καλημέρα [kaliméra] επιφ.: χαιρετισμός που απευθύνουμε σε κάποιον, όταν τον συναντήσουμε τις πρωινές ώρες, ευχή να περάσει καλά την ημέρα του· καλή σου / σας μέρα.
Το σχολείο των παιδιών μου απέχει ένα ακριβώς λεπτό από το σπίτι μας!
Κάθε μέρα, στη μονόλεπτη αυτή, αλλά δύσκολη, λόγω του πρωινού της ώρας, διαδρομή ακούω και λέω πάνω από 50 καλημέρες! Μαμάδες, μπαμπάδες, παιδιά, συμμαθητές και των δυο παιδιών μου, δάσκαλοι και δασκάλες, όλοι τους καταφτάνουν στο σχολείο σερνόμενοι και φανερά νυσταγμένοι, όλοι τους θα προτιμούσαν να βρίσκονται ακόμα στο κρεβάτι τους, όλοι τους έχουν μπροστά τους μια δύσκολη ημέρα, όμως όλοι τους αλληλοκαλημερίζονται με ένα μεγάλο χαμόγελο!
Κάποιους από αυτούς τους ξέρω προσωπικά και πολύ καλά, είναι φίλοι μου, κάποιοι άλλοι είναι απλά γνωστοί μου, με ορισμένους γνωριζόμαστε μόνο φατσικά, καθώς συναντιόμαστε στη διαδρομή, άντε και σε καμιά γιορτή! Σταδιακά, όμως, συνειδητοποίησα ότι οι καθημερινές αυτές καλημέρες των ανθρώπων της γειτονιάς, των συναδέλφων γονέων και των λιλιπούτειων φίλων του γιου και της κόρης μου, ανεξάρτητα από το πόσο καλά γνωριζόμαστε, είναι ουσιαστικές, ή τουλάχιστον έτσι (θέλω να) τις εισπράττω.
Αυτή η τόσο απλή λέξη μού δίνει πραγματικά δύναμη για να αρχίσω την κάθε (δύσκολη) μέρα μου αν όχι πάντοτε καλά τουλάχιστον όσο το δυνατόν καλύτερα. Οι καθημερινές αυτές καλημέρες δεν είναι, στην πλειονότητά τους, τυπικοί χαιρετισμοί, αλλά μια ευχή που τελικά όλοι έχουμε ανάγκη να δώσουμε μέσα από την καρδιά μας και να την πάρουμε πίσω τις δύσκολες ημέρες που ζούμε!
Τις χρειάζομαι πολύ αυτές τις καλημέρες, με γεμίζουν με την αισιοδοξία που μου λείπει αυτό τον καιρό από τη ζωή μου, και υποθέτω ότι όλοι μας τις χρειαζόμαστε, λιγότερο ή περισσότερο. Γι’ αυτό και τις μοιράζω κι εγώ απλόχερα, επειδή το αισθάνομαι και όχι από συνήθεια, σε όποιους τύχει καθημερινά να συναντήσω στο δρόμο προς το σχολείο και τις εννοώ, κι ας νυστάζω, κι ας σέρνω δυο ημικοιμισμένα τέρατα που άργησαν να ξυπνήσουν/ντυθούν/ πλυθούν/ πιουν το γάλα τους κι ακόμα δεν έχουν κουμπώσει το μπουφάν τους, κι ας τρέχω σαν την τρελή να μπω στο αυτοκίνητο για να προλάβω να είμαι το αργότερο στις 8μιση στο γραφείο!
Την καλημέρα μου!
