Τα παιδιά που βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες γεννήθηκαν πρόωρα. Δηλαδή πριν από την 37η εβδομάδα κύησης. Για την ακρίβεια πολύ πριν από αυτήν. Είναι τα παιδιά που κάποτε λέγονταν εξαμηνίτικα ή εφταμηνίτικα και είχαν λιγότερες πιθανότητες να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή τότε σε σχέση με τώρα.

Τα παιδιά αυτά πολέμησαν σκληρά για να ζήσουν και ορισμένα εξακολουθούν να πολεμούν ακόμη για ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. Η ζωή δεν τους χαρίστηκε. Τη διεκδίκησαν. Όπως και πολλά «βήματα» στην πορεία τους. Διότι η πρόωρη γέννησή τους τα έφερε αντιμέτωπα με σημαντικά προβλήματα. Άλλοτε στην καρδιά, άλλοτε στα μάτια, στους πνεύμονες, στον εγκέφαλο κι άλλοτε στην ανάπτυξη. Είναι θαύμα – λένε ακόμη και οι επιστήμονες- πώς αυτοί οι μικροσκοπικοί οργανισμοί, που πολλές φορές ζυγίζουν λιγότερο από 1 κιλό, νικούν καταστάσεις τις οποίες αν αντιμετώπιζε ένας ενήλικας δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει, θα έμενε στην καλύτερη περίπτωση φυτό. Είναι τα μικρά μεγάλα μας θαύματα. Και γι’ αυτό είναι οι ικανότεροι πρεσβευτές μιας ημέρας σαν την Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας που γιορτάζεται στις 17 Νοεμβρίου.

Τα φωτογραφίσαμε λοιπόν για να τα καμαρώσουμε και για να δώσουμε θάρρος στους γονείς που περιμένουν τώρα έξω από τις ασήκωτες πόρτες κάποιας εντατικής μονάδας νοσηλείας νεογνών. Τα φωτογραφίσαμε όμως και για έναν ακόμη λόγο: επειδή είναι τα πλέον αρμόδια για να προσφέρουν ένα μικρό δώρο αγάπης στα πρόωρα μωρά του σήμερα. Στις φωτογραφίες κρατούν από ένα ή και περισσότερα πλεκτά χταποδάκια που θα δοθούν σε πρόωρα (ή και άρρωστα) βρέφη, στο πλαίσιο της δράσης «Μικρό Χταπόδι». Η δράση ξεκίνησε πριν από 3,5 χρόνια στη Δανία (διαβάστε λεπτομέρειες εδώ) και σήμερα παίρνει σάρκα και οστά και στην Ελλάδα μέσα από το site 31 εβδομάδες.

Για τη φωτογράφιση, χρειάζεται να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στη φωτογράφο Κυριακή Φραγκιαδάκη που ειδικεύεται στα πορτρέτα παιδιών, η οποία μας χάρισε αφιλοκερδώς τον χρόνο και τη δουλειά της. Στη Χριστίνα Παντέλη (που θα δείτε και στις φωτογραφίες) η οποία επιμελείται το εικαστικό κομμάτι του site και διαμόρφωσε το τελικό εικαστικό αποτέλεσμα των εικόνων. Και σε όλες τις μητέρες που μας εμπιστεύτηκαν τους θησαυρούς τους με σκοπό να διαδοθεί ένα μήνυμα: στις 17 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας, δωρίζουμε στα βιαστικά μωρά ένα πλεκτό χταπόδι. Ένα δώρο που ενδέχεται να τα αποτρέψει από το να τραβούν τα καλώδια στο σώμα τους και άρα να είναι πιο ήρεμα. ‘Ενα δώρο που ενδέχεται να κάνει τους γονείς τους να χαμογελάσουν μέσα στη φουρτούνα τους. Ένα δώρο συμβολικό που θέλει να τους πει ότι δεν είναι μόνοι. Κανένα μωρό μόνο του στη θερμοκοιτίδα. Κανένας γονιός μόνος του έξω από την εντατική.

Τα χταποδάκια που έφτιαξαν για εμάς αφιλοκερδώς και με πολύ κέφι οι ομάδες πλεκτριών και πλεκτών Plexi Plexi βελονάκι crochetholic και ΠΛΕΚΤΟΠΑΡΕΑΚΙ με τη διαμεσολάβηση της μπλόγκερ, μαμάς και πλέκτριας Μαρίας Ατραΐδου, θα φτάσουν σε μονάδες όλης της χώρας με αφορμή την 17η Νοεμβρίου. Για την υποδοχή τους και την ολοκλήρωση της δράσης μας θα σας ενημερώσουμε εκ των υστέρων, ενώ σύντομα θα αναρτηθούν λεπτομέρειες για το πώς μπορείτε να προμηθευτείτε κι εσείς ένα πλεκτό χταπόδι. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσοι συνέβαλαν και συμμετείχαν σε αυτή την εκστρατεία.

Διαδώστε και εσείς το μήνυμα. Μοιραστείτε την ανάρτησή μας. «Κανένας μόνος του στην προωρότητα!»

Η Κέλλυ Σώκου είναι δημοσιογράφος στο ΒΗΜΑ και τις περιοδικές εκδόσεις του, ενώ διατηρεί και το site 31 εβδομάδες στο οποίο πρωτοδημοσίευσε το παραπάνω κείμενο. Στις 31 εβδομάδες γράφει (κυρίως) κείμενα σχετικά με την κόρη της, τη Γιόννα, που γεννήθηκε πρόωρα, μόλις 31 εβδομάδων.