Η Άννα Γάγγα, Διευθύντρια Τομέα Προγραμματισμού & Παραγωγής Εκδηλώσεων της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων, χωρισμένη μητέρα δυο αγοριών, μιλάει στο Τaλκ για την ημέρα της! 

06:00-06:45

Το ξυπνητήρι χτυπάει ανά δέκα λεπτά. Κάποια στιγμή, θα το πάρω απόφαση.

Καθώς είμαι σινγκλ μαμ, μονο εγώ μπορώ να σηκωθώ πρώτη από όλους.

Θα ανοίξω στη γάτα.

Θα βγάλω το σκύλο.

Θα τα ταΐσω.

07:00

Εννοείται πως τα παιδιά μου δεν ξυπνούν.

Γιατί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ, ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΝ ΣΤΙΣ 7!

Συνήθως τραγουδάω. Το τραγούδι μου θα τα ξυπνήσει σίγουρα για να με κοροϊδέψουν!

07:10

Θα ετοιμάσω τα κολατσιά για το σχολείο. Φυσικά, έχω  ξεμείνει  απο αγγουρακια-καροτάκια -γιαουρτάκια- φρουτάκια- βιολογικάκια και οργανικάκια.

(Τι θα πουν στο σχολείο γι αυτήν την άχρηστη σλας ανοργάνωτη μανούλα)

Θα δώσω λεφτά. Ή Κέικ και τσουρέκι. Ή κάτι τέλος πάντων που θα με στοιχειώνει την υπόλοιπη μέρα.

08:00 Φεύγουν για το σχολείο, πάντα κεφάτα.

08:30 Πριν από τη δουλειά θα γυμναστώ. Το πρόγραμμα της εβδομάδας έχει τρεις φορές γυμναστήριο και μία βόλεϊ. Δύσκολο , ξε-δύσκολο αποφάσισα δύο χρόνια πριν, ότι θα τα κάνω όλα όσα θέλω κι ας ζορίζομαι. Μετά θα ετοιμαστώ, θα γίνω άνθρωπος και θα φύγω για τη δουλειά.

10:00 έως ό,τι ώρα μας λάχει.

Δουλειά. Το γραφείο. Το Γκάζι. Η Τεχνόπολη. Δεν έχει σημασία τι ώρα θα πάω. Τι ώρα θα φύγω. Περνώ πολύ καλά ακόμα και όταν έχω πολλή δουλειά ή –ακόμα χειρότερα – όταν ΔΕΝ έχω πολλή δουλειά.

Είμαι ανάμεσα σε αγαπημένους που δεν τους λέω «συνεργάτες» παρά μόνο στα επαγγελματικά ραντεβού. Τους λέω και τους έχω φίλους, καλούς.

Αγαπώ πολύ τη δουλειά μου. Κατηγορήθηκα κάποτε γι αυτό.

Μήπως αν είσαι μαμά και εργαζόμενη ΠΡΕΠΕΙ  να υποφέρεις που είσαι μακριά από τα παιδιά σου;

Δεν υποφέρω, δεν αγχώνομαι πια.

Δε νιώθω τύψεις που αγαπώ τη δουλειά μου και μπορεί να λείψω όλη την ημέρα καμιά φορά.

Μετά από 8 χρόνια εργαζόμενη μάνα, βρήκα τους ρυθμούς μου, τις ισορροπίες μου. Κατέληξα πως αν εγώ δεν είμαι ευτυχισμένη, δε θα είναι κανείς άλλος στο σπίτι μας.

Φυσικά, έχω βοήθεια. Κυρίως από τον πρώην σύζυγό μου και πατέρα τους  (που όσα χρόνια τον ξέρω μόνο με στήριξε). Από γιαγιάδες, παππούδες, θείες και την «κοπέλα» που έχει γίνει η οικογένειά μου και με μαλώνει που παίρνω φρούτα και λαχανικά και δεν τα τρώω και τα πετάει. Και φυσικά τον καλό μου, που με φροντίζει την ώρα που φροντίζω τους άλλους!

19.00

Θα γυρίσω  σπίτι και θα μείνω σπίτι. Ή αν έχω συναυλία, θα γυρίσω για ένα δίωρο και θα ξαναφύγω..

Ο Πάνος (σχεδόν 8), κάνει τα μαθήματά του στο σχολείο οπότε, δε διαβάζουμε μαζί. Θα πούμε τα νέα μας. Θα συζητήσουμε τα του σχολείου. Μπορώ να συζητήσω τα πάντα μαζί του πλέον. Ακόμα και θέματα που παλαιότερα θα φοβόμουν να ανοίξω. Μου φαίνεται μαγικό και με συγκλονίζει πάντα πόσο καθαρό είναι το μυαλό των παιδιών. Πόσο απαλά τα βλέπουν όλα. Πόσο καίριες είναι οι ερωτήσεις τους . Επιλέγω να λέω την αλήθεια, με λίγα και απλά λόγια. Μέχρι εκεί που με ρωτούν.

Έχουμε τρομερή δύναμη οι γονείς να διαμορφώσουμε ανθρώπους με ανοιχτά μυαλά, να τους μάθουμε να αγαπούν, να δέχονται το διαφορετικό, να μην το φοβούνται. Η δύναμη αυτή με τρομάζει. Πόσο κρίμα να τη χρησιμοποιήσουμε λάθος. Πόσο κακό.

Ο Διονύσης (σχεδόν 6), άρχισε μόνος του να γράφει και να διαβάζει όποτε συνήθως τα βράδια μας τα περνάμε να τους υπαγορεύουμε λέξεις και μετά να τον καμαρώνουμε με τον Πάνο, τι καλά που τα κάνει το έξυπνο μικρό μας. 

20.30

Λίγο πριν τον ύπνο θα τσακωθούμε για το μπάνιο. Και αν τα βρούμε για το μπάνιο, θα τσακωθούμε για το βραδινό. Θα φιληθούμε όμως πριν την καληνύχτα, θα αγκαλιαστούμε.

20.35

Σίγουρα ΕΓΩ θα κοιμάμαι αν δεν έχω δουλειά. Για τα παιδιά, δεν παίρνω και όρκο.

Ο σύντροφός μου ακούει ιστορίες από τους φίλους μου για μένα από τα παλιά και με ρωτάει που πήγε «κείνο το πάρτι άνιμαλ;»

Παιδιά, το πάρτι άνιμαλ πήρε σύνταξη. Χωρίς καμία ενοχή. Το γλέντησε πολύ όταν ήταν νέο και ανέμελο. Τώρα θα το γλεντάει μόνο όταν το θέλει πολύ.

Με τον καλό μου και τους φίλους μου, δε θέλω τίποτα εξτρίμ.

Είμαι πανευτυχής με μια βόλτα στην πόλη το βράδυ. Με σινεμά και συναντήσεις, εξομολογήσεις, εκδρομές .

Στα πλεί ντέιτς με τις φίλες μαμάδες, γίνονται οι καλύτερες συζητήσεις.

Το καλό του χωρισμένου γονέα, είναι φυσικά το κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, το κάθε δεύτερο Χριστούγεννο, το κάθε δεύτερο Πάσχα και αυτές οι ατελείωτες 15 ημέρες διακοπών το καλοκαίρι.

Μέρες και νύχτες μακριά  από τα σπλάχνα σου

Που όμως είναι με τον αγαπημένο σου πατέρα τους και είσαι πολύ ήσυχη γιατί εκτός των άλλων είσαι και πολύ τυχερή γιατί έχεις μια καταπληκτική σχέση με τον πρώην σου, που είναι και εκπληκτικός πατέρας εκτός από καλύτερός σου φίλος.

06.00 – 00.00

Κουράζομαι πολύ για να έχω όλα όσα θέλω.

Δε θέλω να στερηθώ τίποτα επειδή έγινα μαμά.

Δε θέλω να στερηθώ τίποτα επειδή είμαι εργαζόμενη.

Δε θέλω να στερηθώ τίποτα επειδή είμαι χωρισμένη.

Δε θέλω να στερηθώ τίποτα επειδή είμαι γυναίκα.

Τα θέλω όλα ΚΑΙ να είμαι και γκόμενα.

Και επίσης, θα αρχίσω και το μεταπτυχιακό μου τον Οκτώβριο.

Ναι. Τώρα το θυμήθηκα. Πειράζει;