Όταν βυθιζόµαστε, συχνά βουλώνουν τ’ αυτιά µας. Η αιτία είναι πάντοτε η πίεση. Στο τέλος του ακουστικού πόρου βρίσκεται το τύµπανο, η ελαστική µεµβράνη που µας επιτρέπει να ακούµε τους ήχους, την οποία χωρίζει από το εξωτερικό ένας µικρός σάκος αέρα. Όταν κατεβαίνουµε στο βάθος, η πίεση που ασκείται από το περιβάλλον στο τύµπανο γίνεται µεγαλύτερη απ’ όση εκείνη του αέρα στο εσωτερικό. έτσι η µεµβράνη τεντώνεται. Από αυτό το τέντωµα προέρχεται η ενόχληση που αισθανόµαστε.

Ευτυχώς υπάρχει ένας εύκολος τρόπος επίλυσης του προβλήµατος, δηλαδή ο αέρας µέσα και έξω να αποκτήσει την ίδια πίεση. Πώς; Καταφεύγοντας στις ευσταχιανές σάλπιγγες. Το µέσο αυτί συνδέεται µε τον λαιµό µας µέσα από έναν πόρο. Μπορούµε λοιπόν να ανοίγουµε και να κλείνουµε το στόµα όπως συµβαίνει όταν καταπίνουµε ή χασµουριόµαστε. Ακόµα καλύτερα, ας κλείσουµε το στόµα και τη µύτη µε τα δάχτυλα και ας φυσήξουµε απαλά – µε προσοχή όµως, γιατί υπάρχει κίνδυνος να σπάσουµε το τύµπανο. Με αυτόν τον τρόπο αντισταθµίζουµε την πίεση µε περισσότερο αέρα που θα περάσει από τις ευσταχιανές σάλπιγγες και η µεµβράνη επανέρχεται στη φυσιολογική της κατάσταση.

Το ίδιο τέχνασµα µπορεί να χρησιµοποιηθεί όταν βουλώνουν τ’ αυτιά µας στο αεροπλάνο ή στο βουνό. Πάλι είναι η πίεση που ενεργεί πάνω στο σώµα µας.

Απόσπασμα από το βιβλίο των εκδόσεων Πατάκη Η επιστήμη κάτω από την ομπρέλα  (Αντρέα Τζεντίλε, μτφρ. Σώτη Τριανταφύλλου) 

“Όταν ήμουν παιδί, όπως τα περισσότερα παιδιά, ήθελα να μάθω και να καταλάβω. Ρωτούσα με απληστία, λίγο για να περάσει η ώρα, λίγο για να μπω στο νόημα του πώς λειτουργεί ο κόσμος. Είχα την τύχη οι γονείς μου να σχετίζονται με την επιστήμη. Και χάρη στις απαντήσεις τους ανοίχτηκε μπροστά μου ένας κόσμος φτιαγμένος από κανόνες, από αιτίες και αποτελέσματα, ένας κόσμος φυσικής, ιατρικής, χημείας και βιολογίας. Έτσι κι αλλιώς, πίσω από κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής κρύβεται ένα επιστημονικό μυστήριο – στις διακοπές, η απραξία και η πλήξη μάς κάνουν πιο περίεργους. Σ’ αυτή την περιέργεια που γεννήθηκε σε μια παραλία στην Τοσκάνη της δεκαετίας του ’90 οφείλεται το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας.

Έχουμε λοιπόν εδώ μικρά παράθυρα σ’ έναν μυστηριώδη κόσμο. Δεν χρειάζεται να τα ανοίξουμε όλα, ούτε να τα ανοίξουμε με τη σειρά που προτείνω. Πηγαίνετε όπου σας οδηγεί το κύμα και ο άνεμος· πάντοτε θα υπάρχει χρόνος να πάτε πίσω και εμπρός, να πηδήξετε από το ένα θέμα στο άλλο, ακολουθώντας το νήμα που επιθυμείτε. Το πλαίσιο αφορά τέσσερις επιστημονικούς κλάδους: τη φυσική, τη χημεία, τη βιολογία και το περιβάλλον. Αλλά μην ξεγελαστείτε από αυτή την πρακτική διάκριση.

Κάθε κεφάλαιο περιέχει προτάσεις από διαφορετικές επιστήμες. Πάρτε το βιβλίο σαν μια ωραία μέρα που θα περάσετε κοντά στη θάλασσα.” Από την εισαγωγή του Α.Τζ.