Σας ταξιδεύουμε σε μια από τις πιο kids-friendly χώρες της Ευρώπης και σας ξεναγούμε, συνοδεία τουλιπών, σε –σχεδόν άγνωστες– πόλεις, μουσεία, ζωολογικούς κήπους και πάρκα. Ολλανδία με παιδιά, λοιπόν!

Επειδή ο περισσότερος κόσμος νομίζει ότι η Ολλανδία είναι βασικά το Αμστελόδαμο, ήρθε η ώρα για τη μεγάλη διάψευση και για τις άπειρες (όσο το επιτρέπουν οι λέξεις εδώ, δηλαδή) αποδείξεις του εναντίου. Να ξεκινήσω λέγοντας ότι έκανα ένα υπέροχο Erasmus στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας και είχα την ευκαιρία να διακοπάρω τρεις μήνες και να γυρίσω σχεδόν όλη τη χώρα. Ξανά Ολλανδία το 2009, εκεί στην αρχή της κρίσης −που όμως στην Ελλάδα ακόμα… χαμπάρι ̶ μεταναστεύσαμε στις Κάτω Χώρες μήπως πάρουμε τα πάνω μας (χα!), για έναν χρόνο. Η συνέχεια μας φέρνει στο παρόν, όπου η Ολλανδία παραμένει προορισμός, πάντα και μόνο Άνοιξη, για τους εξής λόγους:

• Είναι ΠΑΝΕΥΚΟΛΟΥΡΑ για παιδιά (και για σκυλιά)
• Έχουμε φίλους που μας φιλοξενούν
• Άνοιξη (μόνο) βγαίνουν οι τουλίπες κι έχει τον καλύτερο καιρό εν γένει (όπως και νωρίς το φθινόπωρο)

Λέιντεν

Θα σας ξεναγήσω καταρχάς στο Λέιντεν (Leiden), είκοσι λεπτά από το αεροδρόμιο του Άμστερνταμ με το τρένο, αν και στην πιο πρόσφατη επίσκεψή μας μάθαμε ότι με 38€ σε πάει τύπου ταξί (Taxi X-Cellent ήταν το δικό μας) στην πόρτα του σπιτιού που μένεις· μια χαρά αν σκεφτείς ότι τα εισιτήρια για δύο άτομα με το τρένο είναι 13 € κι από εκεί θέλετε και ταξί για όπου μένετε (γιατί μάλλον δεν θα μένετε στον σταθμό).

Το Λέιντεν, λοιπόν, είναι γνωστό γιατί εκεί ιδρύθηκε το πρώτο Πανεπιστήμιο της Ολλανδίας και παραμένει όντως μία από τις μεγαλύτερες πανεπιστημιουπόλεις της χώρας. Εκτός αυτού, είναι και μια πολύ χαριτωμένη πόλη, με τα κανάλια της και τα όμορφα μπαρ δίπλα τους. Από τον σταθμό του τρένου του Λέιντεν ξεκινούν λεωφορεία που σας πάνε καρφί στο Κούκενχοφ, στο «μουσείο» των τουλιπών, των οποίων οι ποικιλίες είναι τόσο άπειρα πολλές, που στο τέλος φαίνονται όλες ίδιες. Το Κούκενχοφ λειτουργεί από τέλη Μαρτίου έως τέλη Μαΐου, τόσο ζουν οι καλές μου (οι τουλίπες). Κλείστε εισιτήρια διαδικτυακά ή βγάλτε εκεί, στο Λέιντεν, όπου εκτός από αυτά για το λεωφορείο που θα σας πάει εκεί, πουλούν και εισιτήρια εισόδου. Αν πάλι προτιμάτε να δείτε τις τουλίπες στο πιο νατουρέλ τους περιβάλλον, συνιστώ ενοικιαζόμενο ποδηλατάκι και βουρ στους αγρούς (αν και δεν επιτρέπεται τελείως).

Αν πάλι δεν είστε της τουλίπας και των αγρών, το Λέιντεν έχει ένα φοβερό μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το Naturalis (www.naturalis.nl/en), το οποίο σύντομα θα φιλοξενεί και έναν απολιθωμένο δεινόσαυρο που μόλις αγόρασαν οι Ολλανδοί εξ Αμερικής. Επίσης, σε απόσταση μισής ώρας με αμάξι, υπάρχει ένα μίνι πάρκο ζώων (www.avifauna.nl), με πτηνά κυρίως και με ελεύθερους λεμούριους, φουλ εξοικειωμένους με ανθρώπους (η κόρη μου παραλίγο να πάρει έναν μαζί της). Και φυσικά εκεί μέσα παίζει και μία σούπερ παιδική χαρά ξύλινη, με πράσινο κ.τ.λ. (Βαρετή η τελειότητα, το ξέρω.)

Μουσεία και Χάγη

Αν το παιδί σας είναι των μουσείων (εμένα είναι, γιούπι!) μπορείτε να πάτε μονοήμερη στο Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ (όπως και δήποτε να κλείσετε εισιτήρια μέρες πριν) κι αν δεν βρείτε (όπως εμείς) μπορείτε να πάτε στη Χάγη που είναι ακόμα πιο κοντά (τύπου 15-20 λεπτά τρένου), στο Μουσείο Mauritshuis. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό μέγαρο, του κόμητα/πρίγκιπα/ κυβερνήτη της Ολλανδικής Βραζιλίας/μεγάλου Μάγιστρου του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου του Μπάιλιβικ του Βρανδεμβούργου Johan Maurits (άαααντε!), όπου θα δείτε «Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» του Βερμεέρ κι άλλα γνωστά έργα Ολλανδών κυρίως καλλιτεχνών του 17^ου αιώνα (και Ρέμπραντ, παρακαλώ). Η Χάγη επίσης είναι πολύ ενδιαφέρουσα πόλη για να την επισκεφτεί κανείς, ως διοικητική πρωτεύουσα της χώρας (εκεί βρίσκεται η Βουλή), ενώ και στο Διεθνές Δικαστήριο (αλλά όχι μόνο) οφείλεται η πολυεθνικότητα που θα συναντήσετε. Είναι λιγότερο γραφική και μικρή, είναι πιο… πόλη από το Λέιντεν.

Ζώα, αγάλματα και ποδήλατα

Αυτό που θα χαρακτήριζα ως must do για την επίσκεψή σας στην Ολλανδία με παιδιά είναι το Hoge Veluwe, το φοβερό και τεράστιο ανοιχτό πάρκο ζώων, με το επίσης καταπληκτικό Kroller-Muller Museum το οποίο έχει και open-air έκθεση αγαλμάτων. Είναι ίσως το ωραιότερο μέρος στη χώρα αυτό το πάρκο… Καλύτερα να μείνετε εκεί κοντά, σε διάφορα καταλύματα που υπάρχουν, για όλα τα πεκούνια, μια και είναι λίγο μακριά από τους συνηθισμένους ταξιδιωτικούς προορισμούς, a.k.a. Άμστερνταμ ή Ρότερνταμ. Αν τα παιδιά σας δεν είναι πολύ των μουσείων και δεν το ξέρατε μέχρι που φτάσατε, θα κάνετε σίγουρα μια όμορφη βόλτα με τα ενοικιαζόμενα διπλά και τρίδιπλα ποδήλατα και, αν έχετε χρόνο, θα παρατηρήσετε κανένα πουλάκι ή κανένα ελαφάκι ή πολύ απλά μπορείτε να κάνετε μόνο πικ νικ. Είναι σούπερ μέρος! Να πάτε και… μου λέτε!

Λόγος για να μην πάτε Ολλανδία με παιδιά

Το φαγάκι. Εκτός αν αγαπάτε τόσο πολύ τις τηγανητές πατάτες και το ψωμί. Γιατί κατά τα άλλα, οι τιμές δεν έχουν καμία σχέση με την ποιότητα του φαγητού. Από την άλλη το σούπερ (το μάρκετ, ντε) είναι πιο φθηνό από την Ελλάδα, οπότε ψωνίστε και μαγειρέψτε για να φάτε όπως αγαπάτε (έκανε και ρήμα). Καλύτερη, λοιπόν, η μαγειρική στο σπίτι, ακόμα κι αν αυτό είναι ψωμί, ελιά, ντομάτα (έτοιμη η μπρουσκέτα).

Για τα παιδιά

ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Χωρίς υπερβολή, η Ολλανδία εν γένει ως χώρα και το Λέιντεν συγκεκριμένα είναι τόσο παιδοκεντρικά που σε κάνουν να αναρωτιέσαι «τι στον άνεμο κάνω, μεγαλώνοντας παιδιά στην Αθήνα;» (ευγενικά ΠΟΛΥ το έθεσα). Παράδειγμα; Μικρό, τοσοδούλι: Οι φίλοι μας μένουν στο νεόδμητο μέρος της πόλης, στο οποίο έχουν χτιστεί γειτονιές γύρω από πάρκα. Σε ένα τέτοιο σπίτι φιλοξενούμασταν και άφησα την εξάχρονη κόρη μου να βγει και να παίξει στο πάρκο μπροστά (όπου φυσικά έχει και μια μίνι παιδική χαρά) εντελώς ΜΟΝΗ της κι εγώ στην κουζίνα με τα τεράστια παράθυρα έριχνα τις ματίτσες μου. Παρά τρίχα γλίτωσα το διαζύγιο όταν το είπα στο μπαμπά της, αλλά ΑΛΗΘΕΙΑ εκεί είναι ΤΟΣΟ φυσιολογικό!

Διαμονή και φαγητό

Εμείς μείναμε στη φιλενάδα, οπότε δεν έχω πολλή άποψη περί διαμονής. Ωστόσο τα Airbnb που έψαξα για το Λέιντεν μου φάνηκαν του πανακρίβου· από Αμστελόδαμο δεν ξέρω να σας πω. Σίγουρα θα δοκίμαζα B&B, αλλά με τίποτα, αν δεν είναι κατακαλόκαιρο, να μην πάτε σε camping (ιστορία για βιβλίο είναι αυτή). Επίσης όσο πιο μεγάλες οι πόλεις, τόσο πιο πολλά τα διαθέσιμα διαμερίσματα, άρα και πιο ανταγωνιστικές τιμές (λέω εγώ τώρα…). Για φαγητό, τα είπαμε παραπάνω, αλλά αν σας βγάλει ο δρόμος σας στο Λέιντεν θα σας πρότεινα να φάτε στο πιο ακριβό εστιατόριο της πόλης το Restaurant in den Gapenden Eter, που έχει καλό κρέας και φροντισμένα πιάτα (θα σας φροντίσουν και το πορτοφόλι, μην ανησυχείτε), καθώς και στην πιτσαρία Karalis” η οποία έχει το πιο αξιοπρεπές ιταλικό φαγάκι στην πόλη.

Συμπερασματικά

Είναι κρίμα η Ολλανδία να ταυτίζεται με το Άμστερνταμ, το οποίο δεν είναι και ό,τι ωραιότερο μπορεί να δει κανείς στη χώρα. Είναι ο τόπος που έχω ζήσει περισσότερο στο εξωτερικό, τη θεωρώ όμορφη και ιδανική για παιδιά και για σκυλιά (αλήθεια), αλλά, ενώ από τον δεύτερο μήνα που ζούσα εκεί μου έδωσαν το δικαίωμα να ψηφίσω στις δημοτικές τους εκλογές, η αλήθεια είναι ότι δεν ένοιωσα ποτέ welcome, καλοδεχούμενη, βρε αδελφέ! Μου το θύμισε κι ένας νεαρός στο σταθμό στο Λέιντεν, την τελευταία μας μέρα εκεί, ενώ προσπαθούσα να χωρέσω βαλίτσα και παιδί σε ένα κατάμεστο τρένο, βρίζοντας με την «F****** τουρίστρια». Δεν του κακιώνω όμως, θα ξαναπάω να έχει να με βλέπει…