Οι Ιάπωνες γονείς σπάνια κοιμούνται μόνοι τους. Στη δική τους κουλτούρα η αποδεκτή διάταξη στο κρεβάτι ονομάζεται «ποτάμι», οι ίδιοι είναι οι όχθες και το παιδί τους το ποτάμι που κυλά ανάμεσά τους. Το ίδιο και οι Κινέζοι. Στη Βρετανία και την Αυστραλία, αντιθέτως, τα παιδιά ενθαρρύνονται να κοιμούνται στα δικά τους κρεβατάκια από πολύ νωρίς, καθώς η συγκατάκλιση θεωρείται μία αναχρονιστική και επικίνδυνη πρακτική. Το σίγουρο είναι πως όλοι οι γονείς δέχονται αιφνιδιαστικές βραδινές εφόδους και συχνά αναρωτιούνται: να κοιμηθούμε αγκαλιά;
ΝΑΙ-Το μωρό είναι πιο ασφαλές και μεγαλώνοντας γίνεται πιο εξωστρεφές και ανεξάρτητο
«H συγκατάκλιση είναι η μόνη λύση ενάντια στο Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου», υποστηρίζει σήμερα μεγάλη ομάδα γιατρών, ανθρωπολόγων και επαγγελματιών ψυχικής υγείας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο βιβλίο του σχετικά με το Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου ο παιδίατρος William Sears, τα βρέφη που κοιμούνται με τους γονείς τους περνούν λιγότερο συχνά στο 3ο στάδιο του βαθέως ύπνου, κατά τη διάρκεια του οποίου αυξάνονται οι πιθανότητες άπνοιας. Παράλληλα, μιμούνται τις αναπνευστικές κινήσεις του ενήλικα, ενώ αντλούν ηρεμιστική δράση από την καρδιακή λειτουργία της παρακοιμώμενης μητέρας τους. Η υπέρμαχος της συγκατάκλισης Margot Sunderland αναφέρει πως στην Κίνα, όπου η συγκατάκλιση θεωρείται δεδομένη και αυτονόητη, το σύνδρομο αυτό είναι τόσο σπάνιο που δεν έχει καν επίσημο επιστημονικό όρο. Η ίδια υποστηρίζει ότι ο χωρισμός απ’ τους γονείς προκαλεί αύξηση στη ροή των ορμονών του στρες, όπως είναι η κορτιζόλη, και με έρευνά της κατέδειξε ότι ένα παιδί που αποχωρίζεται από έναν γονιό παρουσιάζει την ίδια εγκεφαλική δραστηριότητα με ένα παιδί που αντιμετωπίζει σωματικό πόνο. Ακόμη και ο σύγχρονος τρόπος ζωής μπορεί να κατευθύνει πολλά ζευγάρια στο να κοιμούνται με το μωρό τους. Η πολύωρη απουσία τους από το σπίτι λόγω δουλειάς στη διάρκεια της ημέρας εξισορροπείται με τη νυχτερινή αγκαλιά. Σε γενικές γραμμές, οι υπέρμαχοι της συγκατάκλισης υποστηρίζουν πως τα παιδιά που μοιράζονται το κρεβάτι με τους γονείς τους μεγαλώνοντας γίνονται πιο εξωστρεφή και πιο ανεξάρτητα, ενώ διαθέτουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Επιπλέον είναι πιο υγιή και παρουσιάζουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο. Φυσικά, ακόμη και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές αυτής της πρακτικής ξεκαθαρίζουν ότι η συγκατάκλιση είναι ευεργετική μόνο όταν οι γονείς την απολαμβάνουν. Άρα, πριν δεχτείτε τους μικρούς καλεσμένους στο κρεβάτι σας, απενοχοποιήστε τη διαδικασία και δείτε πόσο καλά ή όχι νιώθετε εσείς με αυτό. Αλλιώς: ο καθένας στο κρεβάτι του!
ΟΧΙ-Μπορεί να θέσει σε κίνδυνο το μωρό ενώ ο ύπνος των γονέων δεν είναι ήρεμος
Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η συγκατάκλιση είναι επικίνδυνη καθώς σχετίζεται με το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Υπογραμμίζουν τον κίνδυνο πτώσης ή πνιγμού του παιδιού, ειδικά σε περιπτώσεις στις οποίες οι γονείς έχουν καταναλώσει αλκοόλ, είναι υπερβολικά κουρασμένοι ή φιλοξενούν στο κρεβάτι τους και ένα μεγαλύτερο αδελφάκι. Μερικοί θεωρούν ότι ο ύπνος δίπλα σε ένα αεικίνητο μωρό δεν μπορεί να είναι ήρεμος και αδιάκοπος. Επιπλέον, το ότι συνήθως το μωρό αποκοιμιέται όταν είναι και οι γονείς του στο κρεβάτι, περιπλέκει τα πράγματα όταν εκείνοι θέλουν να βγουν έξω, ή να μην πάνε για ύπνο ταυτόχρονα με το μονάκριβό τους. Επίσης, πολλοί πιστεύουν ότι θα είναι δύσκολη και χρονοβόρα η μετάβαση ενός παιδιού από το κρεβάτι των γονιών του στο δικό του. Σε γενικές γραμμές, οι επικριτές της συγκατάκλισης είναι της άποψης ότι τα μωρά πρέπει να μαθαίνουν να κοιμούνται σε δικά τους κρεβατάκια και χωρίς τη βοήθεια ενηλίκων. Η γκουρού θεωριών ανατροφής Gina Ford είναι υπέρμαχος της άποψης ότι πρέπει να καθορίζονται προγράμματα ύπνου για τα μωρά όταν ακόμη είναι πολύ μικρά. Στο βιβλίο της Πλήρης Οδηγός για Ικανοποιημένα Μωρά και Νήπια γράφει πως οι γονείς χρειάζονται και αυτοί τον δικό τους χρόνο: «Η συγκατάκλιση… στις περισσότερες περιπτώσεις έχει αποτέλεσμα οι γονείς να κοιμούνται ο καθένας σε διαφορετικό δωμάτιο» και οι μαμάδες να είναι εξουθενωμένες – μια κατάσταση δηλαδή η οποία «ασκεί φοβερή πίεση σε ολόκληρη την οικογένεια».
