Η συμμετοχή στον αθλητισμό βελτιώνει τη φυσική κατάσταση,  το συντονισμό και την αυτοπειθαρχία και δίνει στα παιδιά πολύτιμες ευκαιρίες για να μάθουν την ομαδική εργασία. Επειδή οι νεαροί αθλητές εξακολουθούν να αναπτύσσονται , κινδυνεύουν περισσότερο από τους ενήλικες να τραυματιστούν. Οι συνέπειες με το να «παρακάνουν» με ένα άθλημα είναι να προκαλέσουν τραυματισμούς που βλάπτουν την ανάπτυξη , και μπορεί να οδηγήσουν σε μακροχρόνια προβλήματα υγείας.

Διαφορές μεταξύ παιδιών και ενηλίκων

• Τα παιδιά εξακολουθούν να μεγαλώνουν.
• Ο νεαρός αθλητής δεν είναι μια μικρότερη έκδοση ενός ενήλικα
• Στο παιδί τα οστά, οι μύες , οι τένοντες, οι σύνδεσμοι εξακολουθούν να αυξάνονται , πράγμα που τους καθιστά πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς .
• Επιπλέον, υπάρχουν σημαντικές διαφορές όσον αφορά το συντονισμό , τη δύναμη και την αντοχή μεταξύ παιδιών και ενηλίκων.

Οι πιο συχνοί τραυματισμοί προκαλούνται από μια απότομη στροφή , από πτώση ή
 σύγκρουση και οι πιο οξείς περιλαμβάνουν κατάγματα (σπασμένα οστά), διαστρέμματα (τραυματισμούς συνδέσμων), θλάσεις (τραυματισμούς μυών)
 και μώλωπες. ‘Ολα τα παραπάνω θα πρέπει να αξιολογούνται από έναν γιατρό.

Οι πρώτες βοήθειες θα πρέπει να παρέχονται από τους προπονητές και τους γονείς. Αποτελούνται από τη μέθοδο R.I.C.E.

1. Ανάπαυση, (Rest)
2. Εφαρμογή πάγου, (Ice)
3. Επίδεση με ελαστικούς επιδέσμους,(Compression)
4. Ανύψωση του τραυματισμένου μέλους , (Elevation)

Τραυματισμοί από υπέρχρηση (overuse)

• Συμβαίνουν σταδιακά .
• Όταν μια αθλητική δραστηριότητα επαναλαμβάνεται συχνά, μέρη του σώματος δεν έχουν αρκετό χρόνο για να επουλωθούν μεταξύ των αγώνων.
• Προπονητές μπορεί να έχουν μεγάλη δυσκολία να τα διακρίνουν, επειδή ο πόνος είναι χαμηλής έντασης και ο αθλητής συχνά το αγνοεί .
• Επαναλαμβανόμενοι μικρό-τραυματισμοί μπορεί να μετατραπούν σε τραυματισμούς από υπέρχρηση, που μπορεί να βάλουν τον αθλητή στο περιθώριο για το υπόλοιπο της σεζόν.

Οι γονείς και οι προπονητές πρέπει να γνωρίζουν τα πιο κοινά συμπτώματα των τραυματισμών από υπέρχρηση. Αυτά περιλαμβάνουν :

• Πόνο. Ο πόνος αυξάνεται συχνά με τη δραστηριότητα.
• Πρήξιμο
• Αλλαγές στην τεχνική.
• Μειωμένο ενδιαφέρον στην πράξη.
• Στον αναπτυσσόμενο αθλητή, μπορεί να εμφανιστεί πόνος κάπου εκτός από τον πραγματικό χώρο του τραυματισμού. Π.χ., ένας πόνος στο γόνατο μπορεί να προκαλείται από έναν τραυματισμό στο ισχίο.

Στρατηγικές για την πρόληψη τραυματισμών. Τα παιδιά πρέπει:

1. Να είναι σε καλή φυσική κατάσταση για να παίξουν ένα άθλημα.
2. Να γνωρίζουν και να τηρούν τους κανόνες του αθλήματος.
3. Να φορούν τον κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό.
4. Να κάνουν πάντα καλό ζέσταμα και να ενυδατώνονται πριν από τον αγώνα.
5. Να αποφεύγουν να παίζουν όταν είναι πολύ κουρασμένα ή πονάνε (work through the pain).

Ειδικές συμβουλές για να αποφύγετε τους τραυματισμούς υπέρχρησης περιλαμβάνουν :

• Περιορίστε τον αριθμό των ομάδων στις οποίες το παιδί σας παίζει σε μία σεζόν .
• Μην αφήνετε το παιδί σας να παίξει ένα άθλημα όλο το χρόνο, τακτικά διαλείμματα και άλλα αθλήματα είναι απαραίτητα.
• Καλλιεργήστε Ατμόσφαιρα Υγιούς Ανταγωνισμού.
• Ο αθλητισμός για τη νεολαία θα πρέπει πάντα να είναι διασκέδαση . Η “νίκη με κάθε κόστος ” μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς .

STOP στις Αθλητικές Κακώσεις

Πολλές αθλητικές κακώσεις σε νεαρούς αθλητές προκαλούνται από την υπερβολική, επαναλαμβανόμενη πίεση επί των ανώριμων μονάδων των μυών και των οστών. Οι γιατροί βλέπουν μια αύξηση στους
τραυματισμούς από υπέρχρηση, καθώς
πολλοί νέοι αθλητές εστιάζουν σε ένα μόνο άθλημα όλο το χρόνο. Η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών έχει συνεργαστεί με το STOP Sports Injuries (www.stopsportsinjuries.org) 
για να βοηθήσει και να εκπαιδεύσει τους γονείς , προπονητές και αθλητές για το πώς να αποφύγουν τους τραυματισμούς.

ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΑΣΚΗΣΗΣ

Είναι σημαντικό τα παιδιά να μη γυμνάζονται με άδειο στομάχι. Ένα σνακ πριν από τη φυσική δραστηριότητα θα βελτιώσει την απόδοσή τους και θα τους προσφέρει την αντοχή που χρειάζονται για να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες της άσκησης. Το κύριο χαρακτηριστικό των γευμάτων πριν από τη γυμναστική είναι οι υδατάνθρακες, καθώς αυτοί είναι που θα τους δώσουν ενέργεια, αρκεί να είναι σύνθετοι για να διατηρηθεί το σάκχαρό τους σταθερό. Η περιεκτικότητα του γεύματος πριν την άσκηση θα πρέπει να είναι μέτρια σε πρωτεΐνη και χαμηλή σε λίπος και φυτικές ίνες για να μην επιβαρυνθεί το πεπτικό σύστημα.

 ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΝΕΡΟΥ

• Η αφυδάτωση οδηγεί σε αυξημένο αίσθημα κούρασης.
• Το νερό βοηθά σημαντικά τη διαύγεια, τη μνήμη και βελτιώνει κατά 30% τη γνωστική λειτουργία

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ;

Είναι τα προϊόντα τα οποία προστίθενται στη συνολική διατροφή και τα οποία περιέχουν τουλάχιστον ένα από τα εξής συστατικά: βιταμίνες, ανόργανα συστατικά, βότανα, αμινοξέα, μεταβολίτες, αποστάγματα, ή συνδυασμό κάποιων από αυτά. Θεωρητικά χρησιμοποιούνται για να διορθώσουν κάποια ανεπάρκεια, η οποία όμως για τα παιδιά που τρέφονται ισορροπημένα σπάνια υπάρχει. Κατά συνέπεια συνίσταται μέτρο και προσοχή για αποφυγή υπερπρόσληψης κάποιων ουσιών.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΡΓΟΓΟΝΑ ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ;

Η λέξη εργογόνος ορίζεται ως αυτός που αυξάνει τη δυνατότητα για παραγωγή έργου. Τα πιο συνηθισμένα είναι τα διατροφικά εργογόνα βοηθήματα στα οποία συχνά αποδίδονται μαγικές ιδιότητες. Ωστόσο, και αυτά υπάρχει περίπτωση να περιέχουν ουσίες επικίνδυνες και ακατάλληλες για τον παιδικό οργανισμό.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Σημαντικό ζήτημα: Η σωστή ανάπτυξη του παιδιού: Είναι πιο σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ένα παιδί αναπτύσσεται ομαλά, παρά να θέλουμε να δούμε αν είναι ψηλό ή παχύ. Βοηθήστε το παιδί σας να βρει ένα βάρος το οποίο να μπορεί να διατηρήσει και στο οποίο θα αισθάνεται άνετα χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την υγεία του.

Μειώνετε, αλλά μην απαγορεύετε ορισμένα τρόφιμα: Το φαγητό είναι μία ευχαρίστηση. Αν τα αγαπημένα τους φαγητά είναι πλούσια σε λίπος, αλάτι ή ζάχαρη, το κλειδί είναι να περιορίσετε τις ποσότητες και τη συχνότητα κατανάλωσής τους. Τα παιδιά μιμούνται τους γονείς και τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας. Αποτελέστε σωστά πρότυπα για τα παιδιά σας.

Δεν υπάρχουν «καλές» ή «κακές» τροφές: Όλες οι τροφές μπορούν να ενταχθούν σε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο, απλά άλλες πρέπει να καταναλώνονται περισσότερο και άλλες λιγότερο συχνά. Μην χρησιμοποιείτε το φαγητό σαν επιβράβευση ή τιμωρία και μην απαγορεύετε την κατανάλωση κάποιων τροφίμων. Μην πιέζετε το παιδί να «καθαρίσει» το πιάτο του.