Όταν στις 21 Ιανουαρίου 2020, Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς, παρουσιάζαμε στις σελίδες μας το πανέμορφο εικονογραφημένο βιβλίο “Η αγκαλιά”, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι αυτή η απαραίτητη για την ψυχική και κατ’ επέκταση σωματική μας υγεία πράξη, αυτό το φυσικό φάρμακο που όλοι χρειαζόμαστε, θα ήταν σχεδόν απαγορευμένο σε λιγότερο από δυο μήνες. Ο κορονοϊός ήρθε και άλλαξε πολλά από όσα θεωρούσαμε δεδομένα, μεταξύ αυτών και τις κοινωνικές μας επαφές και τη συμπεριφορά μας. Στο λεξιλόγιό μας, όπως και στην καθημερινότητά μας, ήρθαν οι “αποστάσεις”. Οι αγκαλιές επιτρέπονται πλέον αποκλειστικά μεταξύ των στενών μελών μιας οικογένειας και αυτό μόνο αν κανείς εξ αυτών δεν ανήκει στις ευπαθείς ομάδες. Οι φίλοι πλέον χαιρετιούνται εξ αποστάσεως και αποφεύγουν τα φυσικά αγγίγματα, οι νηπιαγωγοί γνέφουν στα μικρούλια από μακριά αντί να τα χαϊδολογήσουν, οι παππούδες και οι γιαγιάδες δεν κρατούν σφιχτά τα εγγόνια τους και ίσως δεν τα συναντούν καν, ενώ συχνά ακόμα και οι γονείς, αν είναι για παράδειγμα άρρωστοι ή υγειονομικοί, δεν μπορούν καμιά φορά να αγκαλιάσουν τα παιδιά τους. Κι όσοι τολμούν να αγκαλιαστούν, κόντρα στις επιταγές της εποχής, πιθανόν να φοβούνται ή να έχουν τύψεις… Θα πούμε ψέματα αν υποστηρίξουμε ότι αυτό δε μας έχει κοστίσει συναισθηματικά, ακόμα κι αν είμαστε έλλογοι ενήλικοι. Πόσω δε μάλλον στα μικρά παιδιά, που χρειάζονται όσο κανείς τα φυσικά αγγίγματα και τη θαλπωρή που αυτά προσφέρουν. Όμως, η πραγματικότητα δεν επιτρέπει πειραματισμούς. Τι μπορούμε, λοιπόν, να κάνουμε “Μέχρι ν’ αγκαλιαστούμε” ξανά;
Ο σκαντζόχοιρος και η χελώνα ήταν κολλητοί. Ήθελαν ν’ αγκαλιαστούν σφιχτά, πολύ σφιχτά! Όμως δεν επιτρεπόταν. «Μην ανησυχείτε» τους είπε η κουκουβάγια. «Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δείξει κανείς ότι νοιάζεται».
Οι Εκδόσεις Μεταίχμιο μας συστήνουν το πλέον επίκαιρο παιδικό βιβλίο, για μικρούς και μπερδεμένους αναγνώστες από τριών ετών, αλλά και για κάθε ηλικία. Ο Όουεν ΜακΛάφλιν (κείμενο) και η Πόλι Ντάνμπαρ (εικόνες) αφουγκράστηκαν τις ανάγκες της εποχής και μετέφεραν τους πρωταγωνιστές της πολυαγαπημένης “Αγκαλιάς” στην εποχή του κορονοϊού. Με απλό και κατανοητό τρόπο μέσα από την ιστορία δύο αγαπημένων στα μικρά παιδιά ζώων, ενός σκαντζόχοιρου και μιας χελώνας, μας μαθαίνουν πώς μπορούμε να δείξουμε στους φίλους μας ότι νοιαζόμαστε για αυτούς, ενώ παράλληλα κρατάμε τις απαραίτητες αποστάσεις. Ο σκαντζόχοιρος και η χελώνα δοκιμάζουν να γνέψουν, να στείλουν γράμματα, να χορέψουν, να τραγουδήσουν, ακόμα και να ζωγραφίσουν ουράνια τόξα. Και τελικά θα τα καταφέρουν· θα μείνουν φίλοι αγαπημένοι! Μέχρι να αγκαλιαστούν ξανά…
Για όλους εμάς, γονείς και εκπαιδευτικούς, που αναζητάμε τρόπους να μιλήσουμε στα παιδιά μας και να τα συμβουλέψουμε, για όλους εμάς που πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε και ως ενήλικοι την έννοια της φιλίας σ’ αυτούς τους παράξενους καιρούς, το τρυφερό και συγκινητικό “Μέχρι ν’ αγκαλιαστούμε” λειτουργεί καθαρτικά, λυτρωτικά, μας δίνει λύσεις, ιδέες, διεξόδους. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που δεν μπορούν να αγκαλιάσουν τους αγαπημένους τους.
Προσωπικά, το αφιερώνω και σε όλους τους μεγάλους που βρίσκονται στην ίδια θέση, με την ελπίδα όσο το δυνατόν πιο σύντομα να ανοίξουμε τα χέρια μας σε όσους μας έχουν λείψει κι έπειτα να τα κλείσουμε πίσω τους και να τους κρατήσουμε εκεί σφιχτά για ώρες… Μέχρι να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο!
Το βιβλίο “Μέχρι ν’ αγκαλιαστούμε” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
