Ο συγγραφέας Αντώνης Παπαθεοδούλου, η εικονογράφος Ίρις Σαμαρτζή και οι εκδόσεις Παπαδόπουλος δημιούργησαν τη σειρά «Μικρά ταξίδια με τη φαντασία του Ιουλίου Βερν», ώστε να γνωρίσουν τη μαγεία των έργων του Γάλλου συγγραφέα και τα μικρά παιδιά. Κανόνισα, λοιπόν, ένα ραντεβού με τον Αντώνη και την Ίριδα για να συζητήσουμε για τη δουλειά αυτή. Στην πορεία, όμως, προέκυψε άλλος ένας συνεντευξιαζόμενος, από κει που δεν το περίμενα… Οπότε η κουβέντα, πήρε μια ιδιαίτερη τροπή…
Πελιώ: Ώστε λοιπόν τα «Φανταστικά Ταξίδια» του Ιούλιου Βερν, είναι και για πολύ μικρά παιδιά.
Ιούλιος Βερν: Όχι βέβαια!
Πελιώ: Με όλο τον σεβασμό αλλά είμαι σίγουρη ότι ο Αντώνης και η Ίριδα, δύο από τους αγαπημένους μου δημιουργούς παιδικών βιβλίων, διαφωνούν μαζί σας…
Αντώνης: Εγώ μάλλον συμφωνώ… το έργο του κύριου Βερν δεν είναι για παιδιά.
Ιούλιος Βερν: Τώρα μιλάς σωστά!
Ίρις: Όμως είναι γεμάτο από στοιχεία που μπορούν να ενθουσιάσουν τα παιδιά και να απογειώσουν τη φαντασία τους…
Ιούλιος Βερν: Δηλαδή; Για εξηγηθείτε…
Ίρις: Αξέχαστους τολμηρούς χαρακτήρες!
Αντώνης: Οχήματα, εφευρέσεις…
Πελιώ: Εξερευνήσεις και ανακαλύψεις χρόνια μπροστά από την εποχή τους! Στις 28 σελίδες κάθε βιβλίου σας, χωρούν ολόκληροι κόσμοι της περιπέτειας και της επιστήμης!
Ιούλιος Βερν: 28 σελίδες; Mon Dieu! Πώς τολμήσατε τέτοια περίληψη!
Αντώνης: Εδώ είναι το μυστικό μας…
Ίρις: Δεν είναι περίληψη. Ούτε και διασκευή απλώς… είναι ας το πούμε… ένα ταξίδι!
Αντώνης: Γίναμε παιδιά, ξαναταξιδέψαμε τις σελίδες κάθε βιβλίου σας και κρατήσαμε μόνο ό,τι μας έκανε εντύπωση…
Ιούλιος Βερν: Τα «Φανταστικά Ταξίδια» μου δηλαδή, αλλά με μια παιδική ματιά ταξιδιώτη!
Ίρις: Αυτό.
Πελιώ: Ίρις, ο λόγος σε εσάς. Καταρχάς ποια ήταν η δική σας σχέση ως αναγνώστριας και ουχί ως εικονογράφου με τον Βερν. Έπειτα, πώς ήταν η συνεργασία με τον Ιούλιο και με τον Αντώνη. Ποιος είναι ο πιο δύσκολος εκ των δυο; Πόσο παρενέβησαν στο έργο σας. Εκφραστείτε ελεύθερα!
‘Ιρις: Κάθε φορά πάντως που ξεκινάω να διαβάζω ένα βιβλίο του κύριου Βερν λέω μέσα μου: “Για να δούμε..τι έχει ετοιμάσει πάλι; Πού θα πάμε σήμερα;”. Η αλήθεια είναι όμως ότι δε μπορώ να διαχωρίσω το ρόλο του αναγνώστη απ’ αυτόν του εικονογράφου. Αυτόματα, με το που ξεκινάω να διαβάζω, αρχίζει και ζωγραφίζει το μυαλό μου. Πάντως, και με τον κύριο Βερν και με τον Αντώνη τα πάμε περίφημα. Διαβάζω και τις δυο εκδοχές – και τη μεγάλη και τη μικρή- για να μη στενοχωρήσω κανέναν. Και με αφήνουν να κάνω ό,τι θέλω. Εντάξει, ο κύριος Βερν πάντα με ρωτάει γιατί βάζω μαϊμούδες, πουλιά, σκυλάκια να συντροφεύουν τους πρωταγωνιστές, ενώ δεν υπάρχουν στην ιστορία. Όταν, όμως, του εξηγώ συμφωνεί και μου δίνει ιδέες.
Πελιώ: Αντώνη, πόσο δύσκολο είναι τελικώς το εγχείρημα να διασκευάζεις έναν κλασικό για μικρές ηλικίες. Σε αφήνει ήσυχο ο κύριος Βερν;
Αντώνης: Αρκετά δύσκολο. Γιατί πρέπει να σεβαστείς ταυτόχρονα και το δημιουργό και το κοινό για το οποίο διασκευάζεις. Πρέπει να αλλάξεις, να κόψεις, να αναδιατυπώσεις πράγματα, να αναδείξεις λεπτομέρειες αλλά και να αφαιρέσεις ολόκληρα κομμάτια κάποιες φορές! Κι έπειτα να ξαναχτενίσεις αυτό που έφτιαξες για να σιγουρευτείς ότι συνεχίζει να είναι ένας Βερν.
Ιούλιος Βερν: Να αφαιρέσεις κομμάτια; Πώς τολμάς νεαρέ! Σε καλώ τώρα αμέσως σε μονομαχία!
Αντώνης: Να, ας πούμε για παράδειγμα τη μονομαχία στο Από τη Γη στη Σελήνη, την έβγαλα. Βλέπετε, κ. Βερν, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μια τέτοια διασκευή μπορεί να μεταφέρει το πνεύμα και τις ιδέες της γραφής σας, αλλά μεγαλώνει παιδιά του σήμερα! Μονομαχίες, στοιχήματα, ξεπερασμένες γενικεύσεις για λαούς και χώρες, κυνήγι σπάνιων ζώων… είναι πολλά που, αλλιώς ιδωμένα στην εποχή σας, μας βοήθησαν να ωριμάσουμε και τώρα, στη δική μας εποχή, είναι –ευτυχώς- αδιανόητα.
Ιούλιος Βερν: Κι εγώ νόμιζα ότι τα κείμενα μου ήταν χρόνια μπροστά…
Ίρις: Μα στ’ αλήθεια ήταν! Κι όχι μόνο σε επιστημονικά αλλά και σε κοινωνικά θέματα… είναι στιγμές που μας εκπλήσσετε με το πόσο μπροστά ήσασταν!
Αντώνης: Κι αυτές τις στιγμές σας τις αναδείξαμε σε κεφάλαια ολόκληρα!
Πελιώ: Αντώνη και Ίρις (σε σας μου επιτρέπω εν τέλει τον ενικό, στον κ. Βερν δεν θα τολμούσα…), πώς συν-εργάζεστε για να φτιάξετε ένα «Μικρό ταξίδι με τη φαντασία του Ιουλίου Βερν»; Δουλεύετε μαζί, παράλληλα; Ξεχωριστά; Τσακώνεστε ποτέ; Μήπως δεν αντέχει να βλέπει ο ένας τον άλλον και σκάει το φάντασμα του κ. Βερν και σας επαναφέρει στην τάξη; Α, και σε πόσον καιρό ολοκληρώνετε ένα βιβλίο της σειράς;
Ίρις: Ναι, δουλεύουμε μαζί. Και οι δυο (ουπς, συγγνώμη..και οι τρεις ήθελα να πω) θέλουμε όσο γίνεται να απογειώσουμε την ιστορία. Αυτό θα ήταν ανέφικτο αν δε συζητούσαμε, ξανασυζητούσαμε, ξανα-ξανασυζητούσαμε… Ο κύριος Βερν δε, πάντα κανονίζει απίθανα μέρη να συναντηθούμε και να συζητήσουμε. Έχουμε κάνει μίτινγκ σε υποβρύχια, σε τρένα, σε αερόστατα… Να τσακωθούμε; Ποτέ! Πόσο καιρό παίρνει; Μμμ… δύσκολη απάντηση. Ας πούμε, εγώ θέλω ένα μήνα και κάτι για να ολοκληρώσω την εικονογράφηση.
Αντώνης: Δουλεύουμε μόνο μαζί. Ο μόνος λόγος που έχω τσακωθεί με την Ίριδα όμως –και αρκετές φορές- είναι το πόσο εκνευριστικό βρίσκω το ότι ποτέ δεν τσακώνεται. Το φάντασμα του κυρίου Βερν είναι πανταχού παρόν και μας βάζει τρικλοποδιές. Αλλά η Χριστίνα και ο Γιάννης, οι εκδότες μας, είναι πάντα εκεί πρόθυμοι να τους σμπαραλιάσουμε τα νεύρα με τις αμφιβολίες μας. Το σε πόσον καιρό το ολοκληρώνουμε δεν το απαντώ γιατί είναι ήδη σπασμένα τα νεύρα τους.
Πελιώ: Για όσους δεν γνωρίζουν τα βιβλία που δημιουργήσατε είναι «Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες ή ποιος είναι ο πιο πλούσιος», το φανταστικό (κυριολεκτικά και μεταφορικά) «Από τη Γη στη Σελήνη ή το κανόνι της Ειρήνης», το «Ταξίδι στο κέντρο της Γης ή ένας πλανήτης γεμάτος μυστικά», οι «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα ή ο Νέμο, ο Ναυτίλος και άλλα μυστήρια του βυθού», ο «Ροβήρος ο κατακτητής ή ο καπετάνιος των ουρανών» και οι «5 εβδομάδες με το αερόστατο ή η γνώση είναι περιπέτεια». Αντώνη και Ίρις, υπάρχει κάποιο από τα 6 βιβλία που να αγαπάτε λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπα; Κι αν ναι, γιατί;
Αντώνης: Εγώ το «Ταξίδι στο Κέντρο της Γης», γιατί πρώτα με την έρευνα και μετά με τις εκδηλώσεις που οργανώσαμε, με ξαναέφερε κοντά στο τμήμα Γεωλογίας, στο πανεπιστημιακό αντικείμενο που αγάπησα πιο πολύ κι ας το άφησα μερικά μαθήματα πριν το πτυχίο.
Ίρις: Εγώ νομίζω τα αγαπώ όλα εξίσου. Γιατί το καθένα με πάει κάπου άλλου. Σαν παιδί λάτρευα το Φιλέα Φογκ, βέβαια, και το πώς κέρδισε το στοίχημα.
Πελιώ: Τα βιβλία, εντωμεταξύ, ξεκίνησαν και διεθνή καριέρα. Για πείτε μας!
Αντώνης: Κυκλοφόρησαν ήδη στα Ισπανικά και τα Καταλανικά και πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσουν και στην Κίνα!
Πελιώ: Πώς θα συνεχίσει η σειρά; Ποιους τίτλους να περιμένουμε και πότε; Το αγαπημένο μου βιβλίο, κ. Βερν, είναι η Μυστηριώδης Νήσος. Γιατί δεν το έχουν πιάσει ακόμα στα χέρια τους; Δεν πιστεύω να τους εμποδίζετε;
Ιούλιος Βερν: Α, χα χα! Εδώ θα πάρω την εκδίκησή μου. Είναι τεράστιο, με πολλούς χαρακτήρες και πυκνή πλοκή… να δω τι θα καταφέρουν να κάνουν σε 28 σελίδες και μάλιστα για παιδιά!
Αντώνης: Έννοια σας και θα το φροντίσουμε… Για αρχή ετοιμάζουμε τη Σχολή των Ροβινσώνων… και μια καινούργια σειρά με διασκευές κι άλλων κλασικών!
Πελιώ: Θα κλείσω, όπως ξεκίνησα, απευθυνόμενη στον κ. Βερν. Αν ζούσατε στον 21ο αιώνα, ποιο βιβλίο ή ποια βιβλία θα γράφατε; Επιστημονικής φαντασίας, περιπέτειες, επιστημονικά. Έχετε κατά νου κανέναν τίτλο; Ποιος ξέρει; Ίσως εμπνεύσετε για άλλη μια φορά τον Αντώνη και την Ίριδα.
Ιούλιος Βερν: Για αρχή, θα ξαναέγραφα μερικά από τα βιβλία μου και θα έβαζα και κορίτσια ήρωες!
Ίρις: Μπράβο, α γεια σου!
Αντώνης: Ήθελα να σας το πω κι εγώ…
Ιούλιος Βερν: Και θα έγραφα το «Ταξίδι στο κέντρο του ανθρώπου». Η πολλή πρόοδος σας έχει βαρέσει κατακέφαλα νομίζω…
Η σειρά βιβλίων “Μικρά ταξίδια με τη φαντασία του Ιουλίου Βερν” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.
