ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΟΥΔΑΡΟΣ: ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟ ΕΙΔΟΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

Αντώνης ΛουδάροςΜε αφορμή την παράσταση “Ο μικρός Amadeus- Το παιδί θαύμα”, που παρουσιάζει η παιδική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά σε σκηνοθεσία Ρέινας Σ. Εσκενάζυ και κείμενα του συγγραφέα και μουσικού Θωμά Καραχάλιου, ο πρωταγωνιστής Αντώνης Λουδάρος μιλάει στο Τaλκ για το θεατρικό αυτό έργο, τον δικό του ρόλο, τη μουσική και το παιδικό θέατρο.

  1. Καλησπέρα κ. Λουδάρο. Πείτε μας καταρχάς λίγα λόγια για την παράσταση “Ο μικρός Amadeus” που ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Τι θα παρακολουθήσουμε; 

Καλησπέρα σας. Φέτος έχω τη χαρά να συμμετέχω στην παράσταση “Ο μικρός Amadeus” που σκηνοθέτησε η Ρέινα Εσκενάζυ για το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, έναν χώρο που τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί σε σημαντικό φορέα τέχνης και πολιτισμού. Στην παράσταση αυτή, παρακολουθούμε τα παιδικά χρόνια του σπουδαίου μουσικού Αμαντέους Μότσαρτ, στην προσπάθειά του να κατακτήσει την Ευρώπη με το ταλέντο και την ιδιοφυία του. Θα γνωρίσουμε σημαντικά πρόσωπα του 18ου αιώνα που θα μας δεχτούν στα πολυτελή τους ανάκτορα, θα μάθουμε βασικούς όρους της κλασικής μουσικής και θα παρασυρθούμε στις περιπέτειες του μικρού Μότσαρτ και του πατέρα του κατά τη διάρκεια του μακρινού τους ταξιδιού. Όλα αυτά, δεμένα αρμονικά με μουσικές, χορό, κοστούμια εποχής και φυσικά πολλές κωμικές καταστάσεις. Με λίγα λόγια, είναι μία παράσταση που εμπεριέχει όλα τα είδη των τεχνών, με τρόπο όμως εύληπτο και κατανοητό για τους μικρούς μας θεατές!

  1. Υποδύεστε τον πατέρα του Μότσαρτ, τον Γιόχαν Γκέοργκ Λέοπολντ. Τι έχετε να μας πείτε για αυτόν; Ποιο ρόλο έπαιξε στο να γίνει ο γιος του ο συνθέτης που έγινε; 

Ο πατέρας του Μότσαρτ, που ερμηνεύω στην παράσταση, ήταν ο άνθρωπος που διαμόρφωσε την προσωπικότητα και στην ουσία σφράγισε την καλλιτεχνική πορεία του γιου του. Πολλοί ήρωες σε όπερες του συνθέτη έχουν στοιχεία από τη μορφή και το χαρακτήρα του Λέοπολντ, γεγονός που δείχνει την έντονη επίδραση αυτού του ανθρώπου. Ο Λέοπολντ υπήρξε και ο ίδιος μουσικός, αλλά δεν γνώρισε μεγάλη καλλιτεχνική αποδοχή ή επιτυχία και θέλησε να προσφέρει στο γιο του όλα τα εφόδια για να καταφέρει εκείνος όσα ο ίδιος δεν μπόρεσε. Υπήρξε ένας αυστηρός πατέρας, που όμως διέγνωσε εγκαίρως την ιδιοφυΐα του μικρού Μότσαρτ και έβαλε ως στόχο της ζωής του να τον ενθαρρύνει και να τον καθοδηγήσει. Οργάνωσε, μάλιστα, μία μεγάλη περιοδεία στις Αυλές της Ευρώπης για να γνωρίσουν το ταλέντο του γιου του όλοι οι βασιλιάδες και ισχυροί της εποχής. Την πορεία αυτής της περιοδείας θα παρακολουθήσουν οι μικροί θεατές στην παράστασή μας.

  1. Ποια ήταν για εσάς η μεγαλύτερη πρόκληση σε αυτόν τον ρόλο; 

Για μένα το μεγαλύτερο ζητούμενο ήταν να αποδώσω όσο το δυνατόν πληρέστερα την ιδιαίτερη σχέση που υπήρχε ανάμεσα σε πατέρα και γιο, οι οποίοι είχαν και οι δυο καλλιτεχνικές ευαισθησίες και ταλέντο. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον με μοναδικό τρόπο και φυσικά πολλά κατορθώματα του Μότσαρτ οφείλονται στην ιδιαίτερη αυτή «συνεργασία». Ελπίζω τα παιδιά να αγαπήσουν λίγο τον ξεχασμένο σήμερα Λέοπολντ που τόσο πολύ υποστήριξε το έργο του γιου του.

  1. Εσείς μικρός υπήρξατε με τον τρόπο σας παιδί- θαύμα; Δείξατε άραγε από μικρή ηλικία μια κλίση προς την ηθοποιία; 

Κάθε παιδί κρύβει μέσα του ένα μικρό θαύμα, αρκεί να το ανακαλύψει και να το εξελίξει! Προσωπικά, είχα την τύχη να έχω δύο σπουδαίες δασκάλες στο σχολείο μου, που αγαπούσαν το θέατρο και με παρότρυναν να συμμετέχω στις θεατρικές παραστάσεις που ανέβαζαν. Χάρη σε αυτές ανακάλυψα πολύ νωρίς έναν μαγικό κόσμο, στον οποίο ένιωθα ότι είμαι ο εαυτός μου και μπορώ να εξελιχθώ. Με την καθοδήγησή τους, πήρα την απόφαση να δώσω εξετάσεις στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και να κάνω την αγάπη μου επάγγελμα. Σήμερα τις ευχαριστώ και τις ευγνωμονώ που μου έδειξαν το δρόμο…

  1. Ποιος ο ρόλος της μουσικής στην παραγωγή; 

Κυρίαρχος και πρωταγωνιστικός, όπως και στη ζωή του ίδιου του Μότσαρτ.

  1. Αλήθεια, εσείς ακούγατε Μότσαρτ πριν από τη συμμετοχή σας στον μικρό Amadeus; Ποια η σχέση σας με τη μουσική του; 

Ως μικρό παιδί, δυστυχώς, δεν είχα κλασικά ακούσματα. Ανακάλυψα την κλασική μουσική και τη γοητεία της στα χρόνια που φοιτούσα στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η πρώτη μου επαφή με το έργο του Μότσαρτ ήταν η όπερα Ο Μαγικός Αυλός, που έκτοτε έχω παρακολουθήσει σε διάφορες εκδοχές. Ένα κρυφό μου όνειρο είναι να είχα τις απαραίτητες σπουδές και φωνητικές δυνατότητες για να παίξω το ρόλο του Παπαγκένο, που είναι και ο αγαπημένος μου ήρωας!

  1. Τι θέλετε να έχει “κερδίσει” ο μικρός θεατής βγαίνοντας από την παράσταση;

Στόχος μας είναι φεύγοντας τα παιδιά από το θέατρο να έχουν κάνει μία πρώτη γνωριμία με τον σπουδαίο αυτό συνθέτη και τον υπέροχο κόσμο της κλασικής μουσικής. Παράλληλα, όμως, θέλουμε να προβληματιστούν γύρω από έννοιες όπως η φιλία, η οικογένεια και η σημασία του να θέτουμε στόχους στο ταξίδι της ζωής. Πιστεύω πως οι μικροί μας θεατές θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα συναρπαστικό ταξίδι με το νεαρό Amadeus και την παρέα του και να μάθουν πάρα πολλά από τις περιπέτειες αλλά και το ταλέντο του! 

  1. Για άλλη μια χρονιά στην πόλη, παρουσιάζονται δεκάδες παιδικές παραστάσεις. Γιατί θα προτείνατε σε έναν γονιό να επιλέξει να φέρει το παιδί του στον μικρό Amadeus; 

Καταρχάς, θα πρότεινα στους γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να βλέπουν θέατρο γενικότερα, γιατί στην τρυφερή αυτή ηλικία είναι οι καλύτεροι δέκτες των μηνυμάτων και της ουσίας της θεατρικής πράξης. Το καλό θέατρο προάγει και καλλιεργεί την ψυχή γόνιμα και δημιουργικά. Ειδικά για την παράστασή μας, θα έλεγα πως αποτελεί μία πολύ καλή ευκαιρία για μία πρώτη μύηση στην κλασική μουσική με τρόπο διασκεδαστικό και ταυτόχρονα διδακτικό.

  1. Κλείνοντας, πώς βλέπετε το παιδικό θέατρο σήμερα. Οι δεκάδες παιδικές παραστάσεις, που προαναφέραμε, κάνουν ουσιαστική εκπαιδευτική δουλειά ή απλά εξυπηρετούν ψυχολογικές ή και (σε ορισμένες περιπτώσεις) οικονομικές ανάγκες των καλλιτεχνών στην Αθήνα της κρίσης; 

Ως ηθοποιός, θεωρώ ότι το παιδικό θέατρο είναι το δυσκολότερο και πιο απαιτητικό είδος θεάτρου. Όλες οι κεραίες πρέπει να είναι τεντωμένες, γιατί τα παιδιά ρουφούν την παράσταση σαν σφουγγάρια. Επίσης, τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές και δεν «χαρίζονται» σε κανέναν. Η γνώμη μου, πάντως, είναι πως είναι πολύ θετικό για τη χώρα μας να παρέχεται μία πληθώρα επιλογών και θεατρικών δημιουργιών απευθυνόμενων στα παιδιά. Σίγουρα, δεν είναι όλες οι παραστάσεις της ίδιας ποιότητας, αλλά αυτό συμβαίνει σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας και όχι μόνον στο θέατρο. Υπάρχουν όμως καλλιτέχνες στην Ελλάδα, που υπηρετούν σταθερά το παιδικό θέατρο με επαγγελματισμό και συνέπεια, χωρίς εκπτώσεις και χωρίς ιδιοτέλεια. Αρκετοί από αυτούς έχουν αφιερώσει το σύνολο της επαγγελματικής τους πορείας στη δημιουργία ποιοτικών παιδικών παραστάσεων με αξιώσεις και επίπεδο ανάλογο εκείνων του εξωτερικού. Και φυσικά, η προτίμηση και το ένστικτο των παιδιών έχει δικαιώσει τις προσπάθειές τους.

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση “Ο μικρός Amadeus- Το παιδί θαύμα” εδώ.

Leave a Reply