Μέσα από τη νέα ταινία της Pixar Lightyear μαθαίνουμε την ιστορία του θρυλικού Στρατιώτη του Διαστήματος, του ήρωα που ενέπνευσε το παιχνίδι και κέρδισε γενιές θαυμαστών με τις ταινίες Toy Story, του Buzz Lightyear. Στην ελληνική μεταγλώττιση της ταινίας, τη φωνή του στον Buzz προσφέρει ο Ορφέας Αυγουστίδης, με τον οποίον είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.
- Ορφέα, ευχαριστούμε που σε έχουμε κοντά μας! Φέτος το καλοκαίρι «δίνεις» τη φωνή σου στον Buzz Lightyear, που ξεφεύγει από τα Toy Stories και γίνεται πρωταγωνιστής στη δική του ταινία. Πριν μιλήσουμε για αυτή, θα ήθελα να μου πεις τη σχέση σου με τον ήρωα πριν ανεξαρτητοποιηθεί. Είχες δει τα Toy Stories; Σου άρεσαν; Ήσουν γουντικός ή μπαζικός;
Ήμουνα μπαζικός. Φυσικά και τα είχα δει. Θυμάμαι και την πρώτη φορά που είδα το πρώτο Toy Story. Ήμουνα Θεσσαλονίκη, μικρούλης. Ήταν η μαμά μου στο Κρατικό και έπαιζε και είχαμε ανέβει. Θυμάμαι την εμμονή μου μετά και με την ιστορία, αλλά και επειδή ήμουνα στα όρια μικρός-μεγάλος είχα φάει και κόλλημα σε σχέση με το πώς φτιάχτηκαν όλα αυτά. Δηλαδή πώς κατασκευάζονταν. Τότε κιόλας, φτιάχνανε πρώτα το μοντέλο και μετά σκανάρανε το μοντέλο και το έβαζαν στον υπολογιστή. Γινόταν ένα μπρος πίσω που πλέον δεν υπάρχει ακριβώς. Ήμουν μπαζικός, γιατί θυμάμαι να ζητάω από τους γονείς μου να μου πάρουν laser pointer, γιατί ο Buzz είχε πάντα αυτό σαν παιχνίδι, αυτό το κουμπάκι στον πήχη του που το πάταγε και έβγαζε αυτό το laser, αυτό το απλό laser pointer που έχουν στις διδασκαλίες, κάτι που ήταν αρκετά δυσεύρετο εκείνη την εποχή, μέσα της δεκαετίας του ’90, αρκετά ακριβό και full επικίνδυνο για τα μάτια και δεν μου παίρνανε με τίποτα. Έλεγα «θέλω να μου πάρετε laser pointer, να φτιάξω μια κατασκευή, να το βάζω στο χέρι και να είμαι σαν να έχω αυτό που έχει ο Buzz και θα πατάω κι εγώ και θα είναι σαν αυτό που κάνει ο Buzz». Το θυμάμαι δηλαδή. Άρα έχω αρκετά μεγάλη σύνδεση που κρατάει από παλιά και βαθιά, βαθύτατη θα έλεγα.
- Αφήνουμε το παρελθόν και πάμε στο… παρελθόν. Γιατί το Lightyear είναι μια ταινία που μας επιστρέφει στη ζωή του Buzz πριν γίνει παιχνίδι στο Toy Story. Κάτι σαν prequel. Για πες μας με λίγα λόγια τι θα δούμε;
Θα δούμε μια χορταστική περιπέτεια σίγουρα, και πέρα από αυτό θα δούμε αυτό που ξέρει πολύ καλά να κάνει η Pixar, με αναφορές σε αγαπημένες ταινίες και γωνιές της ιστορίας του κινηματογράφου. Όλο αυτό το κλείσιμο του ματιού, που είναι απόλυτα διασκεδαστικό και feelgood και που συναντάμε στις ταινίες της Pixar βρίσκεται και εδώ. Θα δούμε μια άλλη πλευρά πιο ανθρώπινη, πιο μαλακή του Buzz και από εκεί και ύστερα οτιδήποτε άλλο θα είναι spoiler και θα το αποφύγω.
- Πώς θα περιέγραφες τον χαρακτήρα του Buzz; Αλήθεια, μοιάζετε καθόλου;
Είναι ορμητικός, είναι αρκετά εγωκεντρικής φύσης πλάσμα ο Buzz, είναι προσηλωμένος, συνεπής, αν μπορούσα να το πω. Δεν βρίσκω πολλά κοινά. Δεν συντονίζομαι, δηλαδή, τόσο με αυτά τα χαρακτηριστικά τα κρυστάλλινα, γιατί έχουν και κάποια, όχι αρνητική χροιά, αλλά είναι τόσο απόλυτα χαρακτηριστικά που τον επιβαρύνουν. Δεν είναι ευέλικτος ο Buzz τόσο ή τουλάχιστον στη στιγμή που τον συναντάμε και ξεκινά όλη αυτή τη διαδρομή του, το ταξίδι του. Το ενδιαφέρον είναι ότι βλέπουμε πως αυτό το πράγμα δεν μένει έτσι και έχει ένα τόξο ο χαρακτήρας. Εγώ είμαι πιο μαλακός και πιο ευέλικτος, θέλω να πιστεύω, οπότε έχω απόσταση από τον συγκεκριμένο χαρακτήρα.
- Στην ιστορία ο Buzz αποτυγχάνει για πρώτη φορά. Τελικά, όμως, αυτό του βγαίνει σε κακό ή μήπως σε καλό; Εσύ, ως Ορφέας Αυγουστίδης, ποια φοβάσαι την αποτυχία;
Σε καλό τού βγαίνει για τον λόγο που φανταζόμαστε. Δηλαδή, ότι δεν είναι ακριβώς αποτυχία. Υπάρχει μια συνεχόμενη κίνηση. Όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε τόσο λιγότερο στρες θα έχουμε στη ζωή μας, λιγότερο άγχος, λιγότερες ενοχές, λιγότερη αυτοτιμωρητική συμπεριφορά, η οποία μπορεί να εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους ανά άνθρωπο αλλά τη συναντάμε πολύ συχνά. Εγώ δεν τη φοβάμαι, λέω, γιατί είμαι συμφιλιωμένος με αυτήν, ακριβώς επειδή μέσα από τη δουλειά μου συναντώ πάρα πολύ συχνά, κάθε σεζόν, νέους στόχους όπου ένα κομμάτι της διαδικασίας τού να τους πετύχεις είναι και το ενδεχόμενος της αποτυχία και η συμφιλίωση με αυτό. Επομένως, είμαι αρκετά συμφιλιωμένος. Αλλά είναι εκεί πάντα ως φόβος και πολλές φορές, όταν δεν το έχω διαχειριστεί σωστά και εγκαίρως, μου δημιουργεί στρες. Γι’ αυτό λέω ότι καλό είναι να τα πετάξουμε από πάνω μας αυτά, γιατί δεν έχει νόημα πραγματικά.
- Άλλο σημαντικό στοιχείο της ταινίας είναι η έννοια του χρόνου. Τι ακριβώς συμβαίνει; Και ποια η δική σου σχέση με τον χρόνο;
Είναι ένα από τα πιο πυρηνικά ζητήματα όποτε προκύπτει είτε στην κουβέντα είτε μέσα μου είτε όταν τον συναντώ στον κινηματογράφο και το έχουμε συναντήσει σε πολύ σπουδαίες ταινίες το ζήτημα του χρόνου, τη σχετικότητα σε σχέση με την ανθρώπινη αντίληψη, γιατί είναι κάτι που κάπως ορίζει και καθορίζει εμάς, ορίζει τη θνητότητά μας, μας υπενθυμίζει ότι κάτι πρέπει να προφτάσουμε, ότι κάτι έρχεται. Είναι τεράστια κουβέντα και επειδή με αφορά πολύ προσωπικά, ας μείνω στο ότι όταν τη συναντάμε στο σινεμά και κάνει απόπειρες ο κινηματογράφος να μπει λίγο πιο βαθιά σε αυτό το ζήτημα και γίνεται πετυχημένα γίνεται πολύ προσωπικό για εμένα, τον Ορφέα. Το Lightyear είναι μια από αυτές τις ταινίες. Το κάνει με έναν διαφορετικό τρόπο, απευθύνεται σε μικρότερους θεατές φυσικά, αλλά το κάνει με αποτελεσματικό και έξυπνο τρόπο. Τελευταία θα μπορούσα να σκεφτώ μια ταινία που είναι Η Άφιξη που διαχειρίστηκε πολύ αυτό το ζήτημα.
- Ποιες οι διαφορές του Buzz της ταινίας του 2022 με το παιχνίδι Buzz των Toy Stories;
Δεν είναι ο ίδιος γιατί, φαντάζομαι, ήθελαν να είναι και ταινία με τον Buzz που ενέπνευσε το παιχνίδι.
- Γιατί ο Buzz αγαπήθηκε και συνεχίζει να αγαπιέται τόσο πολύ; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του, που τον κάνουν να ξεχωρίζει;
Γιατί είναι αληθινός μέσα από αυτήν την παραξενιά του. Ήταν ένας από τους πρώτους χαρακτήρες, είναι ένα αρχετυπικό σχήμα. Έχει κάποια αρνητικά χαρακτηριστικά και επιμένει τόσο απόλυτα σε αυτά που τον κάνουν στο τέλος συμπαθή γιατί οι προθέσεις του είναι καλές. Και όταν λέω αρνητικά χαρακτηριστικά αναφέρομαι, για παράδειγμα, στο ότι κάποιος με έναν τέτοιον εγωισμό, που αφήνει χώρο μόνο για τη δικιά του ιδιοσυγκρασία και το δικό του φέρσιμο, είναι τόσο απόλυτος. Αυτά δεν είναι χαρακτηριστικά που βρίσκουμε σε έναν ήρωα συμπαθή. Νομίζω ότι εκεί είναι που πετυχαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ότι ο Buzz είναι τόσο έντιμα πιστός σε αυτό που είναι, που δεν μπορείς παρά να τον συμπαθήσεις. Έτσι συμβαίνει και στη ζωή… Υπάρχουν άνθρωποι με χαρακτηριστικά που δεν θα πίστευες ποτέ ότι θα μπορούσες να έχεις κοντά σου και δίπλα σου. Μα όταν τους γνωρίζεις καλά, συνειδητοποιείς ότι αυτά είναι τόσο καθαρά που τους αποτελούν και δεν μπορούν να κάνουν κάτι για αυτά. Παλεύουν να προχωρήσουν με αυτά και έχουν καλές προθέσεις κατά τα άλλα, και τότε τους αγκαλιάζεις και τους συγχωρείς και τους συμπαθείς. Νομίζω ότι ο Buzz είναι μια τέτοια περίπτωση.
- Ο γιος σου είναι ακόμα πολύ μικρός, αλλά δεν ανυπομονείς να τον πας σινεμά; Ποια είναι η πρώτη ταινία την οποία θα ήθελες να δείτε παρέα;
Δεν θα δούμε στο σινεμά πρώτη ταινία. Είμαι σίγουρος ότι θα δούμε πρώτα σπίτι μια από τις πολλές ταινίες που έχω. Η πρώτη ταινία που θα δει στο σινεμά δεν ξέρω ποια θα είναι γιατί… δεν ξέρω τι ταινίες θα έχουν βγει όταν θα πάμε σινεμά. Αλλά έχω οργανώσει τα πρώτα του χρόνια με το σινεμά με πολλές από τις ταινίες που αγάπησα εγώ και η μαμά του, γιατί συμφωνούμε πολύ σε αυτές, και είναι μπόλικες. Σίγουρα το Lightyear θα είναι μια από αυτές.
Lightyear-16 IOYNIOY ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ FEELGOOD
Διάρκεια: 100’
