«Το παιδί μου χτυπάει κάθε παιδί που βρίσκεται στο δρόμο του. Στη σειρά για την τσουλήθρα, όταν θέλει ένα παιχνίδι που κρατά ένα άλλο παιδί, το παιδί μου χτυπάει ακόμη κι εμένα αν δεν του κάνω αμέσως το χατήρι». Η φίλη που μοιράστηκε μαζί μου τις βιαιοπραγίες της 4χρονης κόρης της ακουγόταν, και μάλλον ήταν, στενοχωρημένη και πολύ προβληματισμένη.

«Μα, γιατί το παιδί μου χτυπάει; Γιατί εμφανίζει τέτοια κακή συμπεριφορά; Εμείς προσπαθούμε πάντα να την κατευθύνουμε ήρεμα, ευγενικά να κάνει κάτι ή να συναναστραφεί με άλλα παιδιά. Δεν μπορώ να εξηγήσω πώς απλώνει και πώς σηκώνει τόσο εύκολα το χέρι της», περιέγραφε η μαμά τη συμπεριφορά της μικρής.

Η επιθετικότητα του παιδιού είναι προφανώς ένα σοβαρό θέμα που προβληματίζει τους γονείς. Οι ειδικοί περιγράφουν μάλιστα πως η επιθετική συμπεριφορά συχνά αιφνιδιάζει μαμάδες και μπαμπάδες που δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν και πώς να χειριστούν το παιδί. Συνήθως αναρωτιούνται τι φταίει αλλά επίσης συνηθίζουν να τιμωρούν το παιδί θεωρώντας πως έτσι θα συμμορφωθεί.

«Το παιδί αντιδρά με επιθετικότητα όταν θέλει να διεκδικήσει κάτι, όταν κάποιος ή κάτι το ενοχλεί, ή μέσα στην οικογένεια ή στο ευρύτερο περιβάλλον, καθώς και όταν καταλάβει ότι με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει να αποκτήσει αυτό που επιθυμεί» εξηγεί η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου, απαντώντας στο τι μπορεί να ωθεί ένα παιδί στο να έχει επιθετική συμπεριφορά. Μάλιστα, η επιθετικότητα εντείνεται όταν υπάρχει συνεχώς τιμωρία, όταν δεν υπάρχει σταθερή συμπεριφορά από πλευράς των γονιών, όταν το συγκρίνουν διαρκώς με άλλα παιδιά, ή όταν χαρακτηρίζει τους γονείς επιθετικότητα και αυταρχικότητα.

Το παιδί μου χτυπάει. Τι μπορώ να κάνω; 

-Δεχθείτε καταρχάς ότι η επιθετικότητα είναι μια φυσιολογική αντίδραση του παιδιού και ότι αυτό που έχει σημασία είναι η σωστή διαχείρισή της.

-Παρατηρήστε πότε αντιδρά επιθετικά και μήπως αυτό σχετίζεται με τη δική σας συμπεριφορά, π.χ. το μαλώνετε τακτικά , είστε αγχώδεις, με αυξημένες προσδοκίες από το ίδιο ή είστε οι ίδιοι επιθετικοί στη μεταξύ σας επικοινωνία κ.λ.π.

-Προσπαθήστε να συζητάτε μαζί του και μην σπεύδετε να προειδοποιήσετε για τιμωρία. Είναι προτιμότερο κάποιες φορές να αγνοείτε το… μακρύ χεράκι του παιδιού.

-Μην προσπαθείτε να του μιλήσετε όταν είναι θυμωμένο και σε ένταση. Μπορείτε όμως να το απομακρύνετε από την παρέα για λίγο και να του δώσετε χρόνο να ηρεμήσει.

-Ζητήστε τη βοήθεια ειδικού όταν το παιδί παρουσιάζει γενικευμένη άρνηση, προκλητικότητα, επιθετικότητα και γενικά δυσκολία στην επικοινωνία με τους άλλους γύρω του. 

Με τη συνεργασία της ψυχολόγου- παιδοψυχολόγου Αλεξάνδρας Καππάτου