Σκεφτείτε το αλλιώς το όλο θέμα των Χριστουγέννων.
Όχι σαν την μπελαλίδικη, ακριβή, κουραστική εποχή γεμάτη έξοδα και υποχρεώσεις. Δεν είναι αυτό τα Χριστούγεννα. Μπορεί έτσι να τα καταντήσαμε, αλλά δεν είναι αυτό.
Είναι, όπως και αν το κάνεις, η γιορτή της αγάπης. Αυτό ήρθε να μας μάθει το μωρό στη φάτνη. Παρένθεση. Όπως μας μαθαίνουν όλα τα κοινά, καθημερινά, μωρά μας, από την πρώτη μέρα που γεννιούνται. Μας μαθαίνουν να αγαπάμε, λες και δεν είχαμε αγαπήσει ποτέ πριν. Πάντως όχι έτσι, ακλόνητα, σταθερά, με απέραντη υπομονή και πίστη. Κλείνει η παρένθεση.
Σκεφτείτε λοιπόν πως τούτα τα Χριστούγεννα, που έρχονται σε ομολογουμένως πολύ δύσκολη εποχή, μπορούν παρ’ όλα αυτά να γίνουν μαγευτικά και αξέχαστα για τα μικρά μας παιδιά. Γιατί το «μαγευτικά και αξέχαστα» δεν έχει να κάνει φυσικά με το να ξοδέψει κανείς πολλά ή λίγα χρήματα. Έχει να κάνει με άλλα, ίσως πιο δύσκολα θα μου πείτε, γιατί δεν αγοράζονται, ούτε γίνονται κατά παραγγελία.
Φέτος επείγει να γίνουν κατά παραγγελία. Να επιστρατεύσουμε ό,τι κέφι μάς απομένει, ό,τι ελπίδα, τη μεγάλη αγάπη και αφοσίωσή μας στα μικρά παιδιά μας και να δημιουργήσουμε ή να διευκολύνουμε να ξετυλιχτεί αυτή η ατμόσφαιρα γιορτής και αγάπης, που τα μικρά παιδιά (και τα μεγάλα) έχουν συνδέσει με τα Χριστούγεννα. Ίσως να έχει σχέση με τον Άγιο Βασίλειο είτε τον πιστεύεις ακράδαντα, είτε είσαι στο μεταίχμιο, ή στην τρίτη φάση της πικρής αλήθειας. Όπως μου είπε κοριτσάκι οκτώ ετών «τώρα ξέρω ότι δεν υπάρχει ο γέρος ο ντυμένος στα κόκκινα που έρχεται με τα ελάφια του. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει κάτι όλο καλοσύνη που εκπληρώνει όλες τις επιθυμίες σου». Ωραία μας τα είπε, μη μου πείτε. Και ίσως αυτή είναι η μαγεία των Χριστουγέννων, η επιθυμία να υπάρχει κάτι και κάποιος που εκπληρώνει όλες σου τις επιθυμίες. Τα παιδιά έχουν κάποιους τέτοιους: εμάς!
Εμάς που φέτος μπορούμε να μαγειρεύουμε και να φτιάχνουμε γλυκά στο σπίτι, που δεν το κάναμε ποτέ και τα παίρναμε όλα έτοιμα. Και να μας βοηθάνε και να γλείφουν τα δάχτυλά τους με μέλι, καρύδια, κανέλλα και ροδόνερο…
Εμάς που μπορούμε αυτές τις μέρες να διαβάζουμε ατέλειωτα χριστουγεννιάτικα ξένα και δικά μας παραμύθια για τη φάτνη με τον μικρό Χριστό, τους μάγους με τα δώρα, τα καλικαντζαράκια, το φτωχό κοριτσάκι που πούλαγε σπίρτα μέσα στο κρύο.
Εμάς που ξέρουμε να λέμε και δικά μας παραμύθια για όταν ήμασταν μικροί…
Αλήθεια, αφήστε τον εαυτό σας να κατρακυλήσει πίσω… Τι θυμάστε από αυτές τις γιορτινές μέρες; Την ατμόσφαιρα στο σπίτι. Είναι προς επανάληψη ή προς αποφυγήν; Θυμάστε κάποιο δώρο που πήρατε; Αν θυμάστε, σίγουρα δεν είναι το πιο ακριβό. Είναι κάτι που πιθανώς επιθυμούσατε πάρα πολύ. Ή που έκρυβε κάποιο ιδιαίτερο μήνυμα για σας. Θυμάμαι μόνο μια κούκλα με μια ζακέτα πλεγμένη από το ίδιο μαλλί με τη δική μου. Μου φαινόταν μαγευτικό πράγμα να φοράμε την ίδια ζακέτα η κούκλα μου κι εγώ.
Λοιπόν, ναι, είναι μια δύσκολη εποχή τώρα. Αλλά για να γιορτάσουμε Καλά Χριστούγεννα έχουμε όλα τα απαραίτητα… υλικά! Έχουμε μικρά παιδιά, που είναι οι κύριοι παίκτες, θυμόμαστε ότι αυτή είναι η μεγάλη γιορτή της αγάπης και περνάμε αυτές τις μέρες δείχνοντάς τους πόσο τους αγαπάμε! Ει δυνατόν πόσο αγαπάμε και τη μαμά τους ή τον μπαμπά τους.
«Καμιά άλλη καλή ιδέα πέραν του να με βάζεις να μαγειρεύω τώρα», μου φωνάζει ο γνωστός μας αντιρρησίας από το πίσω μέρος της αίθουσας.
Ναι, έχω.
Να βοηθήσετε τα παιδιά να μαζέψουν τα παιχνίδια τους που δεν θέλουν πια, αλλά είναι σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, και να πάνε να τα δώσουν σε παιδιά που δεν έχουν τίποτα. Να πάμε μαζί να το κάνουμε. Μετά να τους κεράσουμε λουκουμάδες και να μιλήσουμε… για τη ζωή, τη χαρά να βοηθάς τον διπλανό σου, για ό,τι θέλουν. Θα τη θυμούνται με χαρά αυτήν τη στιγμή.
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν… Xαρείτε αυτήν τη μεγάλη γιορτή της αγάπης όσο καιρό έχετε την τιμή, τη χαρά και το προνόμιο να τα φτιάξετε «μαγευτικά κι αξέχαστα» για τα μικρά σας παιδάκια που αγαπάτε τόσο!
(Προειδοποιώ, κάποια στιγμή φεύγουν και παίρνουν μαζί τους και τα Χριστούγεννα, που θέλουν να τα περάσουν με τους φίλους τους.)
