Είδαμε την παράσταση «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και… ο Κλεομένης»

Συντεχνία του ΓέλιουΗ παράσταση «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και… ο Κλεομένης», του Volker Ludwig, σε σκηνοθεσία, μετάφραση και διασκευή του Βασίλη Κουκαλάνι, αναβιώνει τη θεατρική σεζόν 2023-2024 στο Σύγχρονο Θέατρο από τη Συντεχνία του Γέλιου.

Λίγα λόγια για το έργο

Πέρασαν δέκα χρόνια από τότε που η Συντεχνία του Γέλιου παρουσίασε την  ανατρεπτική κωμωδία  «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και… ο Κλεομένης» του Volker Ludwig. Η επιλογή της να το αναβιώσει στο Σύγχρονο Θέατρο μας χαροποιεί, καθώς η παράσταση τότε είχε  αγκαλιαστεί από το κοινό. Ταυτόχρονα, μας οδηγεί στη διαπίστωση ότι ακόμα τίποτα δεν έχει αλλάξει…

Η ιστορία αφορά μια παρέα παιδιών, την Τζέλα, τη Λέλα, τον Κόρνα και τον Κλεομένη. Όπως όλα τα παιδιά, στον ελεύθερο χρόνο τους, μετά το σχολείο συναντιούνται στη γειτονιά τους για να παίξουν. Χώρος για παιχνίδι δεν υπάρχει, οπότε παίζουν στα πεζοδρόμια, μπροστά από τους κάδους των σκουπιδιών, δίπλα στα αυτοκίνητα ή και στον δρόμο, μπροστά από τα σπίτια τους. Οι γείτονες τους φωνάζουν, γιατί κάνουν φασαρία και αυτά ψάχνουν να βρουν λύση.

Ανακαλύπτουν ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι, μπαίνουν με αγωνία μέσα και αποφασίζουν ότι εκεί θα είναι το καινούργιο τους κάστρο. Όμως, μαζί με τα παιδιά μπαίνουν στο σπίτι και δύο αστυνόμοι, για έλεγχο της ιδιωτικής περιουσίας. Τα παιδιά συλλαμβάνονται και οδηγούνται με κατηγορίες στο αστυνομικό τμήμα. Οι μικροί μας ήρωες διεκδικούν με θάρρος και δύναμη αυτό που οι μεγάλοι θα έπρεπε να έχουν φροντίσει για όλα τα παιδιά. Έναν χώρο για να παίζουν, δηλαδή το αυτονόητο.    

Η παράσταση

Η παράσταση είναι αναμφισβήτητα γενναιόδωρη. Μιλάει και στο συναίσθημα, αλλά και στο μυαλό. Δίνει ερεθίσματα, ξεκλειδώνει τις σκέψεις, ευαισθητοποιεί, αφουγκράζεται και εκπέμπει, αναλύει όσο χρειάζεται, ψυχαγωγεί και εκπαιδεύει σε δρόμους δημιουργικούς τους θεατές, μικρούς και μεγάλους, κάνοντας τους μετόχους και «συντεχνίτες».  Δίχως μεγαλοστομίες και διδακτισμό. Η διασκευή του κειμένου είναι στοχευμένη. Ενισχύει τους χαρακτήρες των ηρώων, τους κάνει πιο προσιτούς, πιο «αληθινούς».

Η Τζέλα, η Λέλα, ο Κόρνας και ο Κλεομένης είναι τα παιδιά που συναντάμε γύρω μας, είναι πραγματικά, και αυτό δημιουργεί ταύτιση στους μικρούς θεατές και κατά συνέπεια δημιουργεί προβληματισμό και ενεργοποίηση πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ήρωες επί  σκηνής, που μοιάζουν σαν να βγήκαν από την πλατεία του ίδιου του θεάτρου. Οι ηθοποιοί Μικές Γλύκας, Μαριέλα Δουμπού, Φώτης Λαζάρου, Χριστίνα Μαριάνου, Γιώργος Χιώτης και  Αντώνης Χρήστου δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και υπηρετούν σθεναρά όλες τις πτυχές του κειμένου στην εξέλιξη των καταστάσεων που υποδύονται, υπογραμμίζοντας το χιούμορ σ’ όλες τις εκφάνσεις του.

Τα ρεαλιστικά  σκηνικά-κοστούμια του Αριστοτέλη Καρανάνου και της Αλεξάνδρας Σιάφκου, όπως και η επιμέλεια της κίνησης από τη Μαργαρίτα  Τρίκκα και ο σχεδιασμός φωτισμού του Γιώργου Αγιαννίτη συμπλέουν με τη σκηνοθετική γραμμή που οδηγεί την παράσταση σε ρυθμό γρήγορο και δυναμικό, ταιριαστό στη διάθεση των ηρώων.

Η μουσική του Φοίβου Δεληβοριά  και τα  τραγούδια του, που είναι πλέον θρυλικά και έχουν αγαπηθεί από τα παιδιά, με την ενορχήστρωση του Κώστα Νικολόπουλου απογειώνουν το αποτέλεσμα, και οδηγούν στην ενθουσιώδη συμμετοχή του κοινού κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Τα μηνύματα της παράστασης

Η Συντεχνία του Γέλιου, πιστή στις αρχές της, από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της κάνει θέατρο για Ανθρώπους και όχι για παιδιά, όπως η ίδια υπερασπίζεται –με το Α κεφαλαίο, θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει, αναλογιζόμενος τα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας της και υπεράσπισης των αξιών της.

Προϋπόθεση για να κατανοήσουμε τα προλεγόμενα είναι να γνωρίσουμε την καλλιτεχνική ταυτότητα της Συντεχνίας του Γέλιου, η οποία δεν κάνει παιδικό θέατρο με τον τρόπο που οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται, δηλαδή θέατρο με όρια. Η Συντεχνία του Γέλιου καταργεί τα στερεότυπα, τα στεγανά. Σπάει τις παρωπίδες. Ανοίγει διάλογο με το κοινό σε θέματα που αφορούν τα παιδιά, τους νέους, όλους μας. Ταρακουνάει την ψυχή του θεατή και τον ευαισθητοποιεί μέσα από την τέχνη του γέλιου και του παιχνιδιού επί σκηνής. Υπάρχει σύγχυση σχετικά με  το θέατρο στην εκπαίδευση και το θέατρο της παιδαγωγικής. Η Συντεχνία του Γέλιου έχει ανοίξει δικό της δρόμο, με την τόσο ιδιαίτερη ταυτότητα που έχει «χτίσει» τόσα χρόνια από την ίδρυσή της και έχει κάνει ξεκάθαρες τις διαφορές μέσα από τις προθέσεις της σε κάθε παράσταση-θεματική που ανεβάζει. Στόχος της η κοινωνική ευαισθητοποίηση.

Το έργο του Φόλκερ Λούντβιχ πραγματεύεται ακριβώς αυτό. Αν και γραμμένο πριν από 52 χρόνια, εστιάζει στα δικαιώματα των παιδιών και στη δύναμη του «όλοι μαζί». Το σύνθημα με το οποίο βγαίνουν όλοι από το θέατρο, όταν τελειώσει η παράσταση είναι «Ένας ίσον κανένας» και «Κανένας ίσον Μηδέν» και αυτό είναι και το μεγαλύτερο μήνυμα του έργου. Η δύναμη του πολίτη, η διεκδίκηση των δικαιωμάτων του πολίτη, η αλληλεγγύη, η φιλία, η αγάπη, και πόσα ακόμα μηνύματα που μπορεί ο κάθε θεατής να πάρει προσωπικά, γιατί το έργο και η παράσταση «μιλάει» στον θεατή. Του σκουντάει τον ώμο και του λέει «κάνε κάτι», «μπορείς». Του δίνει την ελπίδα ότι, όπως τα παιδιά πιστεύουν ότι όλα μαζί μπορούν να αλλάξουν την πραγματικότητα προς το καλύτερο, έτσι μπορούν και οι μεγάλοι.

Αν συγκρίνει κανείς την εποχή που πρωτογράφτηκε το έργο, στις αρχές τις δεκαετίας του ΄70 στη Γερμανία και κατόπιν την περίοδο που ανέβηκε στην Ελλάδα για πρώτη φορά, πριν από δέκα χρόνια, με το σήμερα, θα διαπιστωθεί ότι όχι απλώς δεν έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο για την κοινωνία μας, αλλά αντίθετα έχουν όλα ξεθωριάσει. Εκπίπτουν οι αξίες μας μαζί με τα θέλω μας για κάτι καλύτερο, για τον κόσμο όπου μεγαλώνουν τα παιδιά μας.

Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, το μόνο που μένει αναλλοίωτο είναι η παιδική ψυχή. Και το θέατρο που δημιουργεί η Συντεχνία του Γέλιου σέβεται την παιδική ψυχή, την πιστεύει και καλεί και τους μεγάλους να δραστηριοποιηθούν και μάλιστα όχι μόνο σε θέματα διεκδίκησης του δημόσιου χώρου ή του σεβασμού των δικαιωμάτων του παιδιού. Ουσιαστικά, τους καλεί να δραστηριοποιηθούν συναισθηματικά και να μετέχουν σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου που ζούμε και εμείς και τα παιδιά μας. Γιατί τελικά πρέπει κάποια στιγμή να παίρνουμε την ευθύνη είτε των επιλογών μας είτε της παγωμένης απάθειάς μας.

 «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και… ο Κλεομένης»

Κείμενο: Volker Ludwig
Σκηνοθεσία / Μετάφραση / Διασκευή : Βασίλης Κουκαλάνι
Σκηνικά / Κοστούμια : Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου
Τραγούδια: Φοίβος Δεληβοριάς
Ενορχήστρωση Μουσικής: Κώστας Νικολόπουλος
Επιμέλεια Κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα
Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιώργος Αγιαννίτης
Εικαστική Επιμέλεια: 2yolk Branding & Design Agency
Θεατροπαιδωγός: Δέσποινα Μιτσιάλη
Γραφείο Τύπου & Επικοινωνίας: Ευαγγελία Σκρομπόλα
Βίντεο / Μοντάζ: Έλενα Σταυράκη
Βίντεο / Φωτογραφίες / Μοντάζ: Αντώνης Μπυριτζάς
Δημιουργία περιεχομένου: Ελίζα Κρικώνη
Yπεύθυνη παραγωγής: Λιάνα Γαβριήλ
Παίζουν οι ηθοποιοί: Μικές Γλύκας, Μαριέλα Δουμπού, Φώτης Λαζάρου, Χριστίνα Μαριάνου, Γιώργος Χιώτης, Αντώνης Χρήστου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:Κάθε Κυριακή στις 11:30 και καθημερινές για σχολεία

Τιμές εισιτηρίων
Γενική είσοδος: 12 €
ΑμεΑ και συνοδών, ανέργων, φοιτητικά, άνω των 65: 10 €
Ομαδικά άνω των 25 ατόμων: 8 €

Προπώληση εισιτηρίων:

Οργάνωση παραστάσεων για σχολεία
Τηλέφωνα: 2106644250, 6943236032, 6978068699

Σύγχρονο Θέατρο
Ευμολπιδών 45, Γκάζι (ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός)  | Τηλέφωνο: 2103464380

Leave a Reply