Η ομάδα θεάτρου Δον Κιχώτες, γνωστή εδώ και αρκετά χρόνια για τις εξαιρετικές της δουλειές στο χώρο του πολιτισμού για παιδιά, μιλάει στο Τaλκ με αφορμή την νέα παράσταση “Παραμύθι χωρίς όνομα”, που παρουσιάζουν κάθε Κυριακή στο θέατρο Σταθμός.
- Καλημέρα Δον Κιχώτες! Πείτε μας καταρχάς ποιοι είστε και τι κάνετε;
Καλημέρα και σε εσένα Ταλκ! Είμαστε οι Δον Κιχώτες, μία παρέα φίλων και συμμαθητών από τη δραματική σχολή που επειδή μας άρεσε να παίζουμε μαζί, ξυπνήσαμε ένα πρωί, πήγαμε στην εφορία, πήραμε ΑΦΜ και γίναμε επίσημα ομάδα. Φτιάχνουμε θεατρικές παραστάσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, παρουσιάζουμε βιβλία και γενικά ψάχνουμε αφορμές για παιχνίδι.
- Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το Παραμύθι Χωρίς Όνομα; Πώς το προσεγγίσατε;
Ψάχναμε ένα κλασικό κείμενο από την λογοτεχνία για παιδιά, που να αναφέρεται σε κάτι «καθολικό», να μας αφορά και να μας εμπνέει. Και το βρήκαμε. Και τυχαίνει να είναι ένα κείμενο τόσο επίκαιρο, όσο ίσως κανένα άλλο αντίστοιχο. Το προσεγγίσαμε με σεβασμό και με προσοχή, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν το «πειράξαμε» κιόλας. Το πειράξαμε και μάλιστα αρκετά. Βλέπεις έπρεπε να χωρέσουν όλες οι τοποθεσίες της ιστορίας σε μαυροπίνακες και όλοι οι ρόλοι στα σώματα τριών ηθοποιών…
- Το έργο της Δέλτα, αν και γράφτηκε πριν από 100 και βάλε χρόνια, το 1910, μοιάζει να περιγράφει την Ελλάδα του σήμερα. Ποιες ομοιότητες εντοπίσατε; Είμαστε η Χώρα των Μοιρολάτρων; Ποιος είναι ο Αστόχαστος; Ποια είναι η Παλάβω; Υπάρχει κάπου ο Συνετός;
Το έργο θα μπορούσε να έρθει σε απόλυτη αντιστοιχία με το σήμερα, αλλά ίσως αυτό να το αποδυνάμωνε. Τα ιδανικά εκείνης της εποχής και ο χώρος στον οποίο οι άνθρωποι έψαχναν λύσεις, είναι διαφορετικά από τα σημερινά. Το ζήτημα είναι να αντιληφθούμε την κοινή ανάγκη του τότε με αυτή του σήμερα.
Και ο Αστόχαστος και η Παλάβω, είναι πτυχές του καθενός μας που εκτός από την καθημερινότητά μας, αποτυπώνονται και στις πολιτικές μας επιλογές. Όπως λέει και η Πηνελόπη Δέλτα στο Παραμύθι “Ο λαός μας είναι σαν όλους τους λαούς, ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος”. Κάπου εκεί έξω, λοιπόν, θα υπάρχει σίγουρα και ο Συνετός. Εμείς συνεχίζουμε να τον ψάχνουμε… στους εαυτούς μας πρώτα απ’ όλα.
- Το βιβλίο είναι διδακτικό. Άλλωστε γράφτηκε σε μια εποχή που ο διδακτισμός βασίλευε στην παιδική λογοτεχνία. Σήμερα, όμως, θεωρείται ξεπερασμένος και συχνά κατακρίνεται. Πώς το αντιμετωπίσατε;
Αυτό ήταν ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε στη διασκευή μας. Προσπαθήσαμε να διατηρήσουμε τον ιδιαίτερο καμβά της ιστορίας, να μείνουμε πιστοί στο πνεύμα του κειμένου της Δέλτα, στην υπέροχη γλώσσα του και στα νοήματα που θέλει να μας επικοινωνήσει. Προσπαθήσαμε να κάνουμε το λόγο άμεσο και προσιτό, με στόχο ο κάθε θεατής –μικρός ή μεγάλος- φεύγοντας από το θέατρο να πάρει μαζί του ό,τι αυτός επιλέξει, ό,τι τον άγγιξε ή ό,τι ένιωσε ότι τον αφορά, μακριά από διδακτισμούς και «υψωμένα δάχτυλα».
- Το Παραμύθι Χωρίς Όνομα έχει happy end! Λέτε να περιμένουμε κάτι τέτοιο και στη σύγχρονη Ελλάδα;
Το happy end της ιστορίας οφείλεται σε μια μεγάλη αλλαγή. Από το να περιμένουμε το δικό μας happy end, καλύτερα ας δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις που θα φέρουν κάποια αλλαγή προς το καλύτερο. Είμαστε ρεαλιστές όπως οι μεγάλοι και αισιόδοξοι όπως τα παιδιά. Μην ξεχνάς, Τaλκ, ότι είμαστε Δον Κιχώτες! Αλίμονο αν πάψουμε να ελπίζουμε και να προσπαθούμε για το καλύτερο.
- Γιατί θα προτείνατε σε ένα γονιό να φέρει το παιδί του στην παράσταση; Τι μηνύματα θέλετε να έχουν κρατήσει φεύγοντας από το θέατρο;
Θα το προτείναμε γιατί θα περάσει καλά και ο γονιός και το παιδί του και θα έχουν μετά πολλά θέματα να κουβεντιάσουν και ίσως πολλές απορίες να λύσουν. Φυσικά εννοούμε ότι ο γονιός θα έχει απορίες, τις οποίες θα λύσει το παιδί, μην πάει ο νους σου στο αντίθετο. Παράλληλα, είναι μια ευκαιρία για επαφή με τον κόσμο αυτής της σπουδαίας συγγραφέως και ίσως μια αφορμή για να ανακαλύψουν τα παιδιά και τα υπόλοιπα αγαπημένα βιβλία της. Όσο για τα μηνύματα, όπως είπαμε και πριν, προ(σ)καλούμε μικρούς και μεγάλους να νοηματοδοτήσουν την ιστορία όπως θέλουν…
- Εκτός από το Παραμύθι Χωρίς Όνομα, τι άλλο κάνετε ως Ομάδα;
Το Παραμύθι Χωρίς Όνομα τις καθημερινές ημέρες ταξιδεύει στα σχολεία, ενώ κάθε Κυριακή στις 15:00 παρουσιάζεται στο θέατρο Σταθμός. Και αυτή τη χρονιά συνεργαζόμαστε με κάποιες δημοτικές βιβλιοθήκες (Αγίας Παρασκευής, Αλίμου, Καλλιθέας) και παρουσιάζουμε εκεί παραστάσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και δρώμενα. Επίσης παρουσιάζουμε στην Τεχνόπολη στις 12 και 19 Νοεμβρίου την παράσταση «Μια πόλη στο σκοτάδι», συνεργαζόμαστε σταθερά με τις εκδόσεις Μεταίχμιο για βιβλιοπαρουσιάσεις, ετοιμαζόμαστε για τις Χριστουγεννιάτικες παραστάσεις μας και παράλληλα το κάθε μέλος της ομάδας έχει και την δική του προσωπική πορεία στο θέατρο. Καμιά φορά δίνουμε και συνεντεύξεις σε αγαπημένα έντυπα και ιστοσελίδες. Πάει κάπου το μυαλό σου, βρε Τaλκ;
Μάθετε περισσότερα για τους Δον Κιχώτες εδώ.
