Μετά τη μεγάλη συνέντευξη της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και της Βάσιας Παρασκευοπούλου για την κατάσταση που επικρατεί (και) εξαιτίας της πανδημίας στο θέατρο και τις παραστατικές τέχνες για παιδιά, για το επόμενο χρονικό διάστημα θα δημοσιεύουμε συνεντεύξεις με καλλιτέχνες και ομάδες που ασχολούνται με το παιδικό θέαμα και θέλουν να μιλήσουν για την παρούσα κατάσταση στη χώρα μας και να κινητοποιήσουν το «απόν» Υπουργείο Πολιτισμού. Στο Τaλκ, προετοιμάζουμε το project αυτό εδώ και τέσσερις μήνες και σας ζητάμε, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσής σας, να βοηθήσετε και εσείς, κοινοποιώντας τα κείμενα αυτά και καθιστώντας έτσι ορατούς μια σειρά από ανθρώπους που αγαπούν τα παιδιά και θέλουν να τα εκπαιδεύσουν και να τα διασκεδάσουν, αλλά δεν μπορούν. Σήμερα, κοντά μας η Δώρα Δόριζα, δημιουργός και καλλιτεχνική υπεύθυνη της ομάδας Piedi Sporchi.

• Piedisporchi (τα βρώμικα πόδια) είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας που καταβάλλει κάποιος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, για να φτάσει στον προορισμό του. Η Piedi Sporchi πραγματοποιεί αυτό το ταξίδι από το 2016 με έρευνα και πειραματισμό, ευχάριστες ανακαλύψεις, αποκομίζοντας γνώση, εμπειρίες και ουσιαστική επικοινωνία… Κυρίως η ανάγκη για επικοινωνία και  επαφή με τα παιδιά, υπήρξε ο λόγος της δημιουργίας της. Παράλληλα με το παιδικό θέατρο, σχεδιάζει και υλοποιεί καλλιτεχνικά εργαστήρια για παιδιά και εφήβους, ενώ στο παρελθόν έχει απευθυνθεί και στο ενήλικο κοινό. Τις δράσεις της ομάδας πλαισιώνουν ηθοποιοί, εικαστικοί, μουσικοί, εκπαιδευτικοί, θεατρολόγοι, συγγραφείς κ.α  Στόχος μας είναι η δημιουργία θεαμάτων που ψυχαγωγούν, ενώ παράλληλα προσφέρουν  έδαφος για προβληματισμό, ενθαρρύνοντας τους μικρούς θεατές να συμμετέχουν ενεργά στη συλλογική θεατρική εμπειρία. Το Νοέμβριο του 2018 η Piedi Sporchi απέκτησε τη δική της στέγη – τον Τεχνοχώρο ΠΡΩ! ΔΕ! ΤΡΙ!–  μία μικρή παιδική σκηνή στον Πειραιά.
• Η πανδημία μας βρήκε σε μία ιδιαίτερα δημιουργική αλλά παράλληλα κρίσιμη περίοδο της δράσης μας. Είχαμε ξεκινήσει την παρουσίαση της νέας παραγωγής μας με τίτλο «Η Έμπνευση μου είπε… παραμύθια να σας πω» σε κείμενο Βαγγέλη Ηλιόπουλου, στις σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς εντός και εκτός Αττικής. Παράλληλα, τις Κυριακές, τα πρωινά, δίνονταν παραστάσεις για το κοινό στην παιδική σκηνή του ΠΡΩ! ΔΕ! ΤΡΙ!. Δυστυχώς, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο λόγω της έξαρσης των ιώσεων, όλες  οι προγραμματισμένες παραστάσεις μεταφέρθηκαν σε ημερομηνίες  μετά τα μέσα  Μαρτίου, με αποτέλεσμα να ακυρωθούν τελικά λόγω της καραντίνας. Δημιουργήθηκε μία δυσάρεστη συνθήκη για όλες τις θεατρικές παραγωγές.
• Η πανδημία δεν μας άφησε κανένα περιθώριο να δραστηριοποιηθούμε με οποιονδήποτε τρόπο, είτε αφορά τα θέατρα είτε τα σχολεία. Σχεδόν όλοι οι συνεργάτες μας εισέπραξαν την αποζημίωση ειδικού σκοπού. Η στήριξη που λάβαμε από την πολιτεία για το πρώτο διάστημα της αναστολής ήταν μια μικρή βοήθεια· όμως δεν θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες μιας παραγωγής και ενός χώρου που παραμένουν σε αναστολή όλους αυτούς τους μήνες. Και όσοι αποφασίσαμε να δραστηριοποιηθούμε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, είδαμε τις προγραμματισμένες παραστάσεις μας  να ακυρώνονται η μία μετά την άλλη. Οι δυσκολίες συνεχίζονται και αυτή τη θεατρική περίοδο. Προσπαθούμε με κάθε τρόπο, όπως και άλλοι πληττόμενοι κλάδοι, να αντεπεξέλθουμε στη δύσκολη αυτή συνθήκη και ελπίζουμε να λήξει σύντομα με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
• Τα παιδιά είναι ένα ιδιαίτερο κοινό στο οποίο οφείλουμε να απευθυνθούμε με σεβασμό και ευαισθησία. Αυτό απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα στη γραφή, τη θεματολογία, την αισθητική και την ερμηνεία των ρόλων. Το θέατρο για παιδιά επιδιώκει την ευαισθητοποίηση και τη συμμετοχή του μικρού θεατή, τη σκέψη και τον προβληματισμό για όσα συμβαίνουν πάνω στη σκηνή. Τον ενθαρρύνει να χρησιμοποιήσει τη φαντασία και να ταξιδέψει με τις ιστορίες αποκομίζοντας γνώση και ικανοποίηση. Αν υπήρχε ένα πλαίσιο στήριξης των παιδικών θεαμάτων από την πολιτεία, οι καλλιτεχνικές ομάδες θα διευκολύνονταν στη δημιουργία παραστάσεων που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες ενός τόσο ιδιαίτερου και ευαίσθητου κοινού, χωρίς το άγχος της έλλειψης των πόρων. Η πανδημία στάθηκε η αφορμή να βγουν στην επιφάνεια προβλήματα και δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στον καλλιτεχνικό χώρο. Η συσπείρωση των ομάδων που ασχολούνται με τα παιδικά θεάματα είναι επιβεβλημένη προκειμένου να ακουστεί η φωνή μας ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες της δράσης μας.
• Αυτή τη χρονιά με θέατρα κλειστά και απαγόρευση εισόδου στα σχολεία, διακόψαμε την υλοποίηση όποιων σχεδίων είχαμε προγραμματίσει. Η αβεβαιότητα δεν μπορεί να επιτρέψει οποιαδήποτε κίνηση, τη στιγμή μάλιστα που εμείς οι ίδιοι είμαστε και οι παραγωγοί των θεαμάτων μας. Αυτή την περίοδο είμαστε σε αναμονή των νέων οδηγιών της πολιτείας σχετικά με την αναστολή, προκειμένου να προχωρήσουμε στην προετοιμασία ενός νέου project που απευθύνεται σε ενήλικο, κυρίως, κοινό με την υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ.
• Επιθυμούμε τη δημιουργία ενός πλαισίου ουσιαστικής στήριξης των παραστατικών τεχνών για νεαρές ηλικίες που να περιλαμβάνει, εκτός των τακτικών κρατικών επιχορηγήσεων, ένα πλάνο δράσεων που να στοχεύει στην ενίσχυση της συνεργασίας με τους αρμόδιους φορείς (σχολικές μονάδες, Δήμους κ.λπ).
• Σημαντικές προσωπικότητες των επιστημών και των τεχνών έχουν τοποθετηθεί στο παρελθόν σχετικά με την αναγκαιότητα της φαντασίας στη ζωή μας. Θεωρώ ότι πρέπει να ενισχυθεί η παρουσία των καλλιτεχνικών μαθημάτων στην εκπαίδευση, αν θέλουμε να καλλιεργήσουμε  τη δημιουργική σκέψη των μαθητών. Γνώση, δημιουργικότητα και φαντασία πρέπει να λειτουργούν συνδυαστικά.
• Θέλουμε τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς κοντά μας, δίπλα μας. Να μας δίνουν δύναμη για να μοιράζουμε χαμόγελα. Να μας δίνουν χαμόγελα και να παίρνουμε δύναμη. Το θέατρο είναι μία συναρπαστική μορφή τέχνης. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να συμμετέχουν σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες, να αγαπήσουν κάθε μορφή πολιτισμού και να ανακαλύψουν τον μαγικό κόσμο της δημιουργίας και της φαντασίας!