Η Γεωργία Εφαπλωματά, mom blogger και συγγραφέας, που τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Άμστερνταμ μαζί με την οικογένειά της, μιλάει στο Taλκ για την καθημερινότητά της την εποχή του κορονοϊού.
Η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο χρόνο βιώνουμε τη «μέρα της μαρμότας». Κάθε μέρα σχεδόν πανομοιότυπη με την προηγούμενη. Όμως δεν πειράζει! Το βασικό είναι πως είμαστε όλοι καλά. Λίγη υπομονή ακόμα και θα περάσει κι αυτό…
(Μια καθημερινή μου μέρα, με τα σχολεία ανοιχτά…)
7:00 «Μαμά ξύπνα». Εδώ και 4.5 χρόνια το προσωπικό μου ξυπνητήρι ονομάζεται Στέλλα και είναι η μικρή μου κόρη. Την παίρνω για λίγο δίπλα μου στο κρεβάτι και χουζουρεύουμε παρέα.
7:30 Ζεστό γάλα, ψωμί με βούτυρο και μέλι (επί 2), κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση και ένα δυνατό καφέ για μένα. Πολύ δυνατό. Δεν είμαι πρωινός τύπος. Καρατσεκαρισμένο.
8:00 Κολατσιό τσεκ, νερό στα παγούρια τσεκ, ρούχα για τη γυμναστική στην τσάντα τσεκ.
8:15 Ντύνομαι και μετά διαλέγω ρούχα για τα κορίτσια.
«Κλείστε την τηλεόραση, θα αργήσουμε! Πλύνε τα δόντια σου, χτενίσου, βάλε μπουφάν!».
«Πετάει η φράντζα μου, θέλω τσίσα, αυτά τα παπούτσια με σφίγγουν, νερό!»
8:40 Ξεκλειδώνω το ποδήλατο. Τα κορίτσια κάθονται στις θέσεις τους και τους δένω τη ζώνη. Ξεκινάω να κάνω πετάλι. Με φυσάει ο κρύος αέρας. Μου αρέσει και την ίδια στιγμή το μισώ. Τον χειμώνα, γιατί το καλοκαίρι το λατρεύω το ποδήλατο.
8:50 Αφήνω τα κορίτσια στο σχολείο, με ένα φιλί. Η Στέλλα με αγκαλιάζει άλλη μία φορά, η Νικόλ εξαφανίζεται στη σκάλα να πάει να βρει τις φίλες της στην τάξη. Έχει αρχίσει να ντρέπεται που τη φιλάω στην αυλή του σχολείου, αλλά δεν μου λέει κάτι. Ίσως πρέπει να το σταματήσω. Έχω όλο τον χρόνο να τη φιλάω στο σπίτι.
9:10 Σπίτι. Καφές νούμερο δύο. Εξίσου δυνατός. Συμμαζεύω το χάος. «Πώς γίνεται μέσα σε μία ώρα να έχει γίνει τόσο χαμός;» αναρωτιέμαι όσο στρώνω κρεβάτια και μαζεύω τα πιάτα του πρωινού. Βάζω πλυντήριο ρούχων. Τσεκάρω τα σόσιαλ μίντια. Δύο μηνύματα από τις αδερφές μου, ένα μήνυμα από κάποια αναγνώστρια που μόλις τελείωσε το βιβλίο μου και της άρεσε πολύ. Τους απαντάω χαρούμενη. Πίνω μια γουλιά καφέ… Και τώρα δουλειά! Βιβλίο νούμερο δύο.
12:30 Γιόγκα (Δυστυχώς στο σπίτι λόγω κορονοϊού).
13:00 Μεσημεριανό στο πόδι. Συνήθως σαλάτα ή σάντουιτς. Και χυμός πορτοκάλι.
13:30 Πάλι δουλειά ή στο τσακίρ κέφι σιδέρωμα (Βλέποντας Άγριες Μέλισσες). Βιντεοκλήση με τη μαμά μου.
15:15 Παραλαμβάνω κορίτσια από το σχολείο. Πάλι όλοι πάνω στο ποδήλατο ακολουθώντας την αντίθετη διαδρομή προς το σπίτι. Βροχή (κλασικά).
16:00 Παιχνίδι, μάλωμα, διάβασμα, τηλεόραση, μαγείρεμα, χειροτεχνίες, ξανά μάλωμα.
18:30 Βραδινό (νωρίς – προσαρμοσμένοι στα βόρεια ωράρια). Όλοι μαζί καθισμένοι στο τραπέζι, ανταλλάσσοντας τα νέα της μέρας.
19:00 Χαλάρωση στον καναπέ ή παιχνίδι στο χαλί. Λίγο μετά συμμάζεμα παιχνιδιών.
«Κορίτσια θα βοηθήσετε ή όλα μόνη μου θα τα μαζέψω;».
«Μισό λεπτό…» (Μισό λεπτό = Ναι, μόνη σου θα τα μαζέψεις).
20:00 Ξεκινάμε ετοιμασίες για ύπνο. Επιστρατεύω όλη μου την υπομονή, μια που δεν με ακούει κανείς. «Πάμε για δόντια», λέω, «Πήδα στον καναπέ», ακούν τα κορίτσια. Κουράγιο μάνα!
21:00 Ξαπλώνουν επιτέλους και διαβάζουμε μαζί στο κρεβάτι (Ναι, μια ώρα μας πήρε, καλά κατάλαβες!) Λίγη ακόμα συζήτηση και πολλά φιλιά.
«Σε αγαπώ»
«Κι εγώ μαμά».
22:00 Καναπές, συζήτηση με Δαμιανό, σκρολάρισμα στο κινητό, κρασί.
23:00 Κρεβάτι με βιβλίο αγκαλιά.
23:30 Καληνύχτα σας!
Το βιβλίο της Γεωργίας Εφαπλωματά Χωρίς δεύτερη σκέψη κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Μπορείτε να γνωρίσετε τη Γεωργία μέσα από το blog της Μια μαμά στα ξένα και από τη Facebook σελίδα της.
