Το Τaλκ παρουσιάζει μια σειρά από μαρτυρίες για τη ζωή των Ελλήνων γονέων στο εξωτερικό, την εποχή του Κορονοϊού. Φιλοξενούμενή μας είναι η Ειρήνη Καραμπέκιου, μαμά του Σέργιου και του Θοδωρή, 8 και 6 χρονών αντίστοιχα. Η Ειρήνη είναι φιλόλογος και εδώ και σχεδόν δύο χρόνια κατοικεί μόνιμα με την οικογένειά της στο Salzburg της Αυστρίας.

• Στα τέλη Μαρτίου η κατάσταση στην Αυστρία είναι περίπου ίδια με αυτήν της Ελλάδας. Τα μαγαζιά είναι κλειστά για δεύτερη εβδομάδα εκτός από τα supermarkets, τα φαρμακεία, τα παντοπωλεία και τα βενζινάδικα. Ευτυχώς δεν υπάρχει ακόμη απαγόρευση της κυκλοφορίας, γιατί απλά όλοι ήταν εξαρχής υπάκουοι και τήρησαν τις οδηγίες των αρχών. Επιτρέπεται  η κυκλοφορία  κάθε οικογένειας αλλά όχι ο συγχρωτισμός. Στα supermarkets συνιστάται να πηγαίνουν οι ευπαθείς ομάδες 8-9 το πρωί και αργότερα οι υπόλοιποι. Στην αρχή υπήρξε έλλειψη κάποιων βασικών αγαθών, όπως χαρτιών υγείας, ζυμαρικών και απορρυπαντικών, όμως κατόπιν όλα ομαλοποιήθηκαν. Γενικά, επικρατεί ψυχραιμία. Ελάχιστοι κυκλοφορούν με μάσκες, περισσότεροι με γάντια. Βγαίνουμε έξω τμηματικά όμως έχουμε ένα βασικό πλεονέκτημα, διαθέτουμε δάση, ποτάμια, λίμνες και πολλούς υπαίθριους χώρους καθώς και κήπους στα σπίτια μας, οπότε δεν αισθανόμαστε έγκλειστοι, αντίθετα όλα αυτά τα αξιοποιούμε στο έπακρο.
• Ως προς την εκπαίδευση, πρώτα έκλεισαν τα πανεπιστήμια και κατόπιν τα σχολεία, πριν από τρεις εβδομάδες. Όλοι οι μαθητές προμηθεύτηκαν εκπαιδευτικό υλικό, στο οποίο εξασκούνται καθημερινά με τη βοήθεια των δασκάλων τους. Η επικοινωνία διδασκόντων–μαθητών γίνεται μέσω υπολογιστών. Όσον αφορά τις μεγαλύτερες βαθμίδες, ακούγεται πως θα διενεργηθούν οι εξετάσεις τους αργότερα. Επίσης υπάρχει μέριμνα, ώστε στα παιδιά των εργαζόμενων γονέων να παρέχεται φύλαξη στα σχολεία, τα οποία παραμένουν ανοικτά γι΄αυτόν το λόγο.
• Εμείς σαν οικογένεια προσπαθούμε να τηρήσουμε ένα βασικό πρόγραμμα. Το πρωί μαθήματα, διάβασμα, μετά φαγητό, και επειδή οι μέρες είναι ηλιόλουστες, ποδηλατάδα, βόλτες στο ποτάμι και στα δάση και ποδόσφαιρο στον κήπο. Τις υπόλοιπες ώρες ο χρόνος μας μοιράζεται ανάμεσα σε παιχνίδια, παζλ, τηλεόραση, τσακωμούς κι αγκαλιές. Τα παιδιά επικοινωνούν συχνά με τους φίλους τους και δηλώνουν πως τους λείπουν. Πάντως απολαμβάνουν το γεγονός πως είμαστε και οι  τέσσερις μαζί, γιατί ο μπαμπάς μας αυτές τις μέρες δεν εργάζεται παρά λίγες ώρες εκτός σπιτιού.
• H ψυχολογία όλων είναι ευμετάβλητη, επειδή δεν ξέρουμε πότε θα επιστρέψουμε στην πρότερη ζωή μας. Προσπαθούμε να είμαστε αισιόδοξοι πάντως. Δεν θα ήθελα να  είμαι στην Ελλάδα αυτή την περίοδο. Θα ήθελα οι δικοί μας άνθρωποι να είναι εδώ μαζί μας,  για να το περάσουμε αυτό όλοι μαζί και για να είναι πιο ασφαλείς, επειδή το αυστριακό σύστημα υγείας είναι πιο αξιόπιστο από το ελληνικό. Τα παιδιά απλά απογοητεύτηκαν, επειδή δεν θα έρθουν οι συγγενείς μας και επειδή θα αργήσουν να δουν δια ζώσης τους συμμαθητές τους. Γενικά, όμως, ευελπιστούμε πως σύντομα θα ομαλοποιηθούν όλα και θα επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας. Μέχρι τότε, όπως λένε όλοι εδώ, προσπαθούμε να “Bleiben gesund”,  να μένουμε υγιείς!

Αν είστε Έλληνας γονιός που ζει στο εξωτερικό και θέλει να μοιραστεί μαζί μας τη νέα του καθημερινότητα, στείλτε email στο ppapadia@talcmag.gr.