Η τοπική κοινωνία των Σερρών αλλά και ολόκληρη η χώρα δεν μπορεί να πιστέψει το πώς αυτό το παιδάκι άφησε την τελευταία του πνοή στο χώρο του σχολείου. Απαντήσεις στα ερωτήματα για το τι προκάλεσε την ανείπωτη τραγωδία με τον χαμό του 11χρονου μαθητή του 9ου δημοτικού σχολείου στις Σέρρες αναμένεται να δώσουν οι πραγματογνώμονες της Ελληνικής Αστυνομίας έχουν φτάσει στο σημείο για να διερευνήσουν τα αίτια της φονικής έκρηξης.

Λίγο πριν από την κηδεία του άτυχου παιδιού, οι συμμαθητές και οι φίλοι του συγκεντρώθηκαν στο σχολείο. Ένα από τα παιδιά, σύμφωνα με πληροφορίες από το epiloges.tv, κρατούσε στα χέρια του ένα χαρτί το οποίο γράφει: «Κάντε χώρο εκεί ψηλά, έρχεται να παίξει ο Βασίλης». Η κηδεία του 11χρονου ξεκίνησε στις 4 το απόγευμα στο Α’ Νεκροταφείο Σερρών, ενώ μηνύματα συμπαράστασης καταφτάνουν από παντού για την οικογένειά του, που εγκαταστάθηκε από την Αθήνα στις Σέρρες, τόπο καταγωγής της μητέρας, πριν από μερικά χρόνια, σε αναζήτηση καλύτερης ποιότητας ζωής.

Όλα τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις Σέρρες παραμένουν σήμερα, κλειστά σε ένδειξη πένθους για τον μικρό μαθητή που έχασε αναπάντεχα τη ζωή του, ενώ το 9ο Δημοτικό, όπου φοιτούσε και ο ίδιος, θα παραμείνει κλειστό μέχρι νεωτέρας, αφού πρέπει να ολοκληρωθούν οι έρευνες στη σχολική μονάδα και να καθαριστεί ο χώρος.

Βαρύ το κλίμα στις Σέρρες

Το κλίμα είναι ιδιαίτερα βαρύ σε όλη την κοινωνία των Σερρών για τον μικρό μαθητή και μηνύματα συμπαράστασης καταφτάνουν από παντού για την οικογένειά του. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου εκπαιδευτικών της Περιφερικής Ενότητας Σερρών, με μια ιδιαίτερη συγκινητική ανακοίνωση, εκφράζει τα συλλυπητήρια του για την απώλεια του μικρού Βασίλη και τον αποχαιρετισμό με τους στίχους του Κωστή Παλαμά: «Σήμερα στην πόλη μας σκοτείνιασε νωρίς. Το ίδιο και στην καρδιά μας. Σε έναν χώρο που είναι συνυφασμένος με τη χαρά και τη δημιουργία, εκτυλίχθηκε η πράξη του δράματος που μας οδήγησε στον απόλυτο θρήνο. Είμαστε συγκλονισμένοι και συντετριμμένοι. Ένα «γιατί» πνίγεται από τον ασυγκράτητο λυγμό μας. Είναι άδικο. Είναι πέρα ​​από τα όρια μας. Ο νους μας πάει στους γονείς του μικρού Βασίλη. Συμπάσχουμε και θρηνούμε για τον αδόκητο χαμό του. Τα λόγια δεν μπορούν να αποδώσουν αυτό που νιώθουμε. Καλό μας παιδί/ Στο ταξίδι που σε πάει ὁ μαῦρος καβαλλάρης/ κύτταξε ἀπ᾿ το χέρι του/ τίποτε να μην πάρεις».