Δεν αρκεί ο κανόνας του εσωρούχου για την ασφάλεια των παιδιών από την σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση.

1.Χρησιμοποιούμε τις κανονικές ονομασίες των γεννητικών οργάνων, και όχι χαριτωμένα προσωνύμια. Αυτό επικοινωνεί στα παιδιά ότι η ιδιωτική τους περιοχή έχει μία ουσιώδη και σοβαρή υπόσταση που οφείλουμε να σεβόμαστε και να προστατεύουμε.

2. Τους μιλάμε από νωρίς για την ιδιωτικότητα αυτών των περιοχών. Μιλάμε για το σώμα μας, για τις λειτουργίες κάθε περιοχής και εξηγούμε ότι κανείς δεν επιτρέπεται να αγγίξει, χαϊδέψει ή παίξει με τα γεννητικά μας όργανα.

3. Δεν εξαναγκάζουμε, ούτε καν ζητάμε από τα παιδιά να αγκαλιάσουν, να φιλήσουν ή να δεχθούν την αγκαλιά και το φιλί από άλλον. Τα παιδιά είναι τόσο αυθόρμητα, που αν θέλουν να κάνουν μία τέτοια πράξη θα το κάνουν. Το να τους το ζητάμε τους επικοινωνεί ότι μπορεί να χρειαστεί να αγκαλιάσουμε/φιλήσουμε/αγγίξουμε και κάποιον που δε θέλουμε.

4. Σεβόμαστε και ακολουθούμε το όχι και το στοπ τους, είτε αυτό αφορά το σώμα τους είτε οτιδήποτε άλλο.

5. Αποφεύγουμε να παίζουμε παιχνιδάκια με μυστικά. Το “θα είναι το μυστικό μας’ είναι κλασική ατάκα που χρησιμοποιούν όσοι παρενοχλούν σεξουαλικά παιδιά.

6. Εϊμαστε κοντά τους και αφουγκραζόμαστε όσα μας επικοινωνούν. Λέμε στα παιδιά ρητά και ανοιχτά ότι μπορούν να μας εμπιστευθούν οτιδήποτε, ακόμα κι αν είναι κάτι για το οποίο ντρέπονται, ακόμα κι αν θεωρούν ότι δεν πρέπει να μας το πουν.

Οι κανόνες και τα tips δεν αρκούν. Αν οι ίδιοι σεβόμαστε και προστατεύουμε το σώμα μας, εμπνέουμε τα παιδιά μας να κάνουν το ίδιο.

Αγγελική Ελευθεράκη, Msc Ψυχολόγος και Εκπαιδεύτρια Γονέων