Η ιστορία μας ξεκινάει ένα πρωινό που ο Ψιτ ξύπνησε και ανακάλυψε ότι είχε μια ψείρα στα μαλλιά του. Οι περισσότεροι θα είχαμε φρικάρει και θα προσπαθούσαμε αμέσως να την ξεφορτωθούμε.
Ο Ψιτ, όμως, όχι. Ήταν ενθουσιασμένος.
Το αγόρι ονόμασε αυτή την ψείρα ΚΥΡΙΟ ΧΕΝΤΕΡΣΟΝ. Ο Ψιτ δεν είχε σκύλο ούτε γάτα ούτε χάμστερ, κι έτσι συμπεριφερόταν στην ψείρα του σαν να ήταν κατοικίδιο. Δε χτένιζε ποτέ τα μαλλιά του (οι ψείρες μισούν τις χτένες). Τα μαλλιά του Ψιτ σε λίγο καιρό έγιναν άγρια και µπερδεµένα, σαν αφάνα.
Μια ζούγκλα παράδεισος για τις ψείρες.
Ο Ψιτ τάιζε τον κύριο Χέντερσον πιτυρίδα (στις ψείρες αρέσει πολύ η πιτυρίδα) με την ελπίδα να τον εκπαιδεύσει να κάνει κόλπα, όπως να πηδάει από τη μια μεριά του κεφαλιού του στην άλλη.
Σε λίγο καιρό ο Ψιτ άκουσε ότι άλλο ένα παιδί στο σχολείο είχε ψείρες. Ήταν η Ντίνα Ντινγκ. Ο Ψιτ ήθελε τις ψείρες της Ντίνας όσο τίποτα στον κόσμο. Ήθελε ψείρες, ψείρες, πολλές ψείρες! Στο διάλειμμα ο Ψιτ κυνηγούσε το καημένο το κορίτσι στο προαύλιο.
«Τι θέλεις;» του φώναξε η Ντίνα με δάκρυα στα μάτια. «Δε θέλω να παίξω κυνηγητό!»
«Θέλω τις ψείρες σου!» απάντησε το αγόρι.
«Τις ψείρες μου; Είσαι τρελός!» κραύγασε το κορίτσι.
«Ναι, είμαι ΤΡΕΛΟΣ για ψείρες!» είπε ο Ψιτ.
Το αγόρι σκόνταψε σε ένα σκέιτμπορντ και τινάχτηκε στον αέρα προς το μέρος της.
ΓΚΝΤΟΥΠ!
Τα κεφάλια τους κοπάνησαν και αμέσως
οι ψείρες της Ντίνας άρχισαν να πετάνε
προς το κεφάλι του Ψιτ.
Το αγόρι ήταν λίγο ζαλισμένο, αλλά παρ’ όλα αυτά χαρούμενο. Τώρα ο κύριος Χέντερσον είχε παρέα.
Την επόμενη μέρα ο Ψιτ άκουσε για ένα αγόρι στο σχολείο που είχε ψείρες: τον Κόλιν Κλοντ. Ο Ψιτ ήθελε απεγνωσμένα αυτές τις ψείρες. Έτσι, άρχισε να κυνηγάει τον Κόλιν στον διάδρομο και τον στρίμωξε στις τουαλέτες.
Το αγόρι, που έτρεμε από φόβο, κλειδώθηκε σε μια τουαλέτα, αλλά ο Ψιτ δεν το έβαλε κάτω. Σκαρφάλωσε στην κορυφή της διπλανής τουαλέτας και κρεμάστηκε ανάποδα από το ταβάνι. Τα κεφάλια του Ψιτ και του Κόλιν κοπάνησαν.
ΜΠΑΝΓΚ!
Για άλλη
μια φορά οι ψείρες έτρεξαν προς το κεφάλι του Ψιτ.
Ούτε η γάτα του σχολείου δε γλίτωσε από τα χέρια του Ψιτ. Όταν είπαν στον Ψιτ ότι η Μίνκι η γάτα είχε κι αυτή ψείρες, ο Ψιτ κυνήγησε το καημένο το ζώο σε όλο το γήπεδο ποδοσφαίρου. Όταν έπιασε τη γάτα, την κόλλησε με σελοτέιπ στο κεφάλι του. Έμοιαζε με πολύ κακή περούκα.
Ωστόσο, μία μία οι ψείρες της γάτας πήδηξαν
στο κεφάλι του Ψιτ.
Σύντομα ο Ψιτ είχε τόσο πολλές
ψείρες, που ακόμη και οι ψείρες του
είχαν ψείρες. Σταμάτησε να τις
μετράει όταν έγιναν ένα εκατομμύριο και τρεις.
* * *
Μπορεί να αναρωτιέσαι γιατί ο Ψιτ ήθελε να έχει ψείρες σε όλο του το κεφάλι. Θα σου εξηγήσω. Από τότε που ήταν πολύ μικρούλης, ο Ψιτ διάβαζε κάθε μέρα κόμικς. Το αγόρι ήταν κοντό για την ηλικία του (αν βγάλεις την αφάνα πάνω στο κεφάλι του) και ήθελε να είναι γερός και ΔΥΝΑΤΟΣ όπως οι χαρακτήρες στα κόμικς του. Ωστόσο, ο Ψιτ είχε μια πολύ φυσιολογική ανάπτυξη.
Δεν είχε την τύχη να τον δαγκώσει μια ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΗ ΑΡΑΧΝΗ
ή να έρθει από κάποιον ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΡΥΠΤΟΝ
ή να πέσει σε ένα πηγάδι με ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ.
Εξάλλου, οι υπερήρωες του φαίνονταν λίγο βαρετοί.
Όλο καλές πράξεις έκαναν. Οι ΥΠΕΡΚΑΚΟΙ ήταν πολύ πιο συναρπαστικοί. Έτσι, ο άτακτος Ψιτ σκέφτηκε ένα σχέδιο.
Ένα πρωί που έπλενε τα δόντια του στο μπάνιο, κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Τα μαλλιά του δεν ήταν πια αφάνα, έμοιαζαν περισσότερο με θάμνο. Ο Ψιτ δε θυμόταν την τελευταία φορά που τα είχε κόψει ή χτενίσει.
Μέσα και έξω από τον θάμνο των μαλλιών του υπήρχαν δισεκατομμύρια ψείρες που σχημάτιζαν ένα σκούρο σύννεφο γύρω του.
«Έφτασε επιτέλους η μέρα. Οι ψειρο-υπερδυνάμεις μου είναι έτοιμες! Από εδώ και πέρα ο κόσμος θα με ξέρει
ως τον…
ΨΕΙΡΙΑΡΗ!»
Το κυριότερο από όλα ήταν ότι κανείς υπερήρωας δεν είχε χρησιμοποιήσει αυτό το όνομα.
Έτσι, τώρα που ο Ψιτ είχε όλες του τις ψείρες, άρχισε να καταγίνεται με τη στολή του. Ευτυχώς μια θεία του αγοριού, η θεία Πατ, ήταν αρκετά καλή στο ράψιμο και έφτιαξε μια στολή ΥΠΕΡΚΑΚΟΥ για τον ανιψιό της στο πιτς φιτίλι.
Ο Ψιτ φορούσε…
μια μπέρτα φτιαγμένη από μια παλιά φούστα της μαμάς του
το Ψ που είχε κεντήσει η θεία Πατ για το «Ψειριάρης»
το παλιό βρακί
του μπαμπά του
το κολάν της γιαγιάς του
γαλότσες
Ο Ψιτ είχε τις υπερδυνάμεις του.
Είχε το όνομα.
Είχε τη στολή.
Ήταν ο
ΨΕΙΡΙΑΡΗΣ!
Προδημοσίευση από το βιβλίο του Ντέιβιντ Ουάλιαμς “Τα χειρότερα παιδιά του κόσμου”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός στις 22.3.2018. Πρόκειται για μια συλλογή απολαυστικά σκανταλιάρικων ιστοριών, με πρωταγωνιστές 5 κάκιστα αγόρια και 5 κάκιστα κορίτσια, εικονογραφημένη με λαμπερά χρώματα από μια καλλιτεχνική ιδιοφυΐα, τον Τόνι Ρος.
