Ανοίγω τα μάτια μου. Μπροστά μου βρίσκεται μια μεγάλη συμφωνική ορχήστρα κι εγώ είμαι ο μαέστρος της. Πρέπει να δώσω τις καλύτερες οδηγίες σε κάθε όργανο. Τύμπανα, τρομπέτες, τρομπόνια, άρπες, πληκτροφόρα, κλαρινέτα, κοντραμπάσα, πρώτα και δεύτερα βιολιά. Κάποια όργανα αντιπροσωπεύουν τα μέλη του σώματός μου. Κάποια άλλα όλες εκείνες τις αλλαγές που συμβαίνουν μέσα στον εγκέφαλό μου και τα συναισθήματα που με κατακλύζουν, χωρίς να μπορώ να τα ελέγξω. Φοράω ένα μαύρο κοστούμι με λευκό πουκάμισο. Όλα τεράστια σε μέγεθος· παντελόνι που σέρνεται σε κάθε μου βήμα, κάτι που μοιάζει με προπέλα μου σφίγγει το λαιμό σε σημείο να μην μπορώ να αναπνεύσω, να πάρω λίγο καθαρό αέρα μήπως τα βάλω όλα σε μια σειρά. Μπροστά μου άνθρωποι που περιμένουν πολλά από εμένα. Το βλέπω στα μάτια τους, νιώθω ότι πρέπει να τους δώσω απαντήσεις, να αποδείξω ότι τα κάνω καλύτερα από όλους, γιατί μόνο τότε θα έχω μια θέση στην καρδιά τους, γιατί μόνο τότε θα αισθανθώ ότι μετράει η γνώμη μου.

Η αλήθεια είναι ότι δεν μου φτάνει μόνο αυτό. Θέλω να με ακούν και να με υπολογίζουν σαν μεγάλο, σαν ενήλικο δηλαδή, κι ας μην είμαι. Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που με κρίνουν χωρίς να τους έχω κάνει κάτι. Σχολιάζουν το ντύσιμό μου, το κούρεμά μου ή το διαφορετικό χρώμα των μαλλιών μου. Είναι κι αυτά τα απαίσια σπυράκια που εμφανίζονται εκεί που δεν θέλω και επίμονα μου θυμίζουν πόσο άσχημος είμαι. Κοιτάω κάθε μέρα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη μήπως και γίνει κάποιο μαγικό. Να πατήσω ένα κουμπί και να φύγει αυτή η εικόνα του μαύρου κύκνου. Κάνω μερικά βήματα με αυτά τα ξένα παπούτσια και παίρνω απόφαση να τα βγάλω και να περπατήσω ξυπόλητος στο έδαφος για να έρθω πιο κοντά με τον πραγματικό μου εαυτό. Σκεπτόμενος όμως τα σχόλια των γύρω μου τα ξαναφοράω. Κι ας μην αντέχω.

Κάπως έτσι ήταν, είναι και θα είναι η εφηβεία για εκατομμύρια μοναδικά και ξεχωριστά παιδιά. Παιδιά που μπορεί να είναι οι γιοι ή οι κόρες μας, παιδιά που συναναστρεφόμαστε μαζί τους λόγω του επαγγέλματός μας ή  παιδιά που τα προσπερνάμε στον δρόμο χωρίς να τους δίνουμε ιδιαίτερη σημασία. Μπορεί να είστε γονιός, προπονητής, εκπαιδευτικός ή να ασχολείστε με κάποιο άλλο επάγγελμα που σχετίζεται με έφηβους. Φέρτε στη μνήμη σας τη δική σας εμπειρία από όλα τα κοσμογονικά γεγονότα που σας συνέβαιναν και σκεφτείτε πώς θα θέλατε να σας είχαν συμπεριφερθεί οι γύρω σας τότε. Έτσι, λοιπόν, τώρα μπορείτε από την πλευρά σας να δώσετε στους εφήβους μεγαλύτερη σημασία. Να τους ακούτε και να τους μιλάτε. Να τους χαρίζετε το χαμόγελό σας. Την επόμενη φορά, κάντε μια καλή προσπάθεια. Κι αν δεν σας βγαίνει για το παιδί που έχετε απέναντί σας, κάντε το για εσάς.

Αθλητισμός και εφηβεία
Ένα σημαντικό μέρος στην καθημερινότητα του εφήβου θα πρέπει να κατέχει ο αθλητισμός. Είναι, όμως, κάτι που συμβαίνει στις μέρες μας; Αρκετοί αθλητικοί σύλλογοι ξεκινούν προγράμματα από πολύ μικρές ηλικίες. Κάποιοι, όπως το Tigerart, έχουν επενδύσει σε γνώσεις και εκπαιδευτικά σεμινάρια ώστε να μπορούν να δέχονται παιδιά από 3 ετών. Τα παιδιά ξεκινούν και συνεχίζουν να αθλούνται μέχρι το τέλος του δημοτικού. Στην πρώτη γυμνασίου φαίνεται ότι στην πλειονότητά τους κάτι αλλάζει. Έρχονται τα φροντιστήρια για τα μαθήματα όπου το παιδί υστερεί και για τις ξένες γλώσσες και από εκεί και έπειτα… βάλε ώρες και δώσ’ του προσπάθεια από 12 ετών έως την πολυπόθητη τελευταία ημέρα των πανελλαδικών εξετάσεων. Αυτός είναι ένας από τους κυριότερους λόγους που η Ελλάδα, δυστυχώς, κατέχει την τρίτη θέση στην Ευρώπη στην παιδική παχυσαρκία –που συνδέεται στενά με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση.

 Γιατί οι έφηβοι σταματούν τον αθλητισμό;

• Φορτώνονται με πολλές εργασίες από το σχολείο και το φροντιστήριο.
• Περνούν πολλές ώρες συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
• Τα περισσότερα παιδιά παίρνουν το πρώτο τους κινητό ή ηλεκτρονική συσκευή το αργότερο μέχρι την ηλικία των 10 ετών.
• Η βαθμοθηρία έχει μπει στη ζωή των οικογενειών από τις γυμνασιακές τάξεις ως ο σημαντικότερος στόχος ζωής, φορτώνοντας τα παιδιά με υπερβολικό άγχος και με το αίσθημα του αρνητικού ανταγωνισμού.
• Το βασικό πρότυπο των παιδιών, οι γονείς τους, πολλές φορές δεν γίνονται οι ίδιοι παράδειγμα προς μίμηση, σχετικά με την άθληση, την υγιεινή διατροφή ή το κάπνισμα.
• Η πανδημία απομόνωσε όλους τους εφήβους, αποκόπτοντάς τους από κάθε είδους σωματική δραστηριότητα και εθίζοντάς τους στο διαδίκτυο και στον πλαστό κόσμο των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Έναν κόσμο όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει χωρίς καμιά προσπάθεια, κόπο και έκθεση, έναν κόσμο όπου όλα επιτρέπονται.
• Η κουλτούρα μας δεν υποστηρίζει τα μεγαλύτερα παιδιά να αθλούνται και να παίζουν για διασκέδαση, όπως όταν ήταν μικρότερα.

Πώς μπορώ να υποστηρίξω το παιδί μου στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας;

• Να γνωρίζει ότι είστε κάθε στιγμή δίπλα του κι όχι μπροστά του, όπως όταν ήταν μικρότερο.
• Να του δίνετε ουσιαστική προσοχή κάθε φορά που σας απευθύνει τον λόγο. Αυτό βοηθά ώστε να αναπτύξετε συνεργατικές σχέσεις και χτίζει την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση και την προσαρμοστικότητά του. Είναι τρόπος να δείξετε ότι νοιάζεστε.
• Να περνάτε οικογενειακό χρόνο παίζοντας επιτραπέζια, βγαίνοντας βόλτα, τρώγοντας όλοι μαζί ή βλέποντας μία ταινία.
• Να το στηρίζετε, να το προτρέπετε να παραμένει δραστήριο και να ασχολείται με ένα άθλημα σε όλη τη διάρκεια της εφηβικής του ηλικίας, ώστε να γίνει τρόπος ζωής που θα το ακολουθήσει στην ενήλικη ζωή του.
• Να κάνετε χαζομάρες μαζί. Π.χ. πάρτε ένα πινέλο και ζωγραφίστε με το στόμα, ζωγραφίστε σε ένα σημείο του τοίχου με μαρκαδόρους με βάση το νερό, πάρτε δύο πάστες και ταΐστε ο ένας τον άλλον με κλειστά μάτια. Γενικά βγείτε έξω από τα καθιερωμένα. Σας βοηθάει να χαλαρώσετε και να εκπλήξετε ευχάριστα το παιδί σας, δείχνοντάς του ότι έχει σημασία για εσάς κι ότι δεν σας νοιάζει να τσαλακωθείτε.
• Το πιο σημαντικό το άφησα για το τέλος: Αγάπη, αγάπη και πάλι αγάπη. Αγάπη χωρίς να πνίγετε το παιδί στα «θέλω» σας, αγάπη χωρίς να περιμένετε πράγματα που θα κάνει για να σας ικανοποιήσει, αγάπη χωρίς να βλέπετε στον νέο αυτό άνθρωπο την προέκταση του εαυτού σας.

Ο Ράμι-Αλέξανδρος Ρασλάν είναι προπονητής-εκπαιδευτής Kung Fu, Kick Boxing, αυτοάμυνας και personal trainer. Θα τον βρείτε στο 698 0888 661 και στο rami@tigerart.gr και θα χαρεί να απαντήσει σε ερωτήσεις σας και απορίες πάνω σε θέματα που αφορούν τη γυμναστική ή τον αθλητισμό. Στο www.facebook.com/talcmag/ ανεβαίνουν συχνά ασκήσεις-παιχνίδια που έχει δημιουργήσει με αγάπη για όλη την οικογένεια.