Μια αφίσα στον πιο κεντρικό σταθμού μετρό της Αθήνας, στο Σύνταγμα, έχει σύνθημα «Διάλεξε τη ζωή» και προπαγανδίζει υπέρ του περιορισμού των ΝΟΜΙΜΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ 34 ΧΡΟΝΙΑ αμβλώσεων στην Ελλάδα και κατά του δικαιώματος των γυναικών να ελέγχουν και να αυτοδιαθέτουν το σώμα τους. Ελπίζουμε να μην φτάσουμε σύντομα να αναζητάμε τα αυτονόητα εδώ και τέσσερις δεκαετίες…

Η δυστοπία την οποία παρακολουθούσαμε σε τηλεοπτικές σειρές και σε χώρες μακρινές χτυπάει και τη δική μας πόρτα με ένα «μεσαιωνικό» και επικίνδυνο μήνυμα, που διαμορφώνει συνειδήσεις νέων ανθρώπων μέσα σε ένα πλαίσιο εκφοβισμού συνειδήσεων και εκβιαστικών χυδαιοτήτων.

Για να έχουμε λιγότερες εκτρώσεις, που σαφώς είναι ευκταίο, ας μάθουμε καταρχάς σε γυναίκες και σε άντρες τι σημαίνει αντισύλληψη (γιατί προφανώς και η έκτρωση δεν είναι αντισυλληπτικό μέσο), ας φροντίσουμε να χτίσουμε ένα κοινωνικό κράτος πρόνοιας και στήριξης της οικογένειας (χα, χα, χα, εδώ γελάμε) κι ας μην αρχίσουμε εν έτει 2020 τα ηθικοπλαστικά, θρησκευτικά παραληρήματα, που έχουν ως κορμό την ενοχή και όχι την αγάπη και που μόνο δυστυχία μπορούν να φέρουν.

Ευτυχώς, διαβάζουμε, υπάρχει άμεση κινητοποίηση από Συλλόγους Γυναικών και ελπίζουμε η απαράδεκτη αυτή καμπάνια να κατέβει άμεσα. Ερωτήματα τύπου ποιος βρίσκεται πίσω από αυτή, πώς και πόσα πληρώνει θα έπρεπε να μας απασχολούν, αλλά σε δεύτερο χρόνο.

Προς το παρόν, ας αρκεστούμε στο να αποδεχτούμε ότι η κάθε γυναίκα είναι αυτή που, με σεβασμό στην προσωπικότητά της και στο σώμα της, ξέρει με τι τρόπο έμεινε έγκυος, σε ποιες συνθήκες ζει, τι δυνατότητες (σωματικές, οικονομικές, ψυχικές) έχει να μεγαλώσει μόνη ή με σύντροφο ένα παιδί και πως έχει το δικαίωμα και την απόφαση είτε να το ρίξει είτε να το κρατήσει. Προφανώς, καμιά γυναίκα δεν διακόπτει την κύησή της ελαφρά τη καρδία, αλλά σε καμία περίπτωση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ. Όλες οι γυναίκες που επιλέγουν τη διακοπή της έχουν λόγους να τη διακόψουν, είτε αυτό αρέσει στο afistemenaziso.gr και στους χρηματοδότες του είτε όχι.

Κρίμα, πάντως, που δεν βρίσκεται κάποιος να κάνει καμπάνιες ολόκληρες, ώστε να έχουν όλα τα γεννημένα παιδιά μια τουλάχιστον αξιοπρεπή ζωή… Τα παιδιά και τα δικαιώματά τους αφορούν όσους είναι πίσω από την καμπάνια όσο είναι στη μήτρα της μάνας τους και μέχρι να γεννηθούν. Μετά, δεν μας νοιάζει αν πεθαίνουν από κρύο, ασιτία, ανεμβολιασμό, αν μένουν νηστικά, αμόρφωτα, χωρίς οικογένεια και αγάπη κ.τ.λ.

Και να τραβάμε και τα μαλλιά μας ως λαός διότι αντί να προωθείται η αντισύλληψη και οι προφυλάξεις σε ανθρώπους κάθε ηλικίας, και να υπάρχει μια στοιχειώδης σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από την παιδική ηλικία -είναι μάλλον η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν γίνεται αυτό το μάθημα- έχουμε τέτοιες σκοταδιστικές pro-life καμπάνιες φάτσα φόρα στο Μετρό, αντί για pro-choice καμπάνιες για την πρόσβαση στα αναπαραγωγικά και σεξουαλικά δικαιώματα ανδρών και γυναικών. Α, και έχουμε και πρωτοσέλιδα τύπου SPORTIME μέσα στις γιορτές, αν θυμάστε…

Το έμβρυο δεν είναι θεόσταλτο δώρο, το οποίο κανείς, ή μάλλον καμιά γυναίκα δεν έχει δικαίωμα να απορρίψει. Το έμβρυο είναι αποτέλεσμα της σεξουαλικής πράξης, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ τη δεδομένη χρονική στιγμή, μπορεί να συντρέχουν δεκάδες λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να γεννηθεί και φυσικά δεν είναι αποστολή όλων των γυναικών επί της Γης να είναι εκκολαπτικές μηχανές και να γίνονται μανούλες.

Οφείλουμε, επίσης, να παλέψουμε και για σωστές εκτρώσεις. Η Γενική Γραμματεία Ισότητας εξέδωσε πρόσφατα σχετική ανακοίνωση: «Παρ’ όλο που η έκτρωση αποτελεί μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος στη χώρα μας εδώ και 30 χρόνια, στην πραγματικότητα η πρόσβαση στη δωρεάν, νόμιμη και ασφαλή έκτρωση για όλες –ανεξαιρέτως– τις γυναίκες (εργαζόμενες ή μη, ασφαλισμένες ή ανασφάλιστες, Ελληνίδες ή πρόσφυγες, οικονομικά ασθενείς, Ρομά, τοξικοεξαρτημένες ή/και άλλες γυναικείες πληθυσμιακές ομάδες) συχνά αποτελεί δύσκολη υπόθεση».

Όσο για τον Νόμο; Δείτε τον κι αυτόν για να ξέρετε τι ισχύει. Η τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης έχει νομιμοποιηθεί με τον νόμο 1609/1986, δημοσιευμένο στο ΦΕΚ 86/Α/3-7-1986 (με τελευταία ενημέρωση τον Μάρτιο του 2019 στο ΦΕΚ 43/Α/9-3-2019) και βάσει του άρθρου 304 του Ποινικού Κώδικα επιτρέπεται υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

Συγκεκριμένα, επιτρέπεται η άμβλωση / έκτρωση μόνο με τη συναίνεση της εγκύου και μόνο από γιατρό μαιευτήρα – γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• Η τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης πρέπει να ενεργείται με τη συναίνεση της εγκύου από γιατρό μαιευτήρα – γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου, σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα.
• Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων της κύησης σε κάθε περίπτωση.
• Εντός των πρώτων 24 εβδομάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου, που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού.
• Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί.
• Χωρίς χρονικό περιορισμό, αν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της, βεβαιωμένος από αντίστοιχο ιατρό (στην περίπτωση αυτή ο όρος «έκτρωση» χρησιμοποιείται σε διακοπή που επισυμβαίνει πριν την 24η εβδομάδα). Επίσης σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτει και η περίπτωση έκτρωσης εμβρύου με αποδεδειγμένα σοβαρές δυσλειτουργίες.
• Αν η έγκυος είναι ανήλικη, απαιτείται και η συναίνεση ενός από τους γονείς ή αυτού που έχει την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης.

Επίσης, προβλέπονται τα εξής:

• Όποιος χωρίς τη συναίνεση της εγκύου διακόπτει την εγκυμοσύνη της τιμωρείται με κάθειρξη.
• Όποιος με τη συναίνεση της εγκύου διακόπτει ανεπίτρεπτα την εγκυμοσύνη της ή προμηθεύει σ’ αυτή μέσα για τη διακοπή της τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και αν ενεργεί κατά συνήθεια τις πράξεις αυτές τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.
• Αν από την πράξη της προηγούμενης διάταξης προκληθεί βαρεία πάθηση του σώματος ή της διάνοιας της εγκύου, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατός της επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα έτη.
• Έγκυος που διακόπτει ανεπίτρεπτα την εγκυμοσύνη της ή επιτρέπει σε άλλον να την διακόψει τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ένα έτος.

Κλείνοντας, όπως μας ενημερώνει Η εφημερίδα των Συντακτών, κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο είναι οι εκτρώσεις στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας: Το 2012 (τελευταία επίσημα στοιχεία) καταγράφηκαν 175 εκτρώσεις ανά 1.000 γεννήσεις, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ήταν πάνω από 230. Υψηλότερο είναι το ποσοστό των εκτρώσεων σε γυναίκες κάτω των 20 ετών (269 ανά 1.000 γεννήσεις) και άνω των 35 ετών (285 ανά 1.000 γεννήσεις). Τα στοιχεία του ΠΟΥ έρχονται σε αντίθεση με δημοσιεύματα του τύπου «Πρωτιά στις εκτρώσεις οι Ελληνίδες» ή απίθανες τρομολαγνικές στατιστικές όπως «Εθνική γενοκτονία: 350.000 εκτρώσεις τον χρόνο στην Ελλάδα» που διακινούνται κυρίως από εθνικιστικές και ακραίες χριστιανικές ιστοσελίδες.