Μόλις πριν από λίγες μέρες μια γαλλο-ιταλική επιστημονική μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αν η μέλλουσα μητέρα παίρνει αντικαταθλιπτικά στην εγκυμοσύνη τότε υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να εμφανίσει το παιδί αυτισμό.
Στη δεύτερη μελέτη, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα και του ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, με επικεφαλής τον καθηγητή αναπτυξιακής ψυχοπαθολογίας Μπράιαν Ντ’ Ονόφριο του Τμήματος Ψυχολογικών και Εγκεφαλικών Επιστημών του πρώτου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση ανέλυσαν στοιχεία για όλους τους τοκετούς στη Σουηδία μεταξύ 1996-2012, συνολικά πάνω από 1,58 εκατομμύρια παιδιά, εκ των οποίων το 1,4% είχαν γεννηθεί από μητέρες που έκαναν χρήση αντικαταθλιπτικών στο πρώτο τρίμηνο της κύησης. Η μελέτη δεν βρήκε ιδιαίτερη συσχέτιση ανάμεσα στη χρήση αντικαταθλιπτικών από τις εγκύους κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και στην αύξηση του κινδύνου για τη γέννηση παιδιού με διαταραχή αυτισμού ή διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Διαπιστώθηκε πάντως μια ελαφρώς μεγαλύτερη πιθανότητα για πρόωρο τοκετό. Ο κίνδυνος να γεννηθεί πρόωρα ένα παιδί, είναι 1,3 φορές μεγαλύτερος, αν έχει εκτεθεί στη μήτρα στα αντικαταθλιπτικά που έπαιρνε η μητέρα του. «Η εξισορρόπηση των κινδύνων και των ωφελειών της χρήσης αντικαταθλιπτικών στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι μια υπερβολικά δύσκολη απόφαση, που κάθε γυναίκα θα πρέπει να πάρει σε συνεργασία με το γιατρό της. Πάντως η μελέτη μας δείχνει ότι η χρήση αυτών των φαρμάκων κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να είναι ασφαλέστερη από ό,τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί», δήλωσε ο Ντ’ Ονόφριο. Το 82% των αντικαταθλιπτικών που εξετάσθηκαν στη μελέτη, ανήκαν στην κατηγορία των εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SRRI), όπως τα ευρέως συνταγογραφούμενα Prozac, Zoloft και Celexa.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή η κατάθλιψη στην εγκυμοσύνη μπορεί να αποβεί επικίνδυνη τόσο για την έγκυο όσο και για το μωρό, το οποίο κινδυνεύει να γεννηθεί πρόωρα ή με πολύ μικρό βάρος, οι πάσχουσες εγκυμονούσες πρέπει να συμβουλεύονται τον ψυχίατρο και τον γυναικολόγο τους, οι οποίοι θα συνεργαστούν και θα αποφασίσουν πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η πάθηση κατά τη διάρκεια της κύησης και αν θα πρέπει η μέλλουσα μαμά να συνεχίσει να παίρνει αντικαταθλιπτικά στην εγκυμοσύνη.