Ο Γου είναι το λατρεμένο λούτρινο γουρουνάκι του Τζακ. Βρίσκεται πάντα δίπλα του, συμπαραστάτης στα καλά και στα κακά. Μια Παραμονή Χριστουγέννων, όμως, κάτι τρομερό συμβαίνει: ο Γου χάνεται. Έτσι ο Τζακ παρέα με Το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι, τον αχώνευτο αντικαταστάτη του Γου, θα ταξιδέψουν στη μαγική Χώρα των Χαμένων όπου θα ζήσουν απίθανες περιπέτειες… Όλοι γνωρίζουμε την Τζ.Κ. Ρόουλινγκ ως συγγραφέα του Χάρι Πότερ. Αν και αυτός ο ήρωάς της, νομίζω, θα παραμείνει αξεπέραστος, τα φετινά Χριστούγεννα η Βρετανίδα δημιουργός απευθύνεται ξανά, έπειτα από πολλά χρόνια, σε παιδικό κοινό και μας συστήνει τον Τζακ και το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι του. Τι λέτε; Πάμε να τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα, μέσα από όσα μας είπε η  λογοτεχνική «μαμά» τους;Αγαπητή Τζόαν, υπάρχουν πολλές κλασικές ιστορίες με χριστουγεννιάτικο φόντο. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για εσάς, ώστε να προχωρήσετε στη δημιουργία μιας νέας αφήγησης, που, όμως, θα γίνει το δίχως άλλο κλασική; Ίσως ήδη από φέτος, από την πρώτη χρονιά κυκλοφορίας της…
Πάντα ήθελα να γράψω μια τέτοια χριστουγεννιάτικη ιστορία και έτσι νιώθω ότι με το βιβλίο αυτό κάνω πραγματικότητα ένα όνειρο που έχω εδώ και πολλά χρόνια! Για να έχει, όμως, επιτυχία, έπρεπε, αυτή η ιστορία να είναι η σωστή· και τελικά τη βρήκα.

Αν έπρεπε να περιγράψετε τον Τζακ και το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι, τους πρωταγωνιστές σας, με τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;
Ο Τζακ είναι γενναίος, τρυφερός και λιγάκι… χαμένος. Ωστόσο, μέσα από την περιπέτεια που ζει μαζί με το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι, βρίσκει τον εαυτό του. Θα περιέγραφα το Γουρουνάκι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Πόσο διαφορετικό ήταν το στήσιμο της πλοκής αυτού του βιβλίου σε σχέση με τη σειρά του Χάρι Πότερ; Γιατί υπάρχει μαγεία και στο Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι, αλλά αλλιώτικη…
Είμαι πολύ καλή στον σχεδιασμό της πλοκής και ήξερα ακριβώς τι θα συνέβαινε, πού και πώς, πριν καν ξεκινήσω να γράφω το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι. Πράγματι, η ιστορία αυτή είναι μαγική, αλλά με τρόπο πολύ διαφορετικό από αυτόν που γνωρίσαμε στον Χάρι Πότερ. Μπαίνεις σ’ έναν κόσμο που λειτουργεί με βάση τους δικούς του, παράξενους, νόμους, και παρόλο που τα Χριστούγεννα από μόνα τους εμπεριέχουν πολλή μαγεία, αυτή δεν εντοπίζεται σε μάγους και μαγικά ραβδιά… Ας μην πω περισσότερα!

Ανταποκρίθηκε η εικονογράφηση του Τζιμ Φιλντ στο πώς εσείς είχατε φανταστεί τους χαρακτήρες και τον κόσμο τους;
Η εικονογράφηση του Τζιμ είναι απλώς τέλεια! Πραγματικά αισθάνομαι σαν να βρισκόταν μέσα στο μυαλό μου και να σχεδίαζε ακριβώς όσα σκεφτόμουν. Να σας ομολογήσω ότι τα ’χασα όταν είδα μία συγκεκριμένη εικόνα (δεν μπορώ να σας πω ποια, γιατί θα αποκαλύψω λεπτομέρειες του βιβλίου και δεν θέλω), επειδή απεικόνιζε εξαιρετικά μια από τις πιο αγαπημένες μου σκηνές.

Αλήθεια, πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Τζιμ; Την απολαύσατε;
Ο Τζιμ κι εγώ συνεργαστήκαμε μέσω της εκδότριάς μου, της Ρουθ, η οποία μου έστελνε τα σχέδιά του και του μετέφερε στη συνέχεια τα σχόλιά μου. Και ακριβώς επειδή από την αρχή ήταν πολύ εύστοχος σε ό,τι έκανε, οι περισσότερες παρατηρήσεις μου ήταν… εκδηλώσεις ενθουσιασμού! Μου άρεσε πάρα πολύ η συνεργασία μας. Ήταν ο τέλειος εικονογράφος για το συγκεκριμένο πρότζεκτ.

«Ποτέ δεν είχα πρόβλημα να κινούμαι ανάμεσα σε διάφορους φανταστικούς κόσμους, ακόμα κι αν δουλεύω ταυτόχρονα σε όλους αυτούς. Φαντάζομαι τους διαφορετικούς φανταστικούς κόσμους σαν διαφορετικά δωμάτια στα οποία έχω πρόσβαση. Στη χειρότερη περίπτωση, όταν μπαίνω σε ένα από αυτά τα δωμάτια, πρέπει να αφιερώσω λίγο χρόνο για να επανα-προσανατολιστώ, να ξαναβρώ τη θέση μου, να ελέγξω τι έχω βάλει σε ποιο συρτάρι. Ωστόσο, είναι ξεχωριστά μέρη στο μυαλό μου, και τη στιγμή που ξαναμπαίνω σε έναν από αυτούς τους κόσμους, οι χαρακτήρες μού φαίνονται το ίδιο αληθινοί όσο ήταν τη στιγμή που τους άφησα».

– ΤΖ. Κ. ΡΟΟΥΛΙΝΓΚ

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Χάρι Πότερ «γεννήθηκε» στο περίφημο πλέον «Elephant House Cafe», στο Εδιμβούργο. Αλήθεια, πού γράψατε αυτή την ιστορία σας;
Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας μου το έγραψα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο που έχω στον κήπο μου, αλλά θυμάμαι ότι σχεδίαζα τη μαγική Χώρα των Χαμένων, ενώ ήμαστε σε οικογενειακές διακοπές. Τα παιδιά έπαιζαν στην παραλία και εγώ, χωμένη κάτω από μια ομπρέλα, έφτιαχνα χάρτες και σκεφτόμουν όλες τις μικρολεπτομέρειες αυτού του κόσμου.

Το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι το γράψατε για μικρά παιδιά ή απευθύνεστε σε κάθε αναγνώστη;
Σίγουρα υπάρχουν παιδιά που θα μπορούσαν να το διαβάσουν μόνα τους. Ελπίζω, όμως, ότι αυτή η ιστορία θα οδηγήσει σε ενδιαφέρουσες συζητήσεις ανάμεσα στους μικρούς αναγνώστες και στους ενηλίκους που θα τους τη διαβάσουν. Συζητήσεις για όλα εκείνα τα πράγματα που θεωρούμε πολύτιμα, για το πώς η αλλαγή και η απώλεια είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής μας, αλλά και για το πώς από αυτά μπορούν να προκύψουν άλλα, υπέροχα, πράγματα.

Τι σας ενέπνευσε, ώστε να προχωρήσετε στη συγγραφή της;
Αν και η ιστορία είναι φανταστική, η βασική πηγή έμπνευσης προήλθε από ένα υπαρκτό παιχνίδι, ή, καλύτερα, από ένα σετ παιχνιδιών. Το αγαπημένο παιχνίδι του γιου μου, του Ντέιβιντ, χωρίς το οποίο δεν μπορούσε να κοιμηθεί, ήταν ένα γουρουνάκι ακριβώς σαν αυτό της ιστορίας∙ φτιαγμένο από μαλακό πετσετέ ύφασμα και γεμισμένο με φασόλια. (Βέβαια, το… αυθεντικό γουρουνάκι δεν το έλεγαν Γου. Αυτή είναι δική μου εφεύρεση). Ο τρίχρονος Ντέιβιντ είχε την τάση να κρύβει το γουρουνάκι του σε κάθε πιθανό σημείο, οπότε η ώρα του ύπνου συχνά καθυστερούσε καθώς προσπαθούσαμε να το βρούμε. Κάποια στιγμή ανησύχησα τόσο πολύ μήπως ο Ντέιβιντ χάσει το γουρουνάκι, που αγόρασα ένα ολόιδιο, για την περίπτωση που χρειαζόταν. Μια μέρα, καθώς ο γιος μου ψαχούλευε σε ένα ντουλάπι, βρήκε τυχαία το εφεδρικό γουρουνάκι, δήλωσε ότι ήταν ο αδελφός του δικού του και το κράτησε κι αυτό. Έτσι, και τα δύο γουρουνάκια συνεχίζουν να ζουν μαζί μας μέχρι και σήμερα. Η ιστορία, λοιπόν, είναι εμπνευσμένη από τον δικό μου φόβο μήπως χάσει ο Ντέιβιντ το αγαπημένο του παιχνίδι. Σταδιακά, άρχισε να με προβληματίζει το τι σημαίνει να είσαι εφεδρικό παιχνίδι, να ξέρεις, δηλαδή, ότι ποτέ δεν θα γίνεις σαν το αυθεντικό, με όλες τις αναμνήσεις και τους συμβολισμούς που αυτό φέρει. Έτσι άρχισε να δημιουργείται στο μυαλό μου η Χώρα των Χαμένων.

Εσείς, όταν ήσασταν μικρή, ποιο αγαπημένο παιχνίδι είχατε;
Το αντίστοιχο «Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι» μου ήταν ένα μεγάλο ροζ και λευκό αρκουδάκι, με γαλάζια μάτια, το οποίο μου χάρισαν οι παππούδες μου. Το ονόμασα Χένρι, όπως ένα από τα τρένακια στην παιδική σειρά Τόμας το Τρενάκι. Ακόμη το έχω, αν και είναι μαδημένο σε κάποια σημεία, επειδή μικρή συνήθιζα να τραβάω τη γούνα του.

«Απόλαυσα πάρα πολύ την εικονογράφηση του βιβλίου Το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι. Με το εξώφυλλο και με τα ασπρόμαυρα σχέδια, θέλησα να δημιουργήσω κάτι κινηματογραφικό αλλά και διαχρονικό, το οποίο να αποτυπώνει τον ενθουσιασμό που αποπνέει η απίστευτη ιστορία της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, αλλά και τις προσωπικότητες όλων αυτών των αξέχαστων χαρακτήρων. Το πρότζεκτ αυτό είναι πραγματικά ένα όνειρο ζωής και χαίρομαι πάρα πολύ που ήμουν μέρος όλου αυτού του εγχειρήματος.» Εκτός από την περιγραφή της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, μια εξαιρετική πηγή έμπνευσης στην προσπάθειά μου να ζωντανέψω αυτόν τον αξιαγάπητο χαρακτήρα ήταν και το λούτρινο παιχνιδάκι της κόρης μου, ο Κύριος Λιοντάρης, που τον έπαιρνε μαζί της κάθε μέρα στο νηπιαγωγείο. Αν και δεν ήταν γουρουνάκι, όπως μπορείτε να μαντέψετε και από το όνομά του, ήταν ωστόσο εξαιρετικά όμορφα κουρελιασμένο, φθαρμένο και πολύ αγαπημένο, ακριβώς όπως φαντάστηκα και το γουρουνάκι της ιστορίας».

–ΤΖΙΜ ΦΙΛΝΤ

Γιατί, κατά τη γνώμη σας, τα αγαπημένα παιχνίδια και τα αντικείμενα εν γένει έχουν τόση σημασία για τα παιδιά –και για τους ενηλίκους, ας μην κρυβόμαστε;
Γνωρίζετε προφανώς ότι οι ψυχολόγοι ονομάζουν τα αγαπημένα αυτά παιχνίδια «μεταβατικά αντικείμενα», καθώς βοηθούν τα παιδιά να ηρεμούν και λειτουργούν ως υποκατάστατο των γονιών, όταν χρειάζεται. Ωστόσο, αυτή είναι η επιστημονική προσέγγιση. Εγώ, πάλι, τα βλέπω ως αντικείμενα που ενέχουν μια δόση μαγείας. Μπορεί να φτάνουν στα χέρια μας έχοντας ήδη μια συγκεκριμένη μορφή, εμείς όμως τα επαναπλάθουμε για να μας μοιάζουν, τους προσδίδουμε νέα χαρακτηριστικά, όπως και εξιδανικευμένες προσωπικότητες. Τα φροντίζουμε και μας φροντίζουν. Αυτό το ιδιαίτερο δέσιμο θέλησα να εξερευνήσω στο καινούργιο μου παραμύθι.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας χαρακτήρας ή αντικείμενο από τη Χώρα των Χαμένων και γιατί;
Εκτός από τα δύο γουρουνάκια, ξεχωρίζω τον Θεατρίνο, την Πυξίδα και την Ελπίδα, αλλά ειλικρινά αγαπώ όλους τους χαρακτήρες, ακόμα και τους κακούς. Γιατί ξέρετε κάτι; Οι  κακοί χαρακτήρες έχουν πάντα πλάκα όταν τους δημιουργείς και γράφεις για αυτούς…

Και αν έπρεπε να μείνετε στη Χώρα των Χαμένων; Ποιο μέρος θα επιλέγατε;
Αν και σε πολλά σημεία της είναι τρομακτική, παραδέχομαι ότι μου αρέσει η Πόλη των Αλησμόνητων, χάρη στην  ομορφιά της και στην ιδιορρυθμία όσων ζουν εκεί. Ωστόσο, αν έπρεπε να μείνω κάπου, θα πήγαινα σίγουρα στο Νησί των Αγαπημένων.

Γιατί δεν υπάρχουν καθόλου κάλτσες στη Χώρα των Χαμένων;
Πολύ καλή ερώτηση! Θα έπρεπε να υπάρχει τουλάχιστον μία κάλτσα. Ίσως αυτό συνέβη επειδή είμαι τόσο συνηθισμένη στο να χάνω τις κάλτσες μου, που έχω αρχίσει να πιστεύω ότι όλα τα ζευγάρια είναι αταίριαστα.

Εκτός από τις κάλτσες σας, χάνετε και άλλα πράγματα; Ποια ήταν η χειρότερη απώλειά σας;
Χάνω πράγματα συνεχώς και αυτό με εκνευρίζει αφάνταστα στον εαυτό μου. Το χειρότερο πράγμα που έχω χάσει ποτέ είναι το δαχτυλίδι των αρραβώνων της μητέρας μου. Ακόμη με στενοχωρεί όταν το σκέφτομαι.

Νομίζω ότι Το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι και η ανάγνωσή του τις γιορτές, θα γίνει σύντομα παράδοση σε πολλά σπίτια. Ποιες είναι οι δικές σας χριστουγεννιάτικες παραδόσεις, αυτές που έχετε ή είχατε ως οικογένεια;
Οι χριστουγεννιάτικες γιορτές μας είναι πάντα παραδοσιακές. Ο Άγιος Βασίλης μάς έγραφε κάθε χρόνο ένα ευχαριστήριο γράμμα για το ουίσκι που του αφήναμε, όπως και για τα καρότα που αφήναμε για τους ταράνδους του. Πλέον, όμως, σταμάτησε να το κάνει, μια και τα παιδιά μου είναι δεκαέξι και δεκαοκτώ ετών.

Κλείνοντας, στην ιστορία σας η ελπίδα παίζει κυρίαρχο ρόλο. Τι ελπίζετε για τη νέα χρονιά που έρχεται;
Τι άλλο; Να τελειώσει η πανδημία. Ήταν μια ιδιαίτερα άσχημη περίοδος για όλους, οπότε ελπίζω και προσεύχομαι να έρθει επιτέλους το τέλος αυτού του μαζικού θανατικού.

Το Χριστουγεννιάτικο Γουρουνάκι, της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.