Η κόρη μου αγάπησε τα Πιτσιμπουίνια από την πρώτη τους περιπέτεια. Και ως παιδί, βρήκε τον τρόπο να “ανακρίνει” τον Μικρό Μπλε και αναφορικά με το Μυστήριο στη λίμνη Λαμπίκο, αλλά και με την Εξαφάνιση στο Πίτσι Πίτσου. Τώρα, ήρθε η ώρα να μάθουμε, χάρη στο δημοσιογραφικό δαιμόνιο της Ελεάννας, και όσα συνέβησαν στο Μεγάλο Πιτς Πάρτι. Ιδού, λοιπόν, για άλλη μια φορά, ο Μικρός Μπλε, ο ήρωας της Ευτυχίας Γιαννάκη, μιλάει αποκλειστικά στο Τaλκ για την τρίτη αστυνομική του υπόθεση, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος.
Μικρέ Μπλε, καλησπέρα, εδώ Ελεάννα. Καταρχάς, να ζητήσω συγγνώμη που άργησα τόσο πολύ να σε ανακρίνω μετά τη δημοσίευση της ιστορίας με «Το Μεγάλο Πιτς Πάρτι». Ομολογώ ότι ο κορονοϊός, η καραντίνα και το άνοιξε κλείσε των σχολείων (όχι όπως τα δικά σας, που έκλεισαν για το πάρτι, εμάς έκλεισαν για να μην κολλήσουμε…) με έχουν βγάλει εντελώς από τους ρυθμούς μου. Καταρχάς, ισχύουν τα όσα είχε δηλώσει η Ευτυχία στο Τaλκ στις 17 Απριλίου, ότι δηλαδή ο ιός δεν έχει φτάσει στο Πίτσι Πίτσου; Ή είστε και εσείς με μάσκες, αντιπιτσικά, ουπς σόρι, αντισηπτικά, σχολικά παράθυρα που ανοιγοκλείνουν και ειδικά παγουρίνο για την πιτσικολάδα σας;
Ελεάννα μου, χαίρομαι που τα λέμε μετά από τόσο καιρό. Όπως ξέρεις το μακρινό Πίτσι Πίτσου είναι το πιο μυστήριο, αλλά και το πιο ασφαλές νησί στον κόσμο. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτός ο μυστήριος ιός δεν κατάφερε να τα βάλει με ένα μυστήριο νησί που έχει έναν τόσο δυνατό ντετέκτιβ (δηλαδή εμένα, χα χα χα). Κι αυτό βέβαια γιατί πήραμε τα μέτρα μας εγκαίρως, οπότε καταφέραμε να μείνουμε ασφαλείς και να οργανώσουμε κανονικά το Μεγάλο Πιτς Πάρτι μας στην παραλία. Πιστεύω πως κι εσείς πολύ σύντομα θα μπορέσετε να κάνετε τα δικά σας πάρτι, αφού είναι ζήτημα χρόνου να λυθεί αυτό το μυστήριο. Όχι μόνο χρόνου βεβαίως, αλλά και συλλογικής προσπάθειας. Το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι δούλεψαν για το εμβόλιο, ότι οι επιστήμονες προσπάθησαν κι έδωσαν τη λύση, αποδεικνύει ότι τα μυστήρια, όσα δύσκολα κι αν είναι, όσο περίπλοκα, κάποια στιγμή καταφέρνουμε να τα λύσουμε. Οι Πιτσιμπουίνοι πιστεύουν ότι τελικά οι άνθρωποι θα τα καταφέρουν. Είστε σε καλό δρόμο.
Κρατούσα το βιβλίο στο γραφείο μου και δεν το άνοιγα από άρνηση. Και μεγάλο. Και πιτς. Και πάρτι. Μας απαγορεύονται και τα τρία αυτή την περίοδο. Πριν πάμε στην υπόθεσή σου, θέλω να μου πεις αν πραγματικά πιτσεύεις, ουπς σόρι, πιστεύεις, ότι το καλοκαίρι θα μπορέσουμε κι εμείς να κάνουμε ένα μεγάλο πιτς πάρτι ή θα μας κυνηγάει ακόμα ο Χαρδαλιάς. Αλήθεια, στο Πίτσι Πίτσου, έχει φτάσει η φήμη του Χαρδαλιά; Ίσως και θα μπορούσατε να συνεργαστείτε για την υπόθεση με «Την καμπύλη που δεν επιπεδοποιείται»…
Στο Πίτσι Πίτσου έχουμε τη δική μας Πολιτική Προστασία. Να σου εξηγήσω πως λειτουργεί. Η Αντελί, η κολλητή μου, με το δυνατό αυτί της ακούει τους σεισμούς πριν γίνουν και μας ειδοποιεί και μπαίνουμε κάτω από τα θρανία. Ο Πιτς Φιτίλης μόλις δει καπνό τρέχει και ειδοποιεί όλους του κατοίκους του Πίτσι Πίτσου και φτιάχνουμε γραμμές άμυνας και σβήνουμε τη φωτιά. Ο Κιτιρνομάτης, το αστέρι μας στα μαθηματικά, παρακολουθεί τα στατιστικά των ασθενειών και μόλις δει κάτι περίεργο ενημερώνει τον Παππούα, τον μεγάλο εφευρέτη μας που βρίσκει εγκαίρως το φάρμακο της φύσης που μας κάνει καλά. Όσο για τη Μυστήρια Τζεντού με το πατίνι της, αυτή, αν έχουμε ισχυρούς ανέμους ή βροχές, μεταφέρει με ασφάλεια όσους έχουν ανάγκη. Αν κάποιος είναι βαρύς φωνάζει και τον Μακαρόνη που μπορεί να σέρνει τα πόδια του, αλλά τελικά της κάνει τη χάρη. Όσο για τη Μαμαμπλέ και τον Μπαμπαμπλέ αυτοί ξέρουν πάντοτε πως πρέπει να αντιδράσουμε ψύχραιμα σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οπότε τον έχουμε ακουστά τον κύριο που αναφέρεις, αλλά στο Πίτσι Πίτσου έχουμε τις δικές μας μεθόδους να κρατάμε τις καμπύλες μας σε φόρμα.
Στο Μεγάλο Πιτς Πάρτι, μικροί και μεγάλοι υποδέχεστε τις μαμάδες σας που λείπουν για ψάρεμα δυο ολόκληρους μήνες! Για πες. Πώς είναι δυο μήνες χωρίς το πρήξιμο της μαμάς; Ή τελικά σας λείπουν; Επίσης, σκάνε και τα νέα πιτσαβγά. Πόσα Πιτσιμπουίνια γεννιούνται τον χρόνο;
Γεννιούνται πολλά νέα πιτσιμπουίνια κάθε χρόνο και σίγουρα τόσα ώστε να γεμίσουν το σχολείο μας. Όσο λείπουν οι μαμάδες έχουμε καιρό για παιχνίδι με τους μπαμπάδες και ίσως και για καμιά παραπάνω βόλτα. Δε θα σου το κρύψω ότι η κατάσταση έχει πλάκα όταν φεύγουν, αφού το ρίχνουμε στο παιχνίδι ή στα μυστήρια, αλλά μετά από λίγες μέρες περιμένουμε πώς και πώς να γυρίσουν. Τι αξία έχει μια περιπέτεια αν δεν μπορέσουμε να τη μοιραστούμε και μαζί τους; Βάλε ότι επιστρέφουν και με λιχουδιές, οπότε ποιος μπορεί να αντισταθεί σε μια μαμά που γυρνάει σπίτι με μια νοστιμιά. Σίγουρα όχι εμείς, ούτε οι μπαμπάδες βεβαίως.
Ας πάμε τώρα στην ουσία της περιπέτειάς σου. Ιπτάμενες καρύδες που γράφουν ΜΜΜΜΜΜΜΜ. Ή μήπως και όχι; Χωρίς να αποκαλύψεις στους αναγνώστες μας τον ρόλο τους, πες μου πώς ένιωσες όταν τις είδες; Και πώς τις αντιμετώπισες ως στοιχείο της έρευνάς σου μέχρι να οδηγηθείς στη λύση του μυστηρίου;
Το μυστήριο αυτή τη φορά δεν ήταν απλό. Αυτό το σημείωμα με τα ΜΜΜΜΜΜΜ πάνω στις καρύδες που κάποιος τις πετούσε μέσα στη νύχτα, έμπλεξε πολύ τα πράγματα. Όμως με πείσμα και κοιτάζοντας προσεχτικά τα στοιχεία, βρήκαμε τελικά τη λύση. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι δεν αρκεί να βλέπεις τα στοιχεία, αυτά συνήθως τα βλέπουν όλοι, σημασία έχει να μπορείς να καταλάβεις τι βλέπεις, να τα βάλεις κάτω και να τα συνδυάσεις για να βρεις τη λύση. Ένας καλός ντετέκτιβ δεν αρκεί να έχει λοιπόν τα μάτια του ανοιχτά, πρέπει να ξέρει και τι βλέπει. Και να μη βγάζει γρήγορα συμπεράσματα. Συνήθως η λύση του μυστηρίου είναι κάτω από τη μύτη του, αλλά δε χρειάζεται να βιάζεται.
Πώς θα καταφέρετε την επόμενη φορά που θα πάνε για ψάρεμα οι μαμάδες σας, να μην κουράσετε τόσο πολύ τους μπαμπάδες σας; Προφανώς, πιτσιμπουίνια, είστε ιδιαίτερα άτακτα… Για πες, τι κάνετε; Για δώσε ιδέες!!!
Καλά, θες να σου πω τις αταξίες μας; Έτσι ανοιχτά; Σε μια συνέντευξη; Έλα, Ελεάννα, εσύ θα τις έλεγες; Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι περνάμε τέλεια με την παρέα και ότι χωρίς αυτούς καμία αταξία δεν έχει πλάκα. Οπότε η ιδέα που σου δίνω είναι ότι όποτε βρίσκεστε με τους φίλους σας, διασκεδάστε με την καρδιά σας. Ξέρετε εσείς πως.
Κάνεις μια αναφορά στο μυστήριο της γέννησης. Ο Παππούα λέει ότι δε θα το λύσουμε ποτέ. Τι με αυτό; Ή μήπως δεν μπορείς ακόμα να μας αποκαλύψεις περισσότερα, γιατί θα μας απασχολήσει μελλοντικά;
Κάποια μυστήρια χρειάζονται λίγο χρόνο για να καταλάβει κανείς πως λειτουργούν. Όπως και να ‘χει όμως το μυστήριο της γέννησης μας χαρίζει τα πιτσαδέρφια μας και τα πιτσαδέρφια των άλλων πιτσιμπουινιών και των φίλων και των γνωστών κι επειδή εμείς οι Πιτσιμπουίνοι πάμε όλοι μαζί όπου είναι να πάμε, χαιρόμαστε όσο πιο πολλοί γινόμαστε. Γι’ αυτό άλλωστε κάνουμε και το Μεγάλο Πιτς Πάρτι. Φαντάσου ότι είναι το μεγαλύτερο πάρτι γενεθλίων όλων των Πιτσιμπουίνων και ότι είναι όλα κερασμένα. Μιλάμε για παρτάρα, όχι αστεία. Οπότε για εμάς η γέννηση είναι ένα τέλειο μεγάλο πάρτι που γίνεται κάθε χρόνο.
Θα επιστρέψω στην πιτσικολάδα και θα σου πω το εξής: Όσες φορές σου έχω ζητήσει τη συνταγή, μου την έχεις αρνηθεί. Αυτή τη φορά, φοβηθήκατε ότι κάποιος πήγε να την κλέψει. Να σου πω, κ. Ντετέκτιβ μου, πιστεύεις ότι θα παραμείνει για πολύ καιρό μυστικός ο τρόπος παρασκευής της; Έχετε λάβει, η Αντελί κι εσύ, ουσιαστικά μέτρα προστασίας της;
Κοίτα, η Αντελί δε θέλει να πούμε τίποτα προς το παρόν. Είναι το μεγάλο μυστικό της οικογένειάς της αυτή η συνταγή και τη σερβίρει αποκλειστικά στην καντίνα της. Οφείλουμε να το σεβαστούμε αυτό. Ο καθένας έχει τα δικά του μυστικά και τα μοιράζεται μαζί μας όταν νιώσει έτοιμος. Μέχρι τότε μας αρκεί που σκάμε μύτη στην καντίνα της και μας τη σερβίρει παγωμένη σε μεγάλα ποτήρια. Μιλάμε για πολύ γευστικό μυστικό.
Λύνεις υποθέσεις εδώ και ενάμιση χρόνο. Έχεις πλέον συσσωρευμένη εμπειρία. Έχεις να δώσεις κάποια πιτς, ουπς σόρι, τιπς, στους μικρούς αναγνώστες που θέλουν να γίνουν ντετέκτιβς; Τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε με τα μάτια μας;
Να τα έχετε ανοιχτά, να τσεκάρετε τα πάντα προσεκτικά, να μη βιάζεστε και να διασταυρώνετε όσα σας λέει ο ένας και ο άλλος. Πολύ συχνά άλλα βλέπουμε στην αρχή και άλλα αν το ψάξουμε, αν σκύψουμε προσεκτικά πάνω στα στοιχεία. Γι’ αυτό και όλοι οι ντετέκτιβ έχουν μεγεθυντικό φακό. Για να τα βλέπουν όλα από πολύ κοντά, με όλες τις λεπτομέρειες. Η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά και δίνει τη λύση.
Τέλος, μια ερώτηση από τη μαμά μου, ξέρεις, για αυτόν εκεί τον Χάρη Κόκκινο, τον άλλο ντετέκτιβ που έχει πλάσει η δημιουργός σου, αυτόν για τους μεγάλους. Πότε θα ξαναπάμε Πάρο, ρωτάει, κι αν γράφει η Ευτυχία στην καραντίνα και κάτι τέτοια ακατάληπτα. Τι να της πω;
Πες στην μαμά σου πως ο Χάρης Κόκκινος, ο μεγάλος ντετέκτιβ που έχω όλα τα βιβλία του στην αποθήκη μου είναι μπλεγμένος σε μια νέα περιπέτεια. Πάλι κοντά στο νερό, σε θάλασσα, σε κάτι τέτοιο όπως μαθαίνω. Με τον ιό τρέχει κι αυτός και δε φτάνει. Ελπίζω όταν τελειώσει αυτή η ιστορία να μου στείλει το νέο του βιβλίο στο Πίτσι Πίτσου (αλήθεια τα έχεις εντοπίσει τα βιβλία του στο σπιτάκι του κήπου μου; Αυτό εννοούσα ότι πρέπει ένας καλός ντετέκτιβ να έχει τα μάτια του ανοιχτά. Για κοίτα καλά στο τέλος κάθε ιστορίας και θα τα βρεις). Πάντως, το περιμένω με αγωνία. Ο τύπος είναι καλός κι έχω πολλά να μάθω από αυτόν. Οπότε κάνω υπομονή.
Φυσικά και τα έχω εντοπίσει· βασικά, η μαμά μου τα εντόπισε και μου τα έδειξε και έλεγε κάτι “Κοίτα, εδώ, ιδέα της Σοφίας Τουλιάτου και να ο Κόκκινος που σου έλεγα”. Τέλος πάντων, εγώ τον Κόκκινο μάλλον Κίτρινο τον είδα στο τελευταίο βιβλίο της Ευτυχίας Γιαννάκη, αλλά όταν πήγα να ρωτήσω περισσότερα άκουσα ένα “Σσσσστττ, τώρα διαβάζω” και δεν ξανασχολήθηκα! Ευχαριστώ και πάλι για την κουβέντα και τα λέμε σύντομα!
Γεια σου, Ελεάννα! Σου στέλνω τα Πιτσφιλιά όλων των κατοίκων του Πίτσι Πίτσου και όταν δημοσιευτεί η συνέντευξη στο Ταλκ θα την διαβάσουμε όλοι μαζί στην πλατεία του χωριού. Άλλωστε, όπως ξέρεις έχεις την αποκλειστικότητα και δίνω σπάνια συνεντεύξεις.
Το βιβλίο της Ευτυχίας Γιαννάκη, σε εικονογράφηση Σοφίας Τουλιάτου, Πιτσιμπουίνοι: Το μεγάλο Πιτς Πάρτι, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος.
