Περιμένοντας τη νέα χρονιά στο σπίτι: Γιορτινές δραστηριότητες για όλη την οικογένεια

Δύσκολη χρονιά το 2020, όμως κάποια στιγμή, σαν τις πεταλούδες, θα βγούμε από το κουκούλι μας! Αυτή είναι, άλλωστε, και η σημασία των Χριστουγέννων. Όλα προετοιμάζονται για την αναγέννηση· πρώτη και καλύτερη η φύση που, με «γυμνά» τα δέντρα της, θα υποδεχθεί την άνοιξη «καθαρή» από την κούραση του περασμένου χρόνου! Έτσι και τα παιδιά μπορούν να ετοιμαστούν να υποδεχτούν τη νέα χρονιά. Εμείς προτείνουμε ένα τραγούδι και μια δραστηριότητα για κάθε ημέρα που θα είστε σπίτι. Ποιος είπε ότι και μέσα δεν μπορείτε να περάσετε καλά; Άλλωστε τα Χριστούγεννα αυτό είναι ευκολότερο, χάρη στη μαγεία τους. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πιστέψετε σ’ αυτή, να βάλετε την καλή σας διάθεση, να μαζέψετε υλικά που έχετε στο σπίτι (άντε και λίγα επιπλέον), να φορέσετε τις πιτζάμες σας, να φτιάξετε μια ζεστή σοκολάτα και να διασκεδάσετε οικογενειακά!

23/12 Ημέρα πρώτη

Μουσική: Κάλαντα Χριστουγέννων Ικαρίας

Δραστηριότητα εικαστική – Κατασκευή μονοδιάστατου καραβιού

Αντικείμενα: Χαρτόνι σκληρό (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και μια παλιά κούτα), μολύβι, γόμα, κοπίδι, νερομπογιές, μια σειρά λαμπάκια που περισσεύουν.

Τι ασκείται: Φαντασία, λεπτή κινητικότητα, λαογραφία, γεωγραφία

Οδηγίες: Καθόμαστε κυκλικά σε ένα τραπέζι και τοποθετούμε πάνω το χαρτόνι. Λέμε λίγα λόγια για την ιστορία του καραβιού στην ελληνική λαογραφία. Μετά, με το μολύβι, σχεδιάζουμε ένα καράβι, όπως το παραδοσιακό που στολίζουμε. Ανοίγουμε με κατσαβίδι τρύπες περιμετρικά, τόσες όσα τα λαμπάκια που έχουμε. Τα παιδιά το χρωματίζουν. Μόλις στεγνώσει, βάζουμε στις τρύπες τα λαμπάκια και διακοσμούμε το σπίτι.

Ιστορία: Στην αρχαία Ελλάδα, οι άνθρωποι έβαζαν πριν από τη νέα χρονιά στα σπίτια τους κλαδιά από αειθαλή δέντρα. Από δέντρα, δηλαδή, που δεν έχουν ρίξει τα φύλλα τους για να αντέξουν τον βαρύ χειμώνα. Τα στόλιζαν μάλιστα με καρπούς και φρούτα για να δείχνουν πιο όμορφα! Στις παραθαλάσσιες, όμως, περιοχές, όπως στο νησί της Ικαρίας, τα παιδιά στόλιζαν ένα καραβάκι, που έπαιρναν μαζί τους στα κάλαντα. Μέσα του έβαζαν οι νοικοκυρές τα γλυκίσματα και τα κεράσματα που έδιναν στα παιδιά.

24/12 Ημέρα δεύτερη

Μουσική: Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα Αθήνας

Δραστηριότητα μουσική – Τα κάλαντα από παράθυρο σε παράθυρο

Αντικείμενα: Ένα laptop ή tablet ή κινητό, τρίγωνο για κάλαντα

Τι ασκείται: Επικοινωνία.

Οδηγίες: Φέτος, αφού δεν μπορούμε να πούμε τα κάλαντα από πόρτα σε πόρτα, ας τα πούμε ψηφιακά από παράθυρο σε παράθυρο, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, κατόπιν συνεννόησης με τα οικεία μας πρόσωπα. Αφού πρώτα μιλήσουμε στα παιδιά για τα παλιά έθιμα των καλάντων και εξηγήσουμε τι είναι, είμαστε καθ’ όλα έτοιμοι για τα… εναλλακτικά κάλαντα.

Ιστορία: Τα κάλαντα λέγονται πολλά χρόνια τώρα. Από τον καιρό της γιαγιάς της γιαγιάς και από τον καιρό του παππού του παππού και από ακόμα πιο παλιά. Τα παιδιά πήγαιναν συνήθως την παραμονή των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων και τα τραγουδούσαν για να μοιράσουν ευχές και για να πάρουν κεράσματα. Χτυπούσαν τις πόρτες και φώναζαν «Να τα πούμε;» «Να τα πείτε!» τους απαντούσαν. Το ίδιο με τώρα. Ξέρετε, όμως, τότε δεν τους έδιναν λεφτά για μποναμά, για κέρασμα δηλαδή. Τους έδιναν αβγά, γλυκά και άλλα καλούδια! Φέτος «θα τα πούμε» λίγο διαφορετικά, χωρίς μποναμά, έτσι για να μοιράσουμε ευχές και γέλια.

26/12 Ημέρα τρίτη

Μουσική: Dance of the Sugar-Plum Fairy – Tchaikovsky (O Quebra-Nozes)

Δραστηριότητα θεατροπαιδαγωγική – Η Ιστορία του καλικάντζαρου.

Αντικείμενα: Ένα κουβάρι κλωστής πλεξίματος ιδανικά. Αν δεν υπάρχει, τότε ένα μπαλάκι.

Τι ασκείται: Φαντασία, επικοινωνία, ανάπτυξη λόγου, εξοικείωση στην έκθεση σε κόσμο, δέσιμο της ομάδας–οικογένειας.

Οδηγίες: Καθόμαστε στο πάτωμα σε μαξιλάρες σε κύκλο ή γύρω από ένα τραπέζι όλοι μαζί ή όπως αλλιώς βολεύει, αλλά πάντα με κυκλική φορά και κοντά ο ένας στον άλλον. Κλείνουμε κινητά και τηλεοράσεις και βάζουμε τη μουσική να παίζει (όταν τελειώσει είτε μπαίνει ξανά σε επανάληψη είτε συνεχίζει να παίζει κλασική μουσική). Ένας ενήλικος εξηγεί σε όλους πώς παίζεται το παιχνίδι. Ξεκινάει την ιστορία για τον μικρό καλικάντζαρο κρατώντας την άκρη του νήματος και όταν θέλει να συνεχίσει ο επόμενος τού δίνει το κουβάρι. Έτσι όσο προχωράει η ιστορία το κουβάρι ξετυλίγεται.

Αρχή ιστορίας: «Κόκκινη κλωστή (αν είναι άλλο χρώμα η κλωστή σας πείτε το χρώμα που έχει) δεμένη και στο χέρι τυλιγμένη, είναι έτοιμη να ξετυλίξει παραμύθι για να αρχίσει… Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα Καλικαντζαροχωριό ήταν ένα καλικαντζαράκι λίγο αλλιώτικο παιδάκι. Το όνομά του ήταν… (δίνετε το κουβάρι)» Προσοχή, δεν διορθώνουμε τα παιδιά. Η φαντασία τους είναι απεριόριστη και τώρα τη θέλουμε. Αν χρειαστούν λίγη βοήθεια στην αρχή για να ξεμπλοκάρουν τα βοηθάμε. Ευκαιρία να θυμηθούμε κι εμείς πριν από τη νέα χρονιά πώς ήμασταν παιδιά.

27/12 Ημέρα τέταρτη

Μουσική: Κάλαντα Χίου Πρωτοχρονιάς

Δραστηριότητα μαγειρική – Μασουράκια Χίου.

Αντικείμενα: Δάκρυα μαστίχας και τα υλικά για το γλυκό

Τι ασκείται: Δεξιότητα, λεπτή κινητικότητα, αυτοφροντίδα, όξυνση όσφρησης-γέυσης, λαογραφία, γεωγραφία

Ιστορία: Στο όμορφο νησί της Χίου έχει κάτι δέντρα πολύ, μα πολύ μοναδικά. Τόσο μοναδικά που δεν μπορούν να ζήσουν πουθενά αλλού. Ξέρετε πόσοι άνθρωποι προσπάθησαν να πάρουν τέτοια δέντρα και να τα φυτέψουν αλλού; Ουουουου, πάρα πολλοί. Όμως τα δέντρα αυτά είναι σαν… να αγαπάνε το νησί τους τόσο πολύ που δεν μπορούν να ζήσουν μακριά του. Εσείε έχετε κάτι που να αγαπάτε τόοοοοσο πολύ που να μην μπορείτε να ζήσετε μακριά του; Τα δέντρα αυτά λέγονται μαστιχόδενδρα και από αυτά βγαίνει αυτό (δείχνουμε δάκρυ μαστίχας και παροτρύνουμε τα παιδιά να το μυρίσουν, να το γευθούν κ.λπ.) Οι γεωργοί που ασχολούνται με τα δέντρα αυτά έχουν ένα ειδικό εργαλείο που δεν χαλάει τα δέντρα, με το οποίο χαράσσουν ελαφρά τον κορμό. Από εκεί φεύγει ένα δάκρυ αλλιώτικο από τα άλλα. Αυτό εδώ. Η μαστίχα.

Συνταγή: Μασουράκια Χίου, προετοιμασία 20’, μαγείρεμα 40’, κομμάτια περίπου 30

Υλικά: 1 πακέτο φύλλο κρούστας πολίτικο, 150 γρ. βούτυρο γάλακτος, 400 γρ. γλυκό μαστίχα Χίου (υποβρύχιο), 500 γρ. αμυγδαλόψιχα, ξύσμα μανταρίνι ή λεμόνι, 2 ασπράδια, 1 πρέζα αλάτι

Για το σιρόπι: 200 γρ. ζάχαρη, 200 γρ. νερό, φλούδα από λεμόνι, 1 κ.γ χυμό λεμόνι, 2 κ.σ. ανθόνερο

Για το σερβίρισμα: άχνη, αλεσμένη αμυγδαλόψιχα

Εκτέλεση: Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160⁰ βαθμούς στον αέρα. Με τη βοήθεια των παιδιών, αλέθουμε τα αμύγδαλα στο μούλτι μέχρι να γίνουν πολύ ψιλοκομμένα (όχι σκόνη). Σε μπεν μαρί, λιώνουμε ελαφρά το γλυκό μαστίχα, να αραιώσει λίγο ώστε να μπορούμε να το αναμείξουμε με τα υπόλοιπα υλικά. Τα παιδιά βάζουν σε μπολ τα αμύγδαλα, το υποβρύχιο και το ξύσμα. Με ένα κουτάλι ανακατεύουν τα υλικά μέχρι να ενωθούν. Με την βοήθεια τους, χτυπάμε τα ασπράδια με το αλάτι σε απαλή μαρέγκα. Μόλις σχηματίζονται κορυφές που να στέκονται είναι έτοιμη. Στο μπολ με τα αμύγδαλα και το γλυκό, προσθέτουμε σιγά σιγά την μαρέγκα, ανακατεύοντας από κάτω προς τα πάνω με απαλές κινήσεις με μία μαρίζ, έτσι ώστε να ενωθούν τα υλικά. Εδώ τα παιδιά έχουν τον πιο σπουδαίο ρόλο: Κρατάνε το μπολ ακίνητο με τα δυο χέρια! Τοποθετούμε τα φύλλα στον πάγκο και τα κόβουμε στα 4 (σταυρωτά). Σκεπάζουμε με νωπή πετσέτα, ώστε να μην ξεραθούν. Ήρθε η μεγάλη ώρα του τυλίγματος. Παίρνουμε ένα τετραγωνάκι από το φύλλο. Τα παιδιά το αλείφουν όλο με λιωμένο βούτυρο και βάζουν ακριβώς από πάνω του άλλο ένα τετραγωνάκι. Κατά μήκος, τοποθετούμε σε λεπτή λωρίδα την γέμιση. Θα βοηθούσε ένα κορνέ ή μία σακούλα τροφίμων κομμένη στην άκρη της. Κλείνουμε τα πλαϊνά και τυλίγουμε σφιχτά, σαν σπρινγκ ρολς, έτσι ώστε η γέμιση να είναι μέσα σφραγισμένη. Σε βουτυρωμένο ταψί τοποθετούμε τα μασουράκια με την ένωση στο κάτω μέρος. Τα ψήνουμε για 35 με 40 λεπτά μέχρι να ροδίσουν πολύ καλά. Αν δεν θέλουμε να τα σιροπιάσουμε, τότε μόλις κρυώσουν ρίχνουμε ζάχαρη άχνη και είναι έτοιμα. Ωστόσο, αν θέλουμε να έχουν σιρόπι, τότε το φτιάχνουμε κοντά στο τέλος του ψησίματος για να είναι ζεστό. Μόλις είναι έτοιμο θα προσθέσουν τα παιδιά το ανθόνερο και θα ανακατέψουμε εμείς (προσοχή, καίει πολύ). Μόλις ψηθούν τα μασουράκια, τα βάζουμε σε άλλο ταψί κοντά το ένα στο άλλο (να μην έχουν κενά). Σιροπιάζουμε λίγο λίγο (ζεστά και τα δύο, και σιρόπι και μασούρια). Μόλις κρυώσουν και πιούν το σιρόπι τους, τα κυλάμε σε αλεσμένο αμύγδαλο.

28/12 Ημέρα πέμπτη

Μουσική: Ella Fitzgerald – Santa Claus Got Stuck in My Chimney

Δραστηριότητα θεατρική αγωγή – Μουσικοχορευτική παντομίμα.

Αντικείμενα: Συσκευή παραγωγής ήχου, εικόνες που θα βρείτε και θα κόψετε από το Τaλκ

Τι ασκείται: Παρατηρητικότητα, μίμηση, φαντασία, ομαδικότητα

Οδηγίες: Βάζετε το προτεινόμενο κομμάτι ή όποιο άλλο διασκεδαστικό χριστουγεννιάτικο τραγούδι θέλετε. Ένας κάνει «μάνα» και βάζετε στο μέτωπό του εικόνες: Άγιος Βασίλης, δέντρο, ξωτικό, καλικάντζαρος, δώρο ή ό,τι άλλο βρείτε και κόψετε. Οι υπόλοιποι προσπαθούν να κάνουν παντομίμα την εικόνα που βρίσκεται στο μέτωπό της, έτσι ώστε η μάνα να τη βρει. Ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων μπορούμε να χωριστούμε σε ομάδες. Επίσης μπορούμε να διανθίσουμε τις εικόνες με άλλες δικές μας, ή ακόμα και με φωτογραφίες μελών της οικογένειάς μας (ας είναι ένα το αντικείμενο ή άτομο στην εικόνα περιγραφής για να μην μπερδευτούν τα πιο μικρά παιδιά. Στα πιο μεγάλα μπορούμε να βάλουμε εικόνες πιο πολύπλοκες).

29/12 Ημέρα έκτη

Μουσική: Τεμπέλης Δράκος – Τρεις Χιονονιφάδες (Ορχηστρικό

Δραστηριότητα– Ανάγνωση Παραμυθιού «Μπάμπουσκα μια χριστουγεννιάτικη ιστορία»

Αντικείμενα: Συσκευή παραγωγής ήχου

Τι ασκείται: Συγκέντρωση, φαντασία, λαογραφία, γεωγραφία.

Η ιστορία: Και τώρα θα πούμε μία ιστορία. Μια ιστορία, όμως, αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Γιατί πάμε χιλιόμετρα μακριά. Σε μια χώρα που κάνει πολύ κρύο το χειμώνα. Σε μια χώρα που το ένα της πόδι πατάει στην Ευρώπη και το άλλο στην Ασία. Είμαστε στην Ρωσία και πιο συγκεκριμένα 2020 χρόνια πριν. Λίγες ημέρες πριν γεννηθεί ο Χριστός.

̶ Κοίτα το αστέρι! Από πού να ήρθε άραγε; Και γιατί είναι τόσο μεγάλο και τόσο φωτεινό; Πού να πηγαίνει και ταξιδεύει στον ουρανό; Μα αλλού ήταν χτες! Γιατί τώρα είναι πάνω από το χωριό; Τι να συμβαίνει; Μα άκου! Κόσμος πλησιάζει από τα βουνά. Τέτοια εποχή. Μες στα χιόνια και στο κρύο πού πάνε; Μοιάζει να είναι ένα μεγάλο καραβάνι! Α! Έρχονται τρεις σοφοί, με καμήλες φορτωμένες με θησαυρούς και άλογα στολισμένα.

Εντωμεταξύ, ενώ όλα αυτά συνέβαιναν στον δρόμο, μέσα σε ένα σπίτι μια γυναίκα άκουγε τις ομιλίες από το παράθυρο…

̶ Μα καλά, κάθε μέρα με αυτό το αστέρι θα ασχολούμαστε; Δουλειά δεν είχαμε, δουλειά βρήκαμε. Ήθελα να ’ξερα δουλειές δεν έχουν να κάνουν; Εγώ δεν προλαβαίνω να τελειώσω τις δικές μου: Μαγείρεμα, σκούπισμα, ξεσκόνισμα, να φέρω νερό, να φτιάξω τα κουλούρια, να φτιάξω το τουρσί, να καθαρίσω τις λάμπες κι αυτοί όλοι μέρα στο δρόμο γι’ αυτό το αστέρι…

Ένα χτύπημα της πόρτας την έβγαλε από τις σκέψεις της.

̶ Ποιος είναι; ρώτησε. Ποιοι είστε; Τι θέλετε; Ξαναρώτησε, καθώς, ανοίγοντας, αντίκρισε τρεις άνδρες.

– Θέλουμε να ξεκουραστούμε στο σπίτι σας την ημέρα και τη νύχτα να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Μας είπαν ότι έχετε το πιο κατάλληλο σπίτι στο χωριό, είπε ο ένας από τους τρεις.

– Ωωω! Ευχαριστώ. Αν νομίζετε ότι το φτωχικό μου θα σας ευχαριστήσει, περάστε με μεγάλη μου χαρά!

– Πώς σε λένε, κυρά; τη ρώτησαν.

– Μπάμπουσκα να με φωνάζετε. Όνομα δεν είναι, μα εγώ γέρασα πια. Όμως, δεν μου είπατε, εσείς ποιοι είστε;

– Είμαστε τρεις σοφοί από μακρινές χώρες. Εγώ είμαι ο Γκασπάρ, από εδώ ο Μελχιόρ και από εδώ ο Μπαλτάσαρ.

– Και τι θέλετε στα μέρη μας; απόρησε η γυναίκα, καθώς τα ονόματα της φάνηκαν περίεργα

– Περαστικοί είμαστε. Ακολουθούμε το αστέρι για να πάμε στοn νεογέννητο βασιλιά, αποκρίθηκε ο Μελχιόρ.

– Και ποιας χώρας βασιλιάς είναι αυτός;

– Ένας βασιλιάς που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί, βιάστηκε να προσθέσει ο Μπαλτάσαρ.

– Και σε ποια χώρα γεννήθηκε;

– Δεν ξέρουμε. Το αστέρι θα μας οδηγήσει. Θέλεις να έρθεις μαζί μας να δεις τον νέο βασιλιά;

– Και τι δώρα του πηγαίνετε;

– Σμύρνα, χρυσό και λιβάνι! Έλα και συ μαζί μας.

– Μπα! Δε νομίζω ότι έχω καλό δώρο για έναν βασιλιά. Έχω, βέβαια, ένα ντουλάπι γεμάτο με παιχνίδια και μάλλον κάποιο από αυτά θα κάνει. Δεν ξέρω, θα δω. Πρέπει να τελειώσω τις δουλειές μου. Πώς να αφήσω ασυγύριστα και να φύγω; Να βρω και τα παιχνίδια που θα πάω για δώρο… Ίσως έρθω αύριο… Θα σας προφτάσω.

– Μην αργήσεις, γιατί δε θα προλάβεις, είπε ο Γκασπάρ και οι τρεις σοφοί, αφού ήπιαν το τσάι τους κι έπεσε η νύχτα και το φωτεινό αστέρι εμφανίστηκε πάλι στον ουρανό, έφυγαν.

Τότε η Μπάμπουσκα άνοιξε το ντουλάπι… Έβγαλε τα παιχνίδια που είχε, τα καθάρισε και τα τακτοποίησε σε ένα καλάθι… Και μετά ακούμπησε να ξεκουραστεί. Την πήρε, όμως, ο ύπνος και ξύπνησε όταν πια έχει ξημερώσει για τα καλά και το αστέρι δεν φαινόταν πια. Τότε πήρε τα πράγματά της και βγήκε από το σπίτι. Ρώτησε από εδώ… Ρώτησε από εκεί…. Μήπως είδαν τρεις σοφούς φορτωμένους με δώρα να περνούν από εκεί. Όλοι με προθυμία της έλεγαν ότι τους είχαν δει και της έδειχναν προς την ίδια κατεύθυνση, προς το αστέρι.

– Συγγνώμη, άνθρωπέ μου, μήπως ξέρεις πού πήγαν οι τρεις σοφοί; ρώτησε αποκαρδιωμένη η Μπάμπουσκα.

–Δεν ξέρω, ακολουθούσαν το αστέρι Νομίζω στη Βηθλεέμ, σε ένα φτωχικό χωριό.

Τότε η γυναίκα πήρε τον δρόμο προς την Βηθλεέμ. Άρχισε όμως να βραδιάζει κι απογοητεύτηκε. Τότε συνάντησε τυχαία έναν καλοσυνάτο άνδρα, πρόθυμο να την βοηθήσει.

– Μήπως είδατε τους τρεις σοφούς; ρώτησε.

–Ναι!

– Τώρα πού είναι; Ξέρετε; Πήγαν στο μωρό;

– Ναι. Πήγαν να Του προσφέρουν τα δώρα τους στον στάβλο…

– Στον στάβλο; Ένα μωρό βασιλιάς σε στάβλο; απόρησε η Μπάμπουσκα.

– Πράγματι είναι βασιλιάς, μα ένας αλλιώτικος βασιλιάς, ξεχωριστός. Γιατί έγιναν θαυμαστά γεγονότα το βράδυ που γεννήθηκε. Η νύχτα έγινε μέρα… Οι ουρανοί άνοιξαν και άγγελοι ανεβοκατέβαιναν στον ουρανό, ψάλλοντας μελωδίες… Όσοι είδαν το μωρό λένε ότι έλαμπε ολόκληρο… Οι τρεις σοφοί ήρθαν μόνο γι’ αυτόν με τα δώρα τους στα χέρια και μετά χάθηκαν, όπως χάθηκε και τ’ αστέρι.

– Μα ναι, έχεις δίκιο, το αστέρι χάθηκε… Μπορείς να με πας κι εμένα εκεί να δω το μωρό; Του έφερα και δώρα, παιχνίδια, από το σπίτι μου. Δεν ήξερα πιο ήταν πιο καλό και έφερα όλα όσα καθάρισα!

– Α! Μα τώρα δεν είναι κανένας εκεί. Άργησες… Έφυγε το μωρό με την οικογένειά του.

– Τι κρίμα! Μου το είπαν οι σοφοί να μην καθυστερήσω, κι εγώ… Μπορείς έστω να μου δείξεις το μέρος που γεννήθηκε; Να ξέρεις ότι εγώ θα τον βρω τον μικρό βασιλιά.

Η Μπάμπουσκα, όμως, μάταια έψαχνε. Δεν βρήκε πού ήταν αυτό το ξεχωριστό μωρό. Τότε, αποκαμωμένη και μετανιωμένη που η καθυστέρησή της της στοίχισε να το δει, πήρε τον δρόμο του γυρισμού. Εκεί, λοιπόν, της γεννήθηκε η ιδέα να μοιράσει σε όλα τα παιδιά που συναντούσε ένα από τα δώρα που είχε για να προσφέρει σ’ αυτόν τον διαφορετικό βασιλιά. Άλλωστε δεν είχε πια νόημα να κλείσει αυτά τα όμορφα παιχνίδια πάλι στο ντουλάπι. Έτσι κατάφερε να μοιράσει χαρά σε πολλά παιδιά. Κι αυτό ήταν το δικό της δώρο. Όσο έβλεπε τα πρόσωπα των παιδιών να λάμπουν από χαρά, τόσο πιο όμορφα ένιωθε μέσα της. Κι έλεγε σ’ όλους την ιστορία γι’ αυτό το μοναδικό αστέρι, τους τρεις σοφούς και βέβαια για τον τόσο ιδιαίτερο και μοναδικό βασιλιά. Από τότε και κάθε χρονιά όλοι οι άνθρωποι μοιράζουν δώρα σαν την Μπάμπουσκα και νιώθουν κι εκείνοι τη μοναδική χαρά της προσφοράς.

30/12 Ημέρα έβδομη

Μουσική: Ελευθερία Αρβανιτάκη – Το Δέντρο των Χριστουγέννων

Δραστηριότητα μαγειρική – Πικ Νικ Χριστουγεννιάτικου δέντρου

Αντικείμενα: Τραπεζομάντηλο, φαγητό, πικ νικ, μουσική

Τι ασκείται: Επικοινωνία, δέσιμο οικογένειας, ομαδικότητα.

Δραστηριότητα: Ετοιμάστε όλοι μαζί το δείπνο σας, όπως εσείς θέλετε. Με φρούτα, τοστ, σπιτική πίτσα, σπιτικά ποπ κορν, λαχανικά και χυμούς. Φορέστε τις πιο άνετες πιτζάμες σας. Τις πιο χνουδωτές κάλτσες, τις πιο αφράτες ρόμπες και ό,τι άλλο θέλετε. Στρώστε κοντά στο δέντρο στο πάτωμα ένα καρό τραπεζομάντηλο και φτιάξτε ατμόσφαιρα αφήνοντας όσο πιο λίγα φώτα γίνεται αναμμένα. Απολαύστε το δείπνο σας όλοι μαζί, Οι ενήλικοι ας μοιραστείτε ιστορίες αγάπης και προσφοράς με τα παιδιά. Ιστορίες δικές τους ή άλλων μελών της οικογένειας ή όποιες άλλες ξέρετε.

31/12 Ημέρα όγδοη