 1:00 μ.μ και 3:00 μ.μ. Επιστροφή στο σπίτι. Οπωσδήποτε μπάνιο, γιατί είμαστε και οι δυο γεμάτοι άμμο από το σκάμμα. Ύστερα φαγητό. Συνήθως τρώμε δίπλα δίπλα. Καμιά φορά αργώ να δώσω κουταλιά στον Αναστάση, γιατί τρώω το δικό μου, κι εκείνος λέει κάτι σαν «μαμ» διακριτικά, να μου το υπενθυμίσει, κι εγώ αισθάνομαι φρικτές ενοχές!
Μεταξύ 3:30 μ.μ. και 5:30 μ.μ. Πέφτουμε μαζί στο κρεβάτι και διαβάζουμε παραμύθια. Τον Ανάσταση τον παίρνει ο ύπνος. Εγώ παλεύω να διαβάσω για τη πρόβα αν και καμιά φορά κοιμάμαι κι εγώ δίπλα του. Αν δεν διαβάσω ή δεν κοιμηθώ, κάθομαι και τον χαζεύω να κοιμάται. Κι ο χρόνος περνά χωρίς να το καταλάβω.
6:00 μ.μ−… Σηκώνομαι γρήγορα και ετοιμάζομαι για την πρόβα. Αν προλάβω, περνάω από το γυμναστήριο για μια ημίωρη προπόνηση. Μ’ αρέσει, γιατί έτσι πάω στην πρόβα ζεστή. Στο σπίτι μένει ο Αναστάσης με τη μαμά μου. Έχουν εξαιρετική σχέση. Όταν τη βλέπει χαίρεται τόσο πολύ που θα μπορούσα ως και να ζηλέψω. Κερδίζει όμως η συγκίνηση.
Γύρω στις 8 επιστρέφει ο Άκης. Κάνει μπάνιο τον μικρό, τον κοιμίζει και με περιμένει να γυρίσω. Τον ευγνωμονώ. Όταν τελειώσει η πρόβα, επιστρέφω όσο πιο γρήγορα μπορώ γιατί στο σπίτι με περιμένει η… δική μου παρέα! Τρώμε μαζί και λέμε τα νέα μας. Ύστερα μας παίρνει γρήγορα ο ύπνος. Κάθε φορά θέλω να αντέξουμε λίγο παραπάνω, να προλάβουμε να πούμε λίγο περισσότερα. Κοιμόμαστε αγκαλιά…
Τη θεατρική σεζόν 2019/2020, η Λένα Παπαληγούρα υποδύεται τη δασκάλα Σαπφώ Βρανά στη θεατρική παράσταση «Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια», βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Στράτη Μυριβήλη. Τη διασκευή, αλλά και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Πέτρος Ζούλιας και τη μουσική η Ευανθία Ρεμπούτσικα. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 30 Οκτωβρίου, στο θέατρο ΒΕΜΠΟ.
