Η ζέστη άρχισε φέτος νωρίς, ο ήλιος μάς προκαλεί να βγούμε έξω, η θάλασσα είναι λαχταριστή: πάμε λοιπόν, αλλά με προσοχή. Ας δούμε ποια είναι τα συνηθέστερα λάθη που κάνουμε όσον αφορά στην ηλιοπροστασία των παιδιών μας, αλλά και τη δική μας για να μην τα επαναλάβουμε εκ νέου.
1. Θυμόμαστε το αντηλιακό μόλις πάμε στην παραλία. Η σωστή χρήση του αντηλιακού προϋποθέτει ότι η επάλειψή του στο σώμα μας γίνεται τουλάχιστον μισή ώρα πριν από την έκθεσή μας στον ήλιο, καθώς αυτό το χρονικό διάστημα απαιτείται μέχρι να ενεργοποιηθεί η άμυνα του οργανισμού απέναντι στην ηλιακή ακτινοβολία.
2. Kάνουμε μόνο μία επάλειψη. Η δράση της αντηλιακής κρέμας δεν διαρκεί εσαεί, ιδίως όταν πρόκειται για παιδιά που μπαινοβγαίνουν στο νερό, παίζουν με την άμμο και ιδρώνουν. Άρα, η άπαξ επάλειψη με αντηλιακό, όταν παραμένουμε στην παραλία όλο το πρωί ή όλο το απόγευμα, είναι λάθος. Χρειάζεται να ανανεώνουμε κάθε μιάμιση με δύο ώρες το αντηλιακό, ακόμη κι αν είναι αδιάβροχο.
3. Βάζουμε όλοι το ίδιο αντηλιακό. Αναμφίβολα είναι πρακτικό να έχουμε μαζί μας ένα αντηλιακό, ιδίως εάν ο εξοπλισμός της παραλίας είναι… βαρύς, περιλαμβάνοντας κουβαδάκια, ομπρέλες, κ.ο.κ., ωστόσο: το αντηλιακό έχει… ηλικία, χρώμα, μήνα, κ.λπ. Με άλλα λόγια, το αντηλιακό επιλέγεται ανάλογα με την ηλικία και τη φυσική απόχρωση της επιδερμίδας του παιδιού. Στα μικρότερα παιδιά πρέπει να χρησιμοποιείται αντηλιακό με ολική προστασία, ενώ για τα πιο μεγάλα ενδείκνυται ένα αδιάβροχο παιδικό αντηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας – πάνω από 30.
4. Θεωρούμε υπερβολή το μπλουζάκι. Με το αντηλιακό απλώνουμε ένα δίχτυ προστασίας απέναντι στην επικίνδυνη ηλιακή ακτινοβολία, ωστόσο η παραμονή των μικρών κάτω από τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού απαιτεί την έξτρα προστασία, που εξασφαλίζει ένα ανοιχτόχρωμο μπλουζάκι.
5. Χαλαρώνουμε μετά τις δυο τρεις πρώτες μέρες. Είναι σύνηθες τις πρώτες μέρες στην παραλία να “κυνηγάμε” τους μικρούς για να τους φορέσουμε καπέλο και να τους βάλουμε αντηλιακό. Στη συνέχεια όμως, και όσο περνούν οι μέρες, χαλαρώνουμε την προσοχή μας. Αυτό είναι και το κρίσιμο διάστημα που το ενδεχόμενο ενός εγκαύματος μας πλησιάζει αρκετά και απειλητικά. Μπορεί με την πάροδο των ημερών η φυσική άμυνα του δέρματος απέναντι στον ήλιο να αυξάνεται, ωστόσο η αντηλιακή προστασία δεν παύει να είναι απαραίτητη.
6. Βάζουμε αντηλιακό μόνο στην παραλία. Είναι λογικό να ταυτίζουμε τη χρήση του αντηλιακού κυρίως με την παραλία, το μπάνιο, τη θάλασσα, την πισίνα, όμως ο ήλιος καίει παντού. Στην ηλιόλουστη μεσογειακή χώρα μας το αντηλιακό πρέπει να μας συνοδεύει αν όχι παντού ολημερίς, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας. Το παιδί πρέπει να προστατεύεται από τη στιγμή που βγαίνει από το σπίτι.
7. Ξεχνάμε ευαίσθητα σημεία. Η επάλειψη με την αντηλιακή κρέμα δεν είναι απλή υπόθεση – κι αυτό οι περισσότερες μαμάδες το ξέρουν καλά. Τα παιδιά γκρινιάζουν, αντιδρούν. Το αποτέλεσμα είναι να επισπεύδουμε τη διαδικασία βάζοντάς τους συνήθως αντηλιακό στο σώμα και στο πρόσωπο. Ξεχνάμε, όμως, τον αυχένα, τα αυτιά και το… κουντεπιέ, το ευαίσθητο σημείο του ποδιού που κοκκινίζει τόσο μα τόσο εύκολα.
8. Δεν το προστατεύουμε στο αυτοκίνητο. Οι ακτίνες του ήλιου φτάνουν στην επιδερμίδα ό,τι κι αν μεσολαβεί ανάμεσά μας. Το να θεωρούμε, λοιπόν, ότι το παιδί βρίσκεται πίσω από τα τζάμια του αυτοκινήτου, και συνεπώς είναι προστατευμένο από τον ήλιο, είναι λανθασμένη προσέγγιση. Οι ακτίνες μπορούν να προκαλέσουν έγκαυμα οπουδήποτε. Γι’ αυτό οι ειδικοί προτείνουν τη χρήση του αντηλιακού και κατά τις μετακινήσεις με το αυτοκίνητο, ιδίως σε ώρες που η ακτινοβολία είναι πολύ δυνατή.
9. Δεν βάζουμε αντηλιακό όταν έχει συννεφιά. H σκιά δεν προφυλάσσει πάντα από τον ήλιο, αφού σε ορισμένες επιφάνειες η ακτινοβολία αντανακλάται. Για παράδειγμα, στην άμμο αντανακλάται σε ποσοστό 17 – 25%, οπότε το αντηλιακό είναι απαραίτητο ακόμη και κάτω από την ομπρέλα. Επιπλέον, η ηλιακή ακτινοβολία φτάνει σε μας ακόμη κι όταν υπάρχει συννεφιά ή την ώρα που κολυμπάμε.
10. Αθωώνουμε το κοκκίνισμα. Το εξάνθημα ή η κοκκινίλα δεν προέρχονται κατ’ ανάγκην από το έγκαυμα, αλλά μπορεί να υποδηλώνουν φωτοευαισθησία, δηλαδή μια αλλεργική αντίδραση στο φως του ήλιου. Σε κάθε περίπτωση, το σωστό είναι να απευθυνθούμε σε παιδίατρο. Συνήθως, συστήνεται μια αλοιφή, ανάλογα με το εξάνθημα, και “αποχή” από την άμεση ακτινοβολία για λίγες μέρες.
Προσοχή: Η έκθεση στον ήλιο βρεφών που είναι μικρότερα των έξι μηνών δεν ενδείκνυται, καθώς αυτά δεν έχουν αναπτύξει ακόμη τη δυνατότητα ρύθμισης της θερμοκρασίας του σώματός τους. Επιπλέον, σε αυτήν την ηλικία η χρήση της αντηλιακής κρέμας δεν ενδείκνυται, οπότε η μόνη ασφαλής προφύλαξη είναι η αποφυγή της ηλιακής ακτινοβολίας. Τα μεγαλύτερα μωρά μπορούν να βγαίνουν… παραλία υπό τον όρο ότι αυτό γίνεται πριν από τις 11 το πρωί και μετά τις 4 το απόγευμα και με την αναγκαία πάντοτε προστασία, δηλαδή αντηλιακή κρέμα και καπέλο.
