Καλοκαίρι για τα παιδιά σημαίνει διακοπές, χαλάρωση, ραστώνη, μπάνια, παγωτά, εκδρομές, παιχνίδι και… έρωτες! Ταξιδέψτε, σας παρακαλώ, μερικά χρόνια πίσω και θυμηθείτε τους. Θυμηθείτε τα αγόρια και τα κορίτσια των διακοπών, σε χωριά, εξοχικά, κατασκηνώσεις και παντός είδους θέρετρα, που έκαναν την καρδιά σας να βροντοχτυπά. Θυμηθείτε πώς αναστατωνόσασταν και δεν ξέρατε τι να κάνετε την αναστάτωση αυτή! Θυμηθείτε πώς τους αναπολούσατε τους χειμώνες και πώς τους περιμένατε τα επόμενα καλοκαίρια. Ανατρέξτε κι εσείς στο παρελθόν, όπως κάνει η δημοσιογράφος και συγγραφέας Κατερίνα Μανανεδάκη.

Παιδικοί καλοκαιρινοί έρωτες! Παιδικοί, που αν κοιτάξω πίσω, η Ακρόπολη κι εγώ, φιλενάδες ήμασταν και παρέα κουτσομπολεύαμε, καλοκαιρινοί, βροχές και καύσωνες εναλλάξ, χάλια τα νεύρα μας, και… έρωτες! Ναι έρωτες! Τι θυμάσαι Κατερίνα; Αχχχ, τι να θυμηθώ, που έχω κάψει όλα τα τσιπάκια του μυαλού, τι τραβάω κι εγώ η μάνα, οικογένεια, παιδιά, σκυλιά, δουλειά, τρέλα αλλά… ναι, όσο κι αν μου αρέσει να γκρινιάζω, δε θα το κρύψω από σας. Θυμάμαι τον πρώτο μου παιδικό και μάλιστα κεραυνοβόλο έρωτα! Γιατί αν είναι να σου έρθει…ντουβρουτζάς, πρέπει να σου έρθει με το καλημέρα! Τον έλεγαν Ζαν, ήταν Γάλλος, είχε υπέροχα καστανά μαλλιά και καταπράσινα μάτια. Έτρωγε μια φέτα καρπούζι απέναντι μου σε μια σκηνή στην οποία κάναμε όλοι μαζί οικογενειακές διακοπές. Με κοίταγε στα μάτια και έτρωγε καρπούζι, τον κοίταγα στα μάτια και δεν μπορούσα να φάω τίποτα, πέρασα ένα μήνα να τον κοιτάω στα μάτια και να λιώνω για χάρη του, γύρω στα οκτώ πρέπει να ήμουν, αλλά μαζί του είχα ταξιδέψει και στην πιο μικρή γωνιά της Γαλλίας, γιατί η πατρίδα του αγαπημένου είναι και δική μου πατρίδα! Όταν έφυγε απότομα, χωρίς ένα γεια, χωρίς ένα καρπούζι πίσω για αναμνηστικό, έπεσα σε κατάθλιψη και οι γονείς μου, για να με κάνουν να νιώσω καλύτερα, με ανέβασαν σε μια καμήλα που βρέθηκε πρόχειρη εκεί κοντά (!) και με φωτογράφησαν πάνω της για να δω τον κόσμο από ψηλά και να ξεχάσω! Αν και τελικά τους παιδικούς έρωτες δεν τους ξεχνάς ποτέ. Κάθε φορά που τρώω καρπούζι, σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή μου αν είχα παντρευτεί τον Ζακ και δημιουργούσαμε μια φάρμα για να εκτρέφουμε καμήλες…

Το βιβλίο της Κατερίνας Μανανεδάκη «Ο πόλεμος της ζυγαριάς» (σε συνεργασία με την Ελένη Πετρουλάκη) μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός.