ΜΑΜΑ, ΘΕΛΩ ΣΚΥΛΑΚΙ

θέλω σκυλάκιΜαμά, θέλω σκυλάκι και γατάκι, κουνελάκι και ψαράκι. Τι κάνουμε όταν η επιθυμία του παιδιού μας για τετράποδη παρέα χτυπάει την πόρτα; Η ιδιοκτησία ενός κατοικίδιου ζώου κατά την παιδική ηλικία αποτελεί για τους μετέπειτα ενήλικους μια από τις πιο ευχάριστες αναμνήσεις. Είτε πρόκειται για ένα μικρό χρυσόψαρο, ένα κουνελάκι, ένα σκύλο ή μία γάτα, τα παιδιά φαίνεται να απολαμβάνουν τη συντροφιά που τους προσφέρουν τα ζώα. Γνωρίζατε όμως, ότι τα κατοικίδια ζώα δεν αποτελούν μόνο συντροφιά και απασχόληση για τα μικρά παιδιά, αλλά και ότι συντελούν θετικά στην ανάπτυξη τους σε όλους τους τομείς;

Υπάρχουν ξεκάθαρες επιστημονικές αποδείξεις ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδιο, αναπτύσσουν καλύτερες κοινωνικές ικανότητες και έχουν μεγαλύτερο σεβασμό για όλα τα ζωντανά γύρω τους, σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν έχουν το πλεονέκτημα της ιδιοκτησίας ενός μικρού φίλου. Τα παιδιά μαθαίνουν γρήγορα ότι τα ζώα έχουν ανιδιοτελή αγάπη και πίστη καθώς και ότι βιώνουν τον πόνο, την πείνα, την αρρώστια και τελικά τον θάνατο – ένα πολύτιμο μάθημα για τη ζωή μπροστά τους. Για μερικά παιδιά, υπάρχει η εμπειρία της γέννησης και η επίδειξη της μητρικής αγάπης, φροντίδας και προσοχής, καθώς και η πρόσθετη ευθύνη την οποία μοιράζεται όλη η οικογένεια.

Οι ειδικοί λοιπόν έχουν πλέον καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τόσο η σωματική, η κοινωνική, η συναισθηματική και η νοητική ανάπτυξη του παιδιού, ενθαρρύνονται και ενισχύονται μέσω της αλληλεπίδρασης με το κατοικίδιο της οικογένειας. Οπότε, αν το παιδί σας πει “Θέλω σκυλάκι” (ή γατάκι ή…) μη βιαστείτε να απορρίψετε την πρότασή του.

Elena-Shumilovas-adorable-photos-4

Σωματική Ανάπτυξη

Τα κατοικίδια ζώα προάγουν την ανάπτυξη και λειτουργία των κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών. Ο καθημερινός περίπατος ή η άσκηση με τον σκύλο στην αυλή καθώς και το να του πετάς την αγαπημένη του μπάλα δεν αποτελεί άσκηση μόνο για το σκύλο, αλλά είναι και ένας τρόπος καθημερινής άσκησης των παιδιών και αφορμή για να ξεφύγουν από τις καθιστικές εσωτερικές δραστηριότητες, να βγουν έξω από το σπίτι, να κινηθούν και να παίξουν. Ακόμη και η καθημερινή φροντίδα ενός κατοικίδιου μέσα στο σπίτι όπως το τάισμα, η αλλαγή του νερού στο δοχείο, ο καθαρισμός του χώρου του (κλουβί, γυάλα, ενυδρείο κτλ) μπορούν να ενθαρρύνουν τις κινητικές τους δεξιότητες.

Κοινωνική Ανάπτυξη

Για τα παιδιά, τα κατοικίδια ζώα μπορεί να αποτελούν μια θαυμάσια ευκαιρία για την κοινωνική τους ανάπτυξη αφού λειτουργούν ως «διαμεσολαβητές». Είναι πιο εύκολο να αλληλεπιδρούν και να προσεγγίζουν ένα άλλο παιδί που παίζει με ένα κατοικίδιο ζώο. Με τον τρόπο αυτό, ένα κατοικίδιο ζώο μπορεί να είναι η γέφυρα ανάμεσα σε ένα λιγότερο κοινωνικό παιδί, αλλά και μία ευκαιρία για καινούργιους φίλους, παιχνίδι και παρέα. Ένα κατοικίδιο ζώο μπορεί ακόμη και από μόνο του να αποτελεί ένα κοινωνικό αντικείμενο για τα παιδιά, λόγω της φύσης της σχέσης τους. Επειδή τα ζώα μας δέχονται για αυτό που είμαστε, τα κατοικίδια ζώα μας μαθαίνουν το νόημα σε κάθε μας κοινωνική σχέση.

Συναισθηματική Ανάπτυξη

Τα κατοικίδια μπορούν να διευκολύνουν τις διάφορες πτυχές της συναισθηματικής ανάπτυξης παιδιών, όπως η αυτοεκτίμηση και το αίσθημα ευθύνης. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και τους ανατίθεται ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας του κατοικίδιου ζώου, τα βοηθά να νιώσουν ικανά και να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. Επίσης η συναναστροφή με τα κατοικίδια ζώα γεννά πάμπολλα συναισθήματα στο παιδί, αγάπη, χαρά, λύπη, συντροφικότητα, μοίρασμα, καθημερινά βιωματικά μαθήματα συναισθηματικής νοημοσύνης.

Γνωστική Ανάπτυξη

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, μπορούν να αναπτύξουν ενδιαφέρον για ένα συγκεκριμένο είδος ή φυλή ζώου. Ενθαρρύνοντας τα παιδιά να διαβάσουν και να μάθουν για το αγαπημένο τους κατοικίδιο, ενθαρρύνουμε τη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού, δεδομένου ότι ενισχύουμε και τροφοδοτούμε την επιθυμία για μάθηση. Ακόμη και η τακτική επίσκεψη στον κτηνίατρο, μπορεί να αποτελέσει την αφορμή στο παιδί για μάθηση μέσα από τις απλές ερωτήσεις σχετικά με τη φροντίδα και υγεία του κατοικίδιού του.

Φυσικά, η απόκτηση ενός κατοικίδιου ζώου ως ένα νέο μέλος της οικογένειας δεν είναι μια απόφαση που πρέπει να γίνει απερίσκεπτα. Θα πρέπει πρώτα να αποτελεί μια δέσμευση για τους γονείς, όχι άμεσα για το παιδί, δεδομένου ότι ο γονέας θα είναι τελικά υπεύθυνος για την ευημερία του κατοικίδιου ζώου. Σε κάθε περίπτωση, τα οφέλη από τη σχέση παιδιού και ζώου είναι μόνο θετικά και διαρκούν για μια ολόκληρη ζωή!

Ο Σαράντος Μενούτης είναι Κτηνίατρος Α.Π.Θ.

Leave a Reply