Το Τaλκ στέκεται στο πλευρό των γονέων που παλεύουν για το αυτονόητο, δηλαδή για την κατάλληλη και πλήρη παράλληλη στήριξη των μαθητών με αναπηρίες ή/και μαθησιακές δυσκολίες. Για το επόμενο διάστημα, θα δημοσιεύουμε ιστορίες γονέων και παιδιών, που βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς τα παιδιά τους σχεδόν αποκλείονται από τη μαθησιακή διαδικασία. Διαβάστε την ιστορία της Κωνσταντίνας.

Καλησπέρα, ονομάζομαι Κωνσταντίνα. Έχω ένα γιό 7,5 χρόνων, μαθητή στη Β΄δημοτικού, και άλλα 2 αγόρια 5,5 ετών, στο νηπιαγωγείο, σε δημόσια σχολεία στην Αμαλιάδα. Ο μεγάλος διαγνώστηκε στα 2,5 με ΔΕΠΥ, μια άγνωστη σε εμένα ως τότε λέξη. Εμπιστεύτηκα στους ειδικούς το παιδί μου, έβαλα τα πόδια στην πλάτη και άρχισα να τρέχω. Άρχισα επίσης και να διαβάζω και να μαθαίνω οτιδήποτε μπορούσε να βοηθήσει το παιδί.

Λίγο πριν να φοιτήσει στο προνήπιο, πέρασε από αξιολόγηση στο ΚΕΔΑΣΥ, για να πάρει και από εκεί γνωμάτευση και να μας πουν αν χρειάζεται υποστήριξη στο σχολείο. Πράγματι, η απόφαση έδινε παράλληλη στήριξη και για τις 2 χρονιές του νηπιαγωγείου. Ξεκινά η σχολική χρονιά στο προνήπιο, με μια καταπληκτική νηπιαγωγό, η οποία είχε σπουδάσει ειδική αγωγή και στάθηκε σαν μάνα στο παιδί. Η  δασκάλα της παράλληλης ήρθε τον… Μάρτιο και δεν μπορούσε να υποστηρίξει το παιδί, γιατί δεν άνηκε στην ειδική αγωγή. Την επόμενη χρονιά, είχε καινούργια νηπιαγωγό που τον έκανε και αυτή παιδί της. Και ως θαύματος, η δασκάλα της προηγούμενης χρονιάς διορίζεται ως παράλληλη στήριξη, από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Ο μικρός άνθησε, έκανε τεράστια άλματα.  Όχι βήματα. Άλματα.

Φτάνοντας στο τέλος της σχολικής χρονιάς, μαζί με τη ΔΕΠΥ μπαίνει δίπλα και η λέξη αυτισμός. Αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας. Νέες λέξεις, νέοι αγώνες, νέο άγχος, νέες προκλήσεις. Ξανά για γνωμάτευση στο ΚΕΔΑΣΥ, γιατί αλλάζει η σχολική βαθμίδα, όπου και εγκρίνεται η παράλληλη στήριξη, πλήρους ωραρίου, για 3 χρόνια. Φτάνουμε στην Α’ δημοτικού, νέα θαύματα. Πάλι μια καταπληκτική δασκάλα και δάσκαλος παράλληλης από την πρώτη ημέρα. Χωρίς τη βοήθεια του, ο μικρός δεν θα μπορούσε να σταθεί μέσα στην τάξη. Ήταν μια εξαιρετική χρονιά. Κάπου εδώ, έρχεται η διάγνωση του αυτισμού και για ένα από τα μικρά μου. Νέοι αγώνες…

Και ερχόμαστε στον Σεπτέμβρη του 2023, όταν αρχίζει η σχολική χρονιά, με την ίδια δασκάλα ευτυχώς, αλλά χωρίς παράλληλη δική του. Το σχολείο δήλωσε 7 κενά ειδικής αγωγής και διορίστηκαν 2 δάσκαλοι. Αλήθεια τώρα; Με μόνο τα 2 από τα παιδιά αυτά να είναι στην ίδια τάξη. Που ακόμα και οι δυσκολίες τους είναι διαφορετικές.  Η γραμμή του σχολείου είναι να καλυφθούν όλα τα παιδιά, κάποιες ώρες. Ποιες ακριβώς ώρες; 2 δάσκαλοι πού να πρωτοπάνε; Όλα τα παιδιά χρειάζονται βοήθεια τουλάχιστον στα βασικά μαθήματα. Η κοινή λογική λέει πως δεν βγαίνει.

Τελειώνει η δεύτερη εβδομάδα από όταν άνοιξαν τα σχολεία. Ο μικρός, τις μισές ημέρες δεν έχει πάει στο σχολείο. Ο δάσκαλος της ειδικής αγωγής, που υποτίθεται πως έχει αναλάβει τα μισά παιδιά, ακόμα δεν έχει εμφανιστεί στην τάξη, γιατί καλύπτει τη θέση άλλης δασκάλας, μέρες τώρα, που έχει βγει σε αναρρωτική άδεια. Πώς ακριβώς θα βγει η σχολική χρονιά; Θα κάνω εγώ την παράλληλη του παιδιού μου; Πώς να προσλάβω άλλο δάσκαλο, έχοντας 2 παιδιά στο φάσμα; Έχει κανείς από τους υπεύθυνους ιδέα τι σημαίνει αυτό και τι έξοδα υπάρχουν;

Θα φτάσω μέχρι το τέρμα. Θα φτάσω όπου χρειαστεί. Παραβιάζονται τα δικαιώματα των παιδιών. Θα διεκδικήσω ό,τι δικαιούται το παιδί μου και όλα τα παιδιά με κάθε είδους δυσκολία. Δεν μπορεί κανείς εκ του ασφαλούς να τους βάζει εμπόδια στο δικαίωμα στη γνώση και στην εξέλιξη τους.