Με μια λέξη: Δράμα. Έτσι θα χαρακτήριζα την εισαγωγή των στερεών τροφών και στα δυο μου παιδιά. Εν αρχή ην το μήλο και η μπανάνα, εν συνεχεία το καροτοπατατοκολόκυθο, σύντομα και το πορτοκάλι και το μοσχαράκι και το ρυζάκι και το κριθαράκι και το αβοκαντάκι και οι φακούλες.

«Άνοιξε το στόμα σου, Δημητράκη». Σφραγισμένα με βουλοκέρι τα χειλάκια του γιου μου. «Άνοιξέ τα, μωράκι μου, τα {ρημάδια, από μέσα μου} χειλάκια σου να μπει το αεροπλάνάκι». Γύρισμα κεφαλιού 180⁰ σαν το κεχαριτωμένο κοριτσάκι του εξορκιστή το μωρό. «Μια κουταλίτσα για τη μανούλα, Ελεάννα». Ευθεία ρουκέτα στα μούτρα της μαμάς ο πουρές. «Κάνε αααααααα, να δεις τι νόστιμο που είναι το μαμ». Ουααααααααααααα, με γοερό κλάμα καταλάβαινε η κόρη. Φτου, φτου και φτου και ξανά φτου και κατεστραμμένα ρούχα και σαλιάρες που δεν ξέβαψαν ποτέ και ξεραμένα αποφάγια στο καρεκλάκι φαγητού και γλίστρες στο πάτωμα από εκσφενδονισμένες μπουκιές και δεκαπέντε διαφορετικά κουταλάκια μπας και κάποιο μας έκανε κούκου και νεύρα τσατάλια και ταυτόχρονα πολλή υπομονή.

Φυσικά και φάγανε τις πρώτες τους τροφές πλην γάλακτος και τα δυο παιδιά. Ή μάλλον φάγαμε, γιατί τότε ήμουν νιούμπι μάνα και χρησιμοποιούσα πολύ τον πρώτο πληθυντικό. Φυσικά, σταδιακά η διαδικασία ταΐσματος βελτιώθηκε. Φυσικά, οι λεκέδες στα ρούχα μειώθηκαν (καλά, αυτό κυρίων γιατί κάποια σετάκια θυσιάστηκαν στο πεδίο βολής στερεών τροφών). Φυσικά και έμαθα να συνδυάζω γεύσεις, ώστε να καταλήξω να φτιάχνω ό,τι ικανοποιούσε τους απαιτητικούς βρεφικούς ουρανίσκους και να μην πετάω  Φυσικά έμαθα να μαγειρεύω έξυπνα και να αποθηκεύω έξυπνα για να κερδίζω χρόνο. Αλλά όλα αυτά δεν έγιναν εν μια νυκτί. Μας πήρε μέρες, εβδομάδες, μήνες μέχρι να στρώσει η φάση. Και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτό που χρειάζεται σίγουρα για να μην έχετε πολλά δυσάρεστα αποτελέσματα στην εισαγωγή των στερεών τροφών είναι σωστός προγραμματισμός και σωστή προετοιμασία.

Ας δούμε, λοιπόν, τι χρειάζεται να έχει προμηθευτεί ο νέος γονιός πριν αρχίσει την εισαγωγή των στερεών τροφών στο μωρό του. Αντλούμε έμπνευση και ιδέες από το βιβλίο της Άναμπελ Κάρμελ Οδηγός Βρεφικής Διατροφής που -ευτυχώς, γιατί είναι καταπληκτικά δουλειά- κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός και είναι #mustread για φρέσκους μπαμπάδες και μαμάδες.

• Μπλέντερ χεριού, τύπου «ράβδος». Εξαιρετικό για να ετοιμάζετε μικρές ποσότητες βρεφικής τροφής. Προσωπικά στο πρώτο μωρό χρησιμοποιούσα μούλτι, αλλά στο δεύτερο ράβδο, που με βόλεψε περισσότερο.
• Πολυμίξερ, όταν θέλετε να κάνετε μεγαλύτερες ποσότητες πουρέ, τις οποίες θα καταψύξετε. Ιδανικό θα ήταν να επιλέξετε μηχάνημα με διαφόρων μεγεθών λεπίδες, ώστε να δημιουργείτε πουρέδες διαφορετικών υφών ή να αλέθετε κάθε είδους τροφή, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρή ή μαλακή είναι.
• Μεγάλες θήκες για παγάκια, ώστε να καταψύχετε σε αυτές μικρές ποσότητες πουρέ και να αποψύχετε κάθε φορά ένα, δυο ή τρία, ανάλογα με τις ανάγκες σας. Θα μπορούσατε να αγοράσετε θήκες σε διάφορα χρώματα, ώστε να αναγνωρίζετε ευκολότερα το περιεχόμενό τους.
• Καρέκλα φαγητού. Επιλέξτε μια που να προσφέρει καλή υποστήριξη και που να έχει θέση για τα πόδια. Φροντίστε να μπορεί να χαμηλώνει ή να ανυψώνεται, ώστε να προσαρμόζεται στις ανάγκες σας.
• Παγούρι-θερμός. Αναζητήστε ένα φαγητοδοχείο με φαρδύ άνοιγμα, ώστε να διατηρεί το φαγητό του μωρού σας στη θερμοκρασία που επιθυμείτε για αρκετή ώρα, όταν χρειάζεται να λείπετε από το σπίτι και να το ταΐσετε έξω. Επίσης, εκεί μπορείτε να μεταφέρετε ζεστό νερό για να αναλύσετε και να θερμάνετε τον πουρέ, αν χρειαστεί. Φροντίστε, προς δική σας διευκόλυνση, το παγούρι-θερμός να μπαίνει στα μικροκύματα και στο πλυντήριο πιάτων.
• Σαλιάρες. Πολλές σαλιάρες. Τα μωρά λερώνονται και ξαναλερώνονται και ξαναματαλερώνονται. Και είναι πιο εύκολο να πλένεις σαλιάρες παρά ολόκληρα φορμάκια. Αν και συχνά ακόμα κι αν χρησιμοποιήσετε σαλιάρα λεκιάζονται και τα φορμάκια. Μη ρωτάτε το πώς. Είναι ο Νόμος του Μέρφι για το τάισμα των βρεφών. Τα πιο μικρά μωρά προτιμούν μάλλον απαλές, βαμβακερές σαλιάρες, όμως να θυμάστε ότι οι πλαστικές καθαρίζουν ευκολότερα. Επίσης, μπορείτε να βρείτε σαλιάρες που έχουν μια καμπύλη στο κάτω μέρος τους, ώστε εκεί να πέφτει το φαγητό που φτύνει το μωρό.
• Κουτάλια. Για τα πολύ μωρά, επιλέξτε καλύτερα πλαστικά και μαλακά κουταλάκια που δεν θα πληγώσουν το στόμα και τα ούλα τους. Πρέπει να είναι μικρά, ώστε να χωρούν εύκολα στο στόμα τους και να έχουν μακριά λαβή, ώστε να διευκολύνουν τον φροντιστή. Για την εισαγωγή των στερεών τροφών, αναζητήστε κουτάλια ειδικά σχεδιασμένα για τις πρώτες τροφές και αντικαταστήστε τα σταδιακά, καθώς το μωρό σας θα προχωράει σε επόμενο αναπτυξιακό στάδιο εισαγωγής στερεών τροφών.