Αν το Taλκ ήταν παιδί θα έκλεινε σήμερα τα 8 χρόνια του. Θα ήταν ένα ζωηρό αγόρι ή ένα κορίτσι γεμάτο περιέργεια για τα πράγματα. Θα αγαπούσε το βιβλίο και το θέατρο, τις σκανταλιές και τη φύση. Θα του άρεσαν τα κέικ και οι τηγανιτές πατάτες, ο χορός και το ποδόσφαιρο. Πιο πολύ από όλα, θα λάτρευε τα ταξίδια. Θα ήταν ευαίσθητο, αλλά και τολμηρό, θα είχε τη συγκρατημένη αυθάδεια που δικαιολογείται σε ένα οκτάχρονο, τη γκρίνια πως τίποτε δεν πάει καλά, αλλά και την αισιοδοξία ότι όλα θα πάνε καλύτερα.

Αλλά το Taλκ δεν είναι παιδί. Είναι όλα εκείνα που νοιάζουν αυτούς που μεγαλώνουν παιδιά, που αγαπούν παιδιά, που κουράζονται από τα παιδιά, που προβληματίζονται για αυτά, που απογοητεύονται και που παράλληλα ελπίζουν σε αυτά και μόνο σε αυτά.

Τι είναι το Taλκ; Το Taλκ είναι μια παρέα. Πολύ μικρή, πιο μικρή από όσο φαντάζεστε αλλά πολύ πιο μεγάλη από ό,τι μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Είναι όλοι όσοι δουλεύουν για αυτό και όλοι όσοι το διαβάζουν. Είναι το θορυβώδες γραφείο μας, είναι όλοι όσοι προβάλλουν την υπέροχη δουλειά τους στις σελίδες μας.

Το Taλκ δεν είναι παιδί αλλά θα μπορούσε να είναι το δικό μου παιδί, καθώς παίρνει από μένα χρόνο και πολλή αγάπη. Θα μπορούσε να είναι ένα παιδί που μεγαλώνει και μου έχει μάθει πολλά: Ότι υπάρχει χρόνος για όλα, αν τα θέλουμε όλα. Ότι μπορούμε να τα θέλουμε όλα και να παλεύουμε για αυτά. Ότι στη ζωή όλα μπορεί να μην είναι όπως τα έχουμε φανταστεί, αλλά είναι εκεί για να μας θυμίζουν αυτά για τα οποία ξεκινήσαμε να ονειρευόμαστε.

Χρόνια πολλά Taλκ.

Και στα 80!