1994. Τρίτη Γυμνασίου. Σχολείο. Μάθημα Βιολογίας. Καθηγητής Λάμπρος Καρύδας, φυσικός. Έξυπνος, χιουμορίστας, ξεχωριστός. Στην ύλη το αναπαραγωγικό σύστημα. Δύσκολο μάθημα για τον εκάστοτε διδάσκοντα που έχει να αντιμετωπίσει είκοσι πέντε ανώριμα και στη συντριπτική πλειονότητά τους απαίδευτα εφηβάκια. Ξεκινάει, λοιπόν, ο Καρύδας το μάθημα με μιαν αφήγηση, η οποία, όπως κατάλαβα εκ των υστέρων, ήταν απλά ένα πείραμα: «Καλά, είδατε τι έγινε τις προάλλες; Που στην κλήρωση του ΛΟΤΤΟ έκανε σαρδάμ ο υπεύθυνος και είπε πως βάζει τις μπάλες στην κλειτορίδα;» Γελάμε τρεις. Εγώ και δυο αγόρια, τα πιο προχώ, ας πούμε, της τάξης. Οι υπόλοιποι και οι υπόλοιπες κοιτούν σαν χάννοι. Κι ο Καρύδας φρικάρει. Κυρίως με τα κορίτσια. «Ρε, σεις; Δεν καταλάβατε;» Σιωπή. «Είστε σχεδόν δεκαπέντε χρονών. Δεν ξέρετε το σώμα σας; Σε λίγα, σε πολύ λίγα χρόνια, θα πάτε να κάνετε έρωτα. Τι θα κάνετε;» συνεχίζει σχεδόν θυμωμένος ο καθηγητής. Κανείς άλλος διδάσκοντας δεν είχε ως τότε τολμήσει να ξεστομίσει το οτιδήποτε περί σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Απορημένα βλέμματα στο Γ’3. Ούτε να χαχανίσουμε δεν τολμήσαμε στην προοπτική μιας σεξουαλικής επαφής.

Περί κλειτορίδας και άλλων δαιμονίων

Απορημένο, πάντως, τότε και το δικό μου το βλέμμα, που μόνο τρεις ξέραμε τι είναι η κλειτορίδα. Κάτι λίγα, όσα του επέτρεπε κι εκείνου το σύστημα και η διαρκής απειλή των συντηρητικών γονέων, μας εξήγησε στο πλαίσιο του μαθήματος της Βιολογίας εκείνος ο εμπνευσμένος δάσκαλος. Με δική του πρωτοβουλία φυσικά. Γιατί το 1994, αν και βρισκόμασταν στην καρδιά της Μεταπολίτευσης, και η περί σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης συζήτηση είχε ανοίξει (κυρίως εξαιτίας του AIDS) ούτε οι γονείς ούτε, φυσικά, οι καθηγητές τολμούσαν να μιλήσουν με λεπτομέρειες στους εφήβους για ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥΣ. Πιθανόν, άλλωστε, να μην ήξεραν κι οι ίδιοι πολλά. Προσωπικά, είχα την τύχη, γιατί περί τύχης πρόκειται, να μεγαλώσω σε ένα σπίτι όπου το σεξ ήταν απενοχοποιημένο, εξ ου και είχα από μικρή μια σωστά πλαισιωμένη για την ηλικία μου ενημέρωση, που με έκανε μελλοντικά σεξουαλικά ευτυχισμένη και υγιή. Διότι το να ξέρεις από νωρίς τι σου γίνεται, τι γίνεται εκεί κάτω, σε απελευθερώνει και σε απαλλάσσει από μελλοντικές, επικίνδυνες, νευρώσεις.

Τις νευρώσεις για τις οποίες μιλώ τις έζησα μέσω πολλών φιλενάδων μου από την εφηβεία μέχρι και σήμερα. Κορίτσια που δεν έχουν ζήσει ή διεκδικήσει ποτέ οργασμό, κορίτσια με ψυχολογική δυσπαρευνία, κορίτσια με τραυματικές σεξουαλικές εμπειρίες, κορίτσια που δεν έχουν πάει ποτέ σε γυναικολόγο, κορίτσια που νομίζουν ότι γεννάνε από κει που κατουράνε, κορίτσια ανέραστα που αποφεύγουν το σεξ όπως ο διάολος το λιβάνι, κορίτσια που δεν αυνανίζονται, κορίτσια που όταν πάει η κουβέντα στο πονηρό κοκκινίζουν και χαμηλώνουν τη φωνή τους, κι ας είναι πια σαράντα χρονών γαϊδάρες, κορίτσια που δεν ξέρουν/δεν μπορούν/δε θέλουν να μιλήσουν στα παιδιά τους για το σεξ. Και βέβαια, κορίτσια που δε βρήκαν ποτέ έναν σύντροφο που να έχει τις γνώσεις (μεγαλωμένος προφανώς κι αυτός σε ένα συντηρητικό περιβάλλον), την υπομονή και τη θέληση να σταθεί στο πλευρό τους και να τις βοηθήσει να κατακτήσουν μια υγιή σεξουαλικότητα.

Η κοινωνία σήμερα

Πάνε εικοσιπέντε χρόνια από τότε που η συντριπτική πλειονότητα μιας ομάδας δεκαπεντάχρονων μαθητών σε κεντρικό σχολείο της Αθήνας δεν ήξερε τι σημαίνει κλειτορίδα και μη νομίζετε όχι έχουν αλλάξει και πολλά από τότε. Μπορεί πια η κοινωνία να είναι –θεωρητικά− πιο ανεκτική, μπορεί οι συζητήσεις για το σεξ να είναι περισσότερες, μπορεί τα παιδικά βιβλία σεξουαλικής αγωγής να έχουν πολλαπλασιαστεί (αλλά και πάλι να είναι μάλλον συντηρητικά, τουλάχιστον αυτά που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, μεταφρασμένα όλα, σημειώνω), μπορεί τα παιδιά να ξεκινούν αρκετά νωρίτερα τις επαφές, όμως η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση εξακολουθεί να είναι απούσα από την εκπαίδευση, οι οικογενειακές συζητήσεις περί σεξ συνεχίζουν να αποτελούν ταμπού, οι εκτρώσεις στην εφηβεία είναι πολύ περισσότερες από όσες θα έπρεπε, ενώ η εισαγωγή στην καθημερινότητα των αβέβαιων εφήβων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δυσχεραίνει περισσότερο την κατάσταση, καθώς παρατηρείται μια ανούσια εικονική υπερσεξουαλικοποίηση των παιδιών, την οποία δεν έχουν ούτε την κατάλληλη ηλικία, ούτε το ψυχικό σθένος ούτε τις απαραίτητες γνώσεις να διαχειριστούν. Με ό, τι αυτό συνεπάγεται…

Τι γίνεται εκεί κάτω;

Έρχομαι, λοιπόν, να προτείνω ένα βιβλίο που κάποιους τους σοκάρει (το διάβασα κι αυτό στα σόσιαλ), ενώ το γεγονός και μόνο ότι σοκάρει δείχνει το βάθος του προβλήματος. Ένα βιβλίο που πρέπει καταρχάς να το διαβάσουν γυναίκες και κορίτσια· ένα βιβλίο που αν είστε μητέρα ή θεία ή γιαγιά ή νονά πρέπει να κάνετε δώρο, γιατί περί δώρου πρόκειται, στην κόρη, στην ανιψιά, στην εγγονή, στη βαφτιστήρα σας· ένα βιβλίο, όμως, που καλό θα ήταν να διαβάσουν και άντρες για να ξέρουν πώς είναι φτιαγμένο το κορμί των συντρόφων τους, ώστε να του συμπεριφερθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο· γιατί η σεξουαλική υγεία αφορά εξίσου και τα δυο φύλα! Το βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, έχει τίτλο Το θαύμα ανάμεσα στα πόδια σου. Τι γίνεται εκεί κάτω; και είναι ένα best seller που εξερευνά τον γυναικείο κόλπο. Μια ενδιαφέρουσα αντίδραση που διάβασα –πού αλλού;− στο διαδίκτυο (από άντρα) ήταν: «Μα καλά; 400 σελίδες για το μουνί;» Ναι, 400 σελίδες για το… μουνί έγραψαν ύστερα από πολυετή έρευνα οι Νορβηγίδες φοιτήτριες ιατρικής Νίνα Μπρόκμαν και Έλλεν Στόκκεν Νταλ· και λίγες είναι… Ας δούμε εν συντομία τι θα ανακαλύψετε μέσα σε αυτές:

Τα γεννητικά όργανα: Οι συγγραφείς μας ξεναγούν στο πιο «ιδιαίτερο» μέρος του σώματός μας. Μας συστήνουν το αιδοίο, τον κόλπο, την κλειτορίδα, τον παρθενικό υμένα, τον πρωκτό, τις τρίχες της περιοχής, τα εσωτερικά γεννητικά όργανα, το γενετικό, το βιολογικό και το ψυχολογικό φύλο.

Εκκρίσεις, περίοδος και οι σχετικές οσμές: Η Μπρόκμαν και η Στόκκεν Νταλ εξηγούν τι είναι οι κολπικές εκκρίσεις και ποιες οι μεταξύ τους διαφορές, μιλούν για τις μυρωδιές τους και για το τι πρέπει να μας ανησυχήσουν, αναλύουν τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της περιόδου, προτείνουν προϊόντα υγιεινής, εξετάζουν το προεμηνορροϊκό σύνδρομο, τις ορμόνες που χορεύουν στο σώμα μας και βέβαια το πότε υπάρχει πιθανότητα εγκυμοσύνης.

Σεξ: Το ανθρώπινο είδος είναι το μόνο που ντρέπεται για το σεξ. Στο κεφάλαιο, λοιπόν, αυτό οι συγγραφείς επιδιώκουν να μιλήσουν για τη φυσιολογική σεξουαλική ζωή, την ικανοποιητική και τη χωρίς άγχη, ώστε να μπορέσουν να την απενοχοποιήσουν. Αναφέρονται εκτενέστατα στην πρώτη φορά, στην αντισύλληψη, στο πρωκτικό σεξ, στην επιθυμία και βέβαια στους οργασμούς παντός τύπου.

Αντισύλληψη: Η αντισύλληψη έχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο δικό της, στο οποίο αναλύονται όλες οι μέθοδοι με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, ώστε να επιλέξουμε αυτή που μας ταιριάζει καλύτερα και να αποφύγουμε τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Φυσικά, επειδή καμιά μέθοδος δεν είναι απόλυτα αποτελεσματική, οι συγγραφείς μιλούν εκτενώς και για τις εκτρώσεις, ένα θέμα δύσκολο συναισθηματικά και ηθικά για κάθε γυναίκα, αλλά ταυτόχρονα και ένα κατοχυρωμένο δικαίωμά της.

Τα προβλήματα εκεί κάτω: Τα γεννητικά μας όργανα παρουσιάζουν συχνά προβλήματα, τα οποία μας ανησυχούν και οι συγγραφείς τα εξηγούν έτσι ώστε να μας καθοδηγήσουν και να μας ξε-αγχώσουν. Οι διαταραχές της περιόδου, η ενδομητρίωση, οι πολυκυστικές ωοθήκες, τα ινομυώματα, η αιδοιοδυνία, οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις, ο έρπης, οι μυκητιάσεις, οι κολπίτιδες, οι ουρολοιμώξεις, η ακράτεια ούρων, οι αιμορροΐδες, οι αποβολές, ο καρκίνος, η τεκνοποίηση σε μεγάλη ηλικία, ο ακρωτηριασμός, ακόμα και η… πλαστική των γεννητικών οργάνων είναι θέματα που καθημερινά απασχολούν και αγχώνουν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, γυναίκες σε όλον τον κόσμο. Αν τα κατανοήσουν, όμως, όλα μοιάζουν πιο εύκολα!

Αυτό το αναγνωστικό ταξίδι «εκεί κάτω», ανάμεσα στα πόδια μας, είναι απαραίτητο για κάθε γυναίκα. Καλό θα ήταν μάλιστα να το κάνει νωρίς, στις αρχές της εφηβείας της, ώστε να είναι ενημερωμένη έγκαιρα για όλα, τα θετικά και τα αρνητικά, που της επιφυλάσσει. Τα γυναικεία γεννητικά όργανα είναι καταπληκτικά και είναι πραγματικά κρίμα να αποτελούν πηγή μυστηρίου και ντροπής. Οι γυναίκες οφείλουμε να αγαπήσουμε το σώμα μας, όμως για να το αγαπήσουμε πρέπει να το γνωρίσουμε καλά και να ξεκλειδώσουμε όλα τα μυστικά του. Η γνώση είναι δύναμη, η γνώση φέρνει αυτοπεποίθηση, η γνώση μάς καθοδηγεί στην πορεία της ζωής μας. Η γυναίκα που ζει τον 21ο αιώνα δεν πρέπει να έχει ενοχές για τη σεξουαλικότητά της και αρνητικές σκέψεις για τα γεννητικά της όργανα. Η σεξουαλική της ζωή πρέπει να διέπεται από τους δικούς της όρους, ώστε να μπορέσει να απολαύσει τη χαρά που μπορεί να της δώσει το σώμα της, τόσο μόνη της, όσο και με τον ή την παρτενέρ της. Καλή ανάγνωση!

Υ.Γ. Εξηγήστε στην κόρη σας, όποια κι αν είναι η ηλικία της, πού βρίσκεται η κλειτορίδα της και για ποιον λόγο είναι τόσο σημαντική.

Διαβάστε: Το θαύμα ανάμεσα στα πόδια σου. Τι γίνεται εκεί κάτω;, Brochmann Nina/Stokken Dahl Ellen, Εκδόσεις Πατάκη