Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του “Το χαμένο χειρόγραφο” από τις εκδόσεις Ψυχογιός συνάντησα τον Χρήστο Δημόπουλο και κάναμε για άλλη μια φορά μια πολύ όμορφη κουβέντα.
Καλησπέρα κ. Δημόπουλε και χαίρομαι που σας συναντώ ξανά. Έχω στα χέρια μου τη δεύτερη περιπέτεια του Ήπιου Θερμοκήπιου, που τιτλοφορείται “Το χαμένο χειρόγραφο”. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για αυτό το βιβλίο; Με μεγάλη μου χαρά. Όλα ξεκινούν από πραγματικά γεγονότα, όπως άλλωστε και στη Μάσκα του Βασιλιά. Έχετε μήπως ακούσει για το χειρόγραφο Βόϊνιτς; Είναι ένα σπάνιο χειρόγραφο που ανακαλύφθηκε πριν από 200 χρόνια περίπου και σήμερα βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, στην Αμερική. Κανείς δεν έχει μπορέσει να το αποκρυπτογραφήσει έως σήμερα. Στην ιστορία μας, όμως, υπάρχει και ένα αντίγραφο το οποίο περιέχει τον κώδικα αποκρυπτογράφησης. Αυτό το έφτιαξαν το 1412 στη Ρόδο οι Ιωαννίτες Ιππότες. Τα ίχνη αυτού του αντιγράφου προσπαθούν να ανακαλύψουν ο καθηγητής Ήπιος Θερμοκήπιος και τα εγγονάκια του, η Αθηνά και ο Ορέστης. Αυτή τη φορά, ακολουθούν αντίστροφα την πορεία των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη. Ξεκινούν από τη Ρώμη, φτάνουν στη Μάλτα, πάνε στην Κύπρο και καταλήγουν στη Ρόδο. Σ’ όλη τους την αναζήτηση τους καταδιώκει ο μοχθηρός Σκοτσέζος Ντάνκαν ΜακΝτούγκαλ, αυτή τη φορά με τη βοήθεια του Μεγάλου Καγκελάριου των Ιπποτών, του Ούλριχ Φάμπερ φον Μπιερλάγκερ.
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σας σημείο στο βιβλίο; Ένα από τα σημεία που είναι και πολύ αστεία είναι όταν ο Θερμοκήπιος και τα εγγόνια του επισκέπτονται τα γραφεία του Τάγματος των Ιπποτών στη Ρώμη, Εκεί που η Αθηνά και ο Ορέστης μένουν μόνοι στην αίθουσα αναμονής παρέα μα δυο πανοπλίες των ιπποτών… Κι ένα άλλο, όταν συναντούν στη Λευκωσία τον Πάμπο Πάμπου, έναν Κύπριο βιβλιοθηκάριο που τους βοηθά στην αναζήτησή τους…
Και ποιο ήταν το πιο δύσκολο σημείο στη συγγραφή του; Πολλά, πάρα πολλά. Κι αυτό γιατί τα σημεία που είναι πραγματικά και όχι προϊόν μυθοπλασίας απαιτούν πολύ ψάξιμο. Η ιστορία του πρωτότυπου χειρογράφου ήθελε μεγάλη έρευνα. Για τον Βόϊνιτς, τη Βίλλα Μοντραγκόνε, τους Ιησουίτες. Ύστερα η Μάλτα, η Κύπρος και η Ρόδος. Πώς περιγράφεις τα φρούρια, τα κάστρα και τις πολεμίστρες που είναι πραγματικά; Στη Ρόδο πήγα ο ίδιος, για να δω το Καστέλο από κοντά. Ήταν απαραίτητο, μια και η τελευταία σκηνή διαδραματίζεται εκεί. Αλλά η διαδικασία της συγγραφής είναι συναρπαστική. Ταξιδεύω κι εγώ, μαθαίνω, ονειρεύομαι. Όπως ελπίζω να κάνουν κι οι αναγνώστες μου!
Ο Ορέστης και η Αθηνά είναι προϊόντα μυθοπλασίας ή μήπως είναι τα δικά σας εγγόνια, προσαρμοσμένα λογοτεχνικά; Πού το καταλάβατε; Ομολογώ πως από τότε που έγινα παππούς έχω δει τον κόσμο διαφορετικά και η ζωή μου απόκτησε άλλο νόημα. Άλλωστε οι ήρωές μου, ένας παππούς και δυο εγγονάκια, μοιάζουν αρκετά με τη δική μου περίπτωση. Εγώ όμως έχω δυο εγγονούλες, την Αθηνά και τη Θεοδώρα, ενώ ο Θερμοκήπιος έναν εγγονό και μια εγγονή, που είναι μάλιστα και δίδυμα. Πάντως η ιδέα του παππού με τα εγγόνια μου φάνηκε πως λειτουργεί πολύ καλά…
Αλήθεια, έχετε δικούς σας αγαπημένους συγγραφείς παιδικών βιβλίων; Σύγχρονους, αλλά και παλαιότερους; Ποιες είναι οι λογοτεχνικές σας επιρροές; Στις μέρες μου δεν είχα τόσα βιβλία όσα έχουν σήμερα τα παιδιά. Οι επιλογές μας ήταν περιορισμένες. Από τους Έλληνες, Πηνελόπη Δέλτα, Ζωρζ Σαρή και από τους ξένους Βερν και μόνο Βερν, πέρα από τα κλασικά παραμύθια. Εμένα ο Βερν με μεγάλωσε. Από τους σύγχρονους θαυμάζω πολλούς. Φοβάμαι πως αν αρχίσω να αναφέρω ονόματα θα ξεχάσω κάποιους και θα παρεξηγηθώ.
Έρχεστε συχνά σε επαφή με παιδιά, παρουσιάζοντας τη “Μάσκα του Βασιλιά” και “Το χαμένο χειρόγραφο”. Τι έχετε εισπράξει από την επαφή σας μαζί τους; Πώς τους φαίνεται ο Ήπιος Θερμοκήπιος και οι περιπέτειές του; Τα παιδιά που με βλέπουν στις παρουσιάσεις μου ανά την Ελλάδα με συγκινούν πάντα. Μου δείχνουν την αγάπη τους, τόσο για το “Ουράνιο Τόξο”, την εκπομπή που παρουσίαζα στην ΕΡΤ για μια 15ετία, όσο και για τα βιβλία που έχω εκδώσει τα τελευταία τρία χρόνια. Ειδικά για τις Περιπέτειες του Ήπιου Θερμοκήπιου, μόνο καλά λόγια έχω ακούσει. Τα παιδιά λατρεύουν τις περιπέτειες κι εγώ ήθελα να τους προσφέρω έναν Έλληνα ήρωα, με ιστορίες όπου υπάρχει μεν το ελληνικό στοιχείο, αλλά εμπλουτίζονται με μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, με ταξίδια, ιστορίες, μύθους και χαρακτήρες από κάθε γωνιά της γης.
Θα μας μιλήσετε για τα μελλοντικά σας σχέδια; Πού θα ταξιδέψουν ο Θερμοκήπιος και τα εγγόνια του στο επόμενο βιβλίο σας; Η τρίτη περιπέτεια του Ήπιου Θερμοκήπιου μιλάει για τον Έλγιν και τα μάρμαρα. Από την Κωνσταντινούπολη ως το Μπρούμχολ, το αρχοντικό του Έλγιν έξω από το Εδιμβούργο ο καθηγητής και τα εγγονάκια του βρίσκονται στα χνάρια μιας χαμένης Καρυάτιδας. Όμως, αυτή τη φορά, δεν τους κυνηγά μόνον ο μοχθηρός Ντάνκαν ΜακΝτούγκαλ, αλλά και δυο πράκτορες της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Μεγάλης Βρετανίας…
Τέλος, έχετε έρθει σε επαφή με εκατοντάδες παιδιά. Ποιο είναι αυτό που σας έχει μείνει πιο έντονα στη μνήμη και γιατί; Η αγάπη τους, η ανάγκη για επικοινωνία αλλά και η δίψα και καθετί το διαφορετικό.
