Άγνωστοι που κρύβονται πίσω από τη φωτογραφία της τρομακτικής κούκλας Momo, συνεχίζουν να προσεγγίζουν ανηλίκους μέσω Whatsapp και να τους στέλνουν φωτογραφίες βίαιου περιεχόμενο, ζητώντας από τα παιδιά να υλοποιήσουν με κίνδυνο τη ζωή τους, επικίνδυνες προκλήσεις. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το Momo Challenge δεν είναι τίποτε άλλο παρά υπερβολές και hoax. Από την άλλη, ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος, στα ελληνικά σχολεία φυσικά συζητιέται και σε κάθε περίπτωση, ο γονιός οφείλει να ενημερώσει τα παιδιά του για να τα προστατέψει. Διαβάσαμε το παρακάτω κείμενο στο εξαιρετικό dadoralive.com και σας το μεταφέρουμε. Η απόδοση είναι της Μαρκέλλας Δήμου.
“Όταν ήμουν στην ηλικία σου δεν υπήρχε καν έγχρωμη τηλεόραση” ή “Εμείς περπατούσαμε χιλιόμετρα για να πάμε στο σχολείο” ή “Παίζαμε με αυτοσχέδιες μπάλες”. Ποιος δεν έχει ακούσει τα παραπάνω από τους παππούδες του; Και μετά, από τους γονείς του; Και ποιος από εσάς, γονείς, δεν έχει αρχίσει να λέει-περίπου- τα ίδια στα παιδιά του; “Εμείς δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα ή τάμπλετ” ή “Περιμέναμε στωικά να παίξει το αγαπημένο μας τραγούδι στις ραδιοφωνικές εκπομπές για να το γράψουμε σε κασέτα”.
Βέβαια, παρά τις γραφικές αυτές ρήσεις εξακολουθώ να πιστεύω ότι στην ψηφιακή εποχή τα “καλά” είναι περισσότερα από τα άσχημα. Ένα από τα πολύ καλά είναι ότι η τεχνολογία μας φέρνει πιο κοντά. Μας δίνει τη δυνατότητα να μοιραστούμε στιγμές σε πραγματικό χρόνο και απομακρυσμένο χώρο. Για αυτό και το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήμουν στο San Antonio, σε πάνελ με τίτλο “Σώζοντας τα Social Media”. Ενώ στο Τέξας η γυναίκα μου απαθανάτιζε την κόρη μου να τρυπάει για πρώτη φορά τα αυτιά της για να το μοιραστεί αμέσως μαζί μου, ενώ η εννιάχρονη κόρη μου μου έστελνε sagapo με μήνυμα. Αργότερα κατάφερα να είμαι «παρών» σε ραντεβού με τον γιατρό του γιου μου χωρίς καν να είμαι εκεί. Άρα λοιπόν, ναι, η τεχνολογία για εμένα- και νομίζω για εσάς- σε αυτό το επίπεδο, είναι μαγική.
Όμως, δυστυχώς, τα πλεονεκτήματά της συνοδεύονται και από επιπλέον στρες. Γιατί ως γονείς κάνουμε τα πάντα για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας στις δικές τους ψηφιακές εξερευνήσεις. Τους αγοράζουμε κινητά και smartwatches για να μπορούμε να επικοινωνούμε άμεσα μαζί τους, για να ξέρουμε ανά πάσα ώρα και στιγμή που είναι. Επιτηρούμε τον χρόνο τους επί της οθόνης με εφαρμογές και φιλτράρουμε το περιεχόμενο στο οποίο μπορούν να έχουν πρόσβαση.
Κι όμως, στην ψηφιακή αυτή εποχή τα παιδιά μας μπορούν να έχουν ΑΜΕΣΗ πρόσβαση σε πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε, ακόμα και αν το προσπαθούμε.
Τι είναι το Momo Challenge;
Πριν από λίγους μήνες ακούσαμε για κάτι ονόματι Momo. Μια τρομακτική φιγούρα που ξεπρόβαλε στο SnapChat και στο What’s App. Και μετά, με τη βοήθεια των hackers έκανε την εμφάνισή της στο YouTube και στο YouTube Kids. Και όλο αυτό πήρε τη μορφή μιας «πρόκλησης». Το Momo Challenge ξεκίνησε πριν από έξι μήνες από την Ιαπωνία. Ενθάρρυνε τους χρήστες να επικοινωνήσουν με κάποια ύπαρξη ονόματι Momo, η οποία τους ανέθετε επικίνδυνες δοκιμασίες. Όπως για παράδειγμα να ανάψουν τον φούρνο όσο οι γονείς κοιμούνται, να χαράξουν το σώμα τους ή ακόμα και να κρεμαστούν ή να μαχαιρώσουν το λαιμό τους για να αυτοκτονήσουν. Όλα αυτά κάτω από τις απειλές της Momo ότι θα βλάψει την οικογένεια του χρήστη. Και ενώ η ύπαρξη της Momo αυτής καθαυτής έγινε γρήγορα αντιληπτή και… ευτυχώς μας τελείωσε, ενέπνευσε άλλους διεστραμμένους, με αποτέλεσμα εικόνες της Momo να εντοπίζονται στο YouTube, στο YouTube Kids, αλλά και σε videos που αφορούν το Fortnite, το Minecraft αλλά και την Πέππα του Γουρουνάκι. Με αδρά γραφικά και ερασιτεχνικό voiceover κάποιοι εξακολουθούν να ζητούν στα παιδιά να κάνουν επικίνδυνα πράγματα.
Φυσικά και είναι αδύνατον να ελέγξει κανείς τι διαχέεται στο Youtube, οι άνθρωποι του οποίου εξέδωσαν την εξής ανακοίνωση μέσω Twitter:
We want to clear something up regarding the Momo Challenge: We’ve seen no recent evidence of videos promoting the Momo Challenge on YouTube. Videos encouraging harmful and dangerous challenges are against our policies.
— YouTube (@YouTube) February 27, 2019
Χτες το βράδυ, η γυναίκα μου και εγώ αποφασίσαμε να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τη Momo, με τον φόβο ότι αν δεν γνώριζαν τι είναι, θα αποκτούσαν την περιέργεια να μάθουν. Παρ’ όλα αυτά ρωτήσαμε τη μεγάλη μας κόρη, η οποία τελικά δεν είχε -ευτυχώς- ακούσει κάτι περί αυτού, σε αντίθεση με τον επτάχρονο γιο μας που ήξερε ακριβώς περί τίνος πρόκειται, όπως και πολλά παιδιά φίλων και γνωστών μας, τα οποία αντέδρασαν ιδιαίτερα συναισθηματικά, όταν οι γονείς τους τους ανέφεραν το challenge.Ένα από αυτά ξέσπασε σε κλάματα, ενώ άλλο έκρυψε το πρόσωπό του στα χέρια του.
Η Momo είναι στην ουσία ένα γιαπωνέζικο γλυπτό με σώμα… κότας, το οποίο δεν είναι εμφανές διαδικτυακά, με αποτέλεσμα τα παιδιά να νομίζουν ότι είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι γονείς;
Η Momo δεν μας έφερε αντιμέτωπους με την ανασφάλειά μας γύρω από το διαδίκτυο και τους κινδύνους του, αλλά έβαλε στο οικογενειακό τραπέζι την κουβέντα γύρω από την αυτοκτονία. Μας υποχρέωσε πολύ νωρίς να μιλήσουμε στα παιδιά μας για το ότι κάποιοι άνθρωποι θέλουν να βλάψουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτό από μόνο του παίρνει από τα παιδιά μας ένα κομμάτι της αθωότητάς τους. Δυστυχώς όμως, με τα νέα διαδικτυακά νέα, πρέπει να το κάνουμε. Και πρέπει να το κάνουμε νωρίς. Σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο του CNN, κάθε πέντε μέρες ένα παιδί ηλικίας 5-12 αυτοκτονεί.
Κάθε. Πέντε. Μέρες.
Και εκεί που κάποτε αφορίζαμε την τηλεόραση, τώρα συνειδητοποιούμε ότι εκεί το περιεχόμενο μπορεί να μη συμβαδίζει με τα ποιοτικά μας standards, αλλά είναι ελεγχόμενο. Στα υπόλοιπα κανάλια, όμως, όπου δικαίωμα δημιουργίας περιεχομένου έχουν όλοι-μα όλοι, τα πράγματα ξεφεύγουν από τον δικό μας έλεγχο, αλλά και από τον έλεγχο του ίδιου του μέσου. Οπότε η διαρκής, ανοιχτή και ειλικρινής κουβέντα με τα παιδιά μας σχετικά με την ψηφιακή αλλά και τη σωματική τους ασφάλεια, σχετικά με το σεβασμό στην ίδια τους την ύπαρξη, είναι απαραίτητη.