Το φετινό φεστιβάλ Comicdom Con Athens ολοκληρώθηκε την Κυριακή και χαρακτηρίστηκε από όλους όσοι βρέθηκαν εκεί το πιο πετυχημένο της δεκαπενταετούς ιστορίας του. Η καλλιτεχνική του διευθύντρια Λήδα Τσενέ λίγες ημέρες πριν μίλησε στο Τaλκ για το εικοσιτετράωρό της ως εργαζόμενης -και κυρίως κινούμενης σε ρυθμούς φεστιβάλ- μαμάς.

Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη αν το κείμενό μου αγχώσει, χαώσει ή απογοητεύσει κάποιες μαμάδες –ήδη ή μελλοντικές. Η αλήθεια είναι ότι καθημερινά προσπαθώ να χωρέσω σε αυτές τις 24 ώρες που ευτυχώς ή δυστυχώς έχει η μέρα το πρόγραμμά μου, συνδυάζοντας δουλειά ή μάλλον δουλειές, σπίτι και δύο αξιολάτρευτα νήπια, 2 και 4 ετών. Η δική μου μαμαδοεμπειρία είναι διαφορετική κάθε μέρα και κάθε εποχή, ανάλογα με το αν έχω ή όχι μαθήματα στο πανεπιστήμιο, αν διοργανώνω ή όχι κάποια έκθεση, event, ή φεστιβάλ, αν σχεδιάζω και υλοποιώ εκπαιδευτικά προγράμματα με την Athens Comics Library ή αν τα κάνω όλα μαζί. Αποφάσισα λοιπόν να σας μιλήσω για τις 24 ώρες μου ως φεστιβαλικής μαμάς, καθώς τώρα που γράφω είμαστε προ των πυλών της 15ης επετειακής διοργάνωσης του Comicdom Con Athens.

Με τα ξυπνητήρια έτσι και αλλιώς δεν τα πηγαίνω καλά, ωστόσο δεν τα πολυχρειάζομαι από τότε που έγινα μαμά, καθώς τα παιδιά μου φροντίζουν να με ξυπνούν πολύ νωρίτερα από όσο θα ήθελα ή από όσο θα ρύθμιζα εγώ το ξυπνητήρι. Πρωινό ξύπνημα, λοιπόν, στο υπνοδωμάτιο το δικό μου ή των παιδιών, ανάλογα με το πώς έχει εξελιχθεί η νύχτα, σίγουρα όμως με πολλές αγκαλιές και φιλιά, αλλά και λίγο γκρίνια για το σχολείο που μόλις έχει ξεκινήσει. Γρήγορο ντύσιμο, χτένισμα –όχι πάντα– τόσο για εμένα όσο και για τη 2 ετών Κωνσταντίνα. Πρωινό στο πόδι (μαμά δική μου, μην ακούς), αλλά σίγουρα πλούσιο και θρεπτικό καθώς το έτερόν μου ήμισυ έχει αναλάβει τις διατροφικές ανάγκες του σπιτικού. Κατεβάζω τον τετράχρονο Σπήλιο και περιμένουμε το σχολικό κάνοντας μερικές χορευτικές φιγούρες. Η Κωνσταντίνα και ο Ανδρέας μάς παρακολουθούν από το μπαλκόνι και μόλις ανέβω αναλαμβάνω τη μικρή που και αυτή φέτος ξεκίνησε παιδικό σταθμό. Προσαρμογή, λοιπόν, στον κήπο του σχολείου με άλλες μαμάδες που καμαρώνουν τα βλαστάρια τους. Εγώ εκείνες τις δυο ώρες βρίσκω την ευκαιρία να απαντήσω στα 100.000 αναπάντητα emails που αφορούν τα διαδικαστικά του φεστιβάλ, να τσεκάρω τα άλλα τόσα μηνύματα σε viber, whatsApp και messenger και στο τσακίρ κέφι να πάρω και κανένα τηλέφωνο για να ολοκληρώσουμε θέματα χορηγιών και λοιπών συνεργασιών.

Με το καρότσι και την Κωνσταντίνα παρέα περπατάμε από την Καλλιθέα μέχρι τα Άνω Πετράλωνα και ενδιάμεσα δίνω μια ραδιοφωνική συνέντευξη, ενώ στο background ακούγεται ο λαϊκατζής να διαλαλεί τα διαλεχτά προϊόντα του, κάτι που μου θυμίζει ότι πρέπει να πάρω και εγώ μερικά φρούτα και λαχανικά. Ανεβαίνοντας στο σπίτι τρώμε ένα μικρό σνακ, πίνω δυο γουλιές καφέ και ξεκινάμε το παιχνίδι. Αυτή την περίοδο έχουμε εντατικά μαθήματα στους σούπερ ήρωες  και στα Στρουμφάκια για να πάμε διαβασμένοι στο Comicdom, αν και την τιμητική του στο σπίτι μας έχει ο SpiderMan. Γρήγορο μαγείρεμα και από μέσα μου μια προσευχή μπας και κοιμηθεί λίγο η μικρή για να κάνω catch up με όσα και όσους με κυνηγάνε. Αν πιάσουν οι προσευχές και κοιμηθεί κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή και απαντάω στα υπόλοιπα μηνύματα, επιβεβαιώνω ότι το στήσιμο των εκθέσεων έχει ολοκληρωθεί, μιλάω ξανά στα τηλέφωνα με συνεργάτες. Και ξαφνικά, η ώρα έχει πάει 16.00! Ο μικρός και ο μεγάλος γυρίζουν σπίτι και αφού φάμε και πούμε τα νέα μας από σχολείο και δουλειές, φεύγουμε για κούνιες. Κάποιες φορές, δεν μπορώ να ακολουθήσω και ο Σπήλιος με ρωτάει με παράπονο «πάλι έχεις κολ μαμά», ενώ η Κωνσταντίνα φοράει τα ψεύτικα ακουστικά του γιατρού και μου λέει «θα δουλέψω τώρα μαμά».

Μετά το παιχνίδι σειρά έχει η δύσκολη ώρα του μπάνιου. Ευτυχώς, είμαστε 2 εναντίον 2 οπότε τις περισσότερες φορές κερδίζουμε και έτσι οι σκόνες και τα χώματα της μέρας γίνονται «ίου, μαυρίλες» μέσα στην μπανιέρα. Ο καλός μας μπαμπάς αναλαμβάνει το τάισμα και μετά ξεκινά η ρουτίνα (ας πούμε) του ύπνου. Διαβάζουμε βιβλία ή λέμε ιστορίες, συνήθως αποκυήματα της φαντασίας μου, όπως η επική ιστορία Οι Πιτζαμοήρωες και το Κουνάβι ή Ο Σπήλιος νοσοκόμος φροντίζει τη Wendy Λύκο.

Γύρω στις 21.30 (και αυτό είναι το καλό σενάριο), τα παιδιά έχουν κοιμηθεί και εμείς μαζεύουμε παιχνίδια, πιάτα και ό,τι άλλο υπάρχει στο πάτωμα για να θυμηθούμε και να γελάσουμε με τις αστείες ατάκες της Κωνσταντίνας και να συγκινηθούμε με την τρυφερότητα του Σπήλιου. Εγώ ανοίγω και πάλι τον υπολογιστή για να τσεκάρω ότι έχω απαντήσει, ολοκληρώσει τα πιο σημαντικά  tasks, τουλάχιστον για το φεστιβάλ, να προετοιμαστώ για μια ακόμα συνέντευξη, να γράψω ένα κείμενο, να ετοιμάσω κάποια social media posts και τελικά να αποκοιμηθώ σκεπτόμενη πως σε λίγες μέρες έχουμε Comicdom Con Athens!

Αν κάτι έχω μάθει αυτά τα 4 χρόνια που είμαι μαμά είναι ότι το multitasking ανεβαίνει σίγουρα level όταν φροντίζεις παιδιά και ότι μαθαίνεις να ζεις σε έναν ρυθμό που μοιάζει με ράλι. Σίγουρα θα ήθελα να περνάω περισσότερο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μου, όπως τον ονομάζουν, χωρίς να δουλεύω τόσο πολύ. Από την άλλη, όμως, νιώθω τυχερή γιατί μπορώ και τα παίρνω μαζί μου στις δουλειές μου και ζουν από κοντά την εμπειρία του Comicdom Con Athens, συμμετέχουν στα προγράμματα της Athens Comics Library, παίζουν ποδόσφαιρο με την ομάδα παιδιών προσφύγων στο πλαίσιο του έργου Welcome Through Football που συντονίζουμε μαζί με την ΠΑΕ ΑΕΚ και τόσα άλλα. Και έτσι κάπως εξισορροπώ τις τύψεις που νιώθω κάποιες φορές, γιατί μαζί χτίζουμε αυτές τις εμπειρίες και δενόμαστε περισσότερο ως οικογένεια. Και φαντάζομαι ότι όταν ρωτάνε τον Σπήλιο στο σχολείο τι δουλειά κάνει η μαμά, εκείνος απαντάει «δουλεύει με τον SpiderMan, έχει μια βιβλιοθήκη και παίζει μπάλα στην ΑΕΚ» και ξεκαρδίζομαι στα γέλια.H Δρ Λήδα Τσενέ είναι Διευθύντρια Επικοινωνίας, Καλλιτεχνικών και Εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Comicdom Press και ιδρύτρια της  Athens Comics Library. Παράλληλα, συνεργάζεται με το Impact Hub Athens ως σύμβουλος επικοινωνίας και επιχειρηματικής αν ανάπτυξης. Από το 2008 έχει εργαστεί ως ερευνήτρια και διδάσκουσα στο Εργαστήριο Διαφήμισης και Δημοσίων Σχέσεων του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου , στο τμήμα Πληροφορικής και ΜΜΕ του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Επικοινωνία και νέα Δημοσιογραφία του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Έχει δημοσιεύσει σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα πεδία της ψηφιακής δημοσιογραφίας και επικοινωνίας, της επιχειρηματικότητας και της πολιτιστικής διαχείρισης. Ανάμεσα στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα βρίσκονται τα πεδία της κοινωνικής και δημιουργικής επιχειρηματικότητας, ο μιντιακός εγγραμματισμός και η διαμεσική αφήγηση. Παράλληλα με την ερευνητική και διδακτική της πορεία, σχεδιάζει και υλοποιεί εκπαιδευτικά εργαστήρια για παιδιά, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίας χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία του “comics’ storytelling”. Τα εργαστήρια αυτά έχουν παρουσιαστεί σε περισσότερα από 100 σχολεία, πολιτιστικούς και άλλους οργανισμούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό.