Σουφλέ Σοκολάτας! Ακούγοντας τον τίτλο του βιβλίου της Αλέκας Τρίπου-Μάνου, που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, με εικόνες της Ράνιας Βαρβάκη, ο νους μας πάει σε κάτι γλυκό, ζουμερό, νόστιμο, σε στιγμές ζεστές, τρυφερές, ευτυχισμένες. Όμως, η αφήγηση της Σοφίας, της εντεκάχρονης ηρωίδας του βιβλίου, δεν είναι ούτε γλυκιά και ζεστή, με ούτε και παγωμένη. Τουλάχιστον στην αρχή. Είναι η αφήγηση ενός προέφηβου παιδιού χωρισμένων γονιών, που ζει με τον πατέρα του και βλέπει τη μητέρα του τα Σαββατοκύριακα και τις μισές γιορτές. Αυτό, ως συνθήκη, είναι σπάνιο για τη χώρα μας, αλλά στην περίπτωση της Σοφίας συμβαίνει έπειτα από δικαστική απόφαση, καθώς η μητέρα εγκατέλειψε τον πατέρα, για να κάνει τη ζωή της και για να ξαναπαντρευτεί, ενώ εκείνος στάθηκε βράχος στην κόρη του και φρόντισε να τη μεγαλώνει σαν πριγκίπισσα.

Ναι, ο πατέρας της είναι τέλειος, όμορφος, σωστός επαγγελματίας, και αγαπάει τη Σοφία, ενώ η “επιπόλαιη” μητέρα, μια χοντρούλα σερβιτόρα, που τόλμησε να παρατήσει την οικογένειά της, βρήκε ένα “κουμάσι”, τον μάγειρα Μενέλαο, χήρο με δυο παιδιά, και ξανάφτιαξε τη ζωή της μαζί του. Βέβαια, η “επιπόλαιη” μητέρα θέλει να έχει την κόρη της μαζί της, αλλά ο σοβαρός πατέρας δε δέχεται να της το επιτρέψει. Μάλιστα, σκοπεύει να προσβάλει την απόφαση του δικαστηρίου και να εμποδίσει κάθε επικοινωνίας ανάμεσα σε μάνα και κόρη. Κι η Σοφία τού ορκίζεται πως ποτέ, μα ποτέ δεν θα πάει μεσοβδόμαδα στο σπίτι της μητέρας της. Κι ας συμπαθεί το ένα από τα παιδιά του Μενέλαου, τον Αχιλλέα. Κι ας της λέει η κολλητή της, που δεν την καταλαβαίνει πια, πως μια χαρά κορίτσι, κι όχι βλαμμένη, είναι η κόρη του Αχιλλέα, η Δανάη. Κι ας λατρεύει τα αδέσποτα γατάκια της οικογένειας. Άλλωστε η Σοφία, καίτοι μοναχοπαίδι, έχει παρέα. Την κούκλα της, τη Σοφίτα, με την οποία μοιράζεται όλες τις σκέψεις τις κι έναν όμορφο, μα φανταστικό κόσμο. Γιατί οι σκέψεις της, όμως, δεν είναι σκέψεις αθώες και παιδικές, μα σκέψεις κακές, φυτεμένες στο μυαλό της από έναν κακό ενήλικο, έναν άρρωστο ψυχικά, τυραννικό και καταπιεστικό πατέρα που έχει την κόρη του υπό τις διαταγές του, τη χειραγωγεί και την κακοποιεί καθημερινά σωματικά και συναισθηματικά, χωρίς φυσικά να της επιτρέπει να τον προδώσει, καλά καλά ούτε να τον καταλάβει.

Όμως, μια σειρά από γεγονότα, κάποια κρυφά κάλαντα, μια κοπάνα, μια γάτα Περσίας, ένα αποτυχημένο pool party, ένα σουφλέ σοκολάτας που η Σοφία μάλλον δεν θα ξαναφάει ποτέ και μια καλά κρυμμένη κούκλα, οδηγούν σαν ντόμινο στην αποκάλυψη της αλήθειας και στην ανάσυρση από την ψυχή του κοριτσιού κάθε απωθημένης ανάμνησης. Δεν μεγαλώνει σαν πριγκίπισσα, όπως την έχουν μάθει να πιστεύει. Η ιστορία της κρύβει βαθιά κρυμμένα μυστικά και μία διαφορετική αλήθεια που θα τολμήσει επιτέλους να αποκαλύψει στους ανθρώπους που την αγαπούν αληθινά και όχι αρρωστημένα.

Το βιβλίο αυτό, που απευθύνεται σε παιδιά άνω των δέκα ετών, το διάβασε πρώτη η κόρη μου, που θα γίνει δέκα ετών σε μια εβδομάδα. Το ξεκίνησε χτες το βράδυ και την άκουσα να μου φωνάζει στη 01:25 τη νύχτα “Μαμά, το τελείωσα”, ενώ εγώ νόμιζα πως, τόσο ήσυχη, είχε κάποια στιγμή αποκοιμηθεί (να σε κάτι που βοήθησε το μεσημεριανό τηλεμάθημα… Στο να μην κουτουλάει σήμερα το πρωί). Πήγα στο δωμάτιό της κι έπιασε να μου μιλάει για ώρα για όσα διάβασε. Είχε τόσα πολλά να μοιραστεί κι ήταν τόσο πολύ αργά που της έδωσα ραντεβού για σήμερα, οπότε και συζητήσαμε για ώρα.

Εγώ διαβάζοντας το βιβλίο έκλαιγα. Έκλαιγα για όλα τα παιδιά της διπλανής πόρτας που κακοποιούνται και δεν το ξέρουν, δεν το συνειδητοποιούν, δεν μιλούν. Έκλαιγα για όλους τους ενήλικους που κακοποιούν και για όλους τους ενήλικους που δεν αντιλαμβάνονται τις κακοποιήσεις παιδιών. Κι έκλαιγα γιατί ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βρέθηκε μια συγγραφέας που απευθύνεται σε μικρά παιδιά και τους λέει την αλήθεια στα μούτρα. Χωρίς ωραιοποιήσεις. Η ζωή δεν είναι αγγελικά πλασμένη και αυτό πρέπει να το ξέρουμε από μικροί. Ώστε και να προστατευτούμε και να προστατεύσουμε. Νομίζω ότι γι’ αυτό άρεσε τόσο στην Ελεάννα το βιβλίο: Γιατί περιέγραφε, με τη γλώσσα μιας εντεκάχρονης, σκληρές, μα αληθινές συμπεριφορές τις οποίες κλείνουμε σαν σκελετούς στα κελάρια μας και δεν τολμάμε να ψελλίσουμε. Γιατί δε χάιδευε αφτιά, αλλά μιλούσε σταράτα για την κακοποίηση, την ενδοοικογενειακή, βία, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, τη μισαλλοδοξία, τον θάνατο, την ψυχασθένεια, που υπάρχουν γύρω μας, αλλά εμείς, οι ενήλικοι, δεν μιλάμε στα παιδιά για αυτά, δήθεν για να μην τα εκθέσουμε στη δυστυχία. Αλλά όχι, νομίζω ότι δεν τους μιλάμε γιατί κι εμείς δεν ξέρουμε πώς να τα αντιμετωπίσουμε, γιατί κι εμείς λακίζουμε μπροστά τους, αντί να τα πολεμήσουμε. Οι λόγοι; Χρειάζονται δέκα άλλα άρθρα για να αναλυθούν…

Η Αλέκα Τρίπου-Μάνου είναι κοινωνική λειτουργός. Αυτό σημαίνει πως δεν έβγαλε μια ιστορία από το μυαλό της, αλλά είχε στο νου της μια σειρά από παραδείγματα που την οδήγησαν στη συγγραφή του βιβλίου. Η παιδική κακοποίηση υπάρχει γύρω μας και πρέπει να τη σταματήσουμε. Με αφορμή, λοιπόν, την κυκλοφορία του Σουφλέ Σοκολάτας και την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Παιδικής Κακοποίησης, που έχει οριστεί στις 19 Νοεμβρίου, κάντε ένα δώρο στα παιδιά σας, αν είναι από δέκα έως δεκατριών δεκατεσσάρων ετών περίπου. Δώστε τους να διαβάσουν το βιβλίο, έπειτα διαβάστε το κι εσείς και κάντε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης. Μη φοβηθείτε να τους το προσφέρετε. Είναι πολύ διαβαστερό, παρά το “στρυφνό” θέμα του και, πιστέψτε με, θα το ρουφήξουν, γιατί σίγουρα στην ηλικία αυτή έχουν πλέον βαρεθεί τα απλά, διδακτικά παραμυθάκια, που σίγουρα χρειάζονται, αλλά δεν μπορούν κι ούτε στοχεύουν στο να ξεπεράσουν ή έστω να φτάσουν την ίδια τη ζωή.  Και η ζωή λέει πως τα παιδιά που κακοποιούνται είναι πάρα πολλά, αλλά είτε επειδή δεν αντιλαμβάνονται την παρεμβατικότητα της πράξης είτε επειδή νιώθουν τύψεις είτε επειδή τους έχει ζητηθεί να κρατήσουν κάποιο μυστικό, τα μικρότερα ακόμα και επειδή δεν έχουν αναπτύξει ακόμα τον λόγο, ΔΕΝ μιλούν για την κακοποίηση που υφίστανται. Έτσι 9 στις 10 περιπτώσεις κακοποίησης παραμένουν χωρίς διάγνωση, προστασία και αντιμετώπιση. Και αυτό πρέπει να σταματήσει.

Το Σουφλέ Σοκολάτας, της Αλέκας Τρίπου-Μάνου, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. Για το βιβλίο υπάρχει στην ιστοσελίδα των εκδόσεων διαθέσιμο εκπαιδευτικό υλικό.