Η λοίμωξη από κορονοϊό έχει λάβει, δυστυχώς, πανδημικές διαστάσεις. Τα έκτακτα μέτρα που εφαρμόζονται σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν αλλάξει τις ζωές όλων μας με στόχο την προστασία των πολιτών. Όλο το ιατρικό προσωπικό, είτε στον κρατικό είτε στον ιδιωτικό τομέα, με επίγνωση των ευθυνών του, προωθηθεί την κοινωνική αποστασιοποίηση μειώνοντας τον αριθμό προσωπικού στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο και κρατώντας τους ανθρώπους στο σπίτι, εξακολουθώντας παράλληλα να στηρίζουν όσους χρειάζονται ιατρική βοήθεια. Η κυβερνητική απόφαση είναι να συνεχίσουν μόνο ΟΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ιατρικές πράξεις σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες. Τι σημαίνει αυτό όμως στον ιατρικό τομέα της θεραπείας της υπογονιμότητας; Και πώς τον επηρεάζει; Τα περισσότερα κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης αναστέλλουν τον κύκλο των θεραπειών τους και οργανώνονται στη διατήρηση της ελάχιστης υπηρεσίας. Η διατήρηση και η θεραπεία της υπογονιμότητας στα ζευγάρια είναι ένας ιατρικός τομέας που κατέχει, πλέον, σημαντική θέση στον ιατρικό κόσμο. Αφορά πολλά ζευγάρια αλλά και γυναίκες που επιθυμούν να διατηρήσουν τη γονιμότητα τους κάνοντας κατάψυξη ωαρίων.
Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υπερασπιστούμε το κοινό καλό και ταυτόχρονα να είμαστε κοντά στις γυναίκες αυτές; Ποιες είναι οι θεραπείες που θεωρούνται απαραίτητες και τι συμβουλεύονται οι γυναίκες που βρίσκονται ήδη στον δρόμο μίας θεραπείας γονιμότητας;
Παρόλο που οι έγκυες γυναίκες μπορούν γενικά να καθησυχαστούν, καλούνται να θεωρήσουν τους εαυτούς τους ευάλωτη ομάδα. Μέχρι τώρα, δεν πιστεύεται ότι η λοίμωξη προκαλεί αποβολή ή εμβρυϊκή ανωμαλία και οι έγκυες γυναίκες δεν φαίνεται να έχουν αυξημένη ευαισθησία στη λοίμωξη. Είμαστε, όμως, σε μία εποχή που το φαινόμενο του κορονοϊού βρίσκεται σε εξέλιξη και κρατάει όλη την ιατρική κοινότητα σε επιφυλακή. Για αυτό τον λόγο θεωρείται πιο ασφαλές να μην προτείνονται εμβρυομεταφορές την περίοδο αυτήν. Επίσης, τα κέντρα σταματούν να ξεκινούν νέες θεραπείες γονιμότητας.
Υπάρχουν, όμως, εξαιρέσεις. Η θεραπεία που έχει ήδη ξεκινήσει σε ασθενείς ολοκληρώνεται και δεν θέτουμε σε κίνδυνο κανένα πρόγραμμα που έχει ήδη ξεκινήσει. Επίσης, κατάψυξη ωαρίων ή σπέρματος γίνεται κατά κανόνα σε επείγοντα περιστατικά, όπως καρκινοπαθείς οι οποίοι, πριν ξεκινήσουν τον κύκλο χημειοθεραπειών, τους κρίνεται απαραίτητη η κατάψυξη του γεννητικού τους υλικού για διατήρηση της γονιμότητας τους.
Υπάρχει, ωστόσο, και το θέμα του χρόνου που στον τομέα της υπογονιμότητας είναι σημαντικός. Κάθε γυναίκα είναι ξεχωριστή και κάθε περίπτωση διαφορετική. Για αυτόν τον λόγο είναι υποχρέωση των κλινικών και του ιατρικού προσωπικού να έχουν άμεση επικοινωνία με τους ενδιαφερόμενους. Είναι σημαντικές και αναμενόμενες οι συναισθηματικές επιπτώσεις της διατάραξης των υπηρεσιών θεραπείας στους ασθενείς αυτούς, ειδικά όταν συμβαίνουν σε ένα περιβάλλον άγχους σχετικά με τις επιδράσεις του ίδιου του ιού. Η γνώση, όμως, είναι δύναμη και έτσι λαμβάνονται μέτρα για την ενημέρωση και την υποστήριξη των ασθενών. Τηλεφωνικές κλήσης, χρήση του ίντερνετ με live συνδιαλέξεις καθώς και μηνύματα ερωτήσεων –απαντήσεων είναι εύκολοι τρόποι να επικοινωνούν οι μονάδες και οι ιατροί με τους ασθενείς τους με στόχο την εξουδετέρωση των ανησυχιών σε μια δύσκολη στιγμή.
Διανύουμε όλοι μία πρωτοφανή περίοδο όπου καλούμαστε να προστατέψουμε, πάνω απ’όλα, το κοινό καλό. Ο θεράπων ιατρός μας είναι ο πρώτος άνθρωπος που συμβουλευόμαστε και επικοινωνούμε για τα ιατρικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και θέλουμε να συζητήσουμε. Η υπογονιμότητα δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτό – ανοίξτε τη γραμμή επικοινωνίας με τον γιατρό σας, όπως θα κάνατε σε κάθε άλλη περίπτωση. Πόσω μάλλον τώρα.
Η Στέλλα Ροΐδη είναι γυναικολόγος και μπορείτε να τη βρείτε εδώ.
