Μετά τη μεγάλη συνέντευξη της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και της Βάσιας Παρασκευοπούλου για την κατάσταση που επικρατεί (και) εξαιτίας της πανδημίας στο θέατρο και τις παραστατικές τέχνες για παιδιά, για το επόμενο χρονικό διάστημα θα δημοσιεύουμε συνεντεύξεις με καλλιτέχνες και ομάδες που ασχολούνται με το παιδικό θέαμα και θέλουν να μιλήσουν για την παρούσα κατάσταση στη χώρα μας και να κινητοποιήσουν το «απόν» Υπουργείο Πολιτισμού. Στο Τaλκ, προετοιμάζουμε το project αυτό εδώ και τέσσερις μήνες και σας ζητάμε, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσής σας, να βοηθήσετε και εσείς, κοινοποιώντας τα κείμενα αυτά και καθιστώντας έτσι ορατούς μια σειρά από ανθρώπους που αγαπούν τα παιδιά και θέλουν να τα εκπαιδεύσουν και να τα διασκεδάσουν, αλλά δεν μπορούν. Σήμερα, κοντά μας η Σοφία Παλάντζα, της ομάδας OneTwoFree.

• Καλησπέρα, είμαι η Σοφία Παλάντζα ηθοποιός, σκηνοθέτις και  ιδρυτικό μέλος της ομάδας OneTwoFree. H OneTwoFree είναι μία σύμπραξη καλλιτεχνών, εκπαιδευτικών, θεωρητικών της τέχνης και ειδικών επιστημόνων με πολύχρονη εμπειρία, που σκοπό έχει να προάγει την εκπαίδευση και τη μη τυπική μάθηση μέσω σύγχρονων και βιωματικών πρακτικών καθώς και να ψυχαγωγήσει, να καλλιεργήσει τη φαντασία και να μυήσει μικρούς και μεγάλους στον κόσμο της τέχνης και της δημιουργίας. Δραστηριοποιείται στον χώρο του θεάτρου συνθέτοντας πρωτότυπες σύγχρονες παραστάσεις  με ζωντανή μουσική που απευθύνονται σε παιδιά, εφήβους και ενήλικους και στον χώρο της εκπαίδευσης, δημιουργώντας  εκπαιδευτικά και θεατροπαιδαγωγικά προγράμματα ποικίλλων θεματικών ενοτήτων που στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση των μαθητών σε περιβαλλοντικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και επιστημονικά θέματα καθώς και στην επαφή τους  τόσο με την ελληνική παράδοση όσο και με τους διαφορετικούς πολιτισμούς, ήθη και παραδόσεις. Η OneTwoFree από το 2011 έχει παρουσιάσει παραστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα σε σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε σχολεία της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας, Ολλανδίας καθώς και σε φεστιβάλ, πολιτιστικούς οργανισμούς και κοινωφελή ιδρύματα.
• Η πανδημία μάς βρήκε με πολλή κούραση. Μόλις είχαμε ολοκληρώσει εντατικές πρόβες αντικατάστασης λόγω σοβαρού τραυματισμού για τις δύο θεατρικές εφηβικές παραστάσεις-“PoiosTheleisNaGineis.com” και “ERROR 404”- που παίζαμε εκείνη την περίοδο στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Εδώ θα ήθελα να πω πώς οι παραστάσεις μας έχουν έντονα κινησιολογικά και ακροβατικά στοιχεία με αποτέλεσμα να είναι πολύ επίπονες για το σώμα των ηθοποιών–χορευτών. Προλάβαμε να κάνουμε μόλις δύο παραστάσεις με το νέο σχήμα καθώς ακολούθησε το οριστικό πρώτο κλείσιμο. Όλα μας τα σχέδια και οι καλλιτεχνικοί προγραμματισμοί κόπηκαν απότομα και από τότε, τέλη Φεβρουαρίου του 2020, δεν έχουμε πραγματοποιήσει καμία παράσταση.
• Μας βγήκε πια η ψυχολογική  κούραση για το κυνήγι των επιδομάτων. Δικαιούμαστε επίδομα – δεν δικαιούμαστε επίδομα, μπλέξιμο με τις συμβάσεις καθώς οι συμβάσεις των παραστάσεων είναι ορισμένου χρόνου, μπλέξιμο με τις νομικές μορφές των εταιρειών θεάτρου καθώς οι περισσότερες είναι Α.Μ.Κ.Ε. και εξαιρούνται από τα περισσότερα μέτρα επιχειρήσεων ακόμη και αν πληρούν τις προδιαγραφές. Ξαφνικά αναδύθηκαν μέσα από τον ασκό του Αιόλου εργασιακά προβλήματα που μαστίζουν χρόνια τους καλλιτέχνες. Μετά από πολλές πιέσεις προς το κράτος πήραμε εν τέλει κι εμείς το πρώτο επίδομα των 800 ευρώ για τον Μάρτιο και έχουμε αιτηθεί -χωρίς να είμαστε εντελώς σίγουροι  πότε και αν θα δοθούν- από 530 ευρώ για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Στο μεταξύ οι σχολικές επισκέψεις από και προς το θέατρο δεν επιτρέπονται από την αρχή της πανδημίας έως και τώρα που μας βρίσκει το δεύτερο κλείσιμο.
• Οι περισσότερες ομάδες που δημιουργούν παραστάσεις για παιδιά είναι φτιαγμένες αποκλειστικά με ομαδική προσπάθεια, πολλή δουλειά, υπομονή και προσωπικό κόστος. Δεν υπάρχει καμία στήριξη από το κράτος, καμία μέριμνα για τη σχέση των νέων με την τέχνη και τον πολιτισμό. Ακόμη και τα τελευταία χρόνια, που ξεκίνησαν πάλι οι επιχορηγήσεις από το Υπουργείο Πολιτισμού, εξαιρείται η τέχνη για παιδιά και νέους. Θα θέλαμε να ακούσουμε επίσημα εάν αδιαφορεί το κράτος μας για την πνευματική ανάπτυξη των μελλοντικών πολιτών του. Γίνεται πολύ καλή δουλειά από τις καλλιτεχνικές μας ομάδες σε διεθνές επίπεδο, ακόμη και με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν. Χρειαζόμαστε οικονομική υποστήριξη για να αναπτυχθούμε καλλιτεχνικά, τόσο σε τεχνικά μέσα όσο και σε χρόνο προβών–καλλιτεχνικής έρευνας. Δυστυχώς, το κράτος απουσιάζει.
• Η τέχνη για παιδιά και νέους έχει πάψει να υφίσταται μέχρι νεωτέρας, ενώ η υποβάθμιση των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα σχολεία είναι μία φυσική συνέχεια της πλήρους υποβάθμισης του πολιτισμού. Θα θέλαμε το κράτος να παίρνει σοβαρά τον πολιτισμό και να μην τον χρησιμοποιεί ως διαφημιστικό τρικ. Θα θέλαμε οι καλλιτέχνες να έχουν την πολυτέλεια να εργάζονται σκληρά.
• Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ να βγούμε υγιείς, σωματικά και ψυχικά, από όλο αυτό και πολύ σύντομα να ξανασυναντήσουμε τους μικρούς θεατές για να ταξιδέψουμε παρέα μέσα από τις παραστάσεις μας.

Περισσότερα για την ομάδα: https://www.facebook.com/onetwofreetheatre, www.onetwofreetheatre.gr