Είναι η νεαρή μαμά (αρθρογράφος στο περιοδικό Cosmopolitan, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, κειμενογράφος στη διαφήμιση και ηθοποιός) στην οποία πολλές από εμάς θα ήθελαν να μοιάζουν μιας και εκτός από σπινθηροβόλο και ανατρεπτικό πνεύμα η Αλεξάνδρα Κατσαρού διαθέτει (επιτέλους!) αυτήν τη φρέσκια ματιά που μας απαγκιστρώνει από τις ενοχές της «καλής μανούλας-control freak».
Στα 30 της χρόνια η Αλεξάνδρα έχει μια πεντάχρονη κόρη, υπογράφει (ως Αλεξάνδρα Κ*) όμορφα, αντισυμβατικά βιβλία για παιδιά και έφηβους ενώ αναζωπύρωσε και το ενδιαφέρον μας για τη μικρή οθόνη μέσα από τη δροσερή τηλεοπτική σειρά Ηρωίδες- υπέγραψε το σενάριο ενώ κρατούσε και έναν από τους βασικούς ρόλους. Πρωταγωνίστρια, μια μαμά που αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα της σημερινής 30+ (Ελληνίδας) γυναίκας. Όπως καταλαβαίνετε, το Τaλκ είχε πολλά να τη ρωτήσει.
Ποιο είναι το πιο όμορφο πράγμα που σου έχει πει ποτέ η κόρη σου; Προχτές μου έλεγε να μην απογοητεύομαι –και να πιστεύω στα fortune cookies– γιατί όλα μια περιπέτεια είναι. Χτες μου έκανε ένα κήρυγμα ότι πρέπει να πιστεύω στον εαυτό μου. Σήμερα με ευχαρίστησε που στο σπίτι ακούμε ωραία μουσική. Αλλά αυτό ήταν απλώς πρόλογος στο «δεν-θέλω-να-πάω-κολυμβητήριο».
Το πιο άσχημο/εξοργιστικό/ανήκουστο; Ότι δεν μπορεί να βρει κάποιον να παντρευτεί. Είναι πέντε.
Τι γνώμη έχεις για τις μεγάλες πιένες που γνωρίζουν οι σημερινές μανούλες στο Διαδίκτυο (βλ. μαμαδομπλόγκ κ.λπ.); Κοίτα, προσωπικά δεν αντέχω ούτε μισό λεπτό ανάγνωσης αυτών των σάιτ, γιατί δεν θεωρώ τη μητρότητα ως το σημαντικότερο επίτευγμα της ζωής μου, αλλά βρίσκω υπερβολικό –έως και κομπλεξικό– το κράξιμο που τρώνε. Θέλω να πω, δεν θα μπω εγώ σε ένα σάιτ για τους πιστούς του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος για να δω τι γράφουν και να κράξω και να ευλογήσω τα γένια μου που είμαι ανώτερο ον και δεν πιστεύω στο Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας. Let it be.
Είναι αληθινή όλη αυτή η ευτυχία που υποτίθεται ότι συνοδεύει σήμερα όλες τις νέες μανούλες; Πιστεύω ότι για κάποιες είναι. Είναι ο ρόλος που πάντα περίμεναν να παίξουν. Μπορεί να είμαι χιλιόμετρα μακριά απ’ αυτήν την αντίληψη ζωής, αλλά δεν θα επιβάλω εγώ σε κανέναν τι να θέλει από τη ζωή του. Κατά τα άλλα, νομίζω ότι στη δική μας γενιά η μητρότητα είναι λιγότερο sugarcoated από ποτέ. Μιλάμε περισσότερο ανοιχτά πια για τα βάσανά μας, χωρίς να φοβόμαστε μη μας θεωρήσουν μέλλουσες παιδοκτόνες.
Πώς συναντιέται στο μυαλό σου η έμπνευση για τόσο φαινομενικά διαφορετικά αντικείμενα όπως ένα άρθρο για σεξ στο Cosmopolitan, ένα επεισόδιο για τις Ηρωίδες κι ένα βιβλίο για παιδιά; Όσο περνάνε τα χρόνια, συνειδητοποιώ ότι γράφω από ανάγκη να δώσω ένα σχήμα σ’ αυτά που παρατηρώ, να τα βάλω κάτω, να τα καταλάβω, να τα ορίσω – ίσως με την κρυφή επιθυμία να τα ελέγξω κιόλας. Το πλαίσιο στο οποίο θα γραφτούν αυτά μού δίνει απλώς έναν μπούσουλα μέσα στο χάος. Δεν τα θεωρώ διαφορετικά αντικείμενα, απλώς διαφορετικές φόρμες για διαφορετικά θέματα που με απασχολούν.
Πώς βρέθηκες στον χώρο του παιδικού βιβλίου και τι σε γοήτευσε εκεί; Η κολλητή μου φίλη και πιο στενή μου συνεργάτιδα, η Ηλένια Δουλαδίρη, μου έδωσε την ιδέα. Είχα έτοιμο ένα σενάριο για παιδικό animation, που δεν προβλεπόταν όμως να γυριστεί ποτέ, και η Ηλένια με παρότρυνε να το κάνω πεζό και να αναλάβει την εικονογράφηση. Το κάναμε, το πήγαμε στην Έλενα Πατάκη, το αγάπησε, το εξέδωσε και από τότε μας στηρίζει σε ό,τι κι αν κάνουμε με έναν τρόπο σχεδόν μητρικό. Προσωπικά δεν νιώθω ότι «ανήκω» στον χώρο του παιδικού βιβλίου –ούτε σε κανέναν άλλον χώρο–, αλλά νιώθω ασφαλής, ελεύθερη και ευγνώμων εντός του εκδοτικού μου οίκου. Όταν γράφεις ένα παιδικό βιβλίο έχεις την ευκαιρία να γράψεις τις μεγαλύτερες τρέλες. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βλέπεις κάποιον να στηρίζει εμπράκτως αυτές τις τρέλες.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παιδικό βιβλίο όταν ήσουν μικρή; Οι πέντε φίλοι της Enid Blyton, το Wind in the willows του Kenneth Graham, Το καπλάνι της βιτρίνας της Άλκης Ζέη, Το σεντούκι με τις πέντε κλειδαριές του Ευγένιου Τριβιζά, Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες του Ιουλίου Βερν. Τώρα που είμαι μεγάλη, είναι η σειρά Ottoline του Κρις Ρίντελ.
Τι διαβάζεις στην κόρη σου; Τα πάντα. Από τις βλακείες με τις πριγκίπισσες που διαλέγει η ίδια, μέχρι αποσπάσματα από μυθιστορήματα που θεωρώ ότι μπορεί να τα καταλάβει και να την ενδιαφέρουν. Όσον αφορά το διάβασμα, προσπαθώ να μην της αρνούμαι τίποτα – αν και η ξινίλα μου συχνά δεν κρύβεται.
Τα δικά της μέχρι στιγμής αγαπημένα; Ο Τρελαντώνης. Τον ερωτεύτηκε. Έγραφε το όνομά του παντού. Ανυπομονούσε να πάει για ύπνο για να διαβάσουμε. Μετά ο πατέρας της τής είπε ότι ο «Τρελαντώνης», όταν μεγάλωσε, τα ’φτιαξε με μια θεία της. Μπερδεύτηκε το παιδί. Τώρα έχει κολλήσει με τις διασκευές του Βερν από τον Αντώνη Παπαθεοδούλου.
Τι κάνουμε καλύτερα από τις μαμάδες μας εμείς οι μαμάδες της σημερινή εποχής; Νομίζω καταλάβαμε ότι καλή μαμά δεν σημαίνει μπουγάδα και αυτοθυσία. Έχω την αίσθηση ότι πια μοιραζόμαστε πιο ουσιαστικά τη ζωή μας με τα παιδιά μας. Ας πούμε, για μένα είναι πιο βασικό το να κάτσουμε και να μιλήσουμε και να κάνουμε πλάκα και να τραγουδήσουμε το «Let it go» με χορευτικό, από το να χάσω όλο αυτό το fun μαζί της για να κάτσω να σιδερώσω. Ας πάει ασιδέρωτη, δεν χάθηκε κι ο κόσμος.
Τι κάνουμε σίγουρα χειρότερα; Αυτά τα πρακτικά που έκαναν οι μανάδες μας. Χοχο.
Ποιος είναι ο βασικός λόγος που οι σημερινές 30άρες στην Ελλάδα είναι «Ηρωίδες»; Ότι μας μεγάλωσαν με χ προσδοκίες που –λόγω κρίσης– δεν μπορούν πια να εκπληρωθούν. Πήραμε την ήττα της κοινωνίας προσωπικά. Χάσαμε τον βηματισμό μας μέχρι να καταφέρουμε να ιεραρχήσουμε ξανά τα σημαντικά.
Είναι όμως κι εν μέρει κακομαθημένες ή είναι ιδέα μας; Όχι, δεν θεωρώ κακομαθησιά το να έχεις απαιτήσεις απ’ τη ζωή σου. Είμαστε μια γενιά που σπούδασε εξαντλητικά, ταξίδεψε, έζησε εμπειρίες, της έταξαν μια άνετη ζωή και είχε όλα τα εφόδια για να την αποκτήσει. Απλώς αυτή η άνετη ζωή δεν υπάρχει πια για κανέναν.
Τι σε ρωτούν τα παιδιά όταν σε γνωρίζουν στα σχολεία με αφορμή τα βιβλία σου; Υπάρχει πάντα κάποιος που θα ρωτήσει αν βγάζω πολλά λεφτά απ’ αυτήν την υπόθεση. Αν είναι πολύ μάγκας, του μιλάω για το ΤΕΒΕ.
Ποια είναι η πιο αγαπημένη σας κοινή δραστηριότητα (μαμάς/κόρης); Το διάβασμα, οι ταινίες, οι πρόβες μας για το μιούζικαλ που κάποτε θα σας παρουσιάσουμε στο σαλόνι του σπιτιού μας αλλάζοντας τον πολιτιστικό χάρτη αυτής της χώρας για πάντα. Και να πηγαίνουμε τις Παρασκευές για κοκτέιλ –δήθεν τάχα μου– στη Μαβίλη.
Πόσες από τις νευρώσεις της σύγχρονης νέας παντοδύναμης μαμάς έχεις υιοθετήσει: υιοθέτηση δίαιτας κατά βάσιν αποτελούμενης από κινόα/ μακροχρόνιος θηλασμός/ μακροχρόνια κακεντρέχεια για αυτές που δεν θήλασαν/ υιοθέτηση ιατρικής άποψης για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει το παιδί σου; Καμία. Είχα πολλές και εκτός μητρότητας, δεν χρειάστηκα άλλες.
Σε φρίκαρε ποτέ η μητρότητα στην απροσδόκητη για τα νέα δεδομένα ηλικία των 25 ετών και, αν ναι, με ποιον τρόπο; Ναι. Δεν ήξερα αν θα τα καταφέρω. Εγώ ούτε γλάστρα δεν μπορούσα να κρατήσω ζωντανή. Ούτε τον εαυτό μου δεν ήξερα να φροντίσω. Ένιωθα ανεύθυνη κι ανήξερη. Αλλά αυτά έρχονται φυσικά τελικά και μάλλον τα ίδια θα ένιωθα κι αν μου συνέβαινε στα 45.
Πώς συνδυάζεις επιτυχώς μητρότητα και δουλειά σε μια εποχή εχθρική και για τους δύο αυτούς ρόλους; Δεν τα συνδυάζω επιτυχώς. Υπάρχουν περίοδοι που είμαι μη επαρκής μάνα αλλά καλή επαγγελματίας, και περίοδοι που συμβαίνει το αντίστροφο. Ποτέ και τα δύο μαζί. You get some, you lose some. Αλλά νομίζω ότι θα ήμουν ο πιο δυσάρεστος άνθρωπος του κόσμου αν παρατούσα τα πάντα για να μείνω σπίτι με το παιδί μου.
Με αφορμή την ηρωίδα σου τη Χλόη αναρωτήθηκα αν αναρωτιέσαι πώς φαίνεσαι εσύ στα μάτια της κόρης σου… Τη ρώτησα μόλις και μου είπε ότι κάποιες μέρες είμαι «ό,τι να ’ναι» και ότι κάποιες άλλες μέρες είμαι «η αρχηγός», αλλά ότι γενικά θα με έλεγε «συμπαθητική».
Ποιο είναι το βασικότερο στοιχείο που σε ενδιαφέρει να υπάρχει σε ένα βιβλίο σου που απευθύνεται σε παιδιά; Το χιούμορ. Και η αίσθηση ότι η φαντασία μας είναι παντοδύναμη και δεν πρέπει να της θέτουμε όρια. Όταν απευθύνομαι σε παιδιά, αφήνομαι τελείως ελεύθερη, δεν μου βάζω κανέναν περιορισμό. Αυτή είναι και η χαρά τού να γράφεις για παιδιά.
Τα βιβλία της Αλεξάνδρας Κ*
- Η πιο παράξενη ιστορία του κόσμου – Ή πώς μια πριγκίπισσα κι ένα αγόρι γύρισαν τη γη μέσα σε μια νύχτα
- Πεταλουδόνειρα
- Χλόη Χ – Ζητούνται Γονείς
- Lalaland
