Με αφορμή την αρχή της σχολικής χρονιάς, είναι μια καλή ιδέα να σκεφτούμε ποιες παιδαγωγικές πρακτικές προάγουν τη μάθηση και την αγάπη του παιδιού για το σχολείο και ποιες δεν είναι και τόσο βοηθητικές. Εδώ και πολλά χρόνια ακούμε την έκφραση “το κόκκινο στιλό είναι αντιπαιδαγωγικό”. Τι εννοούμε όμως με αυτό;

Φυσικά δε μιλάμε μόνο για το χρώμα της μελάνης. Έχουν γίνει πλέον πάρα πολλές έρευνες που αποδεικνύουν ότι οι διορθώσεις, και ειδικά οι εκτεταμένες διορθώσεις, δε βοηθούν τους μαθητές να μάθουν και να βελτιωθούν, αντίθετα αυξάνουν το άγχος τους και είναι ανασταλτικές στο να τους βοηθήσουν να δοκιμάζουν και να εξασκούνται μέχρι να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη ικανότητα. (π.χ. γραφή, ανάγνωση, προφορική ομιλία σε ξένη γλώσσα και λοιπά). Δεν έχει, λοιπόν, σημασία το χρώμα του μελανιού, αλλά το ότι ο εκπαιδευτικός έρχεται και παρεμβαίνει στην προσπάθεια του μαθητή και γίνεται αυτός υπεύθυνος για τη μάθηση αντί να προάγει την ανάληψη της ευθύνης από το μαθητή.

Πολλές φορές οι δάσκαλοι πιστεύουν ότι το σημαντικότερο όλων είναι η διόρθωση, να παράγει δηλαδή ο μαθητής σωστά κείμενα, σωστές πράξεις αριθμητικής κλπ., ενώ οι έρευνες πλέον επιβεβαιώνουν ότι πιο σημαντική είναι η εξάσκηση και η επιβράβευση. Όταν ο εκπαιδευτικός συνέχεια διορθώνει, χάνει πολύτιμη διδακτική ώρα, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για περισσότερη εξοικείωση των μαθητών με το αντικείμενο, ή για το σχεδιασμό ενός απλού βιωματικού παιχνιδιού με στόχο την εμπέδωση μέσα από τη διασκέδαση και τη χαρά.

Δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πρέπει να ανατροφοδοτούμε τους μαθητές, γιατί αυτό θα δημιουργούσε μια πλαστή και ασαφή εικόνα του παιδιού για τις ικανότητες του. Απλά χρειάζεται πάντα να θυμόμαστε να ξεκινάμε αυτή την ανατροφοδότηση από τα θετικά στοιχεία του κάθε παιδιού και να του προτείνουμε τρόπους βελτίωσης μέσα από συζήτηση μαζί του, συν-δημιουργώντας έτσι με το παιδί εξατομικευμένες μεθόδους που θα το βοηθήσουν.

Τρόποι διόρθωσης στην τάξη που προάγουν την πρωτοβουλία του μαθητή στην εκπαίδευση :

• Ο κάθε μαθητής ξαναδιαβάζει προσεκτικά το γραπτό του και προσπαθεί με ηρεμία να εντοπίσει κάποια λάθη και να το βελτιώσει
• Ομαδική διόρθωση: Σε μικρές ομάδες (3-5 μαθητές) οι μαθητές διορθώνουν τα γραπτά ή τις ασκήσεις τους μαζί, συνδυάζοντας έτσι τα δυνατά σημεία του καθενός
• Γενική διόρθωση: Ύστερα από ένα τεστ , ο δάσκαλος εντοπίζει τα πιο συχνά λάθη των μαθητών της τάξης και τα παρουσιάζει στον πίνακα με τη συμμετοχή των παιδιών
• Διόρθωση σε ζευγάρια: οι μαθητές ανταλλάσουν ανά δύο τα γραπτά τους και διορθώνουν ο ένας τα λάθη του άλλου.

Όσα αναφέραμε για τους εκπαιδευτικούς ισχύουν και για τους γονείς στο σπίτι. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να μάθουν μόνα τους, να κάνουν εξάσκηση και να μαθαίνουν με δημιουργικό τρόπο χωρίς να απαιτείτε από αυτά την τελειότητα. Αφήστε τα να είναι τα ίδια υπεύθυνα για τη μάθηση τους, το διάβασμα τους και την ταχτοποίηση της τσάντας τους. Αυτό θα τα βοηθήσει να ωριμάσουν και να μεγαλώσουν αγαπώντας τη μάθηση και δε θα διαβάζουν για να σας εξευμενίσουν ή να σας ευχαριστήσουν.

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Η Κατερίνα Καρασάββα είναι Ψυχολόγος/ Ψυχοθεραπεύτρια και μπορείτε να τη βρείτε στο www.en-dia-ferw.blogspot.gr