ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ-ΘΑΛΕΙΑ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ|Ο ΧΡΕΜΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΝΙΑ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΟ ΤΑΛΚ

Ο «Πλούτος» είναι η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη. Τη φετινή σεζόν, στο θέατρο Τζένη Καρέζη παίζεται μια διαφορετική, μουσικοθεατρική εκδοχή του, προσαρμοσμένη για παιδιά.

Το Τaλκ μίλησε με τους πρωταγωνιστές της παράστασης Κώνσταντίνο Καζάκο και Θάλεια Προκοπίου. Ας δούμε τι μας είπαν:

Aριστοφάνης για παιδιά. Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται η παράσταση σας και πώς έγινε η μετατροπή του κειμένου και του αιχμηρού αριστοφανικού λόγου;

K.K. Η παράσταση μας απευθύνεται σε ηλικίες από 5 έως… 96 ετών. Γενικά ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί πολλές βωμολοχίες στα έργα του, όμως εμείς θέλαμε να κρατήσουμε το «ζουμί» του έργου. Έτσι κόψαμε μεγάλα κομμάτια από το κείμενο για να μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι.

Θ.Π. Όλα τα μεγαλειώδη κείμενα, όπως αυτά των αρχαίων συγγραφέων μας, απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών και σε όλες τις εποχές και καταφέρνουν να είναι πάντα εύληπτα και επίκαιρα. Η παράσταση μας έχει αμβλύνει με έναν τρόπο την αιχμηρότητα του Αριστοφανικού λόγου, πολλές φορές χρησιμοποιώντας σαν όχημα τη μουσική.

Ο Πλούτος είναι μια επίκαιρη παράσταση. Πώς καταφέρνετε να περάσετε τα αριστοφανικά μηνύματα στους μικρούς θεατές; Τι ακριβώς επιδιώκετε να έχουν κατανοήσει τα παιδιά φεύγοντας από το θέατρο; 

Κ.Κ. Γενικά ο Αριστοφάνης φτιάχνει μια ουτοπία γύρω από τα έργα του. Εγώ, προσωπικά, σαν Χρεμύλος, θέλω να βοηθήσω τον Πλούτο να δει το φως του και να μοιράζει τα λεφτά του σε αυτούς που το αξίζουν. Να είναι δίκαιος. Όσο είναι τυφλός μπορεί να γίνει άδικος, επομένως πρέπει να ξαναβρεί το φως του, ώστε να διακρίνει τον αποδέκτη του Πλούτου. Αρά, αυτό είναι και το νόημα. Ναι, υπάρχει ο Πλούτος αλλά πρέπει να παλεύουμε για αυτόν, δεν μας είναι και εντελώς απαραίτητος απλά για να μπορούμε να είμαστε καλά.

Θ.Π. Μόνο σαν απόρροια της τίμιας εργασίας έχει νόημα ο όποιος Πλούτος και Πλούτος είναι τελικά αυτό που έχει ο καθένας στην Ψυχή  του… Και το Χρήμα προκύπτει από το ρήμα χρώμαι, που σημαίνει χρησιμοποιώ … και για τον Αριστοφάνη…  Λέμε σε ένα τραγούδι της παράστασης: “Δεν τιμώ ποτέ το χρήμα πιο πολύ από όσο αξίζει, είναι μόνο ένα βήμα κι όχι τη ζωή να ορίζει…”

Ο έμμετρος λόγος βοηθάει στην κατανόηση του κειμένου και του νοήματός του; Ήταν συνειδητή η επιλογή του;

Κ.Κ. Ο έμμετρος λόγος είναι γενικά δύσκολος στην κατανόηση του. Εμείς προσπαθήσαμε να τον κρατήσουμε όσο το δυνατό καθαρό για να μπορεί ο καθένας να τον καταλάβει.

Μιλήστε μας για τους ρόλους σας, του Χρεμύλου και της Πενίας αντίστοιχα.

Κ.Κ. Ο Χρεμύλος είναι ένας φτωχός και τίμιος άνθρωπος που πηγαίνει στους Δελφούς να ρωτήσει τον Θεό Απόλλωνα τι πρέπει να κάνει σαν πατέρας για να έχει ο γιος του μια καλύτερη τύχη από αυτόν. Τότε, του απαντάει πως θα πρέπει να ακολουθήσει τον πρώτο άνθρωπο που θα συναντήσει στο δρόμο του βγαίνοντας από το ναό. Χωρίς να ξέρει το όνομα του και ποιος είναι τον ακολουθεί και μαθαίνει στο τέλος ότι αυτός ο γέροντας είναι ο Πλούτος. Γενικά, ο Χρεμύλος είναι ένας άνθρωπος που θέλει το γενικό καλό των ανθρώπων και για το πώς θα έχουν όλοι μια καλύτερη ζωή. Αυτό προσπαθεί άλλωστε.

Θ.Π. Η Πενία, ως αντίποδας του Πλούτου αν και αδερφή του, όπως αναφέρουμε -μα πως τα χουν αλήθεια σκεφτεί έτσι οι αρχαίοι και πόσο συγκινούν ακόμη- έχει κι αυτή τα επιχειρήματα της και είναι πολύ ηχηρά: Πώς ο άνθρωπος θα προοδεύσει αν δεν έχει την ανάγκη να το κάνει, αν τα έχει “όλα έτοιμα” όπως λέμε στην εποχή μας… Και στη συνέχεια αναφέρεται στους πολιτικούς, που ξεκινούν σεμνοί και ταπεινοί “μα σαν πλουτίσουν απ´το δημόσιο το ρίχνουν μονομιάς στην αδικία και ζημιώνουν λαό, κοσμάκη και στο δημόσιο βάζουν χεράκι , γίνονται του λαού εχτροί, δυνάστες και τότε οι νέοι φεύγουν μετανάστες …” Πόσο ανατριχιαστικά επίκαιρο…

Ποιος ο ρόλος της μουσικής στην παράστασή σας; 

Κ.Κ. Ο ρόλος της μουσικής είναι πρωταρχικός αν σκεφτείς ότι η μισή παράσταση είναι περικυκλωμένη από την μουσική του Δημήτρη Παπαδημητρίου και τη φωνή της Φωτεινής Δάρρα. Είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι με αυτούς τους ανθρώπους. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά υπέροχο.

Θ.Π. Είναι καθοριστικός, γιατί έτσι είναι -εκ φύσεως – και η πηγαία,μαγική μουσική του Παπαδημητρίου ,που δένει τόσο πολύ με τον αριστοφανικό λόγο. Το ότι υπάρχει όμως ζωντανή μουσική είναι μια ακόμη ιδιαιτερότητα της παράστασης. Ηθοποιοί που παίζουν όργανα αλλά και τραγουδούν ζωντανά… Θα το έλεγα σπάνιο , στις μέρες μας , όσον αφορά στο ζήτημα μιας τέτοιας παραγωγής.

Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή στην παράσταση; 

Κ.Κ. Θα μπορούσα να πω ότι η αγαπημένη μου σκηνή στην παράσταση είναι ο αγώνας επιχειρημάτων μεταξύ της Πενίας και του Πλούτου.

Θ.Π. Ομολογώ πως απολαμβάνω πολύ την σκηνή με τον Κ.Καζάκο ως Πενία , όπως και το τραγούδι, που λέω στη συνέχεια ,που με την μουσική και τους στίχους του, δίνει μια πιο ευαίσθητη -ίσως – διάσταση στον ρόλο , όμως αγαπώ πολύ  την σκηνή της γριάς, με τα τόσα πολύχρωμα κωμικά της στοιχεία αλλά και ένα τραγούδι που ερμηνεύει μοναδικά, προς το τέλος της παράστασης, η Φωτεινή Δάρρα και συμπυκνώνει  όλη την κατάσταση που έχει ζήσει τελευταία αυτή η χώρα σε έναν λυγμό …

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ!
ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
Θέατρο Τζένη Καρέζη: Ακαδημίας 3, τηλ.2103636144
Διάρκεια: 1 ώρα και 50 λεπτά
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Σάββατο 3:00 μ.μ, Κυριακή 5:00 μ.μ.
Γενική Είσοδος: 14 ευρώ
Προπώληση: 12 ευρώ

Leave a Reply