Η Oμάδα ΟΝΕΙΔΡΟΔΡΑΜΑ ετοίμασε φέτος τη νέα διαδραστική παράσταση-εργαστήρι «Μια τελεία…», εμπνευσμένη από το γνωστό βιβλίο «Η τελεία» του Πίτερ Ρέινολντς, βοηθώντας τα παιδιά να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή τους. Μια απολαυστική ιστορία με χιούμορ και ευαισθησία που αφυπνίζει τη σημασία της ενσυναίσθησης και πόσο σημαντικό είναι να μοιράζονται τα προβλήματά τους με τους άλλους. Προτρέπει τα παιδιά να καλλιεργούν νέες δεξιότητες, ακόμα κι όταν χρειάζονται πολλή εξάσκηση. Το εργαστήρι συμπεριλαμβάνει και ομαδικές δραστηριότητες που ενισχύουν τη χαρά της συνεργασίας και ευνοούν τη δημιουργική φαντασία των παιδιών. Η Χριστίνα Μουδάτσου, ο Γιώργος Μενεδιάτης και ο Βασίλης Παπαλαζάρου μιλούν στο Τaλκ για τη νέα τους δουλειά.Μια τελεία… είναι μόνο η αρχή. Από που πήρατε την ιδέα για αυτή την παράσταση-εργαστήριο και πώς δουλέψατε;
Βασίλης: Μετά την παράσταση – εργαστήριο “Μπες στα παπούτσια μου” και βλέποντας το πόσο “ακούμπησε” σε γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιά, ξεκινήσαμε μια έρευνα πάνω σε άλλα κοινωνικά θέματα που το παιδί έχει ανάγκη να εκφραστεί. Η αυτοπεποίθηση, οι δεξιότητες, η διαφορετικότητά. Έμπνευση ήταν “Η Τελεία”, ένα αγαπημένο παραμύθι σε μικρούς και μεγάλους, που τα παιδιά το γνωρίζουν από πολύ μικρή ηλικία. Εμείς φτιάξαμε ένα παραμύθι – εργαστήριο, που αγγίζει όμως γενικά τις δεξιότητες που καλείται να αναπτύξει ένα παιδί σε πολύ μικρή ηλικία. Τα ομαδικά αθλητικά παιχνίδια, τον χορό, τη μουσική και κυρίως τη ζωγραφική. Η τέχνη πάντα αποτελεί ελεύθερη έκφραση ενός παιδιού. Μαζί με σύμβουλο ψυχολόγο και δραματοθεραπεύτρια στήσαμε ένα εργαστήρι που τα παιδιά θα γίνουν ομάδα, θα συνεργαστούν, θα αφήσουν το αποτύπωμα τους σε ένα χαρτί, σε μια κίνηση, σε μια μουσικότητα και εν τέλει στη δημιουργία μιας κοινής ιστορίας που προκύπτει από τα ίδια. Ήταν και για μας δύσκολη η εργασία κατά την περίοδο των δοκιμών καθώς και οι ίδιοι ερχόμασταν σε στερεοτυπικές συμπεριφορές που έπρεπε να αποτινάξουμε και να μείνουμε στην ουσία.
Ποιος πρωταγωνιστεί και ποιο… πρόβλημα αντιμετωπίζει;
Γιώργος: Ο Πέρρυ, ένα παιδί που αντιμετωπίζει διάφορα «μικρά προβλήματα – μικρο δυσκολίες» στην καθημερινότητα του, αστεία τις περισσότερες φορές, όπως το να δέσει τα κορδόνια του, να διαχειριστεί τον χρόνο του ή να τακτοποιήσει το δωμάτιο του, θεωρεί πως δεν μπορεί να τα καταφέρει σε τίποτα, τα παρατάει εύκολα. Οικείες καταστάσεις, δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου να μην προσπαθεί κάτι φοβούμενος την αποτυχία… Άρα το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Πέρρυ φαίνεται απλό όμως έχει τη βάση του στον τρόπο που συμφιλιωνόμαστε με τον εαυτό μας και τις δυνατότητες που έχουμε. Όταν φτάσουμε στο σημείο να χαιρόμαστε με την προσπάθεια και όχι με το αποτέλεσμα τότε έχουμε καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό, να αντιληφθούμε πως μια τέλεια είναι μόνο η αρχή για έναν πίνακα, το να σταθώ στις μύτες για λίγα δευτερόλεπτα είναι η αρχή για μια πιρουέτα, το να γράψω μια λέξη είναι η αρχή για ένα ποίημα, το να χτυπήσω ένα πλήκτρο στο πιάνο είναι η αρχή για ένα πρελούδιο. Το να πω ένα «γεια, με λένε Γιώργο. Εσένα;» είναι η αρχή για μια νέα γνωριμία.
Το παιδί μιλάει στην κούκλα του. Είναι σύνηθες φαινόμενο, όπως και αυτό των φανταστικών φίλων. Για ποιους λόγους πιστεύετε ότι παιδιά σε μικρή -ή και μεγαλύτερη ηλικία- προτιμούν να ανοίγονται σε αντικείμενα ή σε πλάσματα της φαντασίας τους και όχι στους φροντιστές τους ή σε άλλα παιδάκια; Συχνά δε αυτή η στάση μάς ακολουθεί μέχρι μεγάλη ηλικία: Γιατί κάποιοι φοβούνται το μοίρασμα;
Χριστίνα: Πιστεύω ότι είναι περισσότερο θέμα εμπιστοσύνης. Η κούκλα θα κρατήσει τα μυστικά μου, ενδεχομένως να μην ντρέπομαι στην κούκλα μου να αποκαλύψω κάτι που έχω σκεφτεί ή μου έχει συμβεί. Η κούκλα μου θα με καταλάβει, θα με αισθανθεί, είναι κομμάτι από μένα! Δεν είναι τυχαίο ότι οι παιδοψυχολόγοι χρησιμοποιούν πολλές φορές τις κούκλες για να βοηθήσουν τα παιδιά να εμπιστευτούν και να ανοιχτούν.
Βλέπουμε πιτσιρίκια με πολλή αυτοπεποίθηση και άλλα μαζεμένα, ντροπαλά, πίσω πίσω; Άραγε είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας ή οικογένειας; Εσείς, ως Ονειρόδραμα, ασχολούμενοι χρόνια με παιδιά, με τι έρχεστε αντιμέτωποι;
Χριστίνα: Στα 15 χρόνια που κάνουμε θέατρο για παιδιά έχουμε αντιμετωπίσει πολλές και διαφορετικές συμπεριφορές παιδιών. Παιδιά ντροπαλά, συνεσταλμένα, φοβισμένα που σκοπός μας είναι να τα ενθαρρύνουμε μέσα από εικόνες-δραση, να νιώσουν εμπιστοσύνη και να πιστέψουν στον εαυτό τους. Να μάθουν να προσπαθούν και να αντλούν χαρά από αυτό που τα ίδια μπορούν να καταφέρουν και όχι από ένα άρτιο αποτέλεσμα. Ένα τέτοιο παιδί είναι και ο Πέρρυ της ιστορίας μας! Αν τώρα αυτό οφείλεται στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού; Ίσως κατά έναν μικρό βαθμό. Περισσότερο, νομίζω, οφείλεται στο οικογενειακό του περιβάλλον, στον τρόπο που μεγαλώνει και στις επιρροές που δέχεται από γύρω του.
Η παράσταση κλείνει με ένα εργαστήρι ενίσχυσης της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης. Πώς πετυχαίνετε να καλέσετε όλα τα παιδιά επί σκηνής και να συνεργαστούν; Τι κάνετε με όσα δεν θέλουν να έρθουν; Και ποιες είναι οι δράσεις του εργαστηρίου;
Χριστίνα: Τα δύο τελευταία χρόνια έχουμε εντάξει στις παραστάσεις μας το βιωματικό εργαστήρι. Δουλεύοντας με παιδιά και όχι μόνο, μέσα από ομάδες δραματοθεραπείας κατάλαβα ότι η συνειδητοποίηση και η μάθηση έρχεται όταν αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση βιωματικά. Αυτό ακριβώς ήθελε να κάνει το Ονειρόδραμα για τους μικρούς του φίλους! Υπάρχουν παιδιά που διστάζουν, που θέλουν το χρόνο τους, ακόμη κι αν μείνουν να παρακολουθούν τη δράση είναι σημαντικό. Συνήθως, όμως, μετά από λίγο σηκώνονται κι αυτά δειλά δειλά και συμμετέχουν. Όταν τώρα είναι πολλά παιδιά έχουμε και παράλληλες δράσεις, δεν έρχονται ταυτόχρονα όλα πάνω στη σκηνή για πρακτικούς λόγους. Φροντίζουμε όλες οι ομάδες να συμμετέχουν εξίσου με διαφορετικό τρόπο. Οι δράσεις του εργαστηρίου προκύπτουν από το θέμα που έχει κάθε φορά η παράσταση. “Μια τελεία…είναι μόνο η αρχή!” Ο τίτλος τα λέει όλα. Ενθάρρυνση, αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, δημιουργία!
Η καλλιτεχνική δημιουργία αυξάνει την αυτοεκτίμηση. Γιατί, όμως, συνεχώς απαξιώνεται, ακόμα και από τους ίδιους τους γονείς, από μια ηλικία και έπειτα; Να μη συζητήσω για το σχολείο…
Γιώργος: Υπάρχει ακόμη τόσο βαθιά ριζωμένη η πεποίθηση πως τα καλλιτεχνικά είναι για τα ευαίσθητα παιδιά ενώ τα αθλήματα για τα πιο ζωηρά! Επίσης, η ίδια η πολιτεία και το εκπαιδευτικό σύστημα έχει τα καλλιτεχνικά μαθήματα ως «δευτερεύοντα ». Στην προεφηβεία, οι ορμόνες τρελαίνονται, υπάρχει ένταση και πολλοί πιστεύουμε πως μετά τα 10 το παιδί χρειάζεται κάποιο άθλημα για να εκτονωθεί, όμως και το θέατρο ή ο χορός είναι ασχολίες που μπορεί εύκολα ένας έφηβος να εκτονωθεί. Η επαφή με το θέατρο βοηθάει πολύ στην ομαλή κοινωνικοποίηση ενός παιδιού, ένα παιδί που παίζει ντραμς εκτονώνεται το ίδιο με ένα παιδί που παίζει ποδόσφαιρο, ένα παιδί που κάνει χορό μπορεί να είναι εξίσου «δυνατό» με ένα παιδί που κάνει taekwondo.
Σε ποιες ηλικίες απευθύνεστε και τι θα λέγατε στους γονείς για να τους… πείσετε να έρθουν στο Θέατρο Σταθμός και στην Τελεία σας;
Βασίλης: Η παράσταση μας είναι για παιδιά από τριών ετών έως οκτώ, ωστόσο δεν το περιορίζουμε σε στενά όρια επειδή οι ήρωες είναι “άνθρωποι” κανονικοί, χωρίς να περιορίζονται σε όρια χώρου και χρόνου, αντιμετωπίζουν θέματα που αφορούν την “αυτοπεποίθηση – αυτοεκτίμηση”, κάτι που απασχολεί και έναν ενήλικο. Επίσης, δεν είναι ήρωες-σύμβολα ή παραμυθένιοι ήρωες, οπότε η ταύτιση είναι κάτι άμεσο. Είναι πολύ ευεργετικό και όμορφο να έρθουν μικροί και μεγάλοι για να έχουν μια κοινή εμπειρία παράστασης-εργαστηρίου, ώστε μετά να μπορούν να επενδύσουν πάνω σε αυτό το ερέθισμα για να μπορούν να συνομιλήσουν με τα παιδιά τους και για άλλα θέματα.
Μια τελεία…
Κείμενο: Βασίλης Παπαλαζάρου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Μενεδιάτης
Σύμβουλος εργαστηρίου: Στέλλα Μουδάτσου (παιδοψυχολόγος)
Επιμέλεια – Σχεδιασμός εργαστηρίου: Χριστίνα Μουδάτσου (ηθοποιός – δραματοθεραπεύτρια)
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Γκουγκούνης
Στίχοι – Μουσική: Στέλλα Μουδάτσου
Ενορχήστρωση μουσικής: Πάνος Δοκομόπουλος,
Φωτογραφία: Λευτέρης Καλογιός
Γραφιστική επιμέλεια: Δάφνη Γιαννακού
Καλλιτεχνική επιμέλεια – Οργάνωση παραστάσεων: Εύα Στυλάντερ
Ηθοποιοί: Βασίλης Παπαλαζάρου, Σταυρούλα-Μελλισάνθη Μακρά
Παραγωγή: ΑΜΚΕ ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΟΙ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Παραστάσεις: από 15 Οκτωβρίου 2022 με 7 Ιανουαρίου 2023
Μέρες & Ώρες παραστάσεων: κάθε Σάββατο στις 15:00
Εισιτήριο: Γενική είσοδος 10 ευρώ, Ομαδικό 8 ευρώ
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/mpes-sta-papothtsia-moy/
Διάρκεια: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Χώρος: Θέατρο Σταθμός
Διεύθυνση: Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα (Μετρό Μεταξουργείο)
Τηλέφωνο πληροφοριών: 210 52 30 267
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τη σελίδα www.oneirodrama.gr
Περισσότερες πληροφορίες – Ομαδικές Κρατήσεις – Προσκλήσεις Εκπαιδευτικών:
Δευτέρα – Παρασκευή 09:30 – 13:30
210-8658902 / 210-8674657
Βασίλης Χατζηγιάννης, 210-3222075, oneirodrama7@gmail.com
