Το 80ο τεύχος του Τaλκ είναι αφιερωμένο σε εσάς, παιδιά, και στο καλοκαίρι σας. Αυτό που περιμένατε υπομονετικά να έρθει, αυτό που δεν θέλετε να τελειώσει ποτέ. Αυτό που συνωμοτεί μαζί σας για λίγη ακόμη ώρα παιχνίδι, για λίγο πιο βαθιά− μέχρι τις σημαδούρες, μαμά− για περισσότερα παγωτά, για ύπνο αργά, για τηγανιτές πατάτες και καρπούζι, για ψάρεμα.
Α, και για battles στο Fortnite, χορό στο Tik Tok, stories στο Instagram, Trap στο Youtube. Είναι κι αυτά στο πρόγραμμα· πολύ φοβάμαι μην είναι μόνο αυτά στο πρόγραμμα. Δηλαδή, βασικά, εσείς μπροστά σε μια μικρή ή μεγάλη οθόνη και εμείς οι γονείς σας να διαπραγματευόμαστε για 3 σελίδες από το βιβλίο που απλά σας αγοράσαμε ή για μια παρτίδα από το επιτραπέζιο που τώρα θυμηθήκαμε ότι υπάρχει. Και αυτό, όταν αποφασίσουμε να ξεκολλήσουμε τα μάτια μας από το κινητό μας και τη σειρά που βλέπουμε στο νέτφλιξ ή τα χέρια μας από την κατσαρόλα με το φαγητό που μαγειρεύουμε, αλλά που δεν τρώμε μαζί σας γιατί κάνουμε δίαιτα…
Εμείς να ανησυχούμε που δεν έχετε περιβαλλοντική συνείδηση, όταν το νοικοκυριό μας γεννά καθημερινά τουλάχιστον 3 πλαστικές σακούλες σκουπίδια, όταν μας είναι αδύνατον να καταργήσουμε το πλαστικό καλαμάκι στον καφέ μας, όταν προτιμούμε τα πλαστικά πιάτα και ποτήρια στο εξοχικό για να μην πλένουμε, όταν λιντσάρουμε ξιφίες στη Χαλκίδα. Εμείς να προβληματιζόμαστε για το αν και πότε θα αποκτήσετε πολιτική συνείδηση όταν η δική μας πολιτική φύση ξεκινά και τελειώνει σε ένα #vote φέισμπουκ ποστ από την κάλπη της γειτονιάς στις εκλογές του καλοκαιριού, στην πεποίθηση ότι υπερασπιστήκαμε τη δημοκρατία επειδή τελικά αποφασίσαμε να σηκωθούμε από την ξαπλώστρα και να ψηφίσουμε. Μιλάμε για μεγάλο κατόρθωμα, όχι αστεία.
Εμείς να ανησυχούμε για το πού θα σπουδάσετε, για να έχουμε να λέμε στους εαυτούς μας, σε φίλους και γνωστούς ότι το παιδί μας πέρασε στην τάδε σχολή και θα κάνει αυτό που ονειρευόμαστε επιτέλους, όταν θα έπρεπε να θέλουμε να μας πείτε: Μαμά/μπαμπά (ακόμα καλύτερα, γονέα 1/γονέα 2) δεν ξέρω τι θέλω να σπουδάσω, ξέρω ότι θέλω να σώσω τον κόσμο, ξέρω ότι θέλω να βοηθήσω τους άλλους, ξέρω ότι θέλω να ταξιδέψω με ένα σακίδιο, ξέρω ότι δε θέλω να γίνω αυτό που είσαι εσύ.
Ανέμελο και φωτεινό καλοκαίρι σε όλους!
