Σας δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να πάτε σε κάποια κατασκήνωση, δηλαδή να πάτε ως παιδιά, χωρίς γονείς, σε κάποιο οργανωμένο camp; Αν ήσαστε τυχεροί και η απάντηση είναι «ναι», τότε μάλλον αποκλείεται να μην έχετε αυτήν την εμπειρία καταχωρισμένη έντονα στον συναισθηματικό σας κόσμο, χαραγμένη τόσο έντονα στον εγκέφαλο σας, για παράδειγμα σαν την πρώτη φορά που αφήσατε το χέρι του μπαμπά σας, για να κάνετε την πρώτη σας ορθοπεταλιά.

Και ενώ οι περισσότεροι θα επιθυμούσαμε να είχαμε πάει σε όσο το δυνατόν περισσότερες κατασκηνώσεις γίνεται, όταν έρχεται η ώρα της αλήθειας για το δικό μας παιδί αλλάζουμε συζήτηση, δημιουργούμε αρνητικές υποθέσεις, φτιάχνουμε φανταστικές ιστορίες (στις οποίες ο κακός δράκος είμαστε μάλλον εμείς). Γιατί όμως; Μα είναι απλό. Δεν είμαστε έτοιμοι, δεν έχουμε δουλέψει την εσωτερική μας ταυτότητα, για να προχωρήσουμε παρακάτω ως άτομα και μετά ως ζευγάρι και κατ’ επέκταση ως γονείς.

Συνήθως οι μαμάδες λένε: Είναι μικρό ακόμα, του χρόνου, ασ’ το να μεγαλώσει λίγο. Ένα λίγο που πότε δεν είναι αρκετό, ακόμη και όταν μεταμορφωθεί σε πολύ πάλι είναι λίγο, μάλλον μπορεί να μην μεγαλώσει ποτέ. Συνήθως οι μπαμπάδες λένε: Δεν πιστεύω ότι θα τα καταφέρει μόνος του, μας χρειάζεται, τον βλέπω εγώ δεν είναι ώριμος ακόμη.

Ώριμος για τι; Για κάτι που δεν μου δόθηκε· να κατορθώσω έστω για μια φορά και να καταβάλω τις δικές μου δυνάμεις, να δοκιμάσω τα όριά μου, να θαυμάσω μέχρι που μπορώ να φτάσω, και αν μπορώ να πάω κάπου μόνος.  Ναι, μου είστε απαραίτητοι, δίπλα μου, πλάι μου, αλλά όχι πάνω μου ή μπροστά μου, εκεί όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα σας βρίσκω, χωρίς την συγκατάθεσή μου. Αλλά ακόμα και για αυτό το εμπόδιο είμαι ευγνώμων, γιατί έκανα τα πάντα για να το προσπεράσω. Και δεν το έχω εντελώς θεραπεύσει, συνεχίζω ασταμάτητα μέχρι να απελευθερωθώ. Θερμά ευχαριστώ, μπαμπά.

Πριν όμως πάμε παρακάτω, θα ήθελα να πάρουμε γερή φόρα και να βουτήξουμε μαζί στις πιο δυνατές και ταυτόχρονα απλές αναμνήσεις που είχαμε σαν μπόμπιρες. Κάποιοι θα τις φέρουμε εύκολα στην επιφάνεια, άλλοι πάλι θα χρειαστούμε λίγο παραπάνω χρόνο. Σε κάθε περίπτωση, όλοι μας έχουμε ισχυρές μνήμες που είναι και θα παραμείνουν καταχωρισμένες στον σκληρό δίσκο της καρδιάς, της ψυχής, του σώματος και του πνεύματος. Ας ανακαλέσουμε την πρώτη φορά που δέσαμε μόνοι μας αυτά τα ατίθασα και μπερδευτικά κορδόνια. Την πρώτη φορά που δημιουργήσαμε σαν μικροί καλλιτέχνες έργα πάνω σε χαρτί, στο τραπέζι, στον τοίχο (δεν ξεχνάμε με τίποτα τον συναγερμό και το σοκ που έπαθαν οι μαμάδες μας με αυτό το έργο τέχνης… Στο κάτω κάτω, ένας άψυχος τοίχος ήταν πάντα. Γιατί τόση σημασία;) Μετέπειτα το δώσαμε στους γονείς μας σαν να ήταν ένα κομμάτι από εμάς, σαν το αυθεντικό εγώ μας. Και την απίστευτη προσμονή που είχαμε για το βλέμμα τους, τις λέξεις τους, το μοναδικό τους άγγιγμα, που ήταν τόσο σημαντικά για την καρδιά μας.

Την πρώτη φορά που φάγαμε μόνοι μας… Για την ακρίβεια δεν τρώγαμε ποτέ μόνοι μας, ταΐζαμε ότι υπήρχε γύρω μας, τόσο περιποιητικοί που δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε πεινασμένη τη λάμπα της κουζίνας. Την πρώτη φορά που καταφέραμε να βγάλουμε τους ήχους που κάνουν τα ζώα όλου του βασιλείου. Αν δεν έβγαινε αυτός ο ήχος του συγκριμένου ζώου που μας λέγανε, βλέπαμε μια απορία συνοδευόμενη με ερωτηματικό στα ματιά τους. Λες και θα γινόμασταν καμία γάτα ή κανένας σκύλος, αν ήμασταν τυχεροί και δεν μας ζητάγανε να μιμηθούμε καμία μαϊμού ή κανένα γουρουνάκι.

Ή την αξέχαστη στιγμή που αγγίξαμε το μάτι, όχι του Sauron, αλλά της καυτής κουζίνας. Όλες οι εμπειρίες και τα βιώματα που διαχειριστήκαμε σε πολλές περιστάσεις μόνοι μας… Κύλισε ο χρόνος  και όλα αυτά μεταμορφώθηκαν σε εργαλεία στην καθημερινότητα μας. Τι πιο όμορφο είναι το τώρα που μας δόθηκε η τύχη να συναρμολογήσουμε το μέσα μας όπως θέλουμε. Είναι η δικιά μας αρχή ως γονείς να δωρίσουμε στα παιδιά μια εργαλειοθήκη, γεμάτη με μηχανισμούς που έρχονται από το παρελθόν, με ακόμα πιο εξελιγμένες τεχνικές, που θα τα συνοδεύσουν ως το μέλλον. Μέχρι να δοκιμάσουν να λαξεύσουν τα δικά τους μέσα και να σχηματίσουν τα ίδια έναν δικό τους λίθο.

Είναι το παιδί μου έτοιμο να πάει κατασκήνωση;

Επειδή κάθε οικογένεια και κάθε παιδί είναι μοναδικά, η συζήτηση δεν μπορεί να αφορά μια συγκεκριμένη ηλικία, αλλά κριτήρια που μπορούν να σας βοηθήσουν να μάθετε εάν το παιδί σας είναι έτοιμο. Πάμε να δούμε μερικές ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν, πριν το  στείλουμε σε κάποια καλοκαιρινή κατασκήνωση:

• Έχει καταφέρει να κοιμηθεί σε άλλο κρεβάτι εκτός από το δικό του χωρίς να είμαστε μαζί του;
• Έχει περάσει κάποιο Σαββατοκύριακο σε σπίτι φίλου του, μόνο του;
• Έχει περάσει ποτέ μια νύχτα στον παππού και στη γιαγιά του;
• Όταν έρχεται αντιμέτωπο με μια νέα κατάσταση που μπορεί να εμφανιστεί π.χ. στην αυλή του σχολείου ή σε πάρτι γενεθλίων ή στην παιδική χαρά, απομακρύνεται εύκολα από κοντά μας ή κάνει το αντίθετο και μας τραβάει για να κάνουμε τον διαιτητή;
• Πλένεται και γενικά ξέρει να φροντίζει τον εαυτό του και τα πράγματά του;
• Χρειάζεται βοήθεια όταν πάει στην τουαλέτα;
• Μπορεί να κάνει μόνο του μπάνιο;
• Ξέρει πώς να στρώνει το κρεβάτι του, να ντύνεται, να χτενίζει τα μαλλιά του και να βουρτσίζει μόνο του τα δόντια του ή να δένει τα κορδόνια του;

Ας κάνουμε μια συζήτησή μαζί του για να ακούσουμε πώς είναι μέσα στο μυαλό του όλο αυτό. Και απλώς να κατανοήσουμε ακούγοντας προσεκτικά τι έχει να μας πει (χωρίς να το διακόψουμε).

Τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη μιας καλοκαιρινής κατασκήνωσης που αποκτούν τα παιδιά:

• Κερδίζουν προσωπική αυτονομία και ευθύνη.
• Συνεργάζονται και δουλεύουν ως ομάδα, ειδικά αν είναι μοναχοπαίδια.
• Γίνονται βοηθοί, συμμετέχουν, συμπράττουν και δημιουργούν.
• Αποκτούν αυτοπεποίθηση.
• Κάνουν νέους φίλους, με τους οποίους μοιράζονται το δωμάτιο, τα παιχνίδια και τις δραστηριότητες.
• Μαθαίνουν την ικανότητα της ακρόασης και της ανεκτικότητας σε νέες συγκυρίες.
• Κοινωνικοποιούνται σε ένα νέο περιβάλλον.
• Αποσυνδέονται από τον εθισμό της οθόνης και της τεχνολογίας.
• Έρχονται σε επαφή με τη φύση (ειδικά τα παιδιά της πόλης), τη σέβονται και την εκτιμούν, προωθώντας την περιβαλλοντική τους συνείδηση.
• Μέσα από βιωματικές δραστηριότητες, αθλήματα, ομαδικό παιχνίδι, ενισχύεται η φυσική τους κατάσταση και οι αισθητηριακές εμπειρίες.
• Χρόνος για ελεύθερο παιχνίδι, κάτι που έχει σχεδόν χαθεί από την καθημερινότητα ενός φυσιολογικού παιδιού.
• Αναπτύσσονται δεξιότητες που μπορούν να εφαρμοστούν στην καθημερινή ζωή τους και μετά την καλοκαιρινή κατασκήνωση – Camp.
• Σημαντικές λειτουργίες όπως η προσοχή, η συγκέντρωση και η οργανωτική ικανότητα, βελτιώνονται.
• Νέες εμπειρίες και αισθήσεις κάνουν τα παιδιά να απελευθερώνουν νευροδιαβιβαστές που νιώθουν καλά (ωκυτοκίνη και ντοπαμίνη) που παίζουν θεμελιώδη ρόλο στην ανάπτυξη του χαρακτήρα τους και των κοινωνικών τους σχέσεων με τα άλλα παιδιά.
• Παίρνουν μαζί τους συνήθειες καλύτερης διατροφής, συχνές προπονήσεις, σταθερής ώρας για ύπνο και ξεκούραση.

Τι προσφέρει μια κατασκήνωση στους γονείς;

• Θα μάθετε να εμπιστεύεστε τις ικανότητες των παιδιών σας. Στην πραγματικότητα, το να είσαι ικανός είναι σημάδι εξαιρετικής γονικής μέριμνας (έκανες τη δουλειά σου)! Θα επιβλέπονται, αλλά πράγματα, όπως το να κάνουν σωστά μπάνιο, να φορούν αντηλιακό και να παρακολουθούν τα αντικείμενά τους, θα αφεθούν σε αυτούς.
• Θα έχετε την ευκαιρία να ενθαρρύνετε τα παιδιά σας. Μπορείτε να εμπνεύσετε τον γιο ή την κόρη σας να δοκιμάσει νέα πράγματα, να γνωρίσει νέους φίλους και να εξασκήσει μια δύσκολη ή εύκολή κατάσταση εντελώς μόνο του. Και είτε πετύχουν είτε αποτύχουν μπορείτε να τους υποστηρίξετε. Οι καλοκαιρινες κατασκηνώσεις σάς δίνουν την ευκαιρία να υποδείξετε τη δικαιοσύνη και την ευγένεια και τη σημασία τού να ακολουθείτε κανόνες και να παίζετε ένα δίκαιο παιχνίδι.
• ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Για λίγο τουλάχιστον. Ο μπαμπάς και η μαμά είναι ελεύθεροι να εργάζονται ή να χαλαρώσουν όποτε θέλουν και όπως θέλουν. Αυτή μπορεί να είναι μια τέλεια στιγμή για μια ρομαντική απόδραση ή μια βραδιά ραντεβού. Έρχεται η ώρα που το ζευγάρι βλέπει αν μπορεί να περάσει καλά να μοιραστεί χρόνο μαζί. Ακούγοντας μουσική, χορεύοντας σε δυνατούς ρυθμούς, πηγαίνοντας μια βόλτα ή μια εκδρομή… Να συζητήσουν και να θυμηθούν πώς γνωριστήκαν και τι ήταν αυτά που τους έκανε να έρθουν κοντά. Ο βασικός πυρήνας της οικογενειακής ζωής είναι το ζευγάρι. Όταν αυτό είναι χαρούμενο, κεφάτο, έχει ουσιαστική επικοινωνία, περνάει καλά. Συνεχίζει να δείχνει ο ένας προς τον άλλο αγάπη, σεβασμό, εμπιστοσύνη, θαυμασμό, στήριξη σε κάθε βήμα και επιλογή. Ναι, βέβαια, θέλει αρκετή προσπάθεια, αλλά θέλω να σκεφτείτε για λίγο το εξής: ό,τι έχετε προσπαθήσει με μεγάλο κόπο, είναι και αυτά που έχετε εκτιμήσει περισσότερο.

Πρόταση για ένα συναρπαστικό αθλητικό Camp με ανέσεις 5 αστέρων

Σε μια τέτοια καταπληκτική καλοκαιρινή κατασκήνωση– camp είμαι υπεύθυνος, μαζί με πολλούς συνεργάτες, εκπαιδευτές και προπονητές. Με εμπειρία στην επικοινωνία και τη διασκέδαση, αλλά και τον σεβασμό προς όλα τα παιδιά. Μια αθλητική μοναδική περιπέτεια που προσφέρει διασκέδαση, εμπειρίες και πολλά βιωματικά παιχνίδια.
Έναρξη: Σάββατο 25 Ιουνίου με προορισμό το Καρπενήσι και διαμονή στο ξενοδοχείο “Montana” που βρίσκεται μέσα στη φύση
Επιστροφή: Παρασκευή 1 Ιουλίου
Είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε μαζί σας τις γνώσεις μας στον αθλητισμό, τη θετική μας σκέψη σε ό,τι μας συμβαίνει, την περιβαλλοντική μας συνείδηση με πράξεις, την αγάπη μας για το Kung Fu, τον τρόπο διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων και διαφωνιών στο σχολείο, την αυτοάμυνα, τα βασικά βήματα στον χειρισμό σπαθιού και κονταριού, τα πρωταθλήματα Ninja game-Nerf tournament-Survivor – ποδόσφαιρο- μπάσκετ και άλλες δραστηριότητες που θα απολαύσουμε όλοι μαζί, με τελικό νικητή την ευγενή άμιλλα. Ιδανική απασχόληση για τα παιδιά, κατά τη διάρκεια των σχολικών τους διακοπών, και μια ασφαλής λύση για τους εργαζόμενους γονείς. Για οποιοδήποτε ερώτηση ή τυχόν απορία είμαι στη διάθεση σας.

Ο Ράμι-Αλέξανδρος Ρασλάν είναι προπονητής-εκπαιδευτής Kung Fu, Kick Boxing, αυτοάμυνας και personal trainer. Θα τον βρείτε στο 698 0888 661 και στο rami@tigerart.gr και θα χαρεί να απαντήσει σε ερωτήσεις σας και απορίες πάνω σε θέματα που αφορούν τη γυμναστική ή τον αθλητισμό. Στο www.facebook.com/talcmag/ ανεβαίνουν συχνά ασκήσεις-παιχνίδια που έχει δημιουργήσει με αγάπη για όλη την οικογένεια.